Hond niet onder controle buiten

Hallo allemaal,

Ik heb een adoptiehond, een jack russel  van 4 jaar, die is opgegroeid in een bosrijke omgeving met zeer weinig verkeer.

Wij wonen in een rustig dorpje maar wel drukker als de omgeving van de vorige eigenaar.
In het begin toen hij bij ons was, merkten we dat hij van alles bang had (vuilniszak/bak, een vliegend blad, een omgevallen boom,..) beetje bij beetje leerde hij dit kennen.
Hij liep bij de vorige eigenaar ook los, geen leiband. Hier gaat dat dus niet omdat er auto's rijden.

In het begin trok hij aan de leiband en wou hij naar elke hond gaan die hij zag. Soms was dit positief en soms was dit negatief.
Na een aantal weken hadden we door dat hij niet lang alleen kon blijven (verlatingsangst: blaffen, janken, rondlopen,piepen,...) dit is niet helemaal onder controle, maar hij doet dit nu enkel als we juist vertrekken. Als ik weg ben geef ik hem trainingsspeeltjes met snoep.

De auto's op straat waren ineens heel aantrekkelijk geworden om achter te crossen en op te blaffen. (schrik/plezier?)
Hij ziet de auto's rijden op straat aangezien we een groot raam hebben. We vermoeden dat hij daar zijn obsessie heeft opgelopen voor auto's.

Hij gaat heel graag wandelen, maar trekt enorm aan de leiband. Hij kan terplaatse springen . Binnenshuis is hij vrij rustig. Maar eens buiten zie je dat hij helemaal anders is.

Hij is niet gecastreerd omdat hij te veel bang had. Dierenarts gaf ons de mening dat het erger zou kunnen worden, omdat hij angstig is.
Grote honden zijn een probleem, dan is het vluchtgedrag uit angst of aanvalgedrag. Hij weet zich geen houding te geven.
De moment dat er nu een drukke plaats is (auto passeert, hond loopt voorbij, een vogel in de lucht, ) krijgt hij het heel moeilijk. Begint te janken en blaffen en trekken.
rent alle kanten op, blaft in de lucht, ... ik krijg hem niet meer onder controle.

Hij loopt met een harnasje aan (geen halsband) omdat hij zo trekt op de wandeling.
Ook vindt hij "lopen" super tof. Hij zou heel de wandeling maar blijven crossen. We hebben hier een flexilijn voor. Op de stoep moet ik hem echter korter aan de leiband houden voor zijn eigen veiligheid zodat hij
niet op straat loopt. Maar dan wordt het echt een trek wandeling. De lijn staat voordurend onder spanning.
Net als elke terrier heeft zijn neus alles geroken. Ook hondjes die een halfuur eerder gepasseerd zijn. hij weet het, hij ruikt het en hij ziet ze niet (dat bgrijpt hij niet) en gaat op zoektocht.

Ik ben ermee naar de hondenschool geweest, maar had enkel aandacht voor de andere honden. Ze gaven mij hier enkele tips (snoepjes, bal, kipfilet,..) maar dit werkte niet. In tegenstelling tot binnen heeft hij
buiten geen aandacht voor mij door de vele prikkels die buiten aanwezig zijn(geur hond, auto's, geluiden, ...)

Weet er iemand raad hoe ik hem buiten toch iets rustiger zou krijgen? Hij weet niet hoe hij zich moet gedragen. Een losgeslagen hond, terwijl binnen hij zo goed luistert.

Wat ik op straat al heb geprobeerd:

-telkens hij trekt stoppen en pas verder wandelen wanneer hij rustig is
-andere kant uitlopen wanneer hij trekt
-belonen met een snoepje wanneer hij niet op een auto blaft
-afleiden met een balletje, dit lukte in eerste instantie maar nu heeft hij heel de wandeling alleen maar oog voor het balletje wat voor nog meer prikkels zorgt. 

Helaas dit alles heeft allemaal geen effect. Ik heb het gevoel dat het zelfs erger wordt.

Het zijn fijn zijn moest iemand van jullie nog tips hebben wat ik eventueel kan proberen om hem buiten rustiger te krijgen.

Alvast bedankt

Zo te lezen, zit hij hoog in de opwinding, stres.

Iets leren zal heel lastig gaan.

Ik zou beginnen met stres reductie en dat kan je heel goed bereiken, door voertjes te laten zoeken.

Daardoor worden ze geestelijk moe op een rustige manier.

Met gt een jack van een jaar, die zijn behoeftes binnen deed, buiten naar werkelijk alles uitviel, in huis geen tel rustig kon zitten.

We hebben geadviseerd heel veel voertjes te laten zoeken, geen stres verhogende activiteiten te doen.

Toen we na 6 weken terug kwamen, was de hond zo goed als zindelijk, viel buiten niet meer uit en nadat hij ons gegroet had, ging hij bij onze voeten liggen. 

Hoge stres, doet heel veel bij honden.

De dierenarts heeft gelijk dat castreren niet de oplossing is en het probleem zelfs erger kan maken.

Jenna (had een jaar in een asiel gezeten) wist buiten ook niet hoe ze zich moest gedragen, ook mijn eerste herplaatser, ook een asielhond die vier jaar in een asiel zat wist dit niet.

Wat ik ervaren heb is dat stoppen en omdraaien niet helpt, dat maakte het alleen maar erger, belonen met snoepjes heeft in zulke situaties geen zin (dit is m.i. ook meer om trucjes aan te leren).

Ik had als tip gekregen nog heel saaie korte steeds dezelfde rondjes te lopen met zo min mogelijk afleidingen, dus in een rustige omgeving. Als er dan toch iets of iemand tegenkomt waar hij op zou kunnen reageren, maak dan afstand, door bogen te lopen. Kan dat niet hou de hond dan kort naast je jijzelf tussenin. En daar waar het rustig en veilig is de lijn lang houden en hem lekker laten snuffelen, hem daar alle tijd voor geven. 

Voor langere wandelingen zou ik dan naar een bos- of heidegebied gaan, ergens in de natuur met weinig kans op afleidingen.

Zelf heb ik veel aan Turid Rugaas haar boekje help mijn hond trekt gehad, een methode om rust te brengen in de wandelingen, en aan het boek BAT2 van Trisha Stewart.

" De dierenarts heeft gelijk dat castreren niet de oplossing is en het probleem zelfs erger kan maken.
 
Jenna (had een jaar in een asiel gezeten) wist buiten ook niet hoe ze zich moest gedragen, ook mijn eerste herplaatser, ook een asielhond die vier jaar in een asiel zat wist dit niet.
Wat ik ervaren heb is dat stoppen en omdraaien niet helpt, dat maakte het alleen maar erger, belonen met snoepjes heeft in zulke situaties geen zin (dit is m.i. ook meer om trucjes aan te leren).
 
Ik had als tip gekregen nog heel saaie korte steeds dezelfde rondjes te lopen met zo min mogelijk afleidingen, dus in een rustige omgeving. Als er dan toch iets of iemand tegenkomt waar hij op zou kunnen reageren, maak dan afstand, door bogen te lopen. Kan dat niet hou de hond dan kort naast je jijzelf tussenin. En daar waar het rustig en veilig is de lijn lang houden en hem lekker laten snuffelen, hem daar alle tijd voor geven. 
Voor langere wandelingen zou ik dan naar een bos- of heidegebied gaan, ergens in de natuur met weinig kans op afleidingen.
 
 
Zelf heb ik veel aan Turid Rugaas haar boekje help mijn hond trekt gehad, een methode om rust te brengen in de wandelingen, en aan het boek BAT2 van Trisha Stewart. "

Dobry

idd, niet laten castreren.

Verschil met 1 voertje als beloning en veel voertjes geven, om de emotie te veranderen.

1 voertje als beloning is om gedrag te bekrachtigen terwijl je met veel voertjes laten zoeken, niet met het gedrag zelf bezig bent, maar met de onderlinge emotie, om je hond een goed gevoel te geven, het gedrag zal (meestal) vanzelf stoppen.

Het lijkt me hier, stres gerelateerd gedrag en daar mee kan je heel goed met voertjes laten zoeken aan de slag gaan.

Dan komt er rust in, hond ervaart een bevrediging, het uitval en ander hyper gedrag buiten, zal zo vanzelf verminderen.

Dat was ook het eerste wat mij inviel: ga terug naar rustige , bekende wandelingetjes. Geen gedoe met voertjes enz enz onderweg.

Gewoon rustig wandelen zonder commando's oid. En bij ontmoetingen die spannend kunnen zijn(andere hond enz): ga er met een flinke boog omheen.

Dit hondje moet eerst leren dat wandelen buiten NIET spannend en stressverhogend is. 

Pas als hij de buitenrondes zonder veel stress en getrek aankan, pas dan kun je gaan werken aan andere dingen als minder trekken en zo. Nu werkt het het beste denk ik als je hem gewoon vrij kort aan de lijn houdt en niet te veel reageert op het trekgedrag. Want dat geeft alleen maar nog meer stressprikkels waar hij nog te weinig mee kan of ze goed kan hanteren.

" idd, niet laten castreren.
Verschil met 1 voertje als beloning en veel voertjes geven, om de emotie te veranderen.
 
1 voertje als beloning is om gedrag te bekrachtigen terwijl je met veel voertjes laten zoeken, niet met het gedrag zelf bezig bent, maar met de onderlinge emotie, om je hond een goed gevoel te geven, het gedrag zal (meestal) vanzelf stoppen.
 
Het lijkt me hier, stres gerelateerd gedrag en daar mee kan je heel goed met voertjes laten zoeken aan de slag gaan.
Dan komt er rust in, hond ervaart een bevrediging, het uitval en ander hyper gedrag buiten, zal zo vanzelf verminderen. "

Suzanne en Luca

ja eens hoor, voertjes strooien deed ik ook wel. Alleen in het begin zag Jenna dat niet eens, we hebben hier een klein rustig park vlakbij huis, waar je zelden iemand ziet, dus daar konden we haar mooi uitlaten om eraan te wennen aan de lijn te lopen e.d. Zelfs dat was in het begin zo spannend dat ze nergens ook voor had, laat staan om rustig ergens te snuffelen. Maar toen ze wat meer gewend was en ook begon met snuffelen, kon ik haar af en toe ook ontspannen door lekkertjes te strooien.

"
Ik had als tip gekregen nog heel saaie korte steeds dezelfde rondjes te lopen met zo min mogelijk afleidingen, dus in een rustige omgeving. Als er dan toch iets of iemand tegenkomt waar hij op zou kunnen reageren, maak dan afstand, door bogen te lopen. Kan dat niet hou de hond dan kort naast je jijzelf tussenin. En daar waar het rustig en veilig is de lijn lang houden en hem lekker laten snuffelen, hem daar alle tijd voor geven.  "

Dobry

Bedankt voor jullie reacties.

Dobry,

We lopen al 2 jaar dezelfde toeren, maar wel andere (korte wandeling rond de blok, grotere wandeling in hetzelfde bos,...). Ik zou natuurlijk wel kunnen proberen om steeds dezelfde toer rond de blok te doen maar dan bijvoorbeeld 3 keer. Nu ga ik 45 minuten smorgens wandelen en 45 minuten savonds. Overdag ga ik ook 2 keer per week een wandeling doen, iets langer.  Zou hij dan voldoende beweging hebben als ik een korte wandeling maak? Ik speel ook wel met hem thuis. Zou jij dan een halsband opteren of eerder een harnasje?  

Ik gebruik, als ik ga werken, verschillende speeltjes. Een snuffelmat, een bal met voertjes, een kong met voertjes (geen creme en plaktoestanden). Zo is hij bezig als ik weg ben.

" ja eens hoor, voertjes strooien deed ik ook wel. Alleen in het begin zag Jenna dat niet eens, we hebben hier een klein rustig park vlakbij huis, waar je zelden iemand ziet, dus daar konden we haar mooi uitlaten om eraan te wennen aan de lijn te lopen e.d. Zelfs dat was in het begin zo spannend dat ze nergens ook voor had, laat staan om rustig ergens te snuffelen. Maar toen ze wat meer gewend was en ook begon met snuffelen, kon ik haar af en toe ook ontspannen door lekkertjes te strooien. "

Dobry

Er is een verschil in stres door angst, iets spannends vinden, dan nemen ze geen voertjes aan.

Dan idd wat jij deed, rustige routes, korte rondjes.

En stres door opwinding, dat is anders, dan zal je aan stres reductie voertjes kunnen werken.

Hj vindt het echt super leuk om naar buiten te gaan, maar kan inderdaad niet overweg met de prikkels. Voor we naar buiten gaan blijft hij toertjes stappen/lopen in de gang. Dan moet hij gaan zitten en doe ik zijn leiband om. Hij blaft of springt niet. Maar hij is zo slim. Hij legt altijd meteen linken. Een autodeur toeslaan  = er is iemand, het deuntje van een programma is gedaan = wandelen, ze gaan aan tafel = ik moet in mijn mand. Misschien kan ik daar iets mee doen? Hij wilt ook gewoon "lopen", stappen kent hij precies niet...

ik ben voor een harnasje, zeker als er regelmatig veel druk op de lijn staat.

Hij is dus al twee jaar bij jullie begrijp ik, ik had de indruk dat hij er nog maar een paar weken of maanden was.

Misschien toch een weekje uitproberen of kortere en saaiere rondjes iets uitmaakt? En voorlopig alleen langer wandelingen in de natuur?

Zo te lezen heeft hij verder genoeg hersenwerkjes, wat ook veel voldoening geeft.

Misschien ook een tijdje proberen het raam waar hij uitkijkt naar auto's af te dekken?

Je schrijft dat hij supergraag gaat wandelen, dolgraag zijn neus volgt, en dat hij rennen supertof vindt, maar stevig aan de lijn trekt.

Je kan dit ook positief gebruiken: canicross, bikejoring, steppen,... waarbij hij mag trekken.

Je kan zijn plezier van spoor volgen gebruiken in activiteiten als speuren of mantrailen.

Kortom: je kan samen met hem ook iets leuk doen, waarin trekken aan de lijn gewenst is, of waar ie zijn neus volop mag achterna gaan, en dit dus als een vaardigheid beschouwen.

Het kan goed zijn dat, door hem deze uitlaatklep te bieden, het makkelijker wordt om het rustiger wandelen aan te leren.

Dan laat je hem bijvoorbeeld eerst stevig doorrennen aan de fiets, zodat ie zijn ei kwijt kan, en daarna nog even rustig wandelen in een prikkelarme omgeving aan de lijn.

Omdat je hond zo snel linken maakt, kan je het verschil voor hem extra duidelijk maken door een verschillend tuig te gebruiken naargelang de activiteit. Zodat ie weet: ah, dit tuigje = rennen, het andere tuigje = mezelf beheersen. 

" ik ben voor een harnasje, zeker als er regelmatig veel druk op de lijn staat.
 
Hij is dus al twee jaar bij jullie begrijp ik, ik had de indruk dat hij er nog maar een paar weken of maanden was.
 
Misschien toch een weekje uitproberen of kortere en saaiere rondjes iets uitmaakt? En voorlopig alleen langer wandelingen in de natuur?
Zo te lezen heeft hij verder genoeg hersenwerkjes, wat ook veel voldoening geeft.
 
Misschien ook een tijdje proberen het raam waar hij uitkijkt naar auto's af te dekken?
 
 
 
  "

Dobry

Hij is hier al even, maar in het begin was hij niet zo hevig. Lijkt alleen erger te worden heb ik de indruk. Maar het heeft wel een effect als ik in dezelfde straat terugkeer. Dus een paar kleinere toertjes rond hetzelfde zijn misschien wel een idee. Ik ga dit zeker eens proberen. Raam is overdag ondertussen toe met gordijnen. Denk eerder dat het een combinatie is van gefrustreerd door "alleen " te blijven en daarna een uitlaatklep nodig heeft. Auto's bewegen en is leuk om achter te rennen. En daarnaast het spannende van de omgeving inderdaad. Bedankt alvast!

Ik zou hem filmen als je alleen bent. Als hij dat nl moeilijk vind, kan dat voor een hoop stres/ frustratie zorgen. 

Buiten ervaart hij ook een hoop stres, dat samen, kan zelfs voor chronische stres zorgen.

Het lichaam heeft nl dagen nodig eer het stres level weer gezakt is. 

Hersenwerkjes in huis kan je doen.
Ik denk dat je juist samen buiten hiermee aan de slag zou kunnen gaan.

Nadeel van korte saaie rondjes, dat je een werkhondje hebt, die iets wilt doen, een uitdaging.

Kans dat hij zich dan gaat vervelen en dan een taakje gaat verzinnen.

Zoekspelletjes, is dat koppie aan het werk zetten, het is vermoeiend en zorgt voor rust.

En op zoek naar een oplossing voor het alleen zijn, als hij daar last van heeft.

inderdaad is filmen als je weg bent een goed idee

deze docu over verlatingsangs is heel interessant

https://www.youtube.com/watch?v=h6Hszbb41DE

" inderdaad is filmen als je weg bent een goed idee
 
deze docu over verlatingsangs is heel interessant
https://www.youtube.com/watch?v=h6Hszbb41DE "

Dobry

Inderdaad een heel goede reportage! Hij is dus niet alleen met zijn problemen :-).

Momenteel gaan we een halfuur wandelen (2x dezelfde toer met weinig auto's) de eerste is nog wat trekkerig, maar de tweede is al veel beter. Hij is iets rustiger. Wel kijkt hij naar mij " we zijn hier al geweest hé?" We zijn dan een halfuur weg. Als we een hond tegenkomen is hij wel nog altijd hevig. Als we thuiskomen spelen we in de tuin nog met een piepend balletje. Dan kan hij nog al zijn energie kwijt door te lopen.

Ik heb een filmpje van hem gemaakt als hij alleen zat, maar dit is al een tijdje geleden. Toen werd duidelijk dat hij al zijn spelletjes met eten eerst bekeek, daarna gaat hij huilen. Hij rent rond in huis en kijkt naar alle deuren. Daarna terug naar de voordeur en begint hij opnieuw. Buren zeggen wel dat het beter gaat. Soms horen ze hem totaal niet, andere dagen weer wel. Ik ga een nieuw filmpje maken en zien hoe het nu is...

Wat kan ik hieraan doen? Ik weet dat je de tijd moet rekken (eerst 5 minuten, dan 10 , dan 15 min alleen laten,..) Maar dit is niet altijd makkelijk aangezien ik deeltijds werk. Iemand tips? 

" Er is een verschil in stres door angst, iets spannends vinden, dan nemen ze geen voertjes aan.
Dan idd wat jij deed, rustige routes, korte rondjes.
 
En stres door opwinding, dat is anders, dan zal je aan stres reductie voertjes kunnen werken. "

Suzanne en Luca

Wat houdt dit dan juist in " werken met stress reductie voertjes "? strooi je dan voertjes onderweg op de wandeling?

" Inderdaad een heel goede reportage! Hij is dus niet alleen met zijn problemen .
Momenteel gaan we een halfuur wandelen (2x dezelfde toer met weinig auto's) de eerste is nog wat trekkerig, maar de tweede is al veel beter. Hij is iets rustiger. Wel kijkt hij naar mij " we zijn hier al geweest hé?" We zijn dan een halfuur weg. Als we een hond tegenkomen is hij wel nog altijd hevig. Als we thuiskomen spelen we in de tuin nog met een piepend balletje. Dan kan hij nog al zijn energie kwijt door te lopen.
Ik heb een filmpje van hem gemaakt als hij alleen zat, maar dit is al een tijdje geleden. Toen werd duidelijk dat hij al zijn spelletjes met eten eerst bekeek, daarna gaat hij huilen. Hij rent rond in huis en kijkt naar alle deuren. Daarna terug naar de voordeur en begint hij opnieuw. Buren zeggen wel dat het beter gaat. Soms horen ze hem totaal niet, andere dagen weer wel. Ik ga een nieuw filmpje maken en zien hoe het nu is...
Wat kan ik hieraan doen? Ik weet dat je de tijd moet rekken (eerst 5 minuten, dan 10 , dan 15 min alleen laten,..) Maar dit is niet altijd makkelijk aangezien ik deeltijds werk. Iemand tips? 
 
  "

Kevin

nee hij is absoluut niet de enige hond, het treurige is dat veel mensen blijkbaar niet eens een idee hebben dat hun hond niet alleen kan blijven. 

In de docu worden ook wel wat tips gegeven, misschien heb je er iets aan. Idd langzaam beginnen en als het goed gaat ook eens afwisselen, dat als hij bijv. 10 min alleen kan blijven je dan al na bijv. 7 minuten terug komt af en toe. 

Afdwingen kan je het niet, een oppas zoeken is dan eigenijk het enige wat je kan doen

" Wat houdt dit dan juist in " werken met stress reductie voertjes "? strooi je dan voertjes onderweg op de wandeling? "

Kevin

Honden zijn, net als wij, emotie eters. Door voertjes te laten zoeken, zet je allereerst dat koppie aan het werk, zoeken is nadenken en je werkt aan zijn emotie. Ze voelen zich er prettig en tevreden door.

Ik verstop oa voertjes in de bast van een boom, in het gras, op boomstammen. Daarbij moet de klimmen, haar spieren werken en ze is volledig geconcentreerd op het zoeken. Ze controleert nog of ze echt alles gehad heeft en is zeker 20 min aan het zoeken.

Soms blijf ik verstoppen tijdens het zoeken en is ze echt moe daarna.

Je kan dit met het eigen voer doen, als je brok voert, of gedroogde snacks.

Je hoeft geen hersenwerk spelletjes te kopen, je kan dit heel makkelijk overal doen buiten.

Ze vinden het allemaal erg leuk om te doen en het zorgt voor minder stres

" Inderdaad een heel goede reportage! Hij is dus niet alleen met zijn problemen .
Momenteel gaan we een halfuur wandelen (2x dezelfde toer met weinig auto's) de eerste is nog wat trekkerig, maar de tweede is al veel beter. Hij is iets rustiger. Wel kijkt hij naar mij " we zijn hier al geweest hé?" We zijn dan een halfuur weg. Als we een hond tegenkomen is hij wel nog altijd hevig. Als we thuiskomen spelen we in de tuin nog met een piepend balletje. Dan kan hij nog al zijn energie kwijt door te lopen.
Ik heb een filmpje van hem gemaakt als hij alleen zat, maar dit is al een tijdje geleden. Toen werd duidelijk dat hij al zijn spelletjes met eten eerst bekeek, daarna gaat hij huilen. Hij rent rond in huis en kijkt naar alle deuren. Daarna terug naar de voordeur en begint hij opnieuw. Buren zeggen wel dat het beter gaat. Soms horen ze hem totaal niet, andere dagen weer wel. Ik ga een nieuw filmpje maken en zien hoe het nu is...
Wat kan ik hieraan doen? Ik weet dat je de tijd moet rekken (eerst 5 minuten, dan 10 , dan 15 min alleen laten,..) Maar dit is niet altijd makkelijk aangezien ik deeltijds werk. Iemand tips? 
 
  "

Kevin

Ik moest zelf mn tranen inhouden bij de documantaire.

Balletje in je tuin zou ik niet doen, dat zorgt voor opwinding.

Je zou beter daar een hand voertjes kunnen laten zoeken of laten kluiven op een botje, dat werkt ontspannend.

De energie is helaas vaak opwinding door stres, door prikkels die ze opdoen.

Bij niet alleen kunnen zijn is het belangrijk of de hond angst erbij ervaart of niet.

Als je filmt, zie je aan de houding of het angst is.

Oortjes en staart laag, rug bol en oogwit kan te zien zijn.

Als het echt angst is, red je het niet met alleen trainen, helaas.

Is het geen angst, dan is het een kwestie van per minuut opbouwen. Hele kleine stapjes.

Belangrijk tijdens opbouwen, dat hij zich prettig moet voelen.

Als hij gaat zoeken naar jou, staren naar de deur  ijsberen, piepen ed, ben je te lang weg.

Met filmen, kan je ook zien als je buiten bent, hoe lang hij aan kan