Honden leren negeren 
Ik volg ook. Heb met Ziva een beetje hetzelfde maar dan met volgen. Zodra ze haar beloning heeft stopt ze met volgen.
Nou vind ik het bij haar niet zo erg maar zou toch willen weten hoe ik het beter aan kan pakken voor andere situaties.
Wat ik in ieder geval geprobeerd heb (wat hier dus niet werkte maar misschien bij jou wel) is nooit hetzelfde aantal snoepjes geven.
Met het idee dat als Ziva zou denken dat er misschien nog een snoepje komt, ze de aandacht bij mij houdt.
Snoepje geven, zorgen dat je de volgende al klaar hebt en die meteen voor de neus houden. Liefst nog voor die de kans heeft om terug te vallen in gedrag. De ene keer beloonje 3 keer, de andere keer 5. Of 2, of 4 of 7.
En uiteindelijk af gaan bouwen. Eventueel een commando inbouwen dat hij weet dat er geen snoepje meer komt. Ziva weet dat ze bij een 'toe maar' van mij niets meer hoeft te verwachten.
Bij het volgen van Ziva heeft het niet gewerkt omdat zij na ieder snoepje de aandacht volledig kwijt was, hoe snel ik ook het volgende snoepje aan bood. Dus kon ik haar alleen belonen voor het weer gaan volgen, niet het blijven volgen.
Ging ik er gericht op trainen op een veldje dan ging de train-modus aan en deed ze het perfect. Want dan wist ze dat ze heel veel snoepjes kon verdienen.
Wij hebben onze Ylena leren negeren door haar enkel bij enkele andere honden te laten om te spelen bv. op de tijdstippen die wij kozen, de rest passeerden we zonder naar te kijken, steeds weer. Waren we voorbij een hond, dan kreeg ze een koekje terwijl we verder stapten. Mensen die hun hond willen laten snuffelen kregen geen kans dit te doen, gewoon verder gaan. We lieten niemand toe met een hond en we bleven zeker niet stilstaan.
Ylena was een droom van een hond, ze negeerde elke andere hond én mens.
Wat hier helpt: de anderen (hond en baas) negeren en het commando "doorlopen" gebruiken. Pas als ze echt een flink stuk achter ons zijn, wordt mijn hond beloond met hetzij een "goed zo", hetzij een snoepje.
Of kort houden en sneller doorlopen of koekjes(zorg dat je kleine stukjes maakt) langer doorvoeren en vooral laten zoeken/snuffelen op de grond,tussen gras/bladeren.
En vooral zelf ook die mensen die aandacht staan af te dwingen compleet negeren, als jij het niet wil,dan loop je abrupt weg! Zo doe ik het wel in ieder geval hahaha 
Ohh vervelend is dat he! Helemaal als je zelf bezig bent met afleiden en de ander hun hondje lekker aan de lange lijn laten rondstuiteren.
En dan raar vinden dat Aila op een gegeven moment wel reageert 
Geen tips eigenlijk.. hier gaat het goed wanneer de andere hond normaal doet. Dan lopen die van mij netjes mee (even kijken mag van mij, maar niet blijven staren).
Maar als de andere hond staart/stuitert/niet normaal doet dan vind ik het nog steeds lastig om ze mee te krijgen...
Wat voor mij het beste werkt is kort bij mij houden, doorlopen en tegen ze praten...
Geen specifieke tips verder 
Ik zou ervoor kiezen elke keer als je een hond ziet de afstand te vergroten door over te steken ect. Dan norbu in een zit te zetten en er een prikkelbeheersing oefening van maken. Dus belonen als hij oogcontact maakt met je en de rest negeren. Moet de afstand wel groot genoeg zijn. Dan ondervang je ook het probleem van toch even laten snuffelen.
Vind iets wat nog belangrijker is dan andere honden. Vaak is dat voer bij maar bij mijn twee honden is dat met stip de bal (met piepertje). Ik heb toen ze jong waren altijd de bal te voorschijn gehaald zodat ik nog leuker en interessant was dan andere hond. Verder denk ik dat negeren wel erg veel gevraagd is. Het gaat er volgens mij vooral om dat hij er niet naartoe wil en netjes mee loopt. Totaal negeren bestaat niet. Hoe dan ook is er een vorm van communicatie, het gaat er vooral om dat deze netjes en beheerst is en dat de hond contact met de baas blijft houden. En let vooral op je eigen hond. Daar heb je controle op. Het kan best dat hij van grote afstand al begint met communiceren (staren, staarthouding etc). Het is zaak om dan al zijn aandacht te pakken. En zorg voor successen. Leg de lat bij een jonge hond niet te hoog. Je kunt vaak zelf wel inschatten of je succesvol of niet succesvol langs een andere hond kunt lopen. Ik heb hier in de buurt fijn oefenmateriaal. Een bejaardencentrum met veel mensen met kleine hondjes. Die zitten absoluut niet te wachten om mijn hond en negeren hem straal. Daar loop ik dan ook langs. Maar bij een stuiterbal, opgewonde hond of hond die enorm loopt te fixeren sla ik vooral met mijn jongere hond af. De oude negeert alles en dan ben ik weer fijn oefenmateriaal voor die mensen. En accepteer dat het tijd kost. Het eerste jaar is het altijd een beetje vallen en opstaan en gaan ze door allerlei fases waarin hond heel interessant, bedreigend of juist ontzettend leuk zijn. Beweeg een beetje mee met je hond. Hier helpt het ook om veel met oudere stabiele honden te lopen die niet perse willen spelen en heel duidelijk zijn in hun communicatie. Want hoe goed wij het als mensen ook willen doen, ik vond het altijd bijzonder hoe te zien hoe snel honden dingen van elkaar leren.
Ik heb vandaag weer geoefend, ik ga niet omlopen of oversteken, want ik denk dat mijn hond er niks van leert, dus van te voren begin ik al tegen hem te praten, naast, nee, want hij staart, heeft geen stress hoor, maar ik wil graag dat hij niet naar iedere hond stuift, niet fijn voor de eigenaar van de andere hond, en hij kan ook eens naar de verkeerde lopen.
Maar het ging goed, lijn kort maar slap, lichte druk op de lijn als hij vooruit wil lopen en dan nee doorlopen, en dat gind goed vandaag.
Nu loopt hij verder heel netjes naast, dat maakt het vast makkelijker natuurlijk, behalve als hij moet poepen, dan ben ik ook niet streng met naast lopen, hij moet ook kunnen snuffelen, al is het 5 minuten aan een luchtje.
Ik vind de clicker een fijn hulpmiddel hierbij. Ik gebruik m niet zo vaak meer maar t werkt altijd hier.
Je moet t wel goed aanleren.
Je moet t wel goed aanleren. "
Is met een clicker werken makkelijk zelf aan te leren of moet je daar een cursus/workshop voor volgen?
Hier namelijk ook een overenthousiaste hond als ze andere honden tegen komt.
Hier namelijk ook een overenthousiaste hond als ze andere honden tegen komt.
"
Tja lastig. Er is veel info te vinden over het goed aanleren van de clicker. Maar een goede cursus is nooit verkeerd natuurlijk.
Honden zijn prooi en prikkeldieren. De 2 waar ze op reageren.
Als je met jouw hond gaat wandelen, zijn er 2 prikkels op de voorgrond. Jij en andere honden. De kunst is ervoor te zorgen dat jij de "hoofdprikkel" bent/wordt.
Een voordeel is dat in de meeste gevallen honden aandacht hebben voor voedsel. Mooi meegenomen hulpmiddel.
Als je hier gaat op trainen, dan mag je effe je truckedoos openen. En zorg je dat het lekkers, liefst ook gezond zoals bvb stukjes gekookte kip, gebakken rundslever (opgelet: als de hond dit niet gewend is, kan die mogelijk diarree krijgen) of bvb rauwe stukjes rundsstoofvlees, of alles gemixt). Zorg dat je voldoende lekkers in voorraad bij hebt.
Wat ook belangrijk is bij aanvang van de training, is ervoor te zorgen dat je ver genoeg van de andere hond bent en de afstand tussen jouw hond en de andere groot genoeg is dat jouw hond de andere wel ziet maar er niet op reageert. Als je hond toch reageert maak dan de afstand groter tot hij niet meer reageert.
Uiteraard oefen je zo, dat de andere hond verder van je weggaat. En voorlopig niet jouw richting uitkomt.
Laat je hond dan zitten, maar zo dat hij de andere hond nog ziet.
Is die braaf en reageert niet, geef dan maar lekkers. In het begin geef je snel opeenvolgend en genoeg. Dit is de basis van de oefening. Dit blijf je constant oefenen. Als jouw hond het goed doet, gaan we wat dichter. Maar hij mag niet reageren. Ook weer terug laten zitten. Is die flink? Goed zo, flinke jongen en ondertussen geef je lekkers. Hierdoor ontstaat er een link, een positieve. De andere hond wordt gelinkt met iets leuks, aangenaam en/of lekkers.
Blijven oefenen en blijven herhalen. Je bouwt de oefening uit. In dit geval door steeds dichter en dichter te gaan. Reageert je hond? Dan ben je te dicht gegaan. Terug achteruit totdat jouw hond niet reageert.
Maar als je dit voldoende en goed oefent. Ga je op een bepaald moment je hond kunnen laten zitten en een andere hond gewoon vlakbij laten voorbij gaan. Vergeet niet van je hond te belonen. Hoe beter de oefening gaat hoe langer de tijd tussen het geven van lekkers, zolang dat hij moet blijven zitten (laat hem in het begin ook geen half uur zitten. Als hij die oefening niet gewend is, dan houdt die het niet zolang vol). Maar het belonen op zich blijft. Uiteindelijk is dat een vorm van communicatie naar je hond toe. En maak je duidelijk dat die dat weer prima heeft gedaan.
Dus in het begin....hou voldoende afstand en geef zeker genoeg lekkers en snel opeenvolgend. (dat is de hoofdprikkel of zou moeten zijn en dus niet de andere hond). De focus moetop jou en het lekkers gevestigd zijn.
Veel trainingsplezier! 
Ik geloof in het trainen van zelfbeheersing. Wat bedoel ik daarmee, ik heb mijn hond geleerd dat hij ook met veel prikkels om zich heen op mij focust. Het commando is ook gewoon focus wat ik gebruik. Dit heb ik getraind door mijn hond te laten zitten en dan strak naar mij te laten kijken. Geleerd door de hand waarin het snoepje of speeltje zat naar m’n neus te brengen zodat die dat volgt. Deed die dat goed steeds een stukje langer en steeds op drukkere plekken. Vervolgens ook zonder iets in je hand. Daarna ook vanuit wandelen met een volg commando en focus. Korte stukjes beginnen en belonen. Belonen kan bijvoorbeeld ook met een bal oid ipv snoepjes. Nu heb ik een hond die heel goed met prikkels kan omgaan en als die afgeleid is heel makkelijk eruit te halen is. Misschien iets om te proberen.
Denk wel dat de basis trouwens moet zijn dat je hond lekker in z’n vel zit en voldoende passende beweging krijgt. Een hond met veels te veel energie bijvoorbeeld kan je dit ook moeilijk van verlangen vind ik.
goh ik weet niet goed meer hoe ik het heb gedaan maar het was iets met een opmerking geven en aandacht terugnemen ik gebruik enkel mijn stem om te belonen dus geen snoepjes ( maar dat is voor haar gezondheid dat ik ze geen geef ) Rhana mag van mij ook wel kijken maar niet blijvend en dat doet ze ook. soms voornamelijk als een voorbij gaande hond blaft naar ons blaft Rhana terug . het erge is dan dat het andere baasje er niks over zegt en mij dan vies bekijkt alsof ik de gene ben die begon
Koekjes en snoepjes zijn niet handig om als beloning te gebruiken. Want de hond doet net zo lang wat jij wilt, totdat jouw beloning niet meer waardevol genoeg is om te luisteren. En dan komt het dus op gehoorzaamheid aan. Gehoorzaamheid vanwege de beloning is geen echte gehoorzaamheid. Dus wat je moet zien te regelen is gehoorzaamheid omdat jij iets vraagt. Dus zonder dat er een beloning aan te pas komt. Mi kun je dat alleen creëeren door een relatie op basis van rangorde. Zonder dat je hiervoor geweld moet gebruiken.
Mijn Dobber viel ook enorm uit aan de lijn. Sowieso al. Dus niet alleen aan de lijn, maar altijd. Maar goed. Ik heb een relatie met haar opgebouwd waarin IK de baas ben, en waarin ik bepaal welk gedrag gewenst is. En welk gedrag dus ook ongewenst is. Over het algemeen gedraagt ze zich nu heel erg goed aan de lijn, alles kan voorbij lopen zonder dat ze compleet uit haar plaat gaat. Zelfs zonder dat ze trekt. Maar dat is pas gekomen nadat ze respect heeft gekregen voor mijn plek in onze relatie. En die plek is onder mij.
Een hond heeft behoefte aan een leider. Anders heeft hij het gevoel dat hij alles zelf aan moet kunnen. En de meeste honden kunnen die verantwoordelijkheid helemaal niet aan. Bovendien bepaalt de leider ook het gedrag. Als Norbu niet naar jou luistert, dan zit er dus in een beginne iets al niet goed in zijn interpretatie van jouw plek in jullie relatie. Dit is ook geen puppygedrag waarbij de hond letterlijk niet in staat is om te leren. Want zo lang jij lekkers hebt 'luistert' hij. Hij is dus heel goed in staat om de andere hond te negeren op het moment dat hij daar zelf voor kiest. En hij kiest dus ook zelf het moment dat hij geen zin meer heeft om te luisteren.
Jammer genoeg hoor je dit heel erg vaak bij honden die leren luisteren met beloningen. Mi is het veel beter om puur verbaal te belonen. En te corrigeren wanneer nodig. Dit heeft hier dusdanig geholpen dat mijn dobber van een opportunist, een goed luisterende hond geworden is. Voor zover ze daar toe in staat is. Want er zijn ook situaties waarvan ik weet dat ze er niet mee om kan gaan. En om te voorkomen dat ik dan moet corrigeren, nemen we gewoon een andere route. Dat is ook een verantwoordelijkheid van de leider ;).
Succes! Het lijkt me lastig zo'n grote hond in toom te houden als hij niet wilt doen wat jij zegt...
Mijn Dobber viel ook enorm uit aan de lijn. Sowieso al. Dus niet alleen aan de lijn, maar altijd. Maar goed. Ik heb een relatie met haar opgebouwd waarin IK de baas ben, en waarin ik bepaal welk gedrag gewenst is. En welk gedrag dus ook ongewenst is. Over het algemeen gedraagt ze zich nu heel erg goed aan de lijn, alles kan voorbij lopen zonder dat ze compleet uit haar plaat gaat. Zelfs zonder dat ze trekt. Maar dat is pas gekomen nadat ze respect heeft gekregen voor mijn plek in onze relatie. En die plek is onder mij.
Een hond heeft behoefte aan een leider. Anders heeft hij het gevoel dat hij alles zelf aan moet kunnen. En de meeste honden kunnen die verantwoordelijkheid helemaal niet aan. Bovendien bepaalt de leider ook het gedrag. Als Norbu niet naar jou luistert, dan zit er dus in een beginne iets al niet goed in zijn interpretatie van jouw plek in jullie relatie. Dit is ook geen puppygedrag waarbij de hond letterlijk niet in staat is om te leren. Want zo lang jij lekkers hebt 'luistert' hij. Hij is dus heel goed in staat om de andere hond te negeren op het moment dat hij daar zelf voor kiest. En hij kiest dus ook zelf het moment dat hij geen zin meer heeft om te luisteren.
Jammer genoeg hoor je dit heel erg vaak bij honden die leren luisteren met beloningen. Mi is het veel beter om puur verbaal te belonen. En te corrigeren wanneer nodig. Dit heeft hier dusdanig geholpen dat mijn dobber van een opportunist, een goed luisterende hond geworden is. Voor zover ze daar toe in staat is. Want er zijn ook situaties waarvan ik weet dat ze er niet mee om kan gaan. En om te voorkomen dat ik dan moet corrigeren, nemen we gewoon een andere route. Dat is ook een verantwoordelijkheid van de leider
.Succes! Het lijkt me lastig zo'n grote hond in toom te houden als hij niet wilt doen wat jij zegt... "
Waarom zouden we niet mogen belonen met voer? Jij gaat toch ook niet werken om dan alleen maar van je baas te horen aan het einde van de dag ''je hebt goed gewerkt vandaag'' ?
Volgens mij zit er wel verschil tussen belonen en omkopen. En ik denk ook zeker dat je bij honden de leiding moet nemen. Maar zo iets als rangorde en onder mij staan?... Volgens mij is dat wel een beetje achterhaald. Een verantwoordelijke begeleider zorgt er inderdaad voor dat de hond niet in onprettige of lastige situaties beland en kan die situaties op tijd inschatten.
Ik denk dat als je een hond hebt die andere honden niet negeert puur omdat hij ze leuk vindt. Je best mag laten weten dat het de bedoeling is dat hij gewoon mee moet lopen, maar mag hij daar vervolgens niet voor beloond worden? Er moet tenslotte wel iets tegenover staan dat leuker is dan die andere hond.
Mijn Dobber viel ook enorm uit aan de lijn. Sowieso al. Dus niet alleen aan de lijn, maar altijd. Maar goed. Ik heb een relatie met haar opgebouwd waarin IK de baas ben, en waarin ik bepaal welk gedrag gewenst is. En welk gedrag dus ook ongewenst is. Over het algemeen gedraagt ze zich nu heel erg goed aan de lijn, alles kan voorbij lopen zonder dat ze compleet uit haar plaat gaat. Zelfs zonder dat ze trekt. Maar dat is pas gekomen nadat ze respect heeft gekregen voor mijn plek in onze relatie. En die plek is onder mij.
Een hond heeft behoefte aan een leider. Anders heeft hij het gevoel dat hij alles zelf aan moet kunnen. En de meeste honden kunnen die verantwoordelijkheid helemaal niet aan. Bovendien bepaalt de leider ook het gedrag. Als Norbu niet naar jou luistert, dan zit er dus in een beginne iets al niet goed in zijn interpretatie van jouw plek in jullie relatie. Dit is ook geen puppygedrag waarbij de hond letterlijk niet in staat is om te leren. Want zo lang jij lekkers hebt 'luistert' hij. Hij is dus heel goed in staat om de andere hond te negeren op het moment dat hij daar zelf voor kiest. En hij kiest dus ook zelf het moment dat hij geen zin meer heeft om te luisteren.
Jammer genoeg hoor je dit heel erg vaak bij honden die leren luisteren met beloningen. Mi is het veel beter om puur verbaal te belonen. En te corrigeren wanneer nodig. Dit heeft hier dusdanig geholpen dat mijn dobber van een opportunist, een goed luisterende hond geworden is. Voor zover ze daar toe in staat is. Want er zijn ook situaties waarvan ik weet dat ze er niet mee om kan gaan. En om te voorkomen dat ik dan moet corrigeren, nemen we gewoon een andere route. Dat is ook een verantwoordelijkheid van de leider
.Succes! Het lijkt me lastig zo'n grote hond in toom te houden als hij niet wilt doen wat jij zegt... "
Ik ben het eens met Dobber, maar ik geloof niet dat ze bedoeld dat je nooit mag belonen met lekkers?
Een mooi voorbeeld, er is een vervelende hond die altijd los loopt, met mij gaat Sam in de aanval of beter gezegt, hij probeert de hond te corrigeren op zijn veel te brutale gedrag.
Mijn man is veel strenger of duidelijker, zijn regels zijn altijd hetzelfde, ik probeer dat ook maar soms gaat dat wel eens fout.
Bij dezelfde hond gaat Sam achter mijn man staan en mijn man zorgt dat de hond niet bij Sam kan, mijn man lost het probleem op.
Ik probeer dat natuurlijk ook, maar ik ben te voorzichtig met de andere hond, dus Sam lost het dan zelf op.
Volgens mij zit er wel verschil tussen belonen en omkopen. En ik denk ook zeker dat je bij honden de leiding moet nemen. Maar zo iets als rangorde en onder mij staan?... Volgens mij is dat wel een beetje achterhaald. Een verantwoordelijke begeleider zorgt er inderdaad voor dat de hond niet in onprettige of lastige situaties beland en kan die situaties op tijd inschatten.
Ik denk dat als je een hond hebt die andere honden niet negeert puur omdat hij ze leuk vindt. Je best mag laten weten dat het de bedoeling is dat hij gewoon mee moet lopen, maar mag hij daar vervolgens niet voor beloond worden? Er moet tenslotte wel iets tegenover staan dat leuker is dan die andere hond. "
Nee hoor, rangorde is helemaal niet achterhaald. Alleen is dat wel de gangbare gedachte hier op het forum. Dat betekent niet dat het ook daadwerkelijk achterhaald is, alleen omdat HP dat graag wil geloven.
Belonen is heel erg lastig. Want wat beloon je nu eigenlijk? Je moet al heel zeker en heel precies weten wat je hond op dat moment denkt en ook direct op dat moment belonen wil het ook dusdanig overkomen. Dat gaat vaker fout dan verkeerd. Daarbij, ik leef gewoon samen met mijn hond. Binnen onze relatie ben ik de baas, en dus moet zij luisteren als ik iets van haar vraag. Daar hoeft helemaal geen beloning tegenover te staan. Zij is geen werknemer en ik ben geen werkgever, dus die vergelijking gaat niet op. Wij leven samen en dan gelden er sociale regels. Ik heb het recht om haar iets te vragen. En ik heb ook de verplichting om onze veiligheid te waarborgen en om de leiding in handen te houden, zodat zij zich kan ontspannen. En ik heb ook de verplichting om in te schatten wat zij aan kan, hoe lang haar lontje is en in welke situaties ik haar wel/niet kan brengen.
Het uitblijven van de correctie en het samen leven met de baas is de beloning voor goed gedrag. En natuurlijk kun je wel verbaal belonen, dat doe ik ook. Maar normaal gedrag is niet meer dan dat: normaal gedrag. En daar hoeft helemaal niks tegenover te staan. Want dan is het niet meer normaal, maar speciaal. Ik beloon alleen als er is speciaals is waarbij ze zich goed heeft gedragen. Of iets dat ze spannend vind, maar het toch heeft gedaan. Maar dan is mijn beloning nog steeds een sociale beloning. Dus: verbaal belonen en aanhalen. Daar komt geen koekje aan te pas. De gedroogde snackjes zijn niet meer dan dat: lekkere dingen om zomaar op te eten. Zonder dat ze er maar iets voor hoeft te doen.
Ik heb de eerste jaren van haar leven 'opgevoed' zoals HP me dat heeft geleerd. Letterlijk, want zo ongeveer alles wat ik wist had ik hier geleerd. Op een gegeven moment was heel duidelijk dat het niet werkte. Ik was een wandelende koekjesfabriek waar alleen naar geluisterd werd zo lang er koekjes waren, of zo lang ze de verwachting had dat ik koekjes mee had. Als er geen koekjes meer kwamen was de gehoorzaamheid ver te zoeken. Op een gegeven moment was het klaar en heb ik besloten niet meer te belonen en te beginnen met corrigeren. Daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Ik heb een super leuke hond die echt wel probleempjes heeft, maar waar ik mee kan lezen en schrijven. Zonder beloningen.
Een mooi voorbeeld, er is een vervelende hond die altijd los loopt, met mij gaat Sam in de aanval of beter gezegt, hij probeert de hond te corrigeren op zijn veel te brutale gedrag.
Mijn man is veel strenger of duidelijker, zijn regels zijn altijd hetzelfde, ik probeer dat ook maar soms gaat dat wel eens fout.
Bij dezelfde hond gaat Sam achter mijn man staan en mijn man zorgt dat de hond niet bij Sam kan, mijn man lost het probleem op.
Ik probeer dat natuurlijk ook, maar ik ben te voorzichtig met de andere hond, dus Sam lost het dan zelf op.
"
Natuurlijk mag je wel lekkers geven. Maar ik geef dat nooit als beloning. Als ze van mij een gedroogd snackje krijgt, dan is dat hetzelfde als een bakje thee met wat lekkers voor mij. Daar hoeft geen goed gedrag tegenover te staan, dat is iets dat ze gewoon krijgt voor de leuk.
Als ik jou was zou ik toch wat minder voorzichtig zijn tegen die andere hond. Want wat is een baasje waard als Sam zelf zulke honden van zich af moet houden? Je ziet het verschil dus goed met je man. Je man is strenger, duidelijk en consequent. Je zou zeggen dat dit averechts werkt in de relatie, toch? Maar, kennelijk vertrouwt Sam helemaal op je man dat hij die andere hond bij hem weg houd. Daar is dus vertrouwen tussen die twee. Je ziet dus eigenlijk dat regels en consequentie de hond vertrouwen geven in die persoon. Sam weet waar hij aan toe is. En hij weet ook dat hij geen leiding hoeft te nemen, omdat de baas dat doet.
En (want dat telt ook nog mee): hij heeft dus genoeg vertrouwen in je man als baas dat hij hem ook zijn gang laat gaan. Want dat is dus ook nog wel eens een dingetje. Het is 1 ding om achter iemand te blijven staan. Het is een ander ding om die persoon ook zo te vertrouwen, dat je er zelf rustig onder blijft. Om je man volledig te vertrouwen dat HIJ die andere hond wel van Sam af houd, dat is een groot compliment van Sam richting jouw man :).
Daarom zeg ik ook, je moet misschien wat minder voorzichtig zijn naar die andere hond. Hoe cru het ook klinkt: jij hebt een relatie met Sam. Niet met die ander. Uiteindelijk draait het om Sam en om Sam zijn vertrouwen in jou. Bedenk ook dat die andere hond goed in de gaten heeft dat jij voorzichtig bent en dat je eigenlijk niet de leiding hebt op zo'n moment. Die ligt op dat moment immers bij Sam? Waarschijnlijk is die andere hond bij jouw man ook veel minder overdreven, omdat HIJ ook heel goed ziet wie op dat moment eigenlijk de baas is. Dus als jij zelf duidelijker bent naar die andere hond, ben je ook duidelijker naar Sam dat jij het waard bent om op te vertrouwen. Want dat doet hij nu dus nog niet. Dus ik zou proberen om lekker te doen wat je man ook doet: duidelijkheid, strenger, consequent en daarmee kweek je vertrouwen. Dat is niet alleen goed met die andere vervelende stalker, maar ook op het moment dat je bij de dierenarts bent oid.
Zo, eindelijk tijd om een reactie achter te laten. Allereerst bedankt voor de reacties.
Nog even voor de duidelijkheid; Norbu's gedrag aan de lijn is verder perfect, ook als er een hond aankomt. Hij is normaal gesproken echt een slak. Pas op het moment van passeren wilt hij langs me heen om de andere hond te bereiken. Dit verschilt overigens per hond, de ene passeert hij makkelijker dan de ander. Honden die niet gediend zijn van soortgenoten zal hij dan ook niet begroeten, dan loopt hij door met een boogje eromheen.
@dobber
Ik wil toch reageren op je reactie. Die hele rangorde-onzin zou toch echt de wereld uit geschopt moeten worden. Norbu is niet mijn minion waar ik koste wat het kost boven moet blijven staan. Ik zie mijzelf gewoon de ouderrol op zich nemen die mijn hond begeleid door het leven. Maar wel met een zij-aan-zij-verhouding.
"Als Norbu niet naar jou luistert, dan zit er dus in een beginne iets al niet goed in zijn interpretatie van jouw plek in jullie relatie."
Haha, sorry, maar dit slaat natuurlijk nergens op. We hebben een zeer hechte band en dat hij niet luistert, heeft niks te maken met zijn plek niet kennen of dat we een slechte verhouding zouden moeten hebben. Dit heeft alles te maken met het karakter van hem en dat van het ras.
Tibetaanse mastiffs hebben hun eigen boekje. Ik merk dat ik me heel anders moet opstellen om Norbu te bereiken dan dat ik zou doen met een andere hond. Bevelingen geven is vrijwel zinloos en moet je ook niet willen. Hij moet op een respectvolle en duidelijke manier leren wat de grenzen zijn en wat onze routine is. Dit gaat niet gepaard met een hoog stemvolume, maar vooral met het lichaam. Loopt Norbu los, dan communiceer ik amper d.m.v. mijn stem. Dat kan zelfs averechts werken bij hem. Hij reageert dan wel direct op mijn lichaamstaal en handgebaren en eerlijk gezegd brengt dit me ook veel meer rust om consequent te zijn en te blijven. Een opdracht van het baasje opvoeren wordt in de meeste gevallen pas opgevolgd als het ze iets oplevert (duh, zou ik ook doen). TM's kunnen best moeilijk over te halen zijn.. Ik mag blij zijn dat hij zo voergericht is, want ik ken genoeg gevallen waarbij dat niet het geval is en ja, dan wordt het pas lastig.
Ik merk dat als we een tijdje niet met voer hebben gewerkt, hij dan ook inkakt en sneller zijn eigen zinnetje volgt. Rastypisch wat zijn charmes heeft.
Bij het passeren van een andere hond zorg ik er altijd voor dat ik tussen de honden loop. Ik loop stug door en beloon hem met mijn stem en uiteraard een koekje als hij doorloopt. Het gaat hierin redelijk prima. Hij kijkt nog wel regelmatig om, maar gaat minder vaak op de rem trappen. Het volgen was hem na twee keer ook duidelijk, wie weet of dat ook in de praktijk zal gaan werken tijdens het passeren.
Wat ik wel grappig vind is dat bij het passeren van honden hij veel interesse toont in de ander, maar als er dan samen gewandeld wordt, dan kijkt hij er absoluut niet naar om. Het gaat dus puur om begroeten en dan gelijk doorlopen, niet om het spelen.
Enkel in krappe ruimtes (smalle weggetjes bijv.) laat ik hem zitten en naar mijn koekje kijken. Dit is wel handig, omdat ik het in deze beperkte ruimtes nog wel eens lastig vind met twee honden die allebei een tegenovergestelde kant op willen. Dan maakt het niet uit hoe dicht de vreemde hond langs Norbu loopt, hij heeft dan maar oog voor één ding. Helaas krijg ik in dit soort gevallen dus vaak te maken met mensen die weigeren door te lopen, hierin kan ik nog wat duidelijker zijn door te negeren en mijn muil open te trekken om ze te verzoeken door te lopen.
Hopelijk zal het op deze manier wel goedkomen.
Sinds wanneer woont ze in huis? Of ben jij in de garage bij haar gaan wonen? Wel fijn voor haar dan, dat ze haar garage met bench en blafband heeft mogen inruilen voor een warm plekje in huis met jou 
Ik denk trouwens eerder dat jij geen tijd meer had voor haar om haar dingen verder normaal aan te leren vanwege je studie en/of dat het niet verder kon ontwikkelingen omdat er een andere manier van omgang met de hond was/is bij jullie thuis, want je had haar tig 'kunstjes' aangeleerd met als beloning de frisbee. Dus het is een hond met een prettige wil, honden gaan vaak de 'fout' in omdat wij ze iets verkeerd aanleren of niet willen begrijpen.
@ Kekhor: Uiteindelijk moet je doen waar jij je zelf goed bij voelt en wat voor jou werkt :).
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?