Grommen en .....vechten.

Hallo,

Hebben jullie misschien goede adviezen om grommen te laten stoppen? Ik heb twee teven, 1 van 4 en 1 van 2 jaar. De relatie is altijd super goed geweest, alleen tijdens de loopsheid zijn de dames wat minder vriendelijk naar elkaar. Helaas zijn ze hierin blijven hangen na de laatste loopsheid. Meestal begint mijn oudste te grommen en gaat de jongste zo snel mogelijk naar buiten.

Het probleem is vooral het voeren. Normaal maakte ik gewoon rustig een vers vlees maaltijd klaar en kregen de dames hun maaltijd in dezelfde ruimte. Nu lukt dat echt niet meer, want dan ontstaat er zeker een gevecht. Ik ben dat gegrom helemaal zat! Wat doen jullie in zo'n geval?

Ik zal vast een lading commentaar over me heen krijgen...

Maar ik zou ze, als de oudste in de aanval en de jongste in de verdediging gaat, toch even corrigeren in de vorm van bijv een stemverheffing en dan gewoon beide wegsturen.

Ik vind dat er niets mis mee is om de honden te laten zien waar jouw grens ligt. Als ze het wel braaf doen natuurlijk wel uitgebreid belonen! 

De jongste probeert het conflict vaak te vermijden door weg te gaan, maar dan heeft de oudste dus geen recht om te blijven corrigeren naar de jongste. 

Weet je zeker dat er niets medisch is met de oudste? Schijnzwanger? Hoe lang is het n na de loopsheid? 

Lianne, ja, dat doe ik nu ook, maar de timing is hierbij erg belangrijk. Soms gaat het erg snel en als ze elkaar echt aanvliegen, dan is het moeilijk om nog de aandacht te krijgen. Rammelen met pannendeksels heeft al wel eens geholpen.

Ik denk dus ook dat ik moet laten zien waar mijn grens ligt. Dus met jouw mijn mening hierover kan ik wel meegaan. Gister avond laat heeft de jongste een poosje buiten gezeten en de oudste loerend binnen voor de deur. Dat heb ik toen doorbroken door de oudste weg te sturen van de deur.

Dat was gister na het voeren, dan is er vaak nog spanning. Jongste wil na de maaltijd lekker op haar kussen gaan liggen, oudste ligt al lekker, maar als jongste wil gaan liggen staat oudste grommend op. Ze hebben overigens ligplaatsen genoeg.

Nee, is niks medisch. De loopsheid is in november begonnen.

Als de loopsheid in november begonnen is is ze nu in

de "schijnzwanger"-fase. Tot 2 maand na de loopsheid. 

Niet elke hond vertoond die symtomen maar de baarmoeder van de hond is na elke loosheid wel altijd in een schijnzwanger fase. 

Hormonen kunnen een rol spelen, inderdaad.  Dat was bij mij het geval.  Ik weet niet welk ras je hebt, maar ik zou erg voorzichtig zijn.  Laat ze gewoon op hun gemak apart eten.

Wij hebben drie teven en ze eten allemaal apart.  Gewoon voor de veiligheid.  Eén van hen is/was erg hond-agressief nadat ze gesteriliseerd werd is dit verbeterd, let wel, ze blijft moeilijk met andere honden, maar haar opvliegendheid werd wel minder.

Als ze al geprikkeld zijn, is het geen goed idee, hen nog op te hitsen met je stem doordat je ze corrigeert.  Je kan één keer "neen" zeggen, maar als je begint te "pruttelen" kunnen ze gewoon nog zenuwachtiger worden en toch beginnen vechten.

Daarom mijn raad, zo min mogelijk zeggen en ze apart laten eten.  Dan hoef je niet te pruttelen en kunnen ze mekaar ook niet op de zenuwen werken.

Bij ons escaleerde de zaak doordat er geen "rust" in huis was.  Eens ze gevochten hadden, werden de gevechten heviger en de verwondingen erger.  Na drie gevechten, in een tijdspanne van drie weken, met de laatste keer 13 hechtingen voor één van hen, hebben we onze aanpak gewijzigd.  Ze werden altijd apart gezet als we weg gingen en als we thuis waren mochten ze gewoon rondlopen, maar we zorgden wel dat de één de ander niet volgde. (in die periode hadden vier teven)

Het waren vermoeiende maanden en het werd wel stilaan beter maar we moesten blijven opletten.

Ik wilde dat ik je kon zeggen dat het helemaal goed is gekomen, maar helaas, het verbeterde wel, Athena is echter overleden voor we nog verder vooruitgang konden zien...

Daarom mijn raad: laat het niet escaleren en voorkom "onderonsjes".

Grommen is communiceren, ze vertellen wat. Om het grommen te stoppen, zal je de oorzaak moeten aanpakken.

Voeren in een apparte ruimte, heel simpel.

Verder zou ik een gt adviseren hoe je het in huis kan oplossen verder.

2 teven die problemen krijgen met elkaar, kan heel ernstig worden.

 Wat corrigeer je dan, als je de oudste die in de aanval gaat corrigeert?

Dat ze niet mag aanvallen? Maar wat doe je dan aan de oorzaak van het aanvallen?

Helemaal niets! Corrigeren is dus symptoom bestrijden, meer niet.

Als je erbij bent, zullen ze wellicht niet meer aanvallen, de gevoelens naar elkaar, zijn onverandert, een tikkende tijd bom word het zo.......

Goed begeleiden en voorkomen. Niet afwachten totdat een hond gaat grommen, maar voorkomen dat ze gaat grommen, dus goed letten op signalen van beide honden. En zorgen dat er geen triggers zijn om te gaan grommen, speeltjes en botjes niet over de vloer laten slingeren bijvoorbeeld.

Ik ga met Martine mee, gewoon apart eten geven, en zelf ontspannen en kalm blijven.

Zorg er ook voor dat je er voor beide honden bent, allebei moeten ze het gevoel hebben dat ze op jouw steun kunnen rekenen.

Eens met lianne. Ik geloof er niet zo in dat ingrijpen of corrigeren meer spanningen met zich meebrengt..

Mijn Chi tolereerde niks van Bobby in het begin. Die hoefde langs te lopen of hij gromde. En ja dat was onzekerheid maar ik heb hem toch met stem gecorrigeerd. Ik heb verder niks met correcties,  gebruik ze haast nooit. Is ook niet nodig. Maar er word niet gegromd en al helemaal niet gevochten. Dat is gewoon een regel. Zodra ze al gaan staren of lipjes optrekken krijgen ze een stemcorrectie of als dat niet helpt stuur ik ze naar hun eigen mand. Dat haalt juist alle spanning weg.  Duidelijkheid. We hoeven het dus niet zelf op te lossen. En dat doen ze dan ook niet meer. Paar keer moeten doen en nu laten ze het wel.  Geen spanningen meer tussen de honden,  nooit. Maar dat heb ik wel moeten begeleiden. Met een harde grens.

"  Wat corrigeer je dan, als je de oudste die in de aanval gaat corrigeert?
Dat ze niet mag aanvallen? Maar wat doe je dan aan de oorzaak van het aanvallen?
Helemaal niets! Corrigeren is dus symptoom bestrijden, meer niet.
Als je erbij bent, zullen ze wellicht niet meer aanvallen, de gevoelens naar elkaar, zijn onverandert, een tikkende tijd bom word het zo....... "

Suzanne en Luca

 Nou hier wordt ook met de stem gecorrigeerd!

Er liggen hier 10 honden binnen en dan wil ik rust in huis.

Symptoom bestrijding? Niet dus. Als ik geen correctie maak is het hek van de dam. Gelukkig hoeven wij maar 1 x te corrigeren met stem en dan is er ook rust. Wij geven hier duidelijk een grens aan!

Hormonen ........ het zijn stoffen in het lichaam die ontzettend grote invloed hebben op gedrag.

Hun gedrag is enerzijds normaal en anderzijds niet normaal.

Je hebt 2 volwassen teven nu.

Hun gedrag wordt veroorzaakt onder invloed van hormonen. Het feit dat ze gaan grommen heeft te maken met gebrek aan ruimte. Ze kunnen elkaar zelf niet mijden omdat ze niet genoeg ruimte hebben om voldoende uit elkaars buurt te blijven.

Men rekent een 6-tal maanden voor een cyclus. Dus nog ongeveer één maand en dan is de ontwikkeling van de hormonen zo dat ze het minst invloed hebben. Maar langs de andere kant is dit ook de start van de nieuwe cyclus en gaat alles zich weer in gereedheid brengen voor alles te ontwikkelen naar de volgende cyclus.

Je weet ondertussen al dat samen voederen niet meer gaat. Dus apart eten geven is de boodschap.

Om te weten hoe dit gaat evolueren zal je verschillende cyclussen moeten aanzien.

Het blijft ofwel zoals het nu is, of het wordt erger.

Dat houdt in dat je constant bezig gaat zijn met ze te moeten scheiden. Zorgen dat er niets rond slingert van speelgoed of kauwmateriaal. Je gaat dus heel veel bezig zijn met scheidsrechter te zijn. Ze samen laten wanneer je weg gaat kan mogelijk ook een risico inhouden. 

Niet echt leuk, niet voor jou maar ook niet voor de honden. Aangezien dit constante stress periodes worden voor de honden. 

Dus om eindelijk een antwoord te geven op jouw vraag, wat kan ik er aan doen?

Als je het zo laat, .... niets. Jij hebt geen invloed op hun hormonen.

Of je zorgt dat ze meer ruimte hebben, zodat ze zich op een natuurlijke manier ver genoeg van elkaar kunnen afzonderen.

Of sterilisatie.

Maar dan wel voor beide. Als je er maar 1 laat steriliseren gaat de ander zich nog steeds agressief blijven gedragen tov de gesteriliseerde. Wat voor de laatste alles behalve aangenaam is.

 Apart eten gaan geven ......allebei in een andere ruimte....een goede oplossing, wat de ruzie betreft , die zie je aankomen , grijp van te voren in, grommen tegen elkaar, jij bent de baas, laat het niet op een gevecht aankomen....gelijk ingrijpen, en laat ze beiden in een andere ruimte afkoelen.

Hier net een pup in huis, ik tolereer niet dat Ogin Bams belaagd, ik grijp gelijk in, ze weet het, en heeft respect voor Bams.....en ik ben de baas niet de honden, apart krijgen ze eten, vanmiddag heb ik ze allebei pap gegeven, voor het eerst, gewoon even kijken hoe dat ging, maar ze krijgen beiden hun vlees apart , niet bij elkaar, nu gaat het goed, maar ook hier zou er een dag kunnen komen dat het fout gaat, ben dat voor, je bent het nu zat, kleine oplossingen, laat zien dat je de baas bent...geen eten meer samen geven en een ruzie van te voren  aan zien komen, ga je weg dan zet je ze ook apart, je hebt dan immers geen toezicht op ze, en alleen verblijven is in het geheel niet erg.....dat is toch niet voor lang.

 Geen commentaar.....

 Steriliseren ? Geheel niet nodig voor deze problemen.......jij bepaalt, apart eten geven en de ruzie voor zijn, het is wel eens prettig voor honden om eens alleen te zijn in een ruimte.........als er maar wat mis is is er gelijk het advies steriliseren, met dit probleem niet nodig....dit is in goede banen te leiden....

 Hier ook, ik ben de baas. ...... Als je dat consequent doet weten ze zo waar ze aan toe zijn.

 Ik ben niet van scheiden ,ik geef mijn grenzen aan

Je moet zelf kalm blijven en dit ook uitstralen ,of ik grommen accepteer ligt aan de situatie . Ieder heeft zijn eigen bak en dat wordt gerespecteert .In het begin zou je erbij kunnen blijven ,maar doe luchtig en ga niet als een bezetene staan op te letten  Ik ben ook niet bang als ze een onderonsje hebben ,meestal heb ik ze met mijn stem al uit elkaar en anders haal ik ze uit elkaar en ik loop gewoon weg . In het begin is het wat vaker corrigeren maar nu kan ik gewoon weglopen zonder problemen .

"  Wat corrigeer je dan, als je de oudste die in de aanval gaat corrigeert?
Dat ze niet mag aanvallen? Maar wat doe je dan aan de oorzaak van het aanvallen?
Helemaal niets! Corrigeren is dus symptoom bestrijden, meer niet.
Als je erbij bent, zullen ze wellicht niet meer aanvallen, de gevoelens naar elkaar, zijn onverandert, een tikkende tijd bom word het zo....... "

Suzanne en Luca

  Scheiden is ook op en top symptoom bestrijden meer niet (probleem  niet oplossen ,maar ontwijken )

Ik stel grenzen ,mijn honden eten nu zonder problemen naast elkaar   .Of ik nu wel of niet de oorzaak aanpak interesseert me niet .Als ze maar rustig eten en zolang er rust in de tent  is hoor je mij niet klagen

"  Steriliseren ? Geheel niet nodig voor deze problemen.......jij bepaalt, apart eten geven en de ruzie voor zijn, het is wel eens prettig voor honden om eens alleen te zijn in een ruimte.........als er maar wat mis is is er gelijk het advies steriliseren, met dit probleem niet nodig....dit is in goede banen te leiden.... "

Willemijn, baasje van Bamse......en Ogin

Ik dacht niet dat ik steriliseren als enige optie heb aangegeven.

Oow ja, prima in banen te leiden.

De ene hond in dat kamertje en de andere daar.

En als ze samen zitten en het zit er tegen, goed laten voelen wie de baas is. Grenzen aangeven.

De enige reden waarom dit soort situaties ontstaan is omdat wij mensen, meerdere honden op veel te beperkte ruimte samen zetten

ik denk dat je dat vanaf het begin al goed had moeten begeleiden, maar nu is het dus al zo dat de hond gromt en de spanningen hoog opgelopen zijn, nog is de jongste zo verstandig om weg te gaan, maar wat als ze dat niet meer doet.

om rust in de tent te krijgen zou ik dus voor nu liever voor ontspanning kiezen en over een tijdje weer eens kijken of ze naast elkaar kunnen eten onder mijn toezicht, als ik dat perse zou willen dat ze naast elkaar eten. Sommige honden zijn erg fel op hun eten, in die gevallen lijkt het me niet verstandig om ze te dwingen vreedzaam samen te eten, omdat het voor teveel spanning zorgt. Persoonlijk vind ik het belangrijk dat elke hond ontspannen kan eten.

 Gelukkig zijn honden ook meesters in zich aan te passen (evolutie ) Duidelijkheid scheppen en je ziet veel is mogelijk (zelfs al is de ruimte beperkt )

"  Gelukkig zijn honden ook meesters in zich aan te passen (evolutie ) Duidelijkheid scheppen en je ziet veel is mogelijk (zelfs al is de ruimte beperkt ) "

dogmaster

 Klopt. Dat ze zich daar goed bij voelen is een andere zaak.

Ik vrees Dogmaster dat ook in 2016 wij een andere kijk op zaken zullen hebben

Maar goed dat we elks in een andere ruimte zitten  

  Ik heb niet het idee dat mijn honden zich minder happy voelen of meer gestrest zijn omdat ze naast elkaar eten  Sterker nog mijn roedel is in balans en daar varen de honden wel bij

Kan  best alleen ga jij uit van ideale  situaties met een ruimte aan zee en tijd  (utopia) en ik bekijk het vanuit de huidige samenleving

"   Ik heb niet het idee dat mijn honden zich minder happy voelen of meer gestrest zijn omdat ze naast elkaar eten  Sterker nog mijn roedel is in balans en daar varen de honden wel bij
Kan  best alleen ga jij uit van ideale  situaties met een ruimte aan zee en tijd  (utopia) en ik bekijk het vanuit de huidige samenleving
  "

dogmaster

 Het is ook heel normaal dat we dit anders bekijken.

Zet een leek en een dokter naast elkaar en zij zullen beide een totaal andere kijk hebben op een lichaam.

Zet een leek en een automechanieker voor een auto en ook zij zullen er elks anders naar kijken.

Martine, ja, dat denk ik dus ook.

Ik wil het ook zeker niet laten escaleren. Dus ik laat het ze niet zelf uitzoeken. Met de timing van het corrigeren ben ik ook erg oplettend. Ik had ook al het gevoel dat ik het trigger bij te vroege of te late correctie. Ik vind het erg moeilijk.

Ik schrik wel van jouw verhaal, wat moeilijk!

Heel erg bedankt voor je tips!

 Hahahaha. Sorry maar deze opmerking.... 

 Eliane er wordt hier totaal niet gesproken over 'laten voelen" wie de baas is. Dat maak jij er van!

Cia, ik denk ook dat dat hier het beste werkt.