Grommen en .....vechten. 
Wat wil je hier nu mee zeggen? Ga niet naar een gt want die verpesten je hond of zo?
Nee wat ik wil zeggen is ......dat je eerst moet ondervinden en dan pas kan oordelen. Heb je de verkeerde is het ook naar de knoppe wacht je te lang is het ook naar de knoppe. Zeggen mensen het met ervaring is het ook niet altijd goed. Wat ik er wel mee zeggen wil is .......pas op en schakel niet voor ieder wissewasje een gt in want ook dat kan fout gaan.
Een gt die even wat aan het uitproberen is is geen goede gt! Een goede gt zal eerst een goede diagnose stellen. Hij zal dus eerst achterhalen wat de oorzaak van het gedrag is. En op basis van deze diagnose stelt hij een advies op. En dit zal hij samen met de klant gaan oefenen. Zodat hij zeker weet dat de klant het ook KAN uitvoeren. Daar zit geen uitproberen bij! En natuurlijk kan het zo zijn dat iets niet goed uitpakt bij een hond, maar dan pas je je advies aan, maar altijd rekening houdend met de diagnose.
Voor gedragstherapie is nou eenmaal geen kookboek beschikbaar. Het is niet zo dat je hond iets doet en dat je daarvoor een standaardoplossing hebt. Iedere hond is anders, iedere baas is anders en alle omstandigheden zijn anders. Gedragstherapie is maatwerk.
En €100,- euro voor 1,5 uur is redelijk. Ik weet niet hoe dat bij deze gt was, maar voor dat ik bij een klant thuis kom heb ik al ongeveer een uur aan voorbereiding gehad. En als ik geweest ben dan werk ik het gesprek ook uit voor de klant zodat ze dit nog rustig kunnen nalezen. Ook dat kost tijd. En dan heb ik ook nog een vervolggesprek om te zien hoe het gaat en of er nog dingen anders moeten. En al die uren moeten toch betaalt worden. En nogmaals ik weet niet wie de gt is uit jouw voorbeeld, maar als die ook zo werkt dan heeft hij ongeveer 4 uur werk voor €100,- inclusief BTW. Dat is ongeveer €80,- euro voor 4 uur. Dus 20 euro per uur en dan moet de belasting er ook nog af. Tja.....
Je moet ook op zoek naar een goede gt. Vooral zelf blijven nadenken.
Een goede gt kan je juist voor elk wissewasje inschakelen, zo kan je een hoop ellend voorkomen.
Liever een keer te veel, net zo als liever een keer te veel naar een da.
Zij hebben de kennis over gedrag/ gezondheid. Op een forum kan ik een hoop opzoeken maar niet de daadwerkelijke de diagnose stellen.
Daarvoor mis je te veel, het zien en onderzoeken van hond en baas.
Ben inmiddels erg benieuwd naar de gt die de hond van je zus begeleidde.
Het kan ook nog zo zijn, dat je zus het niet helemaal begreep.......
Je hondlezen, begrijpen, interpreteren en een juiste timing van zelf reageren, escentieel.
Een gt die even wat aan het uitproberen is is geen goede gt! Een goede gt zal eerst een goede diagnose stellen. Hij zal dus eerst achterhalen wat de oorzaak van het gedrag is. En op basis van deze diagnose stelt hij een advies op. En dit zal hij samen met de klant gaan oefenen. Zodat hij zeker weet dat de klant het ook KAN uitvoeren. Daar zit geen uitproberen bij! En natuurlijk kan het zo zijn dat iets niet goed uitpakt bij een hond, maar dan pas je je advies aan, maar altijd rekening houdend met de diagnose.
Voor gedragstherapie is nou eenmaal geen kookboek beschikbaar. Het is niet zo dat je hond iets doet en dat je daarvoor een standaardoplossing hebt. Iedere hond is anders, iedere baas is anders en alle omstandigheden zijn anders. Gedragstherapie is maatwerk.
En €100,- euro voor 1,5 uur is redelijk. Ik weet niet hoe dat bij deze gt was, maar voor dat ik bij een klant thuis kom heb ik al ongeveer een uur aan voorbereiding gehad. En als ik geweest ben dan werk ik het gesprek ook uit voor de klant zodat ze dit nog rustig kunnen nalezen. Ook dat kost tijd. En dan heb ik ook nog een vervolggesprek om te zien hoe het gaat en of er nog dingen anders moeten. En al die uren moeten toch betaalt worden. En nogmaals ik weet niet wie de gt is uit jouw voorbeeld, maar als die ook zo werkt dan heeft hij ongeveer 4 uur werk voor €100,- inclusief BTW. Dat is ongeveer €80,- euro voor 4 uur. Dus 20 euro per uur en dan moet de belasting er ook nog af. Tja..... "
Nou ik heb het nu over 10 jaar geleden en deze had naar mijn weten niets vooraf gedaan ....ze belde een avond van te voren dat ze gelijk de andere dag wel even tijd had. Dus ik denk niet dat er werk vooraf aan was gedaan....verder ging ze even kijken of hij voedselnijd had en ja bij haar had hij dat zeker......ze was zo bang voor hem dat ze mij vroeg of ik hem beet wilde houden toen ze vertrok.......en dan heb ik het over een dwergkeesje
Een goede gt kan je juist voor elk wissewasje inschakelen, zo kan je een hoop ellend voorkomen.
Liever een keer te veel, net zo als liever een keer te veel naar een da.
Zij hebben de kennis over gedrag/ gezondheid. Op een forum kan ik een hoop opzoeken maar niet de daadwerkelijke de diagnose stellen.
Daarvoor mis je te veel, het zien en onderzoeken van hond en baas.
Ben inmiddels erg benieuwd naar de gt die de hond van je zus begeleidde.
Het kan ook nog zo zijn, dat je zus het niet helemaal begreep.......
Je hondlezen, begrijpen, interpreteren en een juiste timing van zelf reageren, escentieel. "
Wat ik zeg het is 10 jaar geleden en het enige is uiteindelijk dat ze Bach bloesem heeft geadviseerd
Als ik een hond niet vertrouw dan laat ik hem ook even vasthouden als ik weg ga. Dat is toch niet vreemd. Ik laat me niet bijten als ik het kan voorkomen door de hond even vast te laten houden. Ik zou het pas raar vinden als iemand niets doet als hij een hond niet vertrouwd. Ik zit niet te wachten op een bijtincident. Niet voor mijzelf, maar minstens net zo belangrijk niet voor de hond. Die heeft deze ervaring ook niet nodig.
wel Bassie - wat is een goede GT, hoe dient iemand die te vinden?
en meer - als ik hier het forum volg hoor ik beweren door GT
"u dient eerst naar de DA te gaan om medisch uitsluitsel te krijgen" wat ? - alsof er zoiets bestaat als "medisch uitsluitsel" en hoe vreemder het geval hoe moeilijker ...
goede GT blijken deze te zijn die zo graag smijten met de uitspraak "ik heb en vulva ben ik daarvoor een gynaecoloog?" - wel ik als LEEK wist dat er iets fouts was met de vulva met mijn hond, had dan ook in de papieren ingevuld "het meest vreemde aan mijn hond is haar vulva" , de GT bleek de opmerking zo belachelijk te vinden dat er zelfs niet over gesproken of naar gekeken werd, helaas bleek het achteraf recht met de nagel op de kop te zijn geweest. (en waslijst met medisch aandoeningen en een GT beseft niet dat daar 1 globale oorzaak voor moet te vinden zijn???? - wel ik als LEEK wel helaas vond ik deze niet zelf)
maar vooral deze vraag kan een GT eigenlijk zien of een hond al dan niet te kampen heeft met zware medische aandoeningen? Kan je dat eigenlijk zien aan de manier dat een hond aanvalt of zo? Ja? Hoe?
zo nee : daar heb ik nog geen enkele GT horen over verwittigen!
Als ik een hond niet vertrouw dan laat ik hem ook even vasthouden als ik weg ga. Dat is toch niet vreemd. Ik laat me niet bijten als ik het kan voorkomen door de hond even vast te laten houden. Ik zou het pas raar vinden als iemand niets doet als hij een hond niet vertrouwd. Ik zit niet te wachten op een bijtincident. Niet voor mijzelf, maar minstens net zo belangrijk niet voor de hond. Die heeft deze ervaring ook niet nodig. "
We hebben het over een dwergkeesje en ze was niet gevraagd omdat hij zou bijten maar omdat deze erg veel blafte,toen zij de voerbak naar binnen liet halen en daar in ging zitten roeren met een pollepel vond hij haar idd niet leuk meer en natuurlijk heb ik hem vast gehouden toen ze weg ging
en meer - als ik hier het forum volg hoor ik beweren door GT
"u dient eerst naar de DA te gaan om medisch uitsluitsel te krijgen" wat ? - alsof er zoiets bestaat als "medisch uitsluitsel" en hoe vreemder het geval hoe moeilijker ...
goede GT blijken deze te zijn die zo graag smijten met de uitspraak "ik heb en vulva ben ik daarvoor een gynaecoloog?" - wel ik als LEEK wist dat er iets fouts was met de vulva met mijn hond, had dan ook in de papieren ingevuld "het meest vreemde aan mijn hond is haar vulva" , de GT bleek de opmerking zo belachelijk te vinden dat er zelfs niet over gesproken of naar gekeken werd, helaas bleek het achteraf recht met de nagel op de kop te zijn geweest. (en waslijst met medisch aandoeningen en een GT beseft niet dat daar 1 globale oorzaak voor moet te vinden zijn???? - wel ik als LEEK wel helaas vond ik deze niet zelf)
maar vooral deze vraag kan een GT eigenlijk zien of een hond al dan niet te kampen heeft met zware medische aandoeningen? Kan je dat eigenlijk zien aan de manier dat een hond aanvalt of zo? Ja? Hoe?
zo nee : daar heb ik nog geen enkele GT horen over verwittigen!
"
Vandaar dat aangepaste wetgeving nodig is om het kaf van het koren te scheiden. Omdat je dat als leek moeilijk of niet kan.
Dus er een gereglementeerd beroep van maken.
Een goede GT moet een degelijke analyse kunnen opstellen. Alsook o.a. onderscheid kunnen maken tussen de soorten van agressie. En op zoek gaan naar de oorzaak.
En net zoals Bassie zegt werk je een training therapie uit. Die je echt moet opvolgen om zo nodig bij te sturen en de mensen niet zomaar wat laten aanmodderen. Omdat Bassie ook gelijk heeft dat dit op maat van de hond wordt gemaakt. En elke hond een individu is.
Net zoals x aantal mensen met dezelfde aandoening ook verschillend reageren op een behandeling. Dus kan je ook geen standaard behandeling voor iedereen voorschrijven. Ook hier is dit op maat.
en meer - als ik hier het forum volg hoor ik beweren door GT
"u dient eerst naar de DA te gaan om medisch uitsluitsel te krijgen" wat ? - alsof er zoiets bestaat als "medisch uitsluitsel" en hoe vreemder het geval hoe moeilijker ...
goede GT blijken deze te zijn die zo graag smijten met de uitspraak "ik heb en vulva ben ik daarvoor een gynaecoloog?" - wel ik als LEEK wist dat er iets fouts was met de vulva met mijn hond, had dan ook in de papieren ingevuld "het meest vreemde aan mijn hond is haar vulva" , de GT bleek de opmerking zo belachelijk te vinden dat er zelfs niet over gesproken of naar gekeken werd, helaas bleek het achteraf recht met de nagel op de kop te zijn geweest. (en waslijst met medisch aandoeningen en een GT beseft niet dat daar 1 globale oorzaak voor moet te vinden zijn???? - wel ik als LEEK wel helaas vond ik deze niet zelf)
maar vooral deze vraag kan een GT eigenlijk zien of een hond al dan niet te kampen heeft met zware medische aandoeningen? Kan je dat eigenlijk zien aan de manier dat een hond aanvalt of zo? Ja? Hoe?
zo nee : daar heb ik nog geen enkele GT horen over verwittigen!
"
Ik begrijp werkelijk niets van je verhaal, maar 1 van de eerste zaken die een goede gt doet is doorverwijzen naar een DA. Je zult eerst medische oorzaken moeten uitsluiten, als er lichamelijke problemen zijn dan kan het zo maar zijn dat daar een deel oorzaak zit. Dat moet je dan in ieder geval meenemen in je advies. En nee 100% zekerheid heb je niet als een dierenarts aangeeft dat er iets is. Het zou een aanleiding KUNNEN zijn. Het is wel iets waar de dierenarts iets mee zal moeten doen als dat mogelijk is. Als de DA er niets mee kan doen dan zul je dus in je advies hier iets mee moeten doen. Maar het is altijd een onderdeel van het totale plaatje. Want zelfs als de medische problemen zijn opgelost zit er altijd aangeleerd gedrag bij. En daar zul je dan toch mee aan de slag moeten.
Hoe vind je een goede gt? Lastig, dat begrijp ik. Maar vraag naar opleidingen, manier van werken, ervaring, hoeveel de gt met honden werkt. Een uurtje per week of de hele week. Vraag naar ervaringen van anderen. Vragen, vragen en nog veel meer vragen. Als je niets vraagt weet je helemaal niets. In alle tijd dat ik gt ben zijn er pas 2 mensen geweest die vragen over mij hebben gesteld. Verder niemand. Ik begrijp dat echt niet. Je MOET toch weten met wie je te maken hebt!
Al is het een chihuahua, als ik het niet vertrouw dan gaat er een lijn om. En dat is voor mij, maar zeker ook voor de hond. Niemand wordt beter van een bijtincident.
Maar een beetje vreemd is het wel dat een gt een probleem gaat aanpakken dat er niet is. Dat zou ik nooit laten gebeuren met mijn honden.
Vind dat heel vreemd een voerbak laten halen en met een pollepel er in roeren.
Kan me goed voorstellen dat het arme Keesje ging blaffen.
Wat een mafkes die gt!
Van een voerbak blijf je af, zeker een vreemde die in je huis komt.
Als je zus had aangegeven dat het Keesje baknijd had, had de gt kunnen laten zien hoe je in rust er aan kan werken.
Absoluut niet op die manier!
Denk dat die gt dus danig veel spanning bij het keesje heeft opgeroepen, maar goed om het vast te houden.
Kan me er iets bij voorstellen dat het niet goed ging.
Als je niets vraagt weet je helemaal niets. In alle tijd dat ik gt ben zijn er pas 2 mensen geweest die vragen over mij hebben gesteld. Verder niemand. Ik begrijp dat echt niet. Je MOET toch weten met wie je te maken hebt! "
Als je ziet dat iemand een alpha logo op zn site heeft, of via de alpha site iemand vinden, dan zou ik denken dat je wel goed zit.
http://www.honden-gedragstherapie.nl
Je zult eerst medische oorzaken moeten uitsluiten,
Uitsluiten???????????
Het is toch niet omdat een DA niet zo direct iets vind of eerder niet de juiste diagnose weet te stellen, dat het ook wil zeggen dat er effectief niet iets aan de hand kan zijn? Hoe vaak gebeurd het wel niet bij mensen dat er lang gezocht dient te worden dat voor eventueel uiteindelijk de juiste diagnose kan gesteld worden – zeker in het geval van eerder zeldzame ziektes/aandoeningen? Desondanks de aanwezigheid verschillende medische aanwijzingen zat mijn hond zéér ver van de juiste diagnose te krijgen. In mijn geval kwam slechts een diagnose slechts aan het licht toen haar zuster door de kweker in gereedheid gebracht wou worden voor de kweek, daar was het spoor te vinden dat er mogelijks iets zwaars was fout gelopen en wat.
Vandaar de vraag waar ik geen duidelijk antwoord op kreeg – waar leggen jullie de verantwoordelijkheid om te constateren of er als het ware een zware kronkel mis zit in de hond of niet? Bij de DA of bij de GT indien een DA niet zo direct iets kan vinden? Een eigenaar zal waarschijnlijk wel kunnen voelen of er al dan niets iets echt fout zit, maar kan je dat als GT? Kan je op die 20 uur of meer die je bij mij hebt doorgebracht zien of er iets essentieels fout- zit of niet ? Zie je dat eigenlijk op de “manier” waarop de hond zich gedraagt als je die niet dag dagelijks kan observeren? En welke hond is het deze die volledig losgeslagen lijkt of deze waar in eerste instantie niets valt aan zien en waarvan het als het ware lijkt of zo u een “pluche knuffel” voorleggen?
In mijn geval bracht ik de hond terug naar de kweker- hun commentaar achteraf “wij begrijpen echt niet naar wat voor een GT jij geweest bent?” En daarmee werd wel degelijk bedoeld van “hoe kan je in godsnaam niet zien dat er iets zwaars fout zit en de hond OK verklaren ?”, maar is dit wel zo ?
Het is toch niet omdat een DA niet zo direct iets vind of eerder niet de juiste diagnose weet te stellen, dat het ook wil zeggen dat er effectief niet iets aan de hand kan zijn? Hoe vaak gebeurd het wel niet bij mensen dat er lang gezocht dient te worden dat voor eventueel uiteindelijk de juiste diagnose kan gesteld worden – zeker in het geval van eerder zeldzame ziektes/aandoeningen? Desondanks de aanwezigheid verschillende medische aanwijzingen zat mijn hond zéér ver van de juiste diagnose te krijgen. In mijn geval kwam slechts een diagnose slechts aan het licht toen haar zuster door de kweker in gereedheid gebracht wou worden voor de kweek, daar was het spoor te vinden dat er mogelijks iets zwaars was fout gelopen en wat.
Vandaar de vraag waar ik geen duidelijk antwoord op kreeg – waar leggen jullie de verantwoordelijkheid om te constateren of er als het ware een zware kronkel mis zit in de hond of niet? Bij de DA of bij de GT indien een DA niet zo direct iets kan vinden? Een eigenaar zal waarschijnlijk wel kunnen voelen of er al dan niets iets echt fout zit, maar kan je dat als GT? Kan je op die 20 uur of meer die je bij mij hebt doorgebracht zien of er iets essentieels fout- zit of niet ? Zie je dat eigenlijk op de “manier” waarop de hond zich gedraagt als je die niet dag dagelijks kan observeren? En welke hond is het deze die volledig losgeslagen lijkt of deze waar in eerste instantie niets valt aan zien en waarvan het als het ware lijkt of zo u een “pluche knuffel” voorleggen?
In mijn geval bracht ik de hond terug naar de kweker- hun commentaar achteraf “wij begrijpen echt niet naar wat voor een GT jij geweest bent?” En daarmee werd wel degelijk bedoeld van “hoe kan je in godsnaam niet zien dat er iets zwaars fout zit en de hond OK verklaren ?”, maar is dit wel zo ? "
Ik ben geen dierenarts en wil ook geen dierenarts zijn. Dat is niet mijn vakgebied. Ik kijk naar gedrag en als ik (of de eigenaar) denk dat er medisch iets niet klopt dan verwijs ik door. En als een dierenarts niets vindt en de eigenaar vindt toch dat er iets mis is op medisch vlak dan moet je terug naar de dierenarts. Nogmaals ik ben geen dierenarts. Ik kan alleen op basis van het gedrag (soms) zien dat er een probleem is en op basis daarvan gericht door een dierenarts laten onderzoeken. Ik ga niet op de stoel van een dierenarts zitten en verwacht ook dat een dierenarts niet op de stoel van een gedragstherapeut gaat zitten. Een medische diagnose is aan de dierenarts en een gedragsdiagnose aan de gedragstherapeut.
Los daarvan, als jij als eigenaar vermoeden hebt dat er medisch iets mis is, dan ga je naar de dierenarts en laat het GOED onderzoeken. JIJ leeft met de hond en weet het beste hoe hij zich normaal gedraagt. En wat er nu anders is. Dat weet een gedragstherapeut niet en ook een dierenarts niet.
Het is toch niet omdat een DA niet zo direct iets vind of eerder niet de juiste diagnose weet te stellen, dat het ook wil zeggen dat er effectief niet iets aan de hand kan zijn? Hoe vaak gebeurd het wel niet bij mensen dat er lang gezocht dient te worden dat voor eventueel uiteindelijk de juiste diagnose kan gesteld worden – zeker in het geval van eerder zeldzame ziektes/aandoeningen? Desondanks de aanwezigheid verschillende medische aanwijzingen zat mijn hond zéér ver van de juiste diagnose te krijgen. In mijn geval kwam slechts een diagnose slechts aan het licht toen haar zuster door de kweker in gereedheid gebracht wou worden voor de kweek, daar was het spoor te vinden dat er mogelijks iets zwaars was fout gelopen en wat.
Vandaar de vraag waar ik geen duidelijk antwoord op kreeg – waar leggen jullie de verantwoordelijkheid om te constateren of er als het ware een zware kronkel mis zit in de hond of niet? Bij de DA of bij de GT indien een DA niet zo direct iets kan vinden? Een eigenaar zal waarschijnlijk wel kunnen voelen of er al dan niets iets echt fout zit, maar kan je dat als GT? Kan je op die 20 uur of meer die je bij mij hebt doorgebracht zien of er iets essentieels fout- zit of niet ? Zie je dat eigenlijk op de “manier” waarop de hond zich gedraagt als je die niet dag dagelijks kan observeren? En welke hond is het deze die volledig losgeslagen lijkt of deze waar in eerste instantie niets valt aan zien en waarvan het als het ware lijkt of zo u een “pluche knuffel” voorleggen?
In mijn geval bracht ik de hond terug naar de kweker- hun commentaar achteraf “wij begrijpen echt niet naar wat voor een GT jij geweest bent?” En daarmee werd wel degelijk bedoeld van “hoe kan je in godsnaam niet zien dat er iets zwaars fout zit en de hond OK verklaren ?”, maar is dit wel zo ? "
Ik weet niet hoe andere dat doen, maar in bepaalde gevallen werk je gewoon samen met de DA.
Je kan elkaar zo op die manier heel goed aanvullen, een verlengstuk zijn als het ware
Je elkaar zo op die manier heel goed aanvullen, een verlengstuk zijn als het ware
"
Uiteraard, maar ieder voor zijn eigen vakgebied!
Het is toch niet omdat een DA niet zo direct iets vind of eerder niet de juiste diagnose weet te stellen, dat het ook wil zeggen dat er effectief niet iets aan de hand kan zijn? Hoe vaak gebeurd het wel niet bij mensen dat er lang gezocht dient te worden dat voor eventueel uiteindelijk de juiste diagnose kan gesteld worden – zeker in het geval van eerder zeldzame ziektes/aandoeningen? Desondanks de aanwezigheid verschillende medische aanwijzingen zat mijn hond zéér ver van de juiste diagnose te krijgen. In mijn geval kwam slechts een diagnose slechts aan het licht toen haar zuster door de kweker in gereedheid gebracht wou worden voor de kweek, daar was het spoor te vinden dat er mogelijks iets zwaars was fout gelopen en wat.
Vandaar de vraag waar ik geen duidelijk antwoord op kreeg – waar leggen jullie de verantwoordelijkheid om te constateren of er als het ware een zware kronkel mis zit in de hond of niet? Bij de DA of bij de GT indien een DA niet zo direct iets kan vinden? Een eigenaar zal waarschijnlijk wel kunnen voelen of er al dan niets iets echt fout zit, maar kan je dat als GT? Kan je op die 20 uur of meer die je bij mij hebt doorgebracht zien of er iets essentieels fout- zit of niet ? Zie je dat eigenlijk op de “manier” waarop de hond zich gedraagt als je die niet dag dagelijks kan observeren? En welke hond is het deze die volledig losgeslagen lijkt of deze waar in eerste instantie niets valt aan zien en waarvan het als het ware lijkt of zo u een “pluche knuffel” voorleggen?
In mijn geval bracht ik de hond terug naar de kweker- hun commentaar achteraf “wij begrijpen echt niet naar wat voor een GT jij geweest bent?” En daarmee werd wel degelijk bedoeld van “hoe kan je in godsnaam niet zien dat er iets zwaars fout zit en de hond OK verklaren ?”, maar is dit wel zo ? "
Waarom bracht je de hond terug naar de fokker? Wat kan die eraan doen? Jíj moet toch met het hondje gaan werken?
Uiteraard, maar ieder voor zijn eigen vakgebied! "
Idd, dat bedoel ik ook met: als verlengstuk
"
Lees: http://www.hondenpage.com/hondenforum/204590/1/agressie.php
Denk je niet dat het vaak zo is dat een aandoening reeds aanwezig is voor de geboorte? (Zeker indien de eerste sporen in haar zuster werden gevonden)
En Eliane je legt wel een link naar een slecht topic – ik had effectief fout begrepen wat de kwekers bedoelde met “de moeder wist de pup niet te domineren” ik zei toen ook dat ik niet juist wist wat ze juist bedoelde – en volgens mijn man had het effectief niets te maken met het verzamelen van de pups, maar het ging over het bijtgedrag van de pup naar de moeder toe.
Voor lang verhaal kort te maken, moeder werd hormonen toegediend gedurende zwangerschap, door cascade effect van hormonen (progesteron -> hoge concentraten aan cortisone -> naar hoge concentraten naar testosterone) -> pup met XX chormosonen vrouwtje door veel te hoog gehalte aan testosterone wordt lang de binnen kant en buitenkant vermannelijkt. De hond was niet enkel tweeslachtig maar er was duidelijk meer aan de hand zoals bv de incontinentie –was niet anatomisch maar hormonaal
En Eliane je legt wel een link naar een slecht topic – ik had effectief fout begrepen wat de kwekers bedoelde met “de moeder wist de pup niet te domineren” ik zei toen ook dat ik niet juist wist wat ze juist bedoelde – en volgens mijn man had het effectief niets te maken met het verzamelen van de pups, maar het ging over het bijtgedrag van de pup naar de moeder toe.
Voor lang verhaal kort te maken, moeder werd hormonen toegediend gedurende zwangerschap, door cascade effect van hormonen (progesteron -> hoge concentraten aan cortisone -> naar hoge concentraten naar testosterone) -> pup met XX chormosonen vrouwtje door veel te hoog gehalte aan testosterone wordt lang de binnen kant en buitenkant vermannelijkt. De hond was niet enkel tweeslachtig maar er was duidelijk meer aan de hand zoals bv de incontinentie –was niet anatomisch maar hormonaal "
Ik wilde hier enkel aan Martine doorgeven dat er geen gewoon gedragsproblemen waren
En Eliane je legt wel een link naar een slecht topic – ik had effectief fout begrepen wat de kwekers bedoelde met “de moeder wist de pup niet te domineren” ik zei toen ook dat ik niet juist wist wat ze juist bedoelde – en volgens mijn man had het effectief niets te maken met het verzamelen van de pups, maar het ging over het bijtgedrag van de pup naar de moeder toe.
Voor lang verhaal kort te maken, moeder werd hormonen toegediend gedurende zwangerschap, door cascade effect van hormonen (progesteron -> hoge concentraten aan cortisone -> naar hoge concentraten naar testosterone) -> pup met XX chormosonen vrouwtje door veel te hoog gehalte aan testosterone wordt lang de binnen kant en buitenkant vermannelijkt. De hond was niet enkel tweeslachtig maar er was duidelijk meer aan de hand zoals bv de incontinentie –was niet anatomisch maar hormonaal "
En hoe zou een gedragstherapeut dit moeten weten? Dit is duidelijk iets voor een da. Dat een fokker weet wat ze de hond heeft toegedient lijkt me duidelijk.
De normale route is, de gedragstherapeut stuurt bij vragen over onzindelijkheid eerst door naar de da voor een eerste onderzoek. Als de dierenarts in eerste instantie niets vindt dan gaat de gedragstherapeut er mee aan de slag. Als blijkt dat er geen vooruigang in zit zal de gt weer terugverwijzen naar de DA voor verder onderzoek. Vaak kan dan ook gerichter gezocht worden. Dat heeft ook alles met kosten te maken. Verder onderzoek bij de DA kost vaak veel geld.
Het is toch niet omdat een DA niet zo direct iets vind of eerder niet de juiste diagnose weet te stellen, dat het ook wil zeggen dat er effectief niet iets aan de hand kan zijn? Hoe vaak gebeurd het wel niet bij mensen dat er lang gezocht dient te worden dat voor eventueel uiteindelijk de juiste diagnose kan gesteld worden – zeker in het geval van eerder zeldzame ziektes/aandoeningen? Desondanks de aanwezigheid verschillende medische aanwijzingen zat mijn hond zéér ver van de juiste diagnose te krijgen. In mijn geval kwam slechts een diagnose slechts aan het licht toen haar zuster door de kweker in gereedheid gebracht wou worden voor de kweek, daar was het spoor te vinden dat er mogelijks iets zwaars was fout gelopen en wat.
Vandaar de vraag waar ik geen duidelijk antwoord op kreeg – waar leggen jullie de verantwoordelijkheid om te constateren of er als het ware een zware kronkel mis zit in de hond of niet? Bij de DA of bij de GT indien een DA niet zo direct iets kan vinden? Een eigenaar zal waarschijnlijk wel kunnen voelen of er al dan niets iets echt fout zit, maar kan je dat als GT? Kan je op die 20 uur of meer die je bij mij hebt doorgebracht zien of er iets essentieels fout- zit of niet ? Zie je dat eigenlijk op de “manier” waarop de hond zich gedraagt als je die niet dag dagelijks kan observeren? En welke hond is het deze die volledig losgeslagen lijkt of deze waar in eerste instantie niets valt aan zien en waarvan het als het ware lijkt of zo u een “pluche knuffel” voorleggen?
In mijn geval bracht ik de hond terug naar de kweker- hun commentaar achteraf “wij begrijpen echt niet naar wat voor een GT jij geweest bent?” En daarmee werd wel degelijk bedoeld van “hoe kan je in godsnaam niet zien dat er iets zwaars fout zit en de hond OK verklaren ?”, maar is dit wel zo ? "
Dan had je naar een andere da moeten gaan.
Als ik zeker weet, dat er iets lichamelijks aan de hand moet zijn, dan blijf ik doorzoeken, tot ik het gevonden heb, al moet ik alle klinieken af in NL.
Ik ken mijn hond beter, dan wie dan ook.
Je hond voldeed niet en dus breng je hem maar terug naar de fokker??
Ik zal mij maar van verder commentaar onthouden
http://www.moniquebladder.nl/dierenarts/
Ik kwam dze tegen, moest even aan dit topic denken.
Ik lees veel van haar, ze kan het heel goed verwoorden.
"
Wel ik heb een ongeveer gedurende 1 jaar geprobeerd om dit te overkomen, maar ik denk toch dat het een zeer goede vraag is naar de GT toe want een essentieel probleem met de GT was effectief de “aantoonbaarheid” van het gedrag. Als je een hond hebt die uitvalt naar andere honden gedurende de wandeling dan is dit zeer makkelijk aantoonbaar en heb je direct iets waar aan “gewerkt” kan worden. (het onderstaande is serieus wat simpeler voorgesteld dan wat effectief het geval was, maar dat is om het probleem duidelijker te maken). Hier ging het over een hond die geen aantoonbaar bijt of grom gedrag of zo vertoonde maar het ging om uitvallen waar de hond eigenlijk plots naar het hoofd sprong (zonder gegrom op voorhand) ondertussen dat je niet met de hond bezig was en ongeveer gemiddeld misschien 4 keer per maand. Het ging ook helemaal niet om een hond die nerveuser van karakter was maar eigenlijk over een zeer kalme hond, de hond waar we problemen mee hadden was eigenlijk de kalmste hond van beide kwa basis karakter die voor het dom te zeggen meer weg had “pluche knuffel” dan van een hond.
Basis conclusie van GT na misschien ongeveer 20 uur of langer bij ons langs geweest te zijn “ik snap dit echt niet, je hebt hier 2 honden zitten met perfect gedrag waar de meeste eigenaars goud voor zouden geven.” En die dan ook niet langer meer wou komen. De niet aantoonbaarheid van het gedrag was effectief het grootste probleem dat we hadden.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?