Angstig op straat

Hoe reageren op een pup die snel angstig is op straat?
Bv een hardlangsrijdende auto, een ratelende fiets, een kinderwagen etc?
Wij negeren het en lopen gewoon door maar soms schiet hij echt tussen je benen en/of wil niet verder lopen en gaat piepen.

mijn hond was eerst ook heel erg bang toen hij bij ons kwam wonen

hij woonde in een pleeggezin die hem van een naar leven heeft bevrijd, maar het pleeggezin woonde in het bos, waar geen auto, fiets of wat dan ook kwam....

hij was dus overal bang voor en wou niet verder. meestal wachtte ik dan tot bijv. een fiets voorbij was en gingen we uiteindelijk weer verder. hij was zelfs bang op het schoolplein en wou niet oversteken.

ik denk dat je dus moet wachten en weer verder kan gaan lopen... nou ja, het is ook wennen...ik weet het niet

wat ik deed met onze oudste hond is hem rustig laeten kijken, beloon als hij er heen gaat loop dan rustig verder

heeft bij ons goed gewerkt

Mischien moet je dan eens stoppen en hem op een rustige manier geruststellen met woorden en een snoepje.Je moet hem natuurlijk ook niet belonen als hij zo doet, want dan leert hij dat dat 'slecht' gedrag beloont word.Voor een pup is alles nog wennen in het begin.

Veel succes

Dus dan beter ook niet stoppen en geruststellen met een snoepje

Hoever loop je met je pup..beperken tot kleine stukjes en stapje voor stapje kennis laten maken met alles om zich heen,en niet teveel op reageren idd.
Niet teveel indrukken op 1 dag.
Is je pup wel gesocialiseerd bij de fokker?

Ja, heb het misschien ook een beetje verkeerd geformuleerd, hij mag wel kijken maar we lopen wel rustig door anders schiet hij achter je en als hij daarna netjes meeloopt belonen we hem wel. met "goed zoooo" of "braaf"

Hij is redelijk gesocialiseerd maar hij komt uit Staphorst en wij wonen in Rotterdam, wel in een rustige groene wijk maar is toch een wereld van verschil.
Bus en tram had hij bijvoorbeeld nog nooit gezien.
We laten hem elke 2 uur plassen voor de deur, daar is een grasveldje waar bus en tram ook langsrijden. Dat vind hij prima.
En naast het plassen laten we hem ongeveer 3 keer per dag echt uit. Al blijven we dan natuurlijk ook in de buurt, maar het loslooppark is vlakbij.

Ik heb het idee dat je het niet verkeerd doet, bouw het langzaam op en bij echte enge dingen afstand bewaren, nog geen moeilijke situaties opzoeken. Je mag ook eventueel op je hurken gaan zitten, dat hijeen beetje meer steun van je heeft. Het kost veel tijd en geduld.

Wat je doet is helemaal goed.
Niet gerusstellen met woorden want dan bevestig je alleen maar zijn angst

een witje wat leuk! onze grote jongen wordt in april al weer 4 jaar! gaat super snel.

Witjes zijn gevoelige honden, en wat hij doet is normaal voor een pup, alles is nieuw en eng, sommige gaan er juist op af en andere duiken weg.

Het beste is stil staan niet door lopen, en laat hem het even ondergaan. tot dat hij rustig is en dan loop je verder, dat is zijn beloning (niet met snoepjes bezig gaan, dat kan soms op de verkeerde moment gegeven worden).

Vol houden en geen lange tochten doen, dan went hij langzaam steeds meer aan nieuwe dingen.

Groetjes Bianka

Hallo,

Ik zou je willen adviseren de hond te laten bekijken/behandelen door een klassiek veterinair homeopaat..
Deze mensen kunnen heel veel met zulke onzekere honden..


Ik ken zeer goede resultaten met deze behandelmethode bij div. angstig aangelegde honden zoals o.a. de Berner Senne....

Om te vooromen dat je bij een fröbelaar terecht komt,wil ik je eventueel helpen de juiste mensen te vinden..

Wil je meer weten mag je mij altijd een pb sturen..

Bang of onzeker is een ruim begrip. Honden worden geboren zonder angst of onzekerheid, als een hond bang of onzeker word komt dit door de invloed van de omgeving(verschillende objecten, soortgenoten of mensen). puppen moeten alles buiten nog ontdekken en onderzoeken, ze hebben het namelijk nog nooit gezien(stel je voor dat jij iets voor de aller eerste keer ziet, en dan kunnen wij bepaalde dingen ook nog relativeren), puppen/honden ontdekken alles op hun eigen gepaste tempo, erg afhankelijk ook van het karakter van de hond. Wij mensen hebben alle dingen zo'n beetje wel gezien en daarom is het voor ons heel normaal, bijvoorbeeld een voorbij razende auto met veel lawaai, voor puppen hoogstwaarschijnlijk niet. Dus neem de tijd t.b.v. je pup om alles rustig te laten onderzoeken, zorg altijd voor een gepaste afstand, in eerste instantie, en zorg ervoor dat de pup niet kan vluchten(vluchten geeft namelijk een bevredigend gevoel=beloning)benader nieuwe dingen op het liefst op het tempo die de pup aangeeft, praat en beloon de pup ook niet voordat je zeker weet dat de pup innerlijk op zijn gemak is, laat zien(want jij bent het wandelende voorbeeld voor de pup)dat jij de situatie helemaal onder controle hebt en dat hij nergens bang voor hoeft te zijn.

Onze pup is 16 weken en best wel een 'neuroot' Ze is zo enorm snel overprikkeld en heeft ook bijna geen rust in haar lijf. Pas als we haar een tijdje in de bench doen met een deken erover komt ze wel aardig tot rust. het wennen aan dingen op straat is wel aardig gelukt, alleen toen we vorige week voor de spoorbomen stilstonden en de trein eraan kwam toen vloog die van ons ook alle kanten op. Ik heb er verder niet op gereageerd en vraag me af of we nu gewoon een paar keer vaker daar moeten gaan staan en dat het dan vanzelf went? Het is voor een pup ook wel een enorm gevaarte en lawaai wat er ineens voorbij dendert. Ik was al wel vaker naar het station gelopen om mijn man op te halen, maar dan stonden we meer op het perron en was het wat minder beangstigend, maar echt leuk vond ze het toen al niet.

Het is best ok om zelf even rustig stil te staan en te kijken naar passerende dingen. of even met de pup op een bankje te gaan zitten en rustig te kijken naar al wat voorbijkomt. Als hij de boodschap maar krijgt: mijn baasje is niet bang, dus hoef ik het ook niet te zijn. Misschien is het hem soms wat veel om én te wandelen én allerlei nieuwe dingen tegen te komen. Dus gewoon op afstand gaan kijken naar trein, tram, bus, bouwwerf, spelende kinderen, mensen in rolstoel, joggers, eendjes, water, enz, enz., enz.

Hey, Hier ook een witje. Ze zeggen altijd dat het een beetje in de aard van het ras zit hé. Geike was niet bang van auto's of dergelijke dingen. De fokker had de pups echt met al die dingen al laten kennismaken. Ze was in het begin wel bang van mensen die naar haar toe kwamen (wat ongeveer iedereen was die we tegenkwamen, want oh so cute!!! en van grote dieren zoals koeien en paarden. Als je zo frequent blijft buiten gaan met je pup als nu en je blijft haar in contact brengen met al die dingen, dan gaat dat zeker over. Geike haar schrik voor mensen was na 1 week al pak beter en is geleidelijk aan volledig weggeëbd. Bij koeien en paarden heeft het iets langer geduurd, maar nu gaat ze zowaar neus aan neus staan . Ze is echt uitgegroeid tot een heel sociale en lieve hond. Ik heb het gevoel dat, eens ze een goed basisvertrouwen hebben meegekregen dat ze daarna alles wel heel vlot opnemen en verwerken. Iets nieuws is voor haar eigenlijk nooit een probleem.

Dat is ook wat ik leerde op de hondenschool en uit boekjes, maar bij mijn hondje heeft het juist heel erg geholpen om haar met woordjes toe te spreken als ze bang was voor andere honden. Ik stimuleerde haar dan om er toch naar toe te gaan en als ze dat deed, beloonde ik haar met een lekkere aai. Iedere hond is anders, maar dit werkte bij mijn hondje echt het beste. Met negeren schoot ik iig helemaal niets op.
Ik zou dus zeggen, kijk wat bij jou hondje werkt! Succes!!

Bowie is nu 2 jaar en blaft nog altijd uit angst als er hard rijdende auto's voor bij komen.

En ik loop er dagelijks langs.