Casteren hond

Hoi allemaal!

Ik wil graag jullie mening weten over casteren van honden. Ik heb namelijk 2 amerikaanse staffords, allebei reu. De oudste word in januari 2 en de jongste is 6maanden. Nu gaat alles nog perfect! Samen eten, spelen, slapen en wandelen! Maar ik denk naar mate ze ouder gaan worden dat er toch dominantie gaat spelen.. Nu wilde ik ze laten casteren, maar ik zou in de toekomst misschien de jongste (bleu fawn kleur) als dekreu willen aanbieden..dus definitief casteren is zo definitief.. En heeft iemand goede (of slechte) ervaringen met chemisch casteren? Ik lees graag jullie ervaringen!!! groetjes Bibi en pootje van Chico en DeeJay.

Ik zal eerlijk gezegd de oudste niet castreren, volgens mij ga je dan juist eerder strijd krijgen. Ik zou voorlopig nog even niets doen en kijken hoe het loopt. Wie weet gaan ze wel prima met elkaar, en voor hetzelfde geld verandert castratie daar helemaal niets aan. Later kan je altijd nog kijken wat je doet. Ik zou sowieso altijd de ranglagere castreren, dus als dat later de jongste blijkt te zijn zou ik daar vrede mee hebben.
Chemische castratie kan je proberen als je een echte castratie overweegt. Een hondje hier uit de straat was chemisch gecastreerd maar die werd er gek genoeg incontinent van. Daarbij kwam hij kilo's aan (!), zijn vacht veranderde drastisch (pluiziger en wilder) en werd hij wat angstiger. Het was al niet zo'n stabiel reutje, dus daar zal het ook mee te maken hebben. Maar bij hem had het dus géén goed effect en ze gaan hem gelukkig dan ook niet definitief laten castreren.

persoonlijk zou ik zeggen of beide of geen.
Zelf heb ik drie reuen waarvan de jongste geholpen is maar de oudste en die eronder niet.
De twee niet geholpen reuen hebben totaal geen problemen en weten precies waar ze staan. Echter als ze de kans zouden krijgen zie ik toch wel dat ze anders tegen de jongste staan en willen hem als ze dus de kans krijgen bestijgen. Zou dit dus bv de oudste geweest zijn zou dat dus echt hommeles betekenen hier.

als er geen medische problemen zijn, hou ze dan intact. waarom een reu castreren ? er wordt alleen naar de voordelen gekeken , niet zo vaak naar de nadelen. kijk daar ook eens naar.

een onzekere hond wordt nog onzekere zeker als je hem niet eerst volwassen laat worden, en incontinentie kan altijd optreden na castratie, de hormomen vallen weg, die zijn nodig om een lichaam goed in stand te houden.

is er geen andere oplossing, dan laten castreren op volwassen leeftijd.
je zou kunnen beginnen met een chemische chip. maar kijk maar wat hier boven beschreven wordt, het kan verkeerd uitvallen.

Ik ben zelf niet voor castreren als er geen medische noodzaak voor is.

Ik heb in mijn stages als assistente heel vaak honden helpen castreren vanwege dominantie en er waren enkele bij die rustiger werden maar niet met beduidend veel verschil.
Van chemisch castreren heb ik tot nu toe minder goede resultaten gehoord dan gewoon castreren.

Zoals ik het lees, doen jouw reuen het heel goed samen, je bent dus goed met ze bezig.
Waarom ben je bang dat dit veranderd?
Geven ze aanleidingen dat je dominantie kun verwachten?

Ik heb hier ook twee intacte reuen van een erg dominant ras van bijna 4 en bijna 6 jaar maar ik heb nog geen enkele keer een ruzie tussen beide gehad.
Als de regels duidelijk zijn, ze allemaal gerespecteerd worden en hun plekje hebben, is er weinig rede tot onderlinge ruzie of dominantie.

Ik zou ook niet vooruit al castreren. Ten eerste vind ik moet je een hond eerst laten uitgroeien voordat je hem castreert dus boven 1 jaar. Als je hem laat castreren dan kan hij ook juist aantrekkelijker worden ivm geur. Sommige reuen zijn gekker op een gecastreerde reu dan op een loopse teef. Tevens vind ik dat aan castreren een hoop gedragsverandering worden toe gekent die niet helemaal waar zijn. Bovendien reageerd iedere hond weer anders.
Ik zou als het helemaal niet gaat liever proberen een oplossing te zoeken in het homeopathise. Verder goed trainen met je honden en duidelijk zijn. Helemaal voorkomen kunt je het natuurlijk nooit.

Ook ik zou niet zomaar om eventuele problemen die kunnen onstaan gaan castreren.
Een kennis heeft tegen mijn advies in (wat zijn goed recht is natuurlijk) toch zijn amstaff laten helpen want hij kon niet met andere reuen en trok te veel aan de riem?
Je raad het al de castratie heeft niets geholpen en de hond is exact hetzelfde als ervoor behalve dat hij niet meer intakt is en dus minder serieus genomen wordt door de reuen waar hij niet mee door een deur kon.

Ik heb mijn reu pas op 7 jarige leeftijd laten castreren, na een chip.

Wij zijn met de chip begonnen omdat alhoewel hij goed luistert, hij zich behoorlijk kon opwinden in de buurt van "zijn" teefjes en een andere reu ook nog wel eens moest imponeren. We merkten gewoon dat hij geen rust in zn bol had, hij had een soort "moeten" gevoel door de hormonen maar hij wist niet wat hij met die drang aan moest.

In overleg met mensen op de vereniging waar wij trainen hebben we toen eerst voor chemische castratie dmv een chip gekozen, zodat we eerst konden zien of het uberhaupt verschil zou maken. Wat een wereld van verschil! Hij was zoveel kalmer, maakte zich niet meer zo druk om zn vrouwtjes en ook andere reuen was hij niet meer mee bezig. Spelen deed hij nog net zo gek als eerst en ook in de trainingen merkte je niks aan hem.

Dus nu ongv een maand geleden knoop doorgehakt en voor de definitieve castratie gekozen, mede omdat hij ook een vreemde knobbel bij zn ballen had waar we al gewaarschuwd voor waren door de dierenarts.

Ik had vroeger nog wel plannen om hem eventueel voor fokken te willen gebruiken, maar nu ik een tijdje in de sport meedraai vind ik mijn hond in vergelijking met rasgenoten(groenendaelers vooral uit showlijnen staan erom bekend om nerveuze angsthazen te zijn) geweldig maar het is het net niet. Ik had hem iets "heter" willen hebben, voor mij is hij te zacht van karakter. Verder ben ik dol op hem en ik hoop natuurlijk dat hij tot hij grijs en gepensioneerd bij ons is, maar voor de sport sta ik op een wachtlijst bij een echte werklijn(dev is 50/50).

Ik zou trouwens alleen fokken als je hond een stamboom heeft, puur voor de fun vind ik geen goede reden. Zelfs met stamboom is er niet altijd een reden om te fokken, zie mijn verhaal. Nu heb ik al vaker de vraag gehad (bijv op de winnershow waar wij enkel als gast liepen) waar hij vandaan kwam etc omdat mensen hem zo mooi vinden voor een Groenendaeler, dus potentiele pupkopers waren er zeker.

Ik weet dat de meningen over castreren erg uiteen lopen, dat is ook goed, dan kun je alle kanten afwegen natuurlijk...

Ik heb altijd goede ervaringen gehad met castreren, zowel mijn Dico als mijn Sammy heb ik laten castreren.. Mijn Dico was een Dobermann, die heb ik dus eerst goed uit laten groeien en is op een leeftijd van ongeveer ander half jaar gecastreerd... Mijn Sammy is een klein hondje en die is met een leeftijd van 6 maanden gecastreerd omdat hij onder narcose ging voor het opereren aan zijn navelbreuk... Dus toen heb ik hem ook meteen laten castreren... Ik heb er geen nadelige gevolgen van gemerkt gelukkig..