zo vreemd

Wat ik gister heb meegemaakt met Jaro vond ik zo vreemd dat ik bedacht het op te schrijven zodat jullie misschien een idee zouden kunnen hebben wat het zou kunnen zijn.

Gistermiddag was ik aan het werk, terwijl Jaro op het terrein liep. Alle deuren waren open zodat hij ook naar binnen zou kunnen. Ik hoorde Jaro blaffen, maar met een blaf die ik nog nooit eerder had gehoord. Ik ken de soorten blaffen van Jaro zoals een blije blaf, een alerte blaf, een ik krijg het niet voor elkaar blaf maar ik hoorde dit keer een angstige blaf (klinkt misschien raar). Het geblaf bleef aan wat zelden voorkomt. Normaal is hij naar 4 keer blaffen toch wel klaar. Dus ik kijk uit het raam en kijk waar Jaro tegen aan aan het blaffen is.. maar ik zie niks raars of iets waar tegen hij aan het blaffen is. Dus ik ging weer aan het werk. Maar hij bleef blaffen, dus ik naar buiten... opnieuw niks. Ik liep naar hem toe, hij zag me niet en keek opnieuw wat de mogelijke oorzaak kon zijn. Ik kon me echt niks bedenken, geen diertje, geen voorwerp, helemaal niks... dan geblaf in de lucht en voor zich uit. Ik praatte tegen hem en dat leidde hem ff af. We gingen samen weer naar kantoor maar nog geen 2 tellen was hij weer naar buiten gegaan en stond hij weer op dezelfde plek te blaffen. Dit tot 3 keer toe, hetzelfde ritueel. We zijn daarna wezen wandelen en toen we sávond buiten zaten op het terrein heerlijk aan het genieten van het mooie weer, mijn man en ik toen gebeurde het opnieuw. Voor het angstige geblaf weer begon zagen we dat Jaro op 1 punt gefixeerd was en daar angstig omheen liep in een cirkel/kring , ter grote van ongeveer 6 mensen die elkaar hand vast zouden houden. Het leek of hij dichter bij wilde komen.. dichter bij die cirkel maar hij durfde niet. Het was zo'n vreemd gezicht dat ik rillingen kreeg. Tijdens zijn angstige loopje hield hij zijn kop schuin en blafte angstig. Ook dit duurde best lang. Mijn man en ik waren er zo van onder de indruk dat we het best lang gehad hebben over wat de oorzaak ervan zou zijn. Ik zei voor de grap.. het lijkt wel of hij een geest ziet. Nu geloof ik daar al helemaal niet in en zeker niet dat honden zoiets zien maar het leek er eigenlijk wel op.
Maar wat denken jullie ? hebben jullie ook weleens gehad dat jullie hond in het luchtledige aan het blaffen was met een angstige blaf en dat je je hond ineens zo anders vind doen ?
Ik ben erg benieuwd !!
Er is nog wel iets wat misschien de moeite waard is om te vertellen maar dit doe ik nadat ik hopelijk van enkele van jullie een reactie hierop heb gekregen.

Sorry dat het verhaal zo lang is geworden maar ik heb geprobeerd de situatie zo goed mogelijk uit te leggen. Ik vond het zo vreemd en ben er best wel van onder de indruk geraakt
Ik hoop in ieder geval op reacties vanuit jullie

Alvast bedankt voor het lezen

Groetjes

Galynn heeft toen ze pas bij ons was een tijdje zo vreemd gedaan dat ik ook zei dat ze geesten zag. Liep ze de kamer in en liep ze met een grote boog duidelijk om iets heen, iets wat wij niet zagen. Of ze vermeed opeens één hoek van de kamer, of kroop onder het buro weg en wou er niet meer onder vandaan komen. Ik zei dan wel eens voor de grap: "Nou, Fellow, nou is het klaar, niet zo pesten." (Fellow was onze overleden hond.)
Of ze wou opeens de auto niet meer in, zat ze er eenmaal in dan wou ze er weer niet uit. Ik ben toen echt wel even in paniek geweest, ze was toen een half jaar oud en drie weken bij ons en ik was echt bang dat ze terug naar de fokker moest. Gelukkig is het over gegaan, ook doordat ik een klassiek homeopathisch dierenarts ingschakeld heb die ons goed geholpen heeft.
Ik heb sinds kort contact met een paragnoste en die zegt wel dat Fellow nog steeds bij me is en dat er geen van mijn honden zo aan mij gehecht is als Fellow.

Hoi Monique,

Ik kan mij voorstellen dat je dit heel raar vond wat Jaro deed.
Zelf ben ik er wel van overtuigd dat Jaro iets gezien/gevoeld heeft wat hij niet thuis kon brengen.
Iets wat jij niet kon zien.
Ik heb het wel meegemaakt met Valentine de poes.
Verscheidene keren stond ze op dezelfde kast op haar achterpootjes. Dan ging ze met haar voorpootjes "graaien" in de lucht en zachtjes miauwen.
Ze was helemaal geobserdeerd door iets in de lucht wat wij dus niet zagen. Dit is een paar dagen achter elkaar gebeurd en ineens was het over en heeft ze het nooit meer gedaan. Dus was heel vreemd.

Groetjes Lia

Er was eerder een stukje over boven natuurlijk geopend, dus na dat gelezen te hebben denk ik best dat het zoiets zou kunnen zijn.
Ik heb hier geen ervaring mee(soms best jammer)
ik hoop dat je een goed antwoord zal krijgen
gr mirjam

Toch denk ik echt wel aan waarneming van iets buiten ons. Je gelooft er niet in, daar heeft een hondekind geen last van en neemt net zoals kinderen andere entiteiten waar.

Maar mogelijk ergens ver weg een loops teefje, die neuzen van onze gasten zijn zo scherp. Snoeck staat ook wel eens in de deuropening naar buiten naar de hemel te kijken, zo angstig of dat deze elk moment naar beneden kan komen.

Mijn man neemt ook entiteiten waar en zo heb ik twee van die grappemakers in huis.

ik geloof wel in geesten en de UFO's, dan wel geen groene marsmannekes he maar andere levende wezens op andere planeten.


Misschien heeft Jaro werkelijk iets abnormaals gezien.
want gewoonlijk is er geen cirkel op de grond en is de hond niet angstig enz...

dus wat mij betreft kon het alles zijn.
Zelfs een geest

Btw, axa had ongeveer zoiets voor toen ze wat jonger was...

wij gingen zaols gewoonlijk wandelen, dezelvde route enal...
en ineens op een graspleintje ,waar ze altijd speelde , stond ze doodstil,keek half naar boven half vooruit... en bleef staan, ik zag niets..geen mensen,katten,vogels... er was niets...
ineens begon ze te blaffen,
onzeker blaffen... niet agressief,niet bang... het was zo iets van..
staar,blaf, staar blaf...
en dan wou ze terug naar huis...ik kon der maar ni vooruit krijgen

Of het komt vaker voor dat axa thuis ineens begint te blaffen.... rond te lopen...
naar buiten te kijken...

en der is ook niemand!
maar echt krossen... heen en terug... en blaffen ,grommen...
dan pak ik der vast en laat haar zien dat er niemand buiten is... toch blijft ze in de lucht staren....


raar maar waar :s

ff los van al het bovennatuurlijke; kan ook zijn dat er een mol of soort gelijk iets onder de grond zit, of dat een vos ofzo daar terretorium heeft gemarkeerd, misschien zijn ze bij je in de buurt aan het bouwen en bemerkt ie trillingen van het hijen...Honden kunnen zulk soort dingen veeeeel beter waarnemen dan wij. gr isa

Misschien zat er inderdaad wel wat onder de grond wat Jaro heeft opgemerkt of zat een beestje wat jij niet kon zien.

Ja of inderdaad iets van een soort geest wat wij niet zien maar hij wel degelijk opmerkt. Abby stond gister in de kamer en ineens stond ze stijfstil en kop in de lucht en ging scheef geen geluid te horen en stond naar de mand van Bink te staren en blafte ook een paar keer, Net of ze met de geest van Bink aan het kletsen was.

klinkt misschien dat ik gek aan het worden ben. maar zou dus best kunnen dat Jaro ook wat gezien heeft.

Maar ja jaro is de enige die weet wat hij hoorde of zag maar dat soort ervaringen heb ik ook wel vaker.

heb het zelf ook wel eens meer. met een oude hond van mij die er niet meer is. maar nog wel bij me is. En dat laat hij weten ook.

Liefs natascha

Dank je wel voor jullie reacties..
Fijn jullie ervaringen te lezen. Ik en mijn man zijn echt van die nuchtere boeren-pummels vandaar dat ik het volgende stuk niet gelijk beschreven heb omdat ik het met mijn nuchtere verstand gewoon toeval vind maar ik moet zeggen dat ik toch aan het twijfelen ben geraakt gisteravond
Wij zijn al een tijdje bezig om de grond op het terrein egaal te maken en te beklinkeren. Toen we een kraan hadden laten komen om de grond te kunnen bewerken zagen we tijdens het opgraven van het zand en puin iets te voren komen. Het was een grote steen helemaal vol zand. Mijn man spoelde de steen af en het bleek een grafsteen te zijn, nog helemaal in tact. Een grafsteen bij ons in de tuin..ik vond dat echt doodeng, het bleek van de opa van de vorige eigenaar te zijn. Wij hadden de vorige eigenaar gebeld met de mededeling en hij zou de steen komen ophalen.. dit is nog steeds niet gebeurd, deze staat nu in de andere tuin te wachten tot het opgehaald word. Tijdens het verdere opgraven van de tuin durfde ik er niet meer bij te zijn.. ik was bang dat er ook nog botten of zo tevoorschijn zouden komen... gelukkig was dit niet het geval pfff godzijdank

Zou dit er dan ook mee te maken kunnen hebben ?
Hahah moet gewoon lachen omdat ik zelf toch ook aan het twijfelen ben, dit is echt niets voor mij

Groetjes

o ja... mijn man zei dat de steen ongeveer op dezelfde plaats was gevonden waar jaro aan het blaffen was.

Hoi monique ik moest hier even heel hard lachen om je verhaal hoe je het verteld heerlijk. nee lach je niet uit.

Het zou dus best wel kunnen dat hij daar dus de geest van die man heeft gevoeld weet niet of de man daar gelegen heeft want mag volgens mij niet in de tuin haha maar ja weet ook niet uit welk jaartal hij komt.

Maar ik denk dat het er best mee te maken kan hebben hoor. Een hond voel toch iets heel snel aan en kan best wezen dat hij daar wat zag voelde.

Ik ken dat wel met opgraven bij een oude pastorie lag het vol met botten wel allemaal koeien botten maar vond dat toch ook maar niks om te vinden. daar kwam een hele begraafplaats uit, moet wel zeggen dat de honden toen ook erg tekeer gingen.

Liefs natascha

Hallo Natascha..
Toen we de vorige eigenaar opbelde met de mededeling heb ik hem natuurlijk gevraagd of we nog meer konden verwachten en of er niet ineens botten naar voren zouden komen want ik was echt als de doods
Volgens de vorige eigenaar was hij daar niet begraven maar hadden ze de steen bewaard nadat deze van het kerkhof verwijderd moest worden. Hoe de steen zo diep onder de grond was verdwenen wist hij niet. Ze waren hem zelfs kwijt en hadden er niet eens meer aangedacht. Maar ja.. ik vond het al zo vreemd om een steen zo diep te vinden dus ik durfde niet geheel op zijn woorden af te gaan.
Ik was liever voorzichtig door er helemaal niet meer bij te zijn

De steen is zo intact dat je alles kan zien en lezen. De beste man is overleden in 1937.
Ik heb wel foto's gemaakt van de steen, want ik voelde me net een archeoloog of hoe je dat noemt
Maar ja.. we hebben de steen nog steeds hier liggen dus naast foto's hebben we nog steeds het orgineel

Groetjes

Als jij je rot voelde toen jullie die steen vonden kan het goed zijn dat de geest bij de steen is vaak.
Dus dat Jaro dat ook ziet of voelt.

Groetjes MArianne