Help, hond wordt steeds banger!

Onze labrador van negen maanden oud wordt steeds banger van harde geluiden, omvallende spullen en containers. De angst breid zich steeds verder uit
Ze is bij ons gekomen als vrolijke pup en is goed gesocialiseerd. Als jonge pup was ze ook nergens bang voor! Met een maand of vier kwam hier heel langzaam verandering in, eerst was het de stofzuiger die ze eng begon te vinden, toen de container die ik een stukje opzij reed. Eind juli hebben wij een huis gekocht waar we flink aan het verbouwen zijn. We hebben ze regelmatig meegenomen en dat ging eigenlijk hartstikke goed.Van timmeren en zagen is ze niet onder de indruk. Tja toen kwam in de laatste weken van oktober het echte verhuizen. De spullen stonden overal en nergens en er viel nog wel eens wat om. Mila (de labrador) stoof dan de desbetreffende kamer uit en wilde er de volgende dag pas weer in, om heel voorzichtig te gaan kijken of er niks meer zou gaan omvallen. Omdat ik iets had van dit gaat zo niet goed ben ik met haar en Tessa (de andere hond) een week naar mijn moeder gegaan, daar kwam ze helemaal bij. In de tussentijd heeft mijn man de meeste zooi opgeruimd. Toen we terug kwamen was ze weer relaxt, maar bij alles wat teveel herrie maakt, Zoals haar voerbak die per ongeluk op de grond viel rent ze naar een andere kamer. Ook als de containers geleegd worden (elke week staan die dus op de stoep) vind ze het eng om er langs te gaan. Ze gaat met de groots mogelijke boog en zo snel mogelijk er voor bij. Van de week een half uur met er bezig geweest om er langs die container te laten lopen. Eerst met de andere hond geprobeerd, dat was geen succes. Toen er zelf naast gaan zitten maar dan wilde ze niet komen. Als ik dan zachtjes aan haar riempje trok ging gewoon de rem erop. Toen ben ik rondjes om de container gaan lopen en steeds dichter ernaar toe tot ze er rustig voorbij liep. Ik dacht joepie overwonnen dus liep verder en dezelfde angstige reactie bij de volgende container.
Ik begrijp gewoon niet waar de angst vandaan komt, en wat wij verkeerd doen waardoor de angst zich verder ontwikkelt. Het is niet de eerste hond die we hebben maar dit gedrag kennen we niet.
Wie heeft er tips?

Je hond zit in de puberteit, en sommigen gaat dan geestelijk even terug naar een puppy-fase.
De socialisatieperiode van een hond gaat van 8 tot 12 weken. Je hondje is blijkbaar goed gesocialiseerd, dus daar zit het probleem niet. Sommige honden hebben een soort 'terugval' in de weken na de 12e week. Dan komt het erop aan de socialisatieperiode even opnieuw te doorlopen, want anders krijg je een angstige puber. Net in die periode (toen ze 4 maanden was, zeg je) heeft ze al die extra prikkels gekregen, en is daar bang van geworden. Eigenlijk had je toen even terug de socialistatie moeten doen, maar je hebt net alle prikkels vermeden (pas op, geen verwijt, hoor, ik begrijp je reactie perfect, je wou je hondje net rust gunnen). Nu zit ze in de puberteit en heb je dus een angstige puber. Geen probleem. Je moet gewoon alles even overdoen, en je bent blijkbaar al goed bezig, lees ik (zie container, rustig in boogjes naartoe lopen). Dit ga je met alle geluiden, voorwerpen, prikkels even opnieuw moeten doen. Het kan een aantal weken duren, maar ze komt er wel!
Dus bedenk even hoe je het met een puppy zou aanpakken: heel rustig, zelf heel zelfzeker zijn maar niet dwingend. Positief de dingen benaderen. Je zal zien dat het stap voor stap weer goedkomt!
Succes en veel plezier met je lieverd!

Hoi Christel,

Bedankt voor je reactie!

Met een pup zou ik het op een speelse manier aanpakken. Mila wil echter de betreffende kamer niet meer in.
Normaal komt ze altijd als ik haar roep maar dan niet. Wat lekkers pakt ze wel aan, ze komt dan heel laag langs de grond naar je toe pakt het heel snel uit je hand en rent dan weg. Is het dan juist goed haar vast te houden zodat ze kan zien dat er niks gebeurd of maak ik het dan juist erger? Ik wil niet dat ze het vertrouwen in me kwijt raakt, en ik ben bang dat dat gebeurt als ik haar dwing, maar zonder dwang krijg ik er niet terug op de plaats waar ze schikt.

Ps. Genieten doen we zeker. Ze super lief!

Ilonka helpt het niet om haar aangelijnd vrolijk tegen haar pratend mee te krijgen naar die kamer?En tegen haar te praten van kom gaan we samen eens kijken wat hier voor engs is.Heeft mij en mijn vorige hond altijd goed geholpen,beetje gek doen.

Geen dwang gebruiken, hoor! Ze moet idd het vertrouwen in jou bewaren.
Dus pak het rustig aan. Probeer uit te zoeken van wat ze nu precies bang is: is het de kamer, een voorwerp in de kamer, heeft ze de kamer geassocieerd met felle geluiden en durft ze er nu niet meer in (maar is ze eigenlijk bang vd geluiden en niet de kamer)...
Als ik jouw verhaal lees, is ze eigenlijk vooral bang vd geluiden, niet? Ga daar dan vooral aan werken, maar op een heel rustige manier. Heb je een voorwerp dat geluid maakt op verschillende niveaus? Ik denk in eerste instantie aan een stofzuiger die je 'zacht' kan zetten, maar ook harder. Laat haar eerst snuffelen aan het voorwerp zonder dat het lawaai maakt. Betrek het eventueel in een spelletje. BV. doe een zoekspelletje met snoepjes, en leg er ook eentje op dat voorwerp. Is ze oke met het voorwerp zonder dat het geluid maakt, ga je een stapje verder. Ga rustig zitten, en zet de voorwerp aan in een lage geluidsstand. Als ze wat onwennig is, speel dat een beetje met haar, leidt haar wat af. Eens ze ok is met dit geluid, zet het een beetje harder. Traag opbouwen! Niets forceren! Het kan een aantal dagen duren, maar als je elke dag een paar keer zo'n korte trainingen kan opbouwen, denk ik dat het echt weer goed komt, hoor!

Ze is idd niet bang voor de kamer, maar voor het geluid waar ze van geschrokken is. Dat kan zijn van sleutels die ik wat te hard (zonder na te denken) op de kast gooi tot een bezem die omvalt o.i.d.

Zoekspelletje met snoepjes is een goed idee, dat ga ik morgen proberen

Hey, ze zeggen altijd dat je moet doen alsof alles normaal is. als je hond angst voor iets vertoond zelf gewoon doen alsof er niets aan de hand is. Als jezelf anders gaat doen, of bezorgd bent gaat hij dit mogelijk ook oppikken. Dus zou ook gewoon zoals hierboven vermeld de socialisatie weer van vooraf aan doen en alles rustig opbouwen. Denk dat je net als bij een pup hem dan ook de tijd moet geven. Een keer succesvol voorbij vuilcontainer betekent dan niet dat hij nooit geen angst meer zal hebben. Valt eens iets met veel lawaai om en hij stuift weg, geen probleem. Gewoon rustig verder doen waarmee je bezig bent. Blijft hij weggedoken zitten, zou ik iets doen wat hem tot bij jou gaat lokken, zonder dat je hem effectief lokt. bv balletje van je ene hand in de andere gooien ofzo.
Geike had als pup veel schrik van grote dieren (koeien, paarden). Probeerde haar hier ook een beetje aan te laten wennen, maar heb uiteindelijk ook moeten inzien dat met haar iedere dag langs die koeien te proberen forceren dat het helemaal niet beterde. Daarna ben ik er relaxter mee beginnen omgaan. Kwamen we koeien tegen fijn en wou ze er met een boog rond en zo snel mogelijk, ook goed. Zelf reageerde ik er niet meer op. Probeerde haar niet te lokken ofzo, maar ging er gewoon casual voorbij. Haar hersenen kregen op deze manier de tijd en ook de rust om hier langzaam aan te wennen en probleem is helemaal over gegaan. Komt ongetwijfeld goed.

Hoi Ilonka(oud collega)

Mila(toevallig heet mijn hond ook zo ) zat precies in een delicaat stuk van haar leven.
De verhuizing,weer bij je moeder logeren enz,is voor haar té veel onrust geweest.Daar zal ze van moeten bij komen.Ookal lijkt het alsof ze nu al 'lang'in haar nieuwe huis woont,zij heeft er veel stress van ondervonden en moet aan alle nieuwe dingen/geuren weer helemaal opnieuw wennen,terwijl ze nog in haar leerfase zit/zat van het leven en alle dingen daar om heen te leren kennen.Dat trekt wel weer bij.Ze was gewend aan jullie oude huis,dat was veilig,toen al het nieuwe en dat moet dezelfde tijd krijgen alsof ze weer een kleine pup is.

Ik zou haar voorlopig even laten ,en haar vooral enthousiast door heen loodsen.Zoals langs de container,blijkbaar vindt ze dat ding héél eng,de bocht er omheen is normale hondentaal -zo kalmeer je dingen,houdt je de situatie rustig-ze weet niet wat ze ervan moet verwachten.
Langs de container lopen(alleen als er langs moet,zou niks gaan forceren,daar is ze duidelijk niet aan toe)en geen aandacht aan schenken,hoe bijzonder je dingen soms maakt hoe bijzonderder zij het ook kan gaan vinden.Loop ook voor haar die bocht om die container heen,dat zal haar juist op den duur weer zekerder maken als ze er met een bocht omheen mag lopen.

je moet er niet op reageren
dat weet ik alleen, dat is me verteld door een hondentherapeut (ofzoiets). mijn hond had ook wat probleempjes met uitlaten en is ook bang

hij vertelde dat het net zo is als met kleine kinderen
juist als je gaat reageren om niks, dan gaan ze alleen maar door. je moet geen medelijden tonen en gewoon doorgaan met waar je mee bezig bent, dan wordt het wel minder...