Heel bange hond?!

Hallo allemaal,

Ik ben Nele, nieuw op het forum Ik heb me hier aangemeld omdat ik raad zoek ivm onze nieuwe hond, Luna. Ze is 7 maand oud. Behalve haar hebben we ook een husky en een rottweiler. Even voor de duidelijkheid: mijn vriend woont alleen, en de honden bij hem. Ik ben wel van vrijdagavond tot zondagavond bij hem, en in de week ook verschillende dagen.
Sorry voor de lange uitleg die volgt

Luna is nog maar een klein maandje bij ons. Het probleem met haar: ze is bang in huis. En ik denk dat dit vooral door mijn vriend komt. Niet dat hij iets naar haar gedaan heeft, maar je merkt aan haar dat wanneer mijn vriend erbij is, ze veel banger is.
- Als ze bv buiten in de kennel zit, en ik doe hem open zal ze met mij meteen mee naar binnen komen. Doet mijn vriend dit, dan twijfelt ze en wilt ze niet uit de kennel.
- Ga ik naar de 'snoepkast', volgt ze en wacht ze op een snoepje. Doet mijn vriend dit; geen reactie van haar.
- Ze zit soms voor de ruit te springen van de deur als ik binnen sta en zij buiten zit. Als mijn vriend dan gewoon naast mij komt staan, is ze snel weg.

Ik denk dat ze mij ziet als vertrouwenspersoon, maar toch is ze ook bij mij (nog) niet 100% op haar gemak. Zo gaat ze altijd meteen op haar kussen liggen in de keuken en ze komt er niet meer af voor de rest van de dag/avond.
De laatste weken heb ik zelfs het gevoel dat het nog erger geworden is. Maar dit kan ook komen omdat ze haar regels heeft (ze wordt gesterelisseerd binnen een paar weken) en ze dus gescheiden zat van de andere honden (reu's). Dus misschien dat ze zich daardoor ook minder op haar gemak voelde. Zo loopt ze ook wel mee uit de kennel met mijn vriend als de andere 2 honden haar voorgaan.

Als ik met haar ga wandelen is ze wel anders. Oren mooi recht, ze lijkt ontspannen, ze heeft geen bang voor auto's, paarden, ganzen, ... Laat ik ze los dan blijft ze mooi bij mij. Wel een deail: wanneer we op een 20 meter van het huis af zijn, loopt ze van mij weg naar de deur en gaat ze daar zitten wachten

Dit was denk ik het belangrijkste, als er nog vragen zijn shoot! En als er mensen zijn die een goede GT kennen in de buurt van Haacht, mag je het ook altijd laten weten. Het is wel de bedoeling dat we hier vooral tips krijgen ivm oefeningen en opvoeding, en eventueel als dit niet helpt een GT te consulteren. Zeker niet omdat we gierig zijn he! Als het nodig is doen we het Maar we proberen de kosten te beperken, ook omdat er binnen enkele weken een sterelisatie betaalt moet worden en zo

Nog iets! Waarom ik denk dat het iets met specifiek iets met mijn vriend te maken heeft? vorige week hadden week groep vrienden op bezoek, en van iedereen nam ze een snoepje aan(ze lag wel nog op haar mat), dus van vreemden heeft ze niet echt schrik. Maar van mijn vriend durft ze dus niet eccht iets aannemen. (soms wel)

Danku voor iedereen die het heeft willen lezen!

hoi nele.
hebben jullie luna uit het asiel ? met misty hadden wij het zelfde probleem , ik ben ze uit het asiel gaan halen en in het begin was ze ook bang voor ton , gelukkig was ze gek op voer , ton gaf ze eten ,ging er mee wandelen, en was er veel mee bezig , daarna ging het veel beter en was ze gek op ton

groetjes angelique en lana

Ik wou gewoon even zeggen: als je hond nu loops is, is het helemaal niet goed om haar binnen enkele weken te laten steriliseren! Dat moet 3 MAANDEN na het hoogtepunt vd loopsheid gebeuren, dan zijn haar hormonen in 'rust' en is de schok vd sterilisatie (hierdoor komt ze ineens in de 'menopauze' en dat is een serieuze hormonensprong) het kleinst. Zo heb je ook het minst kans op gedrags- en karakterveranderingen en is het voor de hond zelf ook minder ingrijpend.
Toch wel belangrijk, dacht ik...

Ik ga ze niet volgende week al stereliseren hoor Onze DA zou het liefst eind februari doen heeft hij ons gezegd, dus dat is een kleine 3 maand na het hoogtepunt (iets minder), maar anders zeg ik hem wel van het nog een 2 weken te verzetten
Misschien had ik dan inderdaad niet moeten schrijven: binnen een paar weken

En ze komt niet echt van het asiel.. Ze komt van mensen die haar weg wouden doen, wegens te weinig tijd en zo. Ze dachten haar naar het asiel te doen, maar mijn vriend zijn moeder heeft een cafe. En daar was dat ter sprake gekomen (die man komt daar soms) en dan hadden wij gezegd van haar over te willen nemen, omdat we toch eigenlijk op zoek waren naar een duitse scheper. Ik dacht hem nog eens te contacteren over haar afkomst en socialisatie en dergelijke en daar ga ik misschien wel wat info uithalen, maar hij gaat me geen oplossing geven he Ik denk niet dat hij een hondenkenner is, als hij ze al wegdoet na een paar maandjes..

Heeft jouw vriend een lage stem? Mijn herplaatsertjes zijn daar erg gevoellig voor, zo'n lage stem klinkt vaak dreigender dan een wat hogere stem.
Straft jouw vriend de hond ook? Zo ja, op welke manier?
Krijgt de hond ook veel complimentjes van jouw vriend wanneer de hond iets braafs doet? Dit kan namelijk wat meer zelfvertrouwen geven aan de hond.
Kijkt jouw vriend de hond aan? Dan zou je hem kunnen vragen niet rechtstreeks in de ogen van de hond te laten kijken als hij wat van de hond verwacht, in de ogen aankijken kan erg dreigend overkomen bij een hond, vooral een onzekere.

Ik hoop dat alles snel goedkomt!

Hoi Nele, het is natuurlijk moeilijk in te schatten hier, vanachter onze computer.
Maar als ik het een beetje samenvat:
de hond is een paar weken bij jullie
ze is net nu loops
er zijn nog twee andere honden in het gezin
jij bent er enkel het weekend
ze vertoont angst
ze vertrouwt jou meer dan je vriend, maar niet 100 %

Wat zeker duidelijk is, is dat de hond zich niet op haar gemak voelt bij je vriend en in die omgeving. Dat wil zeggen dat je haar rustiger moet aanpakken en de toenaderingen meer vanuit de hond moet laten komen. Misschien was het allemaal een beetje overweldigend voor haar: nieuwe thuis, nieuwe mensen en dan ook nog net op een moment dat ze lichamelijk wat van slag was: ze is 7 maanden en loops, dus dit is haar eerste loopsheid, de eerste keer dat ze die hormonen voelt werken, dat haar lijf naar 'volwassenheid' gaat. Denk gewoon even terug aan de eerste keer dat je zelf ongesteld werd, dat was ook allemaal wat raar, nee? Dus voor een hond, die al wat angstiger is van nature uit, is dat best heftig om allemaal te verwerken.
Ik ken natuurlijk het karakter van je vriend niet, en weet ook niet hoe hij denkt over opvoeden van honden.
Wat hij zou kunnen doen, is even terug van nul af aan beginnen. Als ze op haar kussen ligt, leg dan wat lekkere brokjes (genre stukjes gekookte kip) op de vloer en ga zelf in kleermakerszit op de grond zitten. Komt de hond naar de brokjes, leg je er ook eentje in je buurt. Lees het gedrag vd hond: wordt ze nu voorzichtiger, dan heeft ze idd wel schrik van je en moet je heel langzaam aan de vertrouwensrelatie gaan werken.
Het feit dat ze zich beter op haar gemak voelt bij jou, maar ook niet volledig, is waarschijnlijk omdat je tijdens de week er niet bent. De hond voelt zich veiliger bij jou, maar durft zich ook niet volledig geven want een dag later ben je weer weg.
Dus je vriend moet het vertrouwen vd hond winnen. Hij gunt haar best wat ruimte, zodat ze op haar eigen tempo de omgevind kan verkennen. Niet boos worden op de hond, en geen fysieke correcties toepassen. Ga positief te werk. Hij kan dingen met haar ondernemen, zonder haar aan te raken, die haar toch zelfvertrouwen geven, zoals zoekspelletjes: verstop kippeblokjes in huis en laat haar speuren. Elke keer ze er eentje vindt, zeg je enthousiast 'flink zo!' Op dagdagelijks: elke keer ze iets goed doet (al vind je het zelf niet meer den evident), laat je blijken dat je dat fijn vindt. Zo groeit haar zelfvertrouwen, het vertrouwen in je vriend. Dan kan hij beginnen met haar aan te halen. Komt ze al eens snuffelen: flink zo!

Ik ken wel een goeie GT in Mortsel, maar dat is al een eindje van Haacht natuurlijk.
Misschien weet Plucheke of Tamara hier op het forum iemand... ik stuur hen wel even een pb'tje (priveberichtje, haha).

Succes!

ik zal eens moeten rondbellen, ik weet dat de buurvrouw van mijn mama een goede had, maar tja hier hangt natuurlijk een kostenplaatje aan vast en met 1 sessie zal het niet opgelost zijn vrees ik, alvorens rond te bellen sta je er volledig voor open ?

geef christel volkomen gelijk, vergeet niet maar 7 maand oud en al tweede gezin, dat beestje moets steeds aanpassen ook natuurlijk.

Mijn vriend heeft Luna in het begin een tweetal keer gestraft, ik hem toen duidelijk gemaakt dit niet meer te doen omdat ze nogal weinig vertrouwen heeft in ons. Straffen doet hij dus niet meer.
Wat hij wel doet, wat ik afkeur, is dat hij nogal 'hevig' is met aaien. Ik doe dat kalm, vooral aan haar nek en langs onder, maar hij wrijft altijd goed hevig over haar koppeke. Onze andere honden hebben dit super graag, en daarmee dat hij ook het kwaad er niet van inziet, maar ik denk dat hij dit beter kalmer zou aanpakken.

En aan Christel: Het is inderdaad waar dat het voor haar heel erg wennen is. Maar ik kan nu al zien dat het bij haar heel veel tijd gaat vragen (in vergelijking met andere honden), dus daarmee dat ik het vanaf het begin goed wil aanpakken en hier om raad kom vragen. Ik moet wel zeggen, sinds haar loopsheid voorbij is, ze al terug een beetje aanhangkelijker
Ik ben wel iets vaker bij mijn vriend dan enkel in het weekend hoor. In de week toch ook een drietal dagen, maar mijn vriend is degene die ze eigenlijk zo moeten vertrouwen omdat hij toch het meest bij haar is he Het spijtige is dat ik en mijn vriend een beetje anders tegen de opvoeding aankijken. Hij ziet het meer als: je moet doen tegen haar als tegen een andere hond. Hij straft haar niet meer, maar hij gaat ook niet speciaal super voorzichtig doen met haar. Zo krijgt ze een snoepje als ze meekomt met de andere honden naar de kast. Als ze in de keuken blijft, krijgt ze niks.

Alleen heb ik hier mijn twijfels: Als ze op haar kussen ligt, moet ik ze dan snoepjes geven of niet? Langs de ene kant wel, om haar vertrouwen te winnen. Maar aan de andere kant wil ik ze niet 'belonen' omdat ze de hele avond op haar kussen ligt. Ik wil haar net snoepjes geven als ze eens komt piepen om de hoek naar ons als we in de living zitten en zo??

En ik sta volledig open voor een GT. Misschien dat ik nog niet meteen afspraken ga maken, maar als ik een naam heb kan ik hem toch al eens mailen of bellen voor wat informatie en zo he!

wel als je enkel raad wil vragen kan Christel haar GT al doorgeven misschien ben je dan al een stuk geholpen, is Luna ook een Husky?

goh het kan vanalles zijn natuurlijk, je weet ook niet wat het beestje reeds in het verleden heeft mee gemaakt, maar je moet consequent blijven en haar vertrouwen op een correcte manier winnen, vergeet niet dat ze steeds tussen jou en je vriend hangt en tevens geen vaste structuur heeft als jullie verschillen van opvoeding.

zitten de honden buiten in een ren samen of apart?

Luna is een duitse herder

We zijn al goed op weg naar een gelijke opvoeding, maar hij zit nog in zijn hoofd met wat hij vroeger thuis zag, hij doet het zoals zijn ouders deden dus (wat soms echt totaal verkeerd is!)
Ik daarentegen heb thuis nooit honden gehad, waardoor ik super veel erover wil lezen en opzoekingswerk doe om de honden nu het beste te geven. Daar zit het probleem dus een beetje

De honden zitten altijd samen (behalve nu even met haar loopsheid natuurlijk). Ze hebben hun eigen hondenkamer waar ze allemaal samen slapen, wanneer mijn vriend gaat werken zitten ze buiten in de overdekte kennel (4 op 10 meter ongeveer), en als hij thuis is zitten ze allemaal binnen.

Nog even een vraagje: Een sterilisatie, hoeveel kost dat ongeveer? Onze DA vraagt een dikke 400 euro. Als ik rondkijk op het internet vind ik dit precies wat veel in vergelijking met andere. Of is dit de normale prijs?

goh je eiegen weg vinden, erover lezen en toch proberen een goed evenwicht te vinden is goed, maar je moet ook je hond aanvoelen.

mijn hond zit in de dag ook in een kennel, ze heeft niet liever en s'avonds is ze ook binnen en gaan we wandelen, dan is het mijn meisje haar tijd he...

wel ik heb nog geen 300€ betaald alles in, maar weet niet wat de standaard prijs hierin is

De prijs van een sterilisatie hangt af van het gewicht van de hond. Dit is omdat het gas dat ze gebruiken voor de narcose erg duur is. Onze hond weegt 32 kilo, en is enkele weken geleden gesteriliseerd en dat kostte 270 euro, met een check up na 1 week inbegrepen. Misschien is jouw DA van plan de sterilisatie met een kijkoperatie te doen. dan is er geen groot litteken meer op de buik, maar slecht twee kleine gaatjes aan de flank. Ik heb wel al es gehoord dat zo'n operatie duurder zou zijn, maar 400 euro lijkt me nu wel heel erg veel.

Ik snap dat je vriend even zoiets heeft van: "zeg, ik heb al honden gehad, ik weet het wel, hoor". Maar misschien kan ie zich toch even inlezen in het gedrag vd hond. Er is literatuur genoeg. Dan zal hij al gauw merken dat aaien op het hoofd voor een hond heel bedreigend overkomt. Wij mensen vinden het echter zo leuk, en de hond leert er aan wennen en het toe te laten. Maar eigenlijk hebben ze veel liever dat je hen onder de kin benadert. Zachtjes kriewelen onder de kin, daarna kan je ook de borst en hals aaien. Als de hond met jou vertrouwd is, kan je hem leren over het hoofd te aaien. Hij zal dit aanvaarden omdat hij je dan kent en weet dat je hiermee een liefkozing bedoelt.

Wat dat liggen op het kussen betreft. Ik bedoelde niet dat je haar snoepjes moet geven om te belonen dat ze op dat kussen ligt. Ik bedoelde dat als oefening om de hond naar jou toe te laten komen.
Dus als zij op haar kussen ligt, leg jij een paar lekkere brokjes op de vloer, maar verspreid. Ik ken de indeling van jullie kamers natuurlijk niet, maar bv. haar kussen ligt in een hoek vd kamer. Leg dan een lekker brokje een meter daar vandaan. Een tweede naast de kast, een derde aan de tafelpoot, een vierde richting deur, een vijfde langs de andere kant vd deurdrempel (dus in de kamer waar jullie zitten). Ga gewoon in jullie kamer zitten en laat haar naar de brokjes zoeken. Komt ze in jullie kamer kijken, zeg je 'flink zo'. Maar laat haar gewoon doen.
De volgende keer leg je de brokjes al wat verder de kamer in. Nog een keer later ga je zelf op de grond in de buurt vd deur zitten en leg je ook een brokje aan je been. Maar je laat haar nog steeds doen (niet aanraken). Komt ze het brokje aan je been ook opeten, zeg je weer 'flink zo'. En zo bouw je op: dat ze steeds dichter komt, dat het niet eng voor haar is. Dat ze jullie kan vertrouwen. Pas als je ziet dat ze al wat meer op haar gemak is, laat je haar aan je hand snuffelen en geef je voorzichtig een aai onder haar kin.
Dit lijkt nu alsof dat mega-lang gaat duren, maar dat hoeft niet. Als je de brokjes-training enkele keren per dag herhaald, kan het goed zijn dat ze binnen een paar dagen al een knuffeltje aanvaardt.
Blijf rustig en positief.

Qua GT heb ik goeie ervaringen met www.hetverdragvanpluto.be, maar dat is in Mortsel (bij Antwerpen).

Het lijkt mij ook zoveel... Maar mijn vriend wilt absoluut naar hem omdat hij onze vaste DA is (en ik ben het hier wel mee eens). En hij doet eigenlijk ook super veel voor ons, hij is een beetje een vriend geworden eigenlijk. Hij komt altijd naar ons op 'huisbezoek' zonder dat wij dit speciaal vragen, hij rekent hier niks extra voor aan. Soms moeten we zelfs helemaal niets betalen. Laatst is hij alle honden 2x een prikje komen geven (ze hadden diarree) en we hebben hier niets voor moeten betalen. Dus het zou raar zijn om nu naar een andere DA te gaan he

En ik heb hem ook al gezegd van niet over haar kopje zelf te aaien, maar dan zegt hij 'een hond heeft dat graag!'.. Hij zit echt met dat idee in zijn kop en dat gaat er niet uit. En lezen gaat hij echt niet doen (haat hij), maar ik zal nog eens goed met hem prater erover.

En ik weet dat je dat zo niet bedoelde, maar ik heb schrik dat ze het zo gaat opnemen. En een spoor maken van snoepjes heb ik al geprobeerd maar dat lukt maar tot op een 2 meter van haar kussen. Onze leefruimte is een L vorm. Een lang stuk living-eetkamer, en dan een deur (waar geen deur meer instaat maar een 'hondenpoortje') en de keuken, dus er is echt een hoek waar ze voorbij moet. En als ik met de snoepjes in de buurt kom van de deur is ze snel terug naar haar kussen Maar misschien eens proberen met iets lekerder dan hondensnoepjes (stukjes kip of kaasjes of zo ) En die zoekspelletjes die je daarnet aangaf vind ik ook wel een leuk idee!

En wat vinden jullie van het idee: Luna geen eten meer geven in haar kom, maar uit de hand?

Joh, ik zou haar toch gewoon haar eten geven uit de kom. En haar rust gunnen om dit op te eten.
Deze hond is volgens mij echt wat overdonderd door alles, en dan haar eten eigenlijk 'wegnemen' en alleen geven als ze het uit je hand komt halen... Misschien een extra zware belasting voor haar. En ik denk dat deze hond wel even wat rust en afstand kan gebruiken.
Is de loopsheid nu eigenlijk gedaan of nog niet (las wat tegengestelde dingen hierboven?) Hoe is ze met de andere honden? Ook voorzichtig, of gaat ze dan lekker voluit? Dat zijn reutjes, neem ik aan (omdat je ze apart zette tijdens de loopsheid)?
Hoe reageren de andere honden op haar? Wordt ze goed aanvaard? Of maken de anderen het haar wel es moeilijk? Want dit kan natuurlijk ook meespelen in het feit dat ze niet naar jullie kamer wil komen.

Ivm haar kussen. Als ik het goed begrepen heb, zitten jullie (met de andere honden) dus in 1 kamer, en ligt Luna op haar kussen in een andere kamer? Misschien kan je haar kussen eens 10 cm opschuiven (niet terwijl ze erop ligt, uiteraard). Een halve dag later weer 10 cm.
Zie eens hoe ze reageert. Vindt ze dit maar niks, dan stop je er weer mee. Maar lijkt ze het niet erg te vinden, kan je zo ook richting deur werken.

Speelt ze graag? Doet ze graag zoekspelletjes? Er zijn ook hondenpuzzels, waarin je lekkere dingen kan verstoppen, en die zij er dan moet proberen uit te krijgen. Dit is een spelletje waarbij de baas niet moet meedoen (ze hoeft dus geen lijfelijk contact te hebben), maar haar geest wordt wel goed aan 't werk gezet (vindt een herdershond heel fijn) en ze krijgt er zelfvertrouwen van.

Probeer je hond te 'lezen'. Wanneer zoekt ze wel toenadering en wanneer niet. Wat vindt ze wel ok en wat niet. En ga dan met alle dingen die ze wel goed doet/kan/aanvaardt aan de slag en bouw van daaruit een vertrouwensrelatie op.
Bv. vindt ze het leuk te snuffelen in een bos? Prima! Speel dan es zelf verstoppertje achter de bomen, doe lekker gek, of verstop iets lekkers en laat haar zoeken. En steeds: 'flink zo!' Deze hond moet echt van jou horen dat ze het goed doet, dat je haar aanvaard zoals ze is, dan kan ze je leren vertrouwen.

Oh ja, en nog iets voor je vriend die volgens jou de hond veel te ruw aait: moet je 'm maar zeggen dat meisjes die voor het eerst door een jongen benaderd worden, ook liever hebben dat ie attent en zacht en geduldig is, en dat -eens ze hem vertrouwen- het best wat wilder mag. Hahaha, zo begrijpt ie misschien wat we bedoelen!

Ik maar dat is persoonlijk, zal een hond die gedragsproblemen heeft nooit laten helpen! wacht eerst maar tot ze is uitgegroeit en ook vooral geestelijk voor je haar hormonen gaat ontnemen. Zeker bij de duitse moet je qua groei goed op letten.

Verder ben ik eens met hier boven, je moet haar vertrouwen winnen. Herder zijn heel gevoelige honden, stapje voor stapje moet je hun vertrouwen winnen. Maar als ze je eenmaal in hun hartje gevangen hebben doen ze alles voor je.

Maar zij heeft al een knauw in vertrouwen gekregen, en dus zal dit puntje veel werk kosten. Het is niet dat ze bang is maar ze vertrouwt je niet.

Ik zal eerst een ritme opbouwen (uitlaten, voeren) zodat het duidelijk is wat er verwachten kan en dan haar vertrouwen winnen.

Groetjes Bianka

Haar loopsheid is gedaan, ze verliest al een week en half geen bloed meer maar we wachten nog tot in het weekend voor we haar terug bij de andere honden zetten. Misschien daarmee dat het soms wat tegenovergesteld klinkt, want ze zit dus nog steeds apart
En ze doet het echt super met de andere 2! Het is echt mooi om die 3 samen te zien. Maar onze andere 2 maken sowieso geen probleem over vreemde honden, dus ze waren gewoon super blij dat er nog een vriendje bij kwam Je ziet ook dat ze zich veel beter voelt en zelfzekerder met hen erbij

En zo is het inderdaad. Nu normaal lag haar kussen in de living, maar met haar loopsheid hadden we het in de keuken gelegd. De reu's zaten in de kennel als mijn vriend gaan werken was, en zij dan in de keuken dus daarmee dat haar kussen nu even daar heeft gelegen. Op het begin toen het in de living lag, ging ze daar ook gewoon liggen zonder probleem, maar toen was ze samen met de andere 2. Dus ik denk dat als het kussen terug in de living gelegd wordt, ze daar terug zou gaan liggen (maar enkel als de andere 2 ook in de living rondlopen).

En spelen doet ze niet echt graag. Geen enkele van onze honden speelt eigenlijk met hondenspeeltjes (spijtig genoeg!) Alleen hun kong's hebben ze alledrie graag! (En de Husky speelt ook graag met kattenspeeltjes ) Misschien moet ik eens zo'n puzzel kopen ja Ze zal zich dan misschien ook meer kunnen ontspannen.

Maar super bedankt! Je brengt me echt op ideeën en zo! Maar ik denk eenmaal dat ze terug bij de andere honden mag het ook veel beter zal gaan met haar. Dan gaat ze al liever in de living komen (ze volgt die andere 2 toch altijd) en ik denk dat ze dan vanzelf meer ontspannen gaat zijn bij ons