We weten niet meer wat te doen :(

Mijn huidige vriend en zijn toenmalige vriendin hebben ongeveer 4 jaar geleden een hond aangeschaft. Zij werkte maar een aantal uur per week en er was genoeg ruimte voor een hond.

Sita, heeft eerder in behandeling gezeten voor bepaalde gedragsproblemen. Hij kreeg haar met 6 maanden. Ze was een herplaatser en komt oorspronkelijk bij een beruchte broodfokker vandaan. Sita is een van de pups die illegaal vanuit Polen naar Nederland is vervoerd.

Vroeger was zij geheel angstig voor alles en iedereen. Zij was nog nooit buiten geweest en dat merkte je. Ze was niet gesocialiseerd etc. Ze was zo bang en beet ook de stukken uit de muur.
D.m.v. training en therapie is Sita hier aardig bovenop gekomen. Zij is van een heel onzekere hond, heel zeker geworden. Ze is buiten niet meer bang en doet het heel goed bij andere honden.

Sita is inmiddels 4 jaar.


Echter lopen wij nu weer (of eigenlijk nog steeds) tegen problemen aan. Sita kan namelijk niet langdurig alleen blijven.
Zij vertoont verlatingsangst door hysterisch te gaan blaffen als je net weg bent (dit houdt ze ongeveer 4 uur lang vol) of om te gaan slopen.
De rest van de week is ze vrij hyperactief maar ook tegen het hysterische aan. Ze trapt dan vaak op je tenen en is extreem gevoelig voor je stem(verheffing).
Ik zie een hond die dus de gehele week angstig of hysterisch/druk is.

Er zijn de laatste tijd veel klachten gekomen van buurtbewoners over het geblaf.

We hebben veel geprobeerd om de situatie voor Sita beter te maken.
8 uur lang alleen zitten is nooit goed voor een hond. Maar nog slechter als zij haar behoefte niet kan doen tussendoor. Een uitlaatdienst of haar tussendoor uitlaten werkt niet, want zij accepteert het niet als je weer weg gaat.


Daarom hebben wij een hondenhok laten plaatsen in de tuin in de hoop dat ze hiermee ook wat meer energie kwijt kon en haar behoefte kon doen.
Dit werkte voor onze andere hond, Sefa, heel erg goed. Maar voor Sita werkte dit averechts.


Daarom hebben we haar toch maar weer in de bench geplaatst. Omdat dit haar veilige plaats is zoals de kynoloog zegt.

Echter gaat het hier ook vaak niet goed. Er zijn dagen dat je binnenkomt en ruikt dat ze alleen maar heeft liggen hijgen uit paniek.

Toen wij op vakantie zijn geweest zijn Sita en Sefa bij mijn ouders gebracht. Mijn moeder werkte maar 3 uur op een dag vanwege haar ziekte.
Daarom hoefde Sita niet zo veel alleen te zitten. Sita veranderde enorm in die 3 weken. Toen wij terug kwamen was zij een geheel andere hond. Ze was rustig.
Ze heeft in die 3 weken tijd niets gesloopt en niet geblaft of gehijgd.

Voor mij is dus duidelijk dat het gedrag komt uit het alleen zijn (verlatingsangst). Sita heeft een omgeving nodig waarbij iemand meer aandacht voor haar heeft en waarbij ze niet alleen hoeft te zijn.

We hebben veel geprobeerd. Ze krijgt een duidelijke structuur. Maar niets heeft echt geholpen tegen dit probleem.

Ik kan het niet langer aanzien, een hond die elke dag in die toestand moet leven! We weten gewoon niet meer wat we moeten doen. De trainingen hebben we vroeger al gehad met haar. En alles wat de kynoloog heeft verteld hebben wij ook uitgevoerd. ALles wat op internet te vinden is ook.

Ik begin langzamerhand bang te worden dat het niet zal gaan lukken. Wat moeten we nou doen? IS het beter om een huisje te vinden voor haar bij mensen die wel thuis zijn, of moeten we weer naar een (andere) kynoloog?

Graag hoor ik jullie mening en tips. want ik weet het niet meer :(

Even voor de duidelijkheid: Sita kwam toen er door de toenmalige vriendin van mijn vriend niet fulltime werkte.

De relatie is zo'n 2 jaar geleden uit gegaan, en mijn vriend werkt 40 uur in de week.
Dit moet ook, want hij heeft nou eenmaal een eigen huis.

Ik woon niet bij mijn vriend maar nog thuis en ik werk ook 40 uur in de week.

Daardoor zit zij dus lang alleen!

Ik vrees dat dit voor dit hondje veel te veel is, het alleen zijn.Sommige honden kunnen best even alleen zijn, maar jouw hond geraakt in paniek.Ik heb ook niet direct een oplossing, maar denk dat dit voor jullie en voor de hond geen doen is.

Zoals je zelf zei, dat bij jouw moeder de hond plots veranderde en volkomen rustig was, is het misschien toch een idee om een goede oppas te zoeken voor het beestje ofwel de hond te herplaatsen, aangezien jullie beiden geen tijd hebben voor het diertje.

Wat ik me afvroeg, je beschrijft hier heel duidelijk het probleem, maar niet wat jullie verder met de hond ondernemen?Gaan jullie 's morgens met haar wandelen en 's avonds?en hoe lang is dit?geven jullie haar voldoende uitdaging?

Dit is namelijk ook een héél belangrijk punt.

Ik ben niet zo snel voor herplaatsen, maar als jullie allebei 40 uur werken is het eigenlijk doodzielig voor de hond. Dit zijn onverwachte omstandigheden waar jullie niet zoveel aan kunnen doen. Als jullie allebei 40 uur werkten en dan een hond hadden aangeschaft, was dat heel dom geweest, maar dit is niet het geval.
Ik zou kijken voor een herplaatsadres waar ze lekker rond kan lopen bij mensen die er altijd zijn.

Hoe moeilijk ik de beslissing ook vind voor mij zijn er 2oplossingen

1 een ander tehuis voor haar zoeken

2 hier zou ik de voorkeur aan geven. Proberen een dag opvang voor je hondje te vinden. Misschien zijn er nog mensen in de buurt kennisenkring die overdag wel een hondje zouden willen maar niet de verandwoordelijkheid willen voor zelf een hond. Ik denk hier vooral aan wat oudere mensen die het fantasties vinden een hondje maar ivm hun eigen leeftijd er niet meer aan beginnen.

Het blijft een moeilijke beslissing ik wens jullie alle suc6

Ik ben er niet doordeweeks, want we wonen in een andere stad. Mijn vriend laat haar sochtends een half uur uit, en als hij thuiskomt ongeveer 30 a 40 minuten uit. Voor het naar bed gaan gaan ze nog even in de tuin om hun behoefte te doen. In het weekend proberen we veel tijd aan ze te besteden. We gaan vaak eropuit om lekker met hen te wandelen .Zo zijn we de gehele middag weg. In de bossen of op het strand.

Mijn vriend heeft een consult gehad bij de kynoloog vroeger. Sita is in therapie geweest. Er worden tips gegeven als doe haar in een bench en leer haar dat de bench goed is. Allemaal dat soort dingen. Er werd ook duidelijk gemaakt dat Sita structuur nodig heeft. Op het moment dat iets onverwachts anders gaat, dan wordt ze gek.
We zijn in ieder geval druk aan de slag geweest met wat de kynoloog toen de tijd heeft gezegd.
Op internet worden we niet veel wijzer want wat er staat hebben we ook allang geprobeerd.

Vaak proberen we haar een kauwbot te geven zodat ze iets de doen heeft. Maar dat maakt ook niet uit.

Het is echt HEEL moeilijk. Want je doet je hond gewoon niet zomaar weg. Maar ik ben wel realistisch. En denk hetzelfde erover als jij.

Tip 2 is misschien wel een hele goeie. Had hier nog niet aan gedacht. Thanks!!!

Ik heb net een andere kynoloog gesproken en die heeft weinig hoop kort gezegd omdat elke hond zijn grenzen heeft en 8 uur te lang is voor een hond. :(

Ik zou ook graag een pup in huis halen, maar heb ook op voorhand al aan mijn baas gevraagd of ik ipv 2 x een half uur pauze, een uur krijg.Zo kan ik in de middag toch naar huis om met de pup bezig te zijn.ik vertrek later 's morgens en mijn vriend is vroeg thuis.

Weet niet of bij jullie zoiets haalbaar is?Dat je iets kan regelen met het werk?Dit kan dan nog een uitkomst bieden.

Maar anders denk ik dat jullie een moeilijke beslissing zullen moeten nemen. Het hondje wordt er zeker niet gelukkig om in deze situatie.

Ik weet niet wat voor je werk je heb, maar is er geen mogelijkheid om je hond mee te nemen? Ik doe administratief/secretarieel werk en mijn hond mocht mee mits hij zindelijk, niet vervelend is en goed luisterd. Bink ligt nu hier heel de dag lekker te slapen of te spelen met collega's.

Antwoord van Nies is trouwens een goede om over na te denken.

Helaas, mijn vriend werk op een hogeschool. En dat is absoluut geen plek voor een hond. Mag ook niet.


Ik werk ook niet op zon plaats waar het mogelijk is helaas.

We hebben maar een half uur pauze. Ik zit met mijn werk zo'n 3 kwartier (enkele reis) van zijn huis. En hij is ook een half uur kwijt... Het is dus geen optie.

En ze accepteert het niet als je weer weg gaat.

Ik ben "ervaringsdeskundige" dus ik denk dat ik wel wat goede tips heb voor jullie. Mag ik ten eerste vragen wat jullie precies geprobeerd hebben?

misschien kan ze bij je ouders wonen?
zo zie je ze nog en is ze toch niet altijd alleen
zoals je zelf zei in die 3 weken is ze helemaal open gebloeid
misschien is dit wel een oplossing?

Mijn moeder heeft een ziekte waardoor ze elke dag vermoeid is. Ze wilt best de hond uitlaten of iets. Maar ik ben bang dat ze het op langere termijn niet meer aan kan.
Ze is ook regelmatig ziek en kan dan niets meer.

We hebben zelf al een maltezertje, en dat is dus al genoeg voor haar.

Ik zal alles even bij mijn vriend navragen. Ik weet namelijk wel veel maar niet alles !

Nou ik zal zometeen hier sowieso wel neerzetten hoe wij het aan hebben gepakt (met succes!)

Onderstaande hebben wij in ieder geval sowieso geprobeerd (lang geleden al mee begonnen. Het probleem is dat ze de bench geweldig vind, tot op het moment dat je weg bent:

Verlatingsangst oplossen
Als er eenmaal sprake is van verlatingsangst dan is het hard werken om dit weer helemaal goed te krijgen. Toch is verlatingsangst zeker op te lossen. Het kost alleen tijd, geduld en consequentheid van uw kant.
Allereerst kunt u ervoor zorgen dat de hond u niet meer overal achterna kan lopen. Sluit de deur achter u als u naar de gang loopt. Laat de hond niet overal bij. Zo leert de hond al, dat hij ook weleens alleen moet zijn, heel even, maar dat u altijd terug komt. U komt alleen nooit terug de kamer in, als de hond piept, jankt, blaft of u op een andere manier probeert te dwingen terug de kamer in te komen. Pas als de hond stil is, al is het maar een seconde, gaat u in die seconde terug de kamer in. Begroet u de hond dan niet uitgebreid, u zegt dan tegen de hond: ‘inderdaad, het was vreselijk dat ik even weg was, maar gelukkig ben ik er weer, NU is het pas feest’. Komen en gaan willen we juist heel normaal houden, het hoort erbij. Daarom besteden we daar geen aandacht aan.

Als uw hond het eenmaal accepteert dat u weleens de gang oploopt of naar het toilet gaat zonder u, dan kunnen we weer een stap verder. Wen uw hond aan een bench. Uw hond heeft zo een veilige plek, waar hij kan leren alleen te blijven. Uw hond moet wennen aan een bench. Totdat hij het een hele fijne verblijfplaats vindt, mag het deurtje nooit dicht. U mag hem niet dwingen de bench in te gaan of om erin te blijven. De hond wennen aan de bench kunt u doen door hem allereerst eten te geven in de bench. Alle keren dat hij uit zichzelf naar de bench gaat, beloont u hem met een aai of wat lekkers. Leg zijn favoriete dekentje in de bench en haal andere manden en kussens weg. Als hij lekker wil liggen kan dat: in de bench. Leer ook dat hij nooit lastig gevallen wordt in de bench, als hij daar ligt, heeft hij rust.

Gaat uw hond met plezier in de bench, dan kunt u hem erin sturen en het deurtje even dicht en meteen weer open klappen. Dat is het. U beloont niet, u zegt niets, u beweegt alleen het deurtje heen en weer en dan gaat u weer verder waarmee u bezig was. We laten zo aan de hond zien: deurtjes kunnen open en dicht en dit is heel normaal! Gaat dit goed, dan mag u best tegen uw hond zeggen dat hij heel braaf is als hij even blijft liggen terwijl u het deurtje dicht doen. Laat hem een paar seconden dicht en doe hem weer open. U kunt er zelf bij blijven zitten. De paar seconden bouwt u uit naar tien, twintig en daarna dertig seconden. Dan doet u het deurtje dicht en loopt u even naar de bank. Daarna loopt u weer terug en doet u het deurtje weer open. Als u al veel met het deurtje had geoefend, kijkt uw hond nu waarschijnlijk haast niet op of om. Hij kent dit trucje al en hij weet dat het voor hem niets uitmaakt, het is normaal. Belangrijk is dat u het deurtje nooit open maakt omdat uw hond piept of jankt of krabt aan de deur. Pas als de hond rustig is, gaat het deurtje open. Door in hele kleine stapjes te oefenen, proberen we te voorkomen dat de hond gaat piepen of janken. Het kan gebeuren dat u net een stapje te snel bent gegaan. Dat is niet erg, u leert daarvan en de hond leert daarvan. De volgende keer gaat u weer een stapje lager, maar u doet het deurtje niet open voordat de hond rustig is.

De tips van de kynoloog bestaat uit een A4tje. Het volgende weet ik uit mijn hoofd:


In huis negeren
Ze mag niet achter je aan lopen in huis, naar haar plaats sturen als dit gebeurt.
Kong / bot geven als je weg gaat.
Prikkels doven: Dus riem pakken en weer neerleggen (ipv de verwachte actie eraan koppelen) Alles waar ze hyper van wordt anders uitvoeren. Ze weet b.v. dat ze eten krijgt na het uitlaten. Dan staat ze naast de etensbak te springen. pas voeren als ze weer rustig is
In de ochtend lang wandelen (half uur is aanbevolen)
Wachten totdat ze rustig, voordat ze de bench uit gaat.
Niet begroeten / afscheid nemen bij in en uit huis gaan

Heb niet alles gelezen van de tips wel een gedeelte.
Het zou niets voor mij zijn eerlijk gezegd. Als ik zo met mijn hond zou moeten omgaan... niet begroeten, niet achter mij lopen... pfff nee dat zou nie gaan.

Ja, Corina, het is niet gemakkelijk als ik het zo lees. Jullie hebben al veel moeite gedaan. Naar mijn gevoel is het een hond die gewoon niet lang alleen kan zijn. De hond die ik nu heb, zou daar ook niet tegenkunnen, mijn vorige honden konden daar dan eigenlijk wel vrij goed tegen. Het ene dier tegen het andere denk ik. Zoals mensen ook heel verschillend kunnen zijn.
Toen hij bij je moeder was, die veel thuis was ging het goed, ik denk dat dat duidelijk is.

Hij heeft veel gezelschap nodig denk ik.

'k Hoop dat jullie eruit geraken en een oplossing vinden.

Hoi, ik heb het bekeken en heb wel wat goede aanvullingen denk ik! Ben ermee bezig, maar was ook even boodschappen doen en nu ga ik even eten...maar het komt eraan hoor

Ten eerste is de tip die Angelie geeft een hele goede! Ik denk dat Sita niet het soort hond is dat ooit leert om 8 uur per dag alleen te zijn. Mijn hond vertoonde precies hetzelfde gedrag als jullie Sita, maar kan tegenwoordig wel een uur of 5 per dag alleen zijn! Maar inderdaad moeten die uren wel achter elkaar zijn, niet 2 keer op een dag weggaan, want dit levert teveel stress op. Dus zoek inderdaad opvang voor bijvoorbeeld minimaal halve dagen (in het begin zelfs hele dagen). Zet een advertentie hier op Hondenpage, op Marktplaats, hang een briefje op in de supermarkt, informeer bij vrienden/kennissen/buren/andere hondenbaasjes.

Ik begrijp ook helemaal hoe jullie je voelen, want wij hebben de training van het alleen zijn opbouwen ook wel tig keer opnieuw gedaan, zonder resultaat. Ook op adviezen van gedragstherapeuten. Niks werkte, dus heb ik ‘mijn eigen therapie’ maar bedacht (allerlei adviezen waar ik me in kon vinden bij elkaar geraapt). En nu gaat het eigenlijk fantastisch, wat ik nooit verwacht had! Dus ik zal mijn tips hier met jullie delen:

1. Zoek opvang voor de tijd dat je niet aanwezig bent. Vooral in de trainingsfase is het heel belangrijk dat je je hond niet alleen laat (behalve natuurlijk de tijd dat je aan het trainen bent).
2. Het allerbelangrijkste is dat je je hond geestelijke uitdaging gaat bieden. Vaak is verlatingsangst ook een kwestie van of verveling, of dat je hond niet geleerd heeft wat te doen als het baasje er niet is (het enige wat hij kan doen is wachten of en tot het baasje terugkomt). Dus voordat je weggaat moet je je hond geestelijk moe maken, dit is nog veel belangrijker dan lichamelijk moe maken (vaak lukt lichamelijk moe maken bijna niet eens bij een hond met een goede conditie). Doe geurspelletjes, zoekspelletjes, leer nieuwe trucjes aan, etc (zoek hier op hondenpage maar eens, genoeg inspiratie te vinden). Dit hoef je echt maar maximaal 10 minuten à een kwartiertje te doen voordat je weggaat, want is ontzettend vermoeiend voor je hond. Bij ons is dit de uitkomst geweest!
3. Als het mogelijk is, doe dan de bench weg! Het is voor een hond niet prettig om zolang in een bench te zitten! Wat wel belangrijk is is dat de hond ook weer niet al te veel bewegingsvrijheid heeft, omdat dat ook stress kan opleveren. Wat wij hebben gedaan, is onze hond voortaan in de keuken laten als wij weg gaan. De bench stond hier altijd al, maar nu hebben we de bench vervangen door zijn favo mand. De keuken kan afgesloten worden en is niet super groot, maar wel ongeveer 6x zo groot als zijn bench (die al niet heel klein was). Zo kan hij toch best een beetje rondscharrelen en de dingen doen die ik hem aanbied (daarover zometeen meer). Kortom, kijk eens of je een klein kamertje in je huis ter beschikking hebt voor je hond.
4. Koop een voorraad Kongen (wij hebben 1 grote, 1 middel en 1 kleine Kong, en wij hebben maar een klein hondje…hij krijgt ong. 250 gr kvv per dag, dus dit kan hier mooi in) en sla vers vlees in (bijv. Smuldier of Rodi, bij de supermarkt verkrijgbaar). Vul alle Kongen met de hoeveelheid vers vlees die je hond per dag mag hebben en VRIES deze in. Als wij langer weg moeten, geven we alle bevroren Kongen aan onze hond en daar is hij ontzettend lang mee bezig. Als je korter weggaat, geef je bijvoorbeeld 1 kleine kong. Hou hierbij dus ook rekening met wat je hond per dag eet, anders krijgt je straks een rolmops
5. Het eerste wat je moet doen tijdens de training is je hond elke dag op een vast tijdstip in zijn kamertje neerzetten (hetzelfde tijdstip als je straks elke dag zult vertrekken). In het begin voor een aantal minuten en dat steeds verder opbouwen als het goed gaat. ELKE keer dat je weggaat, geef je je hond KONGEN (aangepast aan hoelang je weg bent dus…eventjes is 1 kong, langer is bijvoorbeeld 3 kongen…mijn hondje doet ongeveer 45 minuten met 1 kong). Zorg er in het begin voor dat je terug bent voordat je hond de kong leeg heeft (even testen dus). In het begin blijf je gewoon IN HUIS terwijl je hond de kongen krijgt en in het kamertje zit!
Blaft de hond dan wachten tot hij even stil is en dan pas eruit halen. En in tegenstelling tot wat veel mensen zeggen hoef je hem NIET te negeren als je hem uit het kamertje haalt of thuiskomt. Maar ook niet overenthousiast reageren, gewoon op rustige toon begroeten, doodnormaal alsof er helemaal niks aan de hand is. Het is de normaalste zaak dat je even weg bent geweest en nu ben je weer terug en er is niks aan de hand. Stel jezelf voor, je bent hartstikke blij om iemand te zien die je al heel lang niet gezien hebt? Dan is het toch raar als diegene jou compleet negeert?
Je hond ook niet meteen uit gaan laten als je thuis bent, maar gewoon even wachten tot hij helemaal rustig is, anders associeert je hond het thuiskomen met ‘jeuj, nu gaan we lekker wandelen’. Ga bijvoorbeeld zelf eerst eten. Verder inderdaad ook zorgen dat je hond je niet teveel achterna kan lopen in huis.
6. Als hij stap 5 gewend is, kun je telkens even de deur uitgaan, voor zolang als je hond met 1 kong doet, maar zorg ervoor dat je weer terugkomt als de hij de kong nog niet leeg heeft. Je hond gewoon weer normaal begroeten door zijn naam te zeggen en verder overenthousiast gedrag van je hond negeren. Ik moet zeggen dat wij zelf deze stap over hebben geslagen, want dat per minuut opbouwen op deze manier werkte gewoon echt niet bij onze hond, maar meteen doorgegaan zijn met stap 7, gewoon omdat we het idee hadden dat het wel ging lukken.
7. Als dit aardig gaat kun je langer van huis gaan, maar nu komt de clou: hoe meer je achterlaat voor je hond om zich mee te vermaken, hoe langer je weg kan en hoe beter het zal gaan.
Dus naast de kongen die je sowieso achter kunt laten, maak je het hele kamertje interessant. Verstop overal snoepjes (bijvoorbeeld piepkleine stukjes kaas, stukjes gedroogde kipfilet, pensstaafje in stukjes geknipt). Pak een oud laken en verstop hier snoepjes in en rol/vouw dat laken op. Of pak een doek/pijp van een spijkerbroek en leg er een knoop in waarin je snoepjes verstopt). Pak een doosje doe daar wat snoepjes in en plak de doos dicht (in het begin niet te moeilijk maken…later kun je doosjes in doosjes gaan verstoppen). Laat je hond maar zoeken! Koop wat moeilijke hondenpuzzels (bijv. Nina Ottonsen…prijzig, maar hier doet je hond veel langer mee en zijn moeilijker dan de goedkopere puzzels) en zet deze in het kamertje neer. Ruim alles op wat je hond mogelijk kan slopen, maar leg in plaats daarvan wat spullen neer die hij MAG slopen..bijvoorbeeld kartonnen dozen, wc-rollen, oude doeken.
8. Film je hond telkens als je weg gaat om te kijken hoe hij zich gedraagt. Gaat hij blaffen/janken of is hij heel gestresst, dan ben je een stapje te ver gegaan en blijf je de volgende keer weer iets korter weg
9. Laat de radio aanstaan als je weggaat. Zet een radio vlakbij je hond neer en zet deze zachtjes aan. Maar laat ook een extra radio in bijvoorbeeld de woonkamer aan of zelfs de tv, zodat je hond het idee heeft dat er gewoon nog iemand in huis is.
10. Het kan schelen om je eigen stem op te nemen en die opname af te spelen terwijl je weg bent! Deze tip had ik gehoord van iemand, die had gewoon een gebruiksaanwijzing van een of ander apparaat voorgelezen en dit opgenomen, haha!

Op deze manier gaat het bij ons heel erg goed! JJ kan nu ongeveer 5 uurtjes alleen blijven (misschien ook wel langer, maar dat hebben we niet geprobeerd want we willen niks forceren). We hebben het telkens gefilmd en nu is het zover dat JJ ongeveer een uurtje gaat spelen en vervolgens gaat hij gewoon liggen slapen. Dit was voorheen ondenkbaar!! Keihard blaffen, janken uuuuuuren aan een stuk! Inderdaad vooral zodra we de deur uitgingen.
Nu pak ik de puzzels en de kongen en ik heb een kwispelende hond die ons geen blik meer waardig gunt als we de deur uitgaan!
In het kort het belangrijkste: Zorg voor mentale uitdaging VOORDAT je weg gaat, maar vooral ook TIJDENS dat je weg bent! Zorg echt voor opvang, zodat je hond in het begin helemaal niet alleen hoeft te blijven en later als dat lukt, zorg dan voor opvang voor een dagdeel. Zoek bijvoorbeeld iemand die elke middag de hond op wil vangen voor een paar uurtjes.

Even nog een reactie op de tips van de kynoloog (ik wil deze niet afvallen ofzo en ik ben geen expert dus, maar dit is wat ik ervan vind en waarom dit bij ons wel of niet werkte)
In huis negeren: Raar advies! Negeren is een straf. Waarom zou je de hond continu straffen? Ze doet toch helemaal niks verkeerd? Geniet lekker van je hond! Doe wat leuke spelletjes en maak haar geestelijk moe!
Ze mag niet achter je aan lopen in huis, naar haar plaats sturen als dit gebeurt:Hier kan ik wel inkomen, ze moet wat zelfstandiger worden dat is duidelijk. Maar ik zou haar niet naar haar plaats sturen als ze achter je aanloopt, maar gewoon simpelweg haar niet de kans geven om je achterna te lopen. Dus telkens de deur achter je dicht als je naar een andere kamer loopt. Of als je bijvoorbeeld een tijdje naar boven moet om de was op te vouwen, doe de deur dicht en laat iets achter waar ze een tijdje mee bezig is (kong of een hondenpuzzel)
Kong / bot geven als je weg gaat.it dus maar veel meer dan dit alleen! Laat haar maar lekker werken als je weg bent zodat ze iets te doen heeft….snoepjes verstoppen etc..zie mijn plan van aanpak
Prikkels doven: Dus riem pakken en weer neerleggen (ipv de verwachte actie eraan koppelen) Vind ik wel een goeie. Af en toe gewoon je jas aantrekken en je sleutels pakken…en dan….NIKS! Je hond leert dan dat er niks spannends gebeurt als je je jas aantrekt en dat dat niet altijd betekent dat je ook echt weggaat.
Alles waar ze hyper van wordt anders uitvoeren. Ze weet b.v. dat ze eten krijgt na het uitlaten..Dan staat ze naast de etensbak te springen. pas voeren als ze weer rustig is: Ook wel een goeie. Probeer een beetje onvoorspelbaar te blijven zodat het spannend blijft voor haar wanneer ze eten krijgt.
In de ochtend lang wandelen (half uur is aanbevolen): Ik zou juist minder wandelen en meer geestelijke uitdaging bieden. Van wandelen wordt bijna geen een hond echt doodmoe. Maar doe maar eens een kwartiertje een zoek/geur/speurspel…dan liggen ze pas echt voor pampus
Het enige dat je creëert met lang wandelen is dat je hond een nog betere conditie krijgt en dus steeds langer en meer uitgelaten moet worden om nog moe te worden.
Wachten totdat ze rustig, voordat ze de bench uit gaat.: Ik zou de bench dus wegdoen en ik hoop echt dat je de mogelijkheid hebt om een kamertje ter beschikking te stellen van de hond. En inderdaad niet binnenkomen als ze blaft of jankt. Maar je hond is sowieso blij als je terug bent dus wachten tot ze klaar is met blij doen hoeft voor mij niet. Gewoon binnenkomen alsof je helemaal niet weg bent geweest, op neutrale toon ‘Hoi Sita’ zeggen en verder gewoon even negeren als ze te overdreven blij doet. Als ze rustig is kun je haar lekker knuffelen.
Niet begroeten / afscheid nemen bij in en uit huis gaan:.Dit vind ik echt onzin! Dit heb ik ook een jaar lang geprobeerd en heeft niks geholpen. Tegenwoordig zeg ik gewoon ‘JJ het is puppybedtijd’ (haha, kan er ook niks aandoen, zo noemen we dat), pak de puzzels en de kongen en de rest van de zooi en JJ loopt blij kwispelend achter me aan en kan niet wachten tot wij weg zijn. En als ik thuiskom zeg ik ook gewoon rustig “hoi JJ’, alleen niet overdreven blij, maar gewoon op neutrale toon en dan merk ik dat JJ gewoon rustig wordt. Als ik hem negeer gaat hij alleen maar raarder reageren en meer zijn best doen om mijn aandacht te krijgen.

Nou ik hoop dat je hier iets aan hebt! Veel succes!!

Hele goeie tips. Thanks! Ik vind het jammer dat dingen echt totaal anders zijn dan dat de kynoloog ons gezegd heeft. Sowieso werkt het denk ik bij elke hond anders.
Zoals je al zegt: de hond niet begroeten en naar haar plaats sturen als ze je volgt, ben ik het ook niet mee eens.

Ik zie wel dat er vooral in de ochtend veel tijd wordt gevraagd, en dit is er bijna niet.
Dit is ook iets wat mijn vriend alleen moet doen, want ik ben er alleen in het weekend.

Mijn vriend heeft ADHD/ADD waardoor hij moeite heeft met structuur en plannen.

Daarom ben ik ook bang dat het weinig gaat uitmaken, doordat hij het niet (alleen) aan kan.

Ik ga vanavond goed met hem praten. We hebben een hoop te bespreken. Ik wil ook nog eens met de kynoloog praten (niet de kynoloog die we al hebben gehad maar dit keer een andere)

Ik wil nogmaals benadrukken dat ik echt geen deskundige ben en ik wil die kynoloog echt niet afvallen, maar de tips die jij noemde heb ik ook allemaal gekregen toentertijd en die hielpen niet dus heb ik het zelf anders geprobeerd. Het zal best zo zijn dat het bij veel honden wel zo werkt, maar bij ons dus niet. Denk inderdaad dat het per hond verschillend is.

Voor wat betreft je vriend: je kan ook bijvoorbeeld juist voor 's morgens opvang zoeken. en dat je vriend tussen de middag thuiskomt en dan even kort uitlaten en dan een kwartiertje wat spelletjes (kost alles bij elkaar net zoveel tijd als een half uur uitlaten ) doen en dat je vriend dan weer gaat werken. Dan is ze dus alleen de middag alleen. Maakt op zich niet uit, als het maar een vast dagdeel is.

Ik hoop dat jullie eruit komen! Ik weet hoe frustrerend het is! Heel veel succes!!

Ja het wordt even brainstormen hoe of wat. Kijk in de toekomst willen we gaan samenwonen in de stad waar ik nu woon. Het liefste ook in dezelfde wijk. We willen in ieder geval dicht bij mijn ouders wonen. Altijd handig ook als je een kind heb Mijn moeder heeft voorgesteld dat ze Sita dan wilt uitlaten enzo. Alleen ik vind het ook heel moeilijk om afhankelijk te zijn van iemand die het wellicht ineens niet meer aan kan of die te ziek is om het nog langer te kunnen. En dan zit je ook.

Maar al zouden we dat doen, dan is het pas over 4 jaar. En we kunnen haar de komende 4 jaar echt niet zo laten zitten. Dus er moet NU een oplossing komen.

Het wordt echt brainen. Haar welzijn is mij het belangrijkste.

Ik snap het...heel vervelend allemaal! Ik zou ten eerste dan nu een (fulltime) opvangadres zoeken. Tja en als het echt niet anders kan zul je echt over herplaatsing na moeten gaan denken :-(

Precies. We gaan flink brainen. Nogmaals bedankt voor al je tips!

Begrijp ik nu goed dat je deze hond met verlatingsangst gewoon 8 uur in een bench opsluit, zonder uitgelaten te worden??? En dan heb je 'het beste' met deze hond voor.....

Herplaatsen zou een goede optie zijn als je er zelf niet voor kunt zorgen. Enorm zielig om een hond in dergelijke paniek ook nog op te sluiten in zo'n afgesloten kooi. Zo'n 'veilig hol' is het voor de hond dan ook weer niet. Hoe is de hond met vuurwerk? Hou je er rekening mee dat de angst die hij al heeft alleen maar wordt verergerd als de hond niet uit zijn benarde positie weg kan? Ik zou zijn leefruimte groter maken dan die bench.

Zoals ik al zeg: het is mijn hond niet.
Ik vind het geen optie. Sterker nog ik ben er HELEMAAL niet mee eens. Dat is dan ook de reden dat ik naar een oplossing zoek. Dus ja... ik heb zeker het beste met de hond voor.
Dus begin niet gelijk met vooroordelen. Ik vraag om hulp. Omdat ik de juiste beslissingen wil maken.

De hond wilt zelf de kooi in. Als ze buiten de bench moet, dan is het nog erger! In de bench kan het een week zomaar goed gaan. En dan een week daarna weer mis gaan (we hebben elke dag gefilmd). Maar buiten de bench is het standaard elke dag mis. Op het moment dat je weg wilt gaan en haar naar buiten wilt doen in een kennel of hondenhok dan rent ze snel weg en gaat ze in haar bench liggen. Dus de boodschap is wel duidelijk.

Vuurwerk is geen probleem.

Maar nogmaals de leefruimte is de gehele tuin en hondenhok voor 2 honden geweest. Maar dit ging niet. In de keuken ging ook niet. De bench is ze nog het rustigst. En zelfs dat is al niet goed.

Het is wat je zegt, geen ene hond dient 8 uur lang alleen te zitten :(

Dat is de reden dat ik nu bezig ben stappen te ondernemen. Maar je moet begrijpen dat dit mij heel veel energie en moeite kost om dit duidelijk te maken bij mij vriend. Dit is namelijk niet mijn hond maar de zijne.
We wonen niet samen. Hij is dus de beslisser. En mijn vriend heeft ADHD waardoor hij niet altijd de keuzes maakt die voor ons voor de hand liggen.

Dus ja: ik heb zeker het beste voor met de hond.
Een ieder die het daar niet mee eens is, kletst wat mij betreft uit zijn nek. Die weten namelijk niets van mij of de situatie af.

En dan nog iets. Toen ze de hond aanschaften werkte zijn toenmalige vriendin maar 15 tot 20 uur verdeelt over maandag t/m zondag. Weinig dus. Toen hoefde ze niet alleen te zitten en was er niets van verlatingsangst bekend.
Dit is dus later pas bekend geworden toen het uit ging en toen de hond achter gelaten werd bij mijn vriend.

En nu zijn we dus bezig met een oplossing