Ik ben best bang

Volgende week vrijdag moet Hummertje onder het mes, een castratie en dan zijn ander balletje uit de buik verwijderen. Heb heir lang over nagedacht maar dit zal denk ik een goede beslissing zijn. Alleen ben ik best heel bang dat de operatie misloopt

Ik denk dat elke hondeneigenaar die angst wel kent. In meer of mindere mate.Je geeft je lieveling uit handen en moet er maar op vertrouwen dat alles goed komt. Ga er maar vanuit dat dit hele kundige mensen zijn die hun reputatie op het spel zetten wanneer er iets misgaat. Dus die zijn echt wel voorzichtig hoor! Komt goed!

Herken dat helemaal, Sylvana! Ik liep een hele week met diarree van de zenuwen
Probeer je wel sterk te houden naar de hond toe: die voelt jouw angst en onzekerheid goed aan en gaat dan zelf onzeker worden omdat ie niet weet wat er aan de hand is. Ook als je 'm naar de dierenarts brengt, probeer (is moeilijk, ik weet het, maar probeer echt) rustig te blijven. Gebruikt de dierenarts gasnarcose? Mag je bij hem blijven als ie z'n eerste inslapertje krijgt?

dat begrijp ik heel goed van je hoor, het is niet mis zo iets, een narcose is altijd even vervelend voor jou en je hond.

vraag of je bij de hond mag blijven tot tie slaapt, de meeste dierenartsen vinden dat goed, voor je hond fijn, maar ook fijn voor jou, zou het mooi doen.

en wat betreft de castratie, niet aan denken, van te voren je niet zenuwachtig gaan maken, want dat voelt je hond ook, en je kan niet vertellen dat zijn balletjes verdwijnen, dus probeer je rustig te houden. komt goed hoor.

Sylvana, begrijp je helemaal. Ik blijf er wel altijd bij totdat ie helemaal onder narcose is (want helpt dat voor je hond niet, dan zeker voor jezelf). Probeer wel zoals hiervoor is geschreven rustig te blijven, want ze voelen zo goed aan hoe jij je voelt.

We zijn zelf altijd nerveus maar er wordt goed op de hond gelet als ze onder narcose zijn.

Sterkte.

Bedankt allemaal. Ik ga zeker vragen of ik erbij mag blijven tot hij zijn narcose krijgt ja.

En hoe kan het misgaan? Misschien maak ik me dan minder zorgen? Maar vraag me gwn de risico's af

Het is heel goed verstaanbaar dat je je zo voelt. Ik wil je veel sterkte wensen.

Aan narcose zijn altijd risico's verbonden, en ik denk enkel die die slecht aflopen hoor je echt van hier op het forum, maar er zijn zoveel hondjes die onder narcose moeten en de dierenarts heeft hier veel ervaring mee. + zoals hier al gezegd, Hummer wordt goed in de gaten gehouden dus hou dit ook in je achterhoofd he!

Ik zal een kaarsje branden

Hier een goede informatieve site over castratie door onze dierenarts in Rotterdam:

http://www.dgcrotterdam.nl/operaties/castratie_hond.htm

Heel herkenbaar!

Momenteel is mijn kleine meisje bij de dierenarts!
Heb haar vannochtend om 09:15 gebracht en wacht nu op telefoon dat ik haar weer mag ophalen!
Kriebels in mijn buik en zenuwachtig, hoop dus dat ze snel bellen, muren komen op me af!

Zo klein ook en het is en blijven toch je hondenkindjes..
Ik liep dan ook met tranen over mijn wangen naar buiten hoor, enorme brok in mijn keel, nu nog!

Ze moest geholpen worden aan een navelbreuk en omdat ze dan toch onder narcose is er meteen voor gekozen om haar ook te laten helpen...

Snap ik hoor, dat hebben we denk ik allemaal wel...
IK heb ook doodsangsten uitgestaan met Odie's oogje, we zijn daar nu eerst
druk mee en dan moet ook Odie onder het mes vOOR een niet ingedaald balletje..
Dus ook hier hetzelfde probleempje...

Succes!

Ik heb ook de dierenarts de oren van haar kop gevraagd, voor ik durfde instemmen met de operatie
Ze heeft toen gezworen dat het echt een routine-ingreep was, dat ze nog nooit een jong en gezond dier had verloren tijdens een sterilisatie, enz...
En toen de dag vd operatie er dan was, en ik zag dat zij dus inderdaad -bij wijze van spreken- aan de lopende band deze ingrepen uitvoerden, kreeg ik er wel meer vertrouwen in.
Het hielp wel dat ik er idd mocht bijblijven tot Nanu insliep en ik haar drie uurtjes later alweer mocht ophalen. Ze was nog flink groggy, dan, maar dat was ook een voordeel: ze was nog te suf om een link te leggen tussen 'dierenarts' en 'pijn' of 'eenzaam in de recovery liggen'. Toen ik voor de check up een weekje later weer naar de dierenarts ging, liep ze vrolijk kwispelend binnen. Dus de hond vond het allemaal niet zo erg
Wens je veel sterkte, maar het komt allemaal vast goed!

Je zegt dat je na 3u haar terug mocht gana ophalen?
Ik moet hem om 9u binnen doen en mag hem pas terug ophalen tussen 17 en 19u 's avonds? Hoe komt dit dan?

Ik raad je aan om vragen die je hebt te stellen aan de assistente of dierenarts zelf! Dat is echt prettig als je duidelijk antwoord krijgt Dieren onder narcose koelen af, dus daarom moeten ze vaak een paar uurtjes blijven. Zodat ze uit kunnen slapen terwijl ze onder toezicht zijn, en ze weer op temperatuur kunnen komen.
Van 9 uur 's morgens tot 5 uur 's middags vind ik ook best lang, maar ik zou gewoon vragen aan de kliniek waarom zij dat zo doen.

Een narcose heeft altijd risico's, dit is niet anders bij mensen. Echter is het gelukkig in de realiteit zo dat het niet vaak mis gaat, maar er is wel een kans. Tegenwoordig hebben ze hele moderne apparatuur als een dier geopereerd word, zodat ze goed de hartslag en zuurstof in de gaten kunnen houden. Zo worden sommige risico's al een stuk kleiner.
Maar het zou oneerlijk zijn om tegen je te zeggen dat het toch wel goed gaat, want helaas weet je dat niet van te voren.

Ik wens je heel veel succes!! Als je er tegen kan zou ik er bij blijven bij de narcose, dat is voor Hummer ook prettig. Als hij eenmaal in slaap is, merkt hij er niets meer van. En als hij wakker word ben je er weer

Wij mochten Doowey om 9 uur brengen, 11 uur bellen hoe het ging, en 1 uur konden we hem ophalen.
Ook zijn we bij de narcose gebleven tot die sliep.

Ja, bij ons ook zo: om 10u binnenbrengen. Eerst even een klein prikje om wat suf te worden, paar minuten laten inwerken. Dan de consultatieruimte binnen voor de inslaper (gebeurde met een infuusje in de poot) en van zo vlug ze sliep, reden ze haar naar de operatiekamer waar de echte narcose met gas was, en kon ik naar huis. Om 13 uur mocht ik haar ophalen.

Ik zou het toch even navragen, hoor Sylvana, want na Nanu kwamen er nog honden om te steriliseren/casteren. En die mochten ze dan steeds op een later uur komen ophalen: dus diegene die gepland was om 11u, mocht z'n hond ophalen om 14u, die van 12u om 15u, enz. Dus misschien staat jouw hond pas later in de voormiddag op de planning? Of hebben zij een heel andere werkwijze dan onze dierenarts?
Check het gewoon even, als je weet hoe alles precies in z'n gang gaaft, geeft dat jou ook de nodige gemoedsrust