dove hond

Dus ik ben weer tegen een probleempje aangelopen... Murphy is behoorlijk doof... en ziet weinig....

Mijn moeder past soms op mijn murphy, vandaag kwam ik binnen, hij lag met zijn rug naar me toe, hij hoorde me niet praten, hij wist pas dat ik er was toen ik hem aanraakte (dus oost-indisch-doof was het niet, hij springt zich te pletter als ie weet dat ik er ben).

Moet ik nu harder praten? Mijn stem klinkt niet meer aardig als ik half loop te schreeuwen... Als ik praat op het volume dat hij het goed hoort klink ik naar in mijn eigen oren :S

Hiernaast is hij ook halfblind, ik weet niet goed wat de beste manier is om alles zo comfortabel mogelijk te maken voor hem, dus alle meningen zijn welkom

badankt alvast!

Hoi Wendy,

Wat lijkt me dat moeilijk zeg.. bijna doof en ook nog slechtziend..
Ik denk idd niet dat het handig is om te gaan schreeuwen.

Ik weet niet hoe erg hij doof is maar misschien kan je zo'n honden fluitje kopen.. dit fluitje heeft een heel hoog berijk.. ik denk dat hij dit wel hoort.

Je kan bijv ook elke keer een bepaald geluidje maken en hem daarvoor belonen. Zo weet hij na een paar keer dat dat geluidje bij jou hoort.

Verder denk ik dat je gewoon heel veel geduld met hem moet hebben.

Zijn neus werkt eigenlijk het beste dus maak daar gebruik van

Verder zou ik het eigenlijk niet weten, ik heb er geen ervaring mee..

Dit is dan toch even een upje voor je

Hoi, ik weet niet hoe oud je Murphy is, maar gewoon gezellig aantikken als hij ligt te slapen en dan snapt hij vast wat je van hem wilt. Rustig aan met je vast al oude hondje, hij begrijpt je vast beter dan je denkt...

Ik weet niet hoe oud je hond is maar doofhied komt vaak bij oudere honden voor.
Ik heb ook een dove hond en die doet alles op gebaren.
Blindheid kan je testen door een vinger snel naar zijn ogen te bewegen, niet wapperen met je hand want dan voelt hij de lucht.Bij een blinde/dove hond kun je het beste wat harder stampen als je in z,n buurt loopt, dan voelt hij je aankomen en schrikt niet zo erg, alle meubels in huis een vaste plaats geven en dan kunnen ze zich op den duur heel goed redden.
Succes

Onze Fi is 16 jaar geworden, hij was al blind en doof toen hij 9 jaar was.Eigenlijk heeft dat nooit gestoord, hij voelde gewoon als ik er was en zijn reuk was nog goed, alleen als hij vast sliep dan aaide ik hem,Om gaan te wandelen had ik een hondenbugy gekocht, zo kon hij nog overal mee naar toe. Ons ander hondje lijde hem altijd naar buiten, ze gingen altijd samen plassen dat was best wel grappig om te zien , hij liep met zijn snuitje achter treesje aan en als treesje stopte dan plaste hij.Soms was het toch ook wel zielig, zo kon ik geen meubels meer ver plaatsen en buiten moest alles op de zelfde plek blijven staan. Als hij niet zeker was dan zag je hem zo heel stilletje zijn wegje af te tasten.maar hij heeft het altijd goed gedaan.

In het verleden heb ik een hondje gehad, dat doof was geboren. Met behulp van mijn volwassen horende hond heb ik haar toen alles met gebaren aangeleerd. Als ik haar nodig had als ze lag te slapen, stamptte ik wat harder op de vloer, deed de deur een paar keer op en neer zodat er een luchtstroom ontstond of ik blies zachtjes richting haar neus. Op latere leeftijd begon ze ook slechter te zien. Grootste probleem daarvan was als ik haar los had in het bos in het donker. Dan wilde ze nog wel eens mij kwijtraken. Gelukkig had ik toen mijn andere Rotweiller waar ze beste kameraadjes mee was. Als ik hem het commando: "Ga Didi halen!"gaf, kwamen ze altijd weer samen terug.

nee niet harder gaan praten, de klanken van je stem hoort tie nog wel, zeker als je harder gaat praten, en wat je zegt dan klink je niet aardig.

en ook minder zien ? anders zou ik zeggen gebarentaal, maar dat lukt dan ook niet, met je handen gaan werken dan, je hond aanraken, je hond weet dat jij het bent, je geeft een geur af.
je kan veel met je handen zodat je hond voelt hoe je het bedoelt. geef hem nog maar een fijn geborgen gevoel, ouderdom komt met gebreken, en dit zijn dan de gebreken die bij jouw hond horen, helaas het is niet anders, maar met je handen kan je zo ontzettend veel doen.

bedankt voor jullie reacties

Murphy wordt 13 in mei, dus inderdaad geen jonkie meer. Hij is wel enorm actief, loopt veel, speelt veel, erg enthousiast.

Bij de dierenarts geweest net, oortjes zijn schoon, is ouderdom doofheid. De blindheid is staar, dierenarts vergeleek het met in de schemer lopen met een beslagen zonnebril. Als ik vlak voor hem zit en gebaren doe, dan ziet hij ze wel.

Een paar maanden geleden heeft hij een hele zware operatie gehad aan zijn hoofd (neus/keeltumor, wat achteraf niet een tumor was (maar dat is een ander verhaal) maar wel zijn koppie opengehad), daar is hij helemaal bovenopgekomen, maar hij ruikt ook niet meer goed. In plaats van hem iets lekkers te geven gooi ik het vaak door het huis heen, en het duurt nu een eeuwigheid voor hij het vindt, snuffelt zich te pletter, maar vindt het vaak pas als hij er bovenop staat of echt 20 cm ervan af voorbij loopt. Klinkt wat zielig, maar ik geloof dat hij het wel erg leuk vindt om te zoeken. Als hij het niet kan vinden komt hij bij me terug en dan "zoek" ik samen met hem op de juiste plek

Verder zit ie de hele dag naast me te 'janken', zo'n zeurderig geluid als jullie begrijpen wat ik bedoel, hij wil inderdaad aangeraakt worden, dan is ie stil. Helaas onmogelijk om 24/7 mijn hand op de hond te hebben. Ik probeer hem zoveel mogelijk moe te maken met spelletjes en wandelingen zodat hij rustig gaat slapen, en ik laat hem altijd weten wanneer ik wegga, zodat hij weet dat ik niet zomaar verdwijn en ook inderdaad niet bang is om relaxed te gaan liggen slapen.

Maar het is niet genoeg, hij is zo'n enorme energiebom. Ik heb genoeg tijd voor hem, als ik moet werken neem ik hem mee of past mijn moeder op hem. Laat hem alleen maar alleen thuis als ik naar de winkel ga ofzo, en loop 4x per dag totdat hij uitgerend is en rustig naast me loopt, meestal 20 - 30 minuten per wandeling, behalve 's avonds laat, dan is het ff 10 minuutjes voor ik ga slapen. Als ik langer loop heeft hij er last van, heb het idee dat ik het niet verder kan opbouwen.

Weet niet wat ik verder nog voor hem kan doen, zodat hij ook relaxed is als ik hem niet zit te kriebelen, en dat hij ook plezier heeft ondanks dat hij zo slecht ziet, hoort en ruikt. Nieuwe dingen proberen of zoveel mogelijk routine?

De ouderdom komt met gebreken he? Ik zou maar gewoon doorgaan zoals je doet. Voor buiten is het lastiger misschien. Dan is een fluit een idee, dat geluid horen ze vaak nog wel........ Jammer dat hij ook je handgebaren op afstand niet meer kan zien.

Lekker laten zoeken is een goed idee hoor, dan raakt hij zijn energie op een positieve manier kwijt.

Ga nu in iedergeval maar lekker genieten van je rakker,en hem alle ruimte en rust geven, want jij blijft zijn beste maat ook al ziet of hoort hij niet goed meer, hij zal je nog veel nodig hebben.

lieve hondenbezitters,
over 2 weken krijg ik een doof puppie die anders DE spuit zou krijgen. erg triest dat zo'n beestje er niet mag zijn. ik wil wel graag weten wat ik kan verwachten en hoe haar toch te trainen . mijn oude hondje die ik vorig jaar na 16 jaar samen genieten moest laten inslapen en dus al 3 jaar doof was van ouderdom is toch anders. hij hield me al standaard in de gaten, daar waar ik was was lucky dus heb niet echt problemen ondervonden aan zijn doofheid. maar zo'n puppie is natuurlijk andere koek. ik kan niet echt iets vinden op internet dus ik hoop op tips van jullie mensen met ervaring. leer het mij aub. morgen halen we ook een schitterend lief mannetje uit roemenie die gered is van levend verbranden omdat je maar een straathond bent. dus het wordt hard werken de komende tijd maar heb het er graag voor over. ps adoptiehond.nl of mariapolmanfoundation moet je zeker bezoeken. ik ken die vrouw 1 uur en ben zo onder de indruk wat zij voor dieren doet, ongelooflijk.bijna ten koste van haar gezondheid, ze is op van het gevecht tegen dierenleed. maar goed, doof hondje, tips tips tips en ook over een hondje uit het buitenland, kom maar op.als ik een goed baasje ben dan krijg ik ook zoveel terug.dat weet ik!
een grote dierenvriend,
esmee

hey esmee

sterk dat je het aandurft om een doof hondje in huis te nemen, makkelijk is anders

wat betreft tips, mijn oma had een dove pup, helaas wist ze dat te laat en is het niet echt goed gekomen.
Maar jij weet het al op voorhand, deze dingen zou je bvb wel kunnen doen;

-->ga er zeker mee naar een hondenschool en geef aan dat het hondje doof is

-->verder er veel vaker mee trainen thuis dan je zou doen met een niet-dove hond
--> vergewis je ervan dat hij volledig doof is (en niet bvb erg hardhorig)
--> en verder gewoon de basis leren met handgebaren (bvb zit een bepaald handgebaar, lig een compleet ander handgebaar).Belonen met je stem zal niet lukken, dus snoepjes en je non - verbale communicatie zullen erg belangrijk gaan worden.
Misschien kun je je verdiepen in boeken omtrent hondentaal en zelf (voor zover mogelijk) je die hondentaal gaan aanmeten
--> en verder weet ik niet echt goed waat nog meer, ik denk vooral veeeeeeeelll geduld hebben

groetjes

bedenk waar je aan begint lees eerst eens wat meer over de genoemde foundation

Als het in dit geval gaat om de 'foundation' mevrouw uit Zevenaar zou ik zeggen; type dit eens in op google en....lees de verhalen zelf maar...