In hoeverre houden jullie rekening met andere mensen?

Ik probeer om met veel mensen rekening te houden.
Zoals als ik in het park loop en ik zie een jogger, dan roep ik direct mijn hond bij me zodat hij de jogger niet voor de voeten loopt.
Ook zorg ik dat Cody niet tot last is als ik mensen passeer.
Ik zorg dat er zo weinig mogelijk geblaft word, en ik ruim de poep op zodat mensen niet in zijn drollen gaan staan.

Maar vanmiddag was ik in een winkel met hem. Een meisje komt binnen met haar moeder, en ziet Cody.
Hij zat heel netjes naast mij te wachten. Wat doet dit meisje? Ze gaat echt superoverdreven bang doen.
Kruipt helemaal achter haar moeder, gaat gillen, spartelen.
Normaal als ik zie dat mensen bang zijn, of niet gedient zijn van honden zorg ik dat Cody ook niet in de buurt komt van mensen.
Nu heb ik dat weer gedaan, maar had er wel moeite mee. Wat ontzettend overdreven zeg....
En als ik nou een mega bulldog had die zijn tanden liet zien oke...maar hij zat echt keurig naast me en keek geen eens naar dat meisje.

Soms verbeeld ik me wel eens...wat als ik vol angst of afgrijzen naar iemand zijn kind kijk terwijl ik die tegenkom op straat.
Helemaal moeite doe om dit kind te ontwijken en ga gillen als ie dichterbij komt. Dat zou toch absurt zijn? Waarom gebeurd dit dan wel met honden?
Of vinden jullie dit appels en peren vergelijken?

Plus dat als Cody blaft dat mensen direct schrikken en zeggen: hij is vals. Maar hun kinderen gillen en schelden wel de hele buurd bij elkaar...en dat is allemaal maar normaal.

Hoe kijken jullie hier tegenaan?

"Kunt u uw kind bij u houden, mijn hond is er bang voor"

Anders als jij. Mijn zoon is echt exteem bang geweest voor honden. Echt voor alle honden ook kleine pluizige maltezertjes.
Hij durfde ook niet meer naar plekken als hij maar dacht dat daar honden kwamen.
Hij was zo bang dat je dacht dat hij ter plekke flauw zou vallen. En hij heeft het niet van ons want wij zijn niet bang voor honden.

Als ik dus een kind zie wat zo bang hoop ik alleen maar dat hij/zij zoals mijn zoon er toch een stuk overeen kan komen. Ik houd Koda dan zo netjes mogelijk bij me. Soms kan je er weinig aan doen als je kind zo bang is.

Tja, ik hou ook rekening met andere mensen. Op straat, als ik fietsers aan zie komen, dan roep ik ze bij me en dan moeten ze wachten totdat ze weer voorbij zijn. Het leuke hiervan is dat ik vaak een bedankje krijg van deze mensen. Gewoon, ook omdat ze koddig is om te zien, hoe 2 kleine hondjes zo goed kunnen luisteren.

Kinderen zijn wat dat betreft, anders. Honden kan je natuurlijk niet met kinderen vergelijken, tenminste dat vind ik. Een hond blijft een hond, ook al zeggen we dat als we een puppie hebben, dat het een baby is.
Het kind van onze buren, die gilt hier altijd. En als ik dan aan het werk ben op mijn werkkamer, dan is dat knap irritant. Of in de zomer of mooi weer, ik vind....dat hoeft niet. Waarom gilt ze, gewoon omdat ze het leuk vind.
Daar en tegen blaffen mijn hondjes nog wel eens, als we aan het spelen zijn of gek aan he doen zijn. Of bij de voordeurbel.

Op straat echter, in jouw situatie zou ik inderdaad zo'n opmerking maken met een grote lacht op mijn gezicht. Of, als ik dat niet doe (omdat ik op dat moment niet zo gevat bent) zou ik gewoon negeren die handel. Gewoon niet naar kijken en niets doen.

Overigens, dat je met je hond de winkel in mag? Hier in de stad mag dat helemaal niet!

Ik vind het niet oke van ouders om zulk gedrag van kinderen te tollereren, dat gaan nml nergens over. Als een kind daadwerkelijk eens een hond tegenkomt die schrikt van dit gedrag kan dit nare gevolgen hebben.
Natuurlijk is elk geval apart, zoals de zoon van Mirjam, maar over het algemeen vaak toch getriggerd door een opvoeder/ouder die zulk gedrag van hun kind goedkeurd.

Ik zorg ook dat mijn hond niemand lastig valt, maar ook dat anedre mensen geen last hebben van mijn kinderen. Niet alles en overal is een speelplaats, en dat moeten kinderen leren..,die moeten ook rutig naast me kunnen staan en zich gedragen, want stel jenvoor dat we een hond met kinderangst tegenkomen (flauw geintje haha). Toch moeten kinderen ook leren dat ze nietnoveral even uitbundig kunnen en mogen zijn...vind ik!!

Ik was in de blokker trouwens, bij ons mag je je hond, mits hij zich gedraagt gewoon mee de winkel in.

ik probeer er altijd rekening mee te houden.. als ik kinderen, joggers, wandelaars of fietser zie houdt ik mijn honden bij me.. bij een andere hond die aan de lijn zit doe ik mijn honden ook aan de lijn..

maar pas was er weer zoiets raars..
ik liep met masha en jayla in het bos.. in de verte liep een moeder met 2 kleine kinderen.. dat ene kind bleef iets achter.. toen wij er langs kwamen en mijn honden alleen maar naar dat kind keken, begon dat kinder vreselijk te schreeuwen en te huilen.. die moeder rent gelijk naar haar kind toe alsof haar kind gebeten was.. en ja.. mijn honden stonden gewoon nog bij mij op zo'n 5 meter afstand van dat kind... dus ik wil doorlopen.. kijkt jayla naar het kindje dat nog op het bankje zat.. begint ook dat kind zo raar te doen dat die zo achterover van het bankje valt en keihard begint te bleren... mijn honden bleven nog steeds bij mij, want ik eerlijk gezegt heel knap vond want die kinderen lagen dus ondertussen alle 2 op de grond te schreeuwen en te gillen..
en maar schreeuwen wat een kuthonden ik had... ben snel doorgelopen maar was eigenlijk heel erg kwaad hierom.. ik zorg dat ik mijn honden altijd bij me houdt.. laat ze niet naar kinderen toe gaan, maar dan heb je weer zo'n vreselijke moeder die haar kinderen heel bang maakt van honden en dan ook nog mij boos aankijkt als haar kinderen helemaal flippen wanneer er een hond naar hun kijkt..

dit alles in een losloopgebied..

maargoed.. aan de meeste mensen zie ik dat ze het fijn vinden als ik mijn hond bij me houdt en daar doe je het dan voor... maar voor sommige mensen heb je geen eens meer zin om je best te gaan doen..

Ik hou altijd rekening met andere mensen, lopend, op de fiets of lopend en spelend met kinderen.
Maar niet iedereen houdt rekening met mij, hoeft ook niet maar soms ook zeer irritant.Had net nog aanvaring buiten met Tybor.Steek over naar een doorgang tussen twee huizen,komt er een man op de fiets aan Zo'n bakfiets, met ook nog een kinderfietsje erachter aan vast ,dus een heel opstakel.Rijd strak langs mij en Tybor, en het jongetje achter op zijn fiets schrikt van Tybor en zet het op een gillen,mijn hond schrikt en springt opzij en de riem raakt daardoor verstrikt achter het spatbord.Wordt die man woedend op mij en op mijn hond terwijl hij op de stoep fietst.Ben maar doorgelopen.

Je wilt in alle gevallen dat je geen last zijn voor een ander.
En ik vind dan ook geen verschil tussen of je nu met een hond loopt of een kind.
We hebben het hier weleens over het opvoeden van honden, dat kun je ook doortrekken naar kinderen.
De reacties van de kinderen in de bovengeschreven verhalen zijn buitenproportioneel en daar moet de ouder of begeleider op ingrijpen. Dat mis je helaas nog weleens. Ik bedoel hier trouwens niet kinderen met een beperking mee, maar vaak geven zij de problemen ook niet.

En mocht het wel een keer zo zijn dat je hond tot last is, probeer dan eens tolerant te zijn. Er zijn situaties te bedenken dat er weinig aan te doen is.

Ik wil best rekening houden met anderen, maar het hoeft niet altijd alleen maar van 1 kant te komen.
En het moet ook wel redelijk blijven..
Ook echt gewoon volwassen mensen die kunnen gillen als een speenvarken omdat ze mij met een herder zien lopen op de markt. Alsjeblieft zeg.. het is geen tijger!

hey Simone,

Ik doe precies hetzelfde als jij, ik maak ook dat ze dichter bij me komt lopen als ik een joggers,mensen of fietsers zie, als ik kindjes zie maak ik dat ze ook mooi voet zit en dan vragen de kindjes meestal of ze haar mogen strelen, ik ruim haar strontjes op, ik laat haar voet lopen als ik zie dat er iemand anders naar mijn richting komt en zijn hond dicht bij zich trekt (uit respect laat ik haar ook dicht lopen, want soms zijn die honden het aan het leren om niet te springen naar andere honden), als ik iemand zie en ze zeggen me dat ze bang zijn voor honden, laat ik ze ook dicht lopen, etc...

Ik denk niet dat je meer kunt doen! en wat je meegemaakt hebt, heb ik ook al meegemaakt!
Persoonlijk vind ik dat als een kind zo hysterisch reageert, dat ze niet goed is opgevoed tegenover honden!
Zeg nu eens eerlijk, is Kenai nu echt een hond om zo hysterisch van te worden en bang van te zijn?


zelf als pup waren er sommige bang van, en toen was ze nog cuter ^^

Sja..

Ik heb de mega Bulldog uit je startbericht haha, ik heb dus vaker opmerkingen tot een keer een huilende vrouw aan toe. Flex liep gewoon aan de lijn naast me, kun je nagaan..

Hou zelf rekening met mensen tot op zekere hoogte, net als jij. Altijd vast als er een aangelijnde hond aankomt (al is het een losloopgebied), altijd even aan de kant voor angstige mensen (al gaan zij meestal aan de kant) maar ook voor normale voorbijgangers, hij blaft nooit gromt zelden en ja.. Meer kan ik niet doen toch?

Maar mensen moeten tegen mij ook niet zeuren hoor, naast is naast en kort is kort. Ben je het er niet mee eens dan loop je lekker om, wij hebben net zoveel bestaansrecht.

Ik moet me altijd inhouden om die mensen niet aan te raden hulp te zoeken van een gedragstherapeut Ik denk namelijk echt dat een dergelijke angst de kwaliteit van je leven nadelig beïnvloed. En onnodig is. Auto's zijn veel gevaarlijker maar daar zie je zelden mensen voor terugdeinzen.

Haha Sammy.., ik had niet echt het koppie van Flex in gedachte bij 'megabulldog'

Meer dit:

Ik hou altijd rekening met iedereen. Mensen hoeven geen last te hebben van mijn honden. Snap ook best dat er mensen zijn die niks om honden geven maar sommige mensen laten dat wel heel overdreven merken. Daar kan ik me ook kapot aan ergeren.

Vandaag nog in de bus. Met de bus inlopen snuffelde Kiwi aan een been van een meisje, mijn god ze wist niet hoe snel ze haar been 'schoon' moest vegen. Kiwi raakte haar amper aan. Brr daar kan ik echt niet tegen.

Ik hou altijd rekening met van alles en nog wat, joggers, fietsers, skaters, kinderen, moeders met wandelwagens etc, als ik die zie zie aankomen roep ik Lola bij me, maar eigenlijk komt ze uit zichzelf meestal al bij me, samen houden we dan gepaste afstand.

Van de zomer was er een klasje kinderen met wat juffen aan het wandelen, we liepen op gepaste afstand langs het groepje heen, al aandachtsoefeningetjes aan het doen. Ineens begint een kind knalhard te krijsen vanwege Lola, waarop een van de juffen zei: hou maar op met brullen anders wordt de hond bang voor je. Dat was een waar en leuk antwoord vond ik, alhoewel het kind het gewoon negeerde en verder brulde.

Ach, het wordt steeds "gezelliger" op straat.
Maar denk dat ik aan de ouders zou vragen of dat haar broertje mischien vorige week is opgegeten door een hond die sprekend lijkt op die van ons..
Oja, en vooral blijven lachen.....goedemiddag!

Ik probeer ook zoveel mogelijk rekening te houden met mijn medemens, maar ik vind dat wij dat dan ook mogen vragen van onze medemens ten opzichte van ons. Gistermorgen speerde er zo een scooter over het voetpad dicht langs me af, gelukkig zat Micky in de struiken te poepen en was Gentle achter me aan 't snuffelen, maar ik schrok me helemaal wild van dat rotding. Zegt die gast ook nog tegen me; "hey Aso wijf, tief op met je kutjoekels en ga op straat lopen" grrrrrrrr, dan wordt het me even rood voor de ogen en wil ik dingen terug zeggne, maar ja, dapper als ze zijn geven ze dan een spetter gas en zijn weer weg. Maar ik heb vandaag revenche genomen, haahhaa, moest een stukje over straat lopen ivm geparkeerd auto's op de stoep!, komt dezelfde scooter weer langs geflitst, hij wil weer een opmerking geven, maar ik heb hem er nu maar even "vriendelijk" op gewezen dat de weg al bezet was en of hij wel even wilde opzouten want ik wilde er door, en of hij in het vervolg wel even op de weg wilde blijven en dat de stoep van mij en mijn honden is ............. er liep politie achter me dus meneer durfde niets meer te zeggen,

en zaterdag was ik in de supermarkt, waar een krijsend kind alles bij elkaar gilde en alles uit de onderste schappen aan 't gooien was, want hij wilde het hondje aaien en dat mocht niet ................... nee, het hondje was een hulphond in opleiding, dus dan mag het niet ............. moet het kindje wel even duidelijk aan 't verstand gepeuterd worden en de ouders .............. die stonden erbij en keken ernaar en deden vervolgens gewoon helemaal niets aan uitleg of iets, nee, dat moest de begeleider van het hondje doen .............

Tja, dan wordt het soms wel moeilijk om toch altijd rekening te blijven houden met mijn medemens, maar ik blijf pogingen doen, want ........... verbeter de wereld, begin met jezelf.

Ik vind dat je niet te snel mag oordelen,
Tot mijn 10de was ik ook doodsbang voor honden,
Dat kwam omdat ik door een herder gebeten ben.
Wanneer ik een hond zag (maakt niet uit welk ras) ging ik ook huilen/etc...
Dat een ouder dat niet mag toloreren vind ik echt groote onzin.
Als iemand (een volwassen persoon) een andere fobie ofzo (spinnen/naalden/etc) heeft zeg je dat toch ook niet zomaar...

Als ik een kindje tegen kon die bang is ga ik op mijn hurken zitten, pak ik Amo bij zijn tuig en laat ik het kindje rustig kijken naar Amo,
Vaak komen ze vanzelf wat dichterbij en vraag ik of ze Amo willen aaien,
Vaak durfen ze dan wel, omdat ik ze laat zien dat Amo ze niks kan doen (heb hem goed vast),
Als ze durfen te aaien geef ik ze vaak een snoepje die ze aan Amo kunnen geven en als ik ze weer tegenkom zijn ze meestal al een stuk minder bang voor Amo.

(En ik leg ze vaak uit hoe je een vreemde hond moet benaderen, eerst laten snuffelen, niet direct over de kop, etc)

ik hou altijd rekening met anderen mensen, ik heb een geweldige hond, maar dat vind niet iedereen.
en het kan zeker zijn dat andere mensen bang van mijn hond zijn, ben altijd voorzichtig wat anderen mensen betreft.

bamse mag dan ook niet naar anderen mensen toe . alleen als ik zie wat voor mensen het zijn, en die bamse kennen, is het wat anders, anders zal ze onder appel moeten staan , en naar me moeten luisteren, en dat doet ze dan ook.

en wat angela daar zegt, dat houd ik er in. hahahaha gebeurt zo vaak, dat ze vragen , mag ik aaien, en dat heb ik liever niet, dus Angela die hou ik er in.

Een meisje hier in 't straat kent er ook wat van. Ze wil altijd perse de hond zien, maar als Nanu dan dichterbij komt, gaat ze gillen en schreeuwen en met haar armen zwaaien. Daar wordt Nanu opgewonden van, want denkt dat dit een spelletje is, en wil dan opspringen (wat ze niet mag). Dan gaat dat kind helemaal uit haar dak. Nu heeft die wel echt coole ouders: die kijken eens naar dat kind en zeggen dan dat ze zich niet zo moet aanstellen en ze zich moet leren gedragen naar de hond toe. Hahaha!

laatst heb ik het ook gehad, loop met bamse te wandelen, ze loopt aan de knie, en er komt uit een nis een vrouw tevoorschijn, die histerisch krijst, nou dacht dat ik dood bleef van schrik, en heb haar koel gezegd dat ze gauw moest ophouden met dat gegil, anders juist dat de hond dan naar de toe komt.

en echt ik schrok me half dood, bamse werd er alleen opgewonden van, en wilde inderdaad naar die vrouw toe.

zijn het kinderen heb ik begrip, maar niet voor zo,n volwassen vrouw die histerisch wordt met alleen de aanblik van bamse.