Myla ... plaats!

Afgelopen dinsdag was het examen van Myla haar cursus Gehoorzame Gezinshond. In deze cursus moest Myla los volgen met andere honden, zitten en blijven, af en blijven, oefeningen op afstand doen, plaats sturen, en het begin van apporteren.

Vanaf maart ongeveer waren Wilma en ik dus al iedere woensdag middag samen op 'ons veldje' om te trainen. Daarnaast natuurlijk met het wandelen iedere dag oefeningen oefenen en bijna alles ging goed. Het blijven deed ze wat moeilijk, maar goed ... het ging! Ze deed het steeds beter. De minuut die ze met het examen moest blijven liggen of zitten dat deed ze wel. Het hierkomen ging super goed, los volgen deed ze perfect ... (een genot om met haar te werken daaraan). En bijna alles ging gewoon goed! Behalve de oefening PLAATS.

Al die lange maanden, al die middagen hebben wij onze hersens gebroken want wat we ook deden, niets hielp. Myla snapte het gewoon niet dat die riem die je daar neerlegt dan haar plaats is waar ze moet gaan liggen. Altijd was het hetzelfde liedje. We begonnen aan de oefening vanuit een voet positie. Dan legde ik haar af, legde de riem neer met een duidelijk gebaar en plaats erbij zeggend. Ik gaf Myla het wacht commando, vervolgens riep ik haar hier, zette haar aan de voet en stuurde haar terug naar de plaats. Alles deed Myla perfect ... maar dat laatste stukje, dat wilde maar niet. Myla liep weg bij me, op een meter voor me draaide zij zich om en ging daar liggen! Dat was haar plaats vond zij. En we konden doen wat we wilden ... het hielp niet.

Een balletje waar Myla gek op is werkte niet omdat Myla dan naar de plaats rende, het balletje pakte en verdween met balletje in haar bek. Voor een kippenhartje kwam ze wel op die plaats maar de keer daarop ging ze weer net zo vrolijk 1 meter voor me liggen. Een lange lijn om haar op de plaats te leggen bereikte ook niet wat we wilden. Het resultaat bleef hetzelfde. Op 1 meter voor het vrouwtje gaan liggen.

Wij waren er helemaal van overtuigd dat ze het gewoon niet snapte. Ze liet wel zien dat ze het wilde, maar ja, wat je niet snapt dat kan je niet goed doen. En ze heeft het vanaf maart niet 1 x goed gedaan!

Intussen was het wel zover dat ze afgelopen dinsdag toch dat examen moest doen. Ik had het al opgegeven om haar de plaats oefening te leren en dacht, 'ach, alle andere oefeningen doet ze goed, dan dat maar niet hoor!'. Dus afgelopen dinsdag deed ze idd alles goed en toen moest ik haar naar haar plaats sturen. Ik moest al lachen en of het nou dat was of dat Myla me al die tijd voor de gek heeft gehouden zal ik nooit weten. Maar mevrouw Myla deed de hele oefening werkelijk PERFECT! Ze ging gewoon netjes op een 10 meter afstand liggen op de riem die daar lag. Netjes haar snuitje naar me toegericht en alles perfect. Mijn mond viel open van pure verbazing ... maar wat was ik trots op dat meisje!

Al moet ik zeggen dat ik toch wel een stemmetje in mijn hoofd hoorde wat van haar uit leek te komen ... 'nanananananaaanah', waarbij ze met haar pootjes over elkaar wreef. Volgens mij heeft ze me dus gewoon al die tijd voor de gek gehouden en lachte ze me nu vierkant uit. Whatever! Ze is geslaagd en ik vind de gehoorzaamheidscursussen wel klaar nu!

Hihi, slimme Myla!
Al moet ik zeggen, ik heb eenzelfde iets meegemaakt met Buddy.

Heerlijke hond heb je.
En een zeer mooie foto
Gefelisiteerd met jullie diploma

Hahaha, wauw. Wat een heksje heb je

gefeliciteerd!

Hahahaha, leuk verteld Hetty, helemaal herkenbaar

hahaha.... jeetje wat herkenbaar!!!!!

Bij Tess had ik dat ook bij het allerlaatste examen.... een onderdeeltje (liggen op grote afstand) waarbij het nooooit goed ging.. niet op de training, niet thuis, ze kwam altijd terug aan mijn voeten liggen.... dus ik idd vooraf best zenuwachtig voor het examen.... en tijdens het examen?..... ze ging meteen op afstand liggen... ik was helemaal verbaasd!!!!! en een klein stemmetje in mijn hoofd zei "dat doet ze anders nooit "

Daarna weigerde ze trouwens lange tijd nog steeds onder normale omstandigheden om het te doen hoor.... het is eigenlijk pas sinds een paar maanden dat ik er op kan vertrouwen....

maar gelukkig.... op het "moment supreme" tijdens het examen deed ze het wel goed

ik weet heeeeel zeker dat dit "honden-humor" is

je hebt je tijd er goed ingestopt. geslaagd, van harte gefeliciteerd, niet alleen Myla haar verdienste, maar zeker de jouwe niet op de laatste plaats.

Ik vind het prachtig!
Dat is een hond met karakter
Je hoort haar inderdaad zeggen 'jij dacht dat ik het niet begreep he.. deed ik wel, ik had alleen geen zin lekker puh!'
Prachtig!

Met Biko gehad met Treibbal. Dan moet je eerst leren dat ze met hun snuit die bal sturen.
Ik dacht: jee dan merk je toch wel dat hij ouder wordt.. hij leert niet meer zo snel.
Tot er een bal wegrolt en Biko hem zo gaat halen.. Hij vond er gewoon te weinig actie inzitten en teveel herhaling..
Was een wijze les.. nu train ik alles kort en ga veel sneller stappen vooruit.. Maar grappig is het wel..

Ja het is me d'r eentje. Ik vind het ook een prachtig karaktertje op die manier en ben er ook wel zeker van dat het honden-humor is. Hahaha.

Wel grappig dat er veel baasjes dit toch herkennen! Die hondjes van ons zijn toch allemaal zo braaf nog niet blijkt maar weer ...

Wat een heerlijk verhaal, Myla is een hond naar mijn hart

Myla is een hond waar het in ieder geval nooit saai mee is Arina! Iedere keer als je denkt te weten wat ze gaat doen laat ze je verbaasd staan door iets heel anders te doen.

Haha, de boef, gefeliciteerd met je diploma