Doowey wordt vrijdag gecastreert.
Nu mogen erbij blijven als hij onder narcose gaat.
Wie heeft dat meer gedaan, erbij blijven?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "wie is er bij gebleven" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Yuna wordt aankomend voorjaar gesteriliseerd.
Ik ga er sowieso blij blijven als dat mogelijk is,
dat is het minste wat ik voor haar kan doen op dat moment.
Het is al stressvol genoeg, steun zal je hond hard nodig hebben.
Ik. En ook toen hij weer bijkwam. De hond blijft er rustiger onder omdat hij een bekend gezicht ziet. Ik zou het dus ook altijd doen als de mogelijkheid er is.
Wij zijn erbij gebleven tot ie helemaal weg was.
De da raadde dit ook aan, wel sneu hoor, je ziet hem vechten tegen het wegzakken.
Daarna namen ze hem mee en zijn wij naar huis gegaan.
Nu hebben wij in september in Dld bij de da gezeten, ivm hotspot, maar Santa was zo hyper dat de da hem niet eens fatsoenlijk kon scheren (zie je ook op de foto), toen kreeg hij ook een kalmerend spuitje, zelfde verhaal, alleen toen viel ie niet in slaap.
Al met al vind ik het wel fijn om erbij te zijn.
Je kan ook vragen of je bij de operatie mag blijven. Is echt erg gaaf om te zien. Bij mijn honden heb ik het niet gedaan maar bij mijn opvangkatten wel.
Dat is over het algemeen niet gebruikelijk. Meestal geef je de hond 's morgens af en kun je hem na de operatie weer ophalen. Ik heb het zelf slechts 1x meegemaakt en dat ging om een moeilijk behandelbare hond (angst aggressie) die alleen op zijn gemak kon zijn wanneer ik er bij was. Dierenartsen houden niet van pottenkijkers en het heeft ook met de steriliteit te maken geloof ik.
Mag je bij de operatie zelf blijven?
Had ik ook gedaan, maar mijn man niet, haha!
Ik ben er ook bij gebleven toen Joy onder narcose moest. Ik moest het wel zelf vragen, maar het mocht.
Voor jezelf fijner en vooral voor de hond. Nadat ze sliep moest ik natuurlijk wel weg.
Mijn Dober heeft een paar operatie's gehad en ik ben er altijd zelf bij geweest met onnder narcose brengen en ook ben ik bij de operatie's aanwezig geweest
Toen Lola geopereerd zijn wij erbij gebleven toen ze onder narcose gebracht moest worden, ik heb haar zelfs eigenhandig het middel moeten inspuiten (was niet makkelijk om dat gedaan te krijgen) omdat ze de da of assistentes niet in haar buurt liet komen.
Ook hadden we vantevoren afgesproken dat ze nog onder narcose mee naar huis genomen zou worden zodat ze thuis wakker wordt in haar vertrouwde omgeving.
Ik ken onze da behoorlijk goed en hij mij, hij weet dat ik niet snel in de paniek schiet en ik ben erg nuchter, ik weet wat de risico's zijn
Toen Rocky onder narcose moest voor het reinigen van zijn gebit heb ik gevraagd of ik bij hem kon blijven tot hij sliep.
Jammer genoeg mocht dat niet en ik ben toch al 11 jaar een goede klant van deze dierenarts.
ja ben er ook bij gebleven,moest het wel speciaal vragen,is geen gewoonte
erg fijn dat de da het zelf al vroeg
Ik ben er ook altijd bij gebleven. Behalve de laatste keer toen was de hond opgenomen voor observatie toen hij met spoed geopereerd moest worden.
Ik ben er bij gebleven toen ze de narcose kreeg. Het is vertrouwd al je er bij bent. Ik vind het alleen geen prettig gezicht, maar je doet het voor je hond. Het is voor de DA ook gemakkelijker. De sterilisatie is via twee kleine gaatjes in d buik gedaan.
Als ik het aangeef bij de dierenarts dan mag ik altijd bij een operatie blijven.
Ook heb ik een keer geassisteerd bij het trekken van een gebarsten kies ( dat is echt wel hak en breekwerk, vond ik minder om bij mijn eigen hond te zien)
Persoonlijk vind ik het allemaal erg interessant om te zien en ik kan er ook goed tegen.
heel verstandig om er bij te blijven, je hond gaat dan rustig de narcose in.
Ik mag er altijd bijblijven totdat een van mijn dieren echt "weg" is.... En ik ben er ook altijd bij als ze weer wakker worden... Inmiddels ken ik best wat prima cafe's in de buurt van de DA
Wellicht is het voor Tess niet nodig.... Maar voor mezelf wel
Onze dierenarts gaat ervan uit dat je bij je hond blijft tot die onder narcose is. De hond raakt duidelijk in verwarring, dus is het fijn om er zelf bij te zijn, als geruststelling. Toen ze wat ging braken wilde de da haar wel van me overnemen, maar dat wilde ik niet. Die broek was ik wel uit, Mayra had me nog even nodig. Mijn man zou het overigens niet gekund hebben, die vindt het zielig en trekt het zichzelf aan. Ik ben iets nuchterder.
Bij het bijkomen was ik er niet bij, maar een hele vriendelijke, relaxte hond lag voor het hok te wachten op haar. Dat werkte ook erg goed. Mayra vind het, ondanks inentingen, chippen en operatie nog steeds een feest om naar de dierenarts te gaan!
Maar toch: sterkte! Het is niet heel gemakkelijk om je hond zo te zien.
Haha Claire ik zie je helemaal zitten in de kroeg hihi.
De laatste keer heb ik Fleur weggebracht en mocht er niet bij blijven vond het niet echt prettig.
Met Kischa mijn vorige hond bleef ik wel want zij was ontzettend bang dus ik was nket van plan omweg te gaan.
Ik ben er bij Floris en Senna bij gebleven, is heel normaal in de praktijk waar ik kom heb het eigenlijk niet eens hoeven vragen.
Ja hoor bij onze DA is het (gelukkig) ook vanzelfsprekend dat je erbij blijft totdat hij/zij weg is.
Ik ben er bij gebleven tot Max onder narcose was.
Vond het erg fijn.. mocht ook helpen hem gerust te stellen..ook toen hij wakker werd mocht ik erbij zijn.
Als ik wou mocht ik ook bij de operatie zijn, maar dat wou ik liever niet.. vond het superinteressant, maar ik kan daar niet zo goed tegen en aangezien ik zelf terug moest rijden met een zielig beesie wou ik dat maar niet doen
mensen en dieren komen uit narcose zoals ze erin gingen, dus rustig onder zeil is ook weer rustig wakker. Als het mag zou ik erbij blijven al vind ik het geen prettig gezicht
Alleen er bij blijven als je dat aan kan, niet in paniek raken of te zenuwachtig zijn, dan help je je hond juist niet Als je zelf er tegen kan, en rustig blijft, kan je Doowey aaien, rustig tegen hem praten, enzovoorts. Zo gaan ze heel rustig in slaap, en dat is denk ik het prettigste voor de hond zelf.
Bij de operatie zijn leek mij altijd heel boeiend, maar nu zou ik dat nooit willen of doen. Bij Bijou is de narcose dus fout gegaan, en ik ben dankbaar dat ik daar niet bij was, ik denk dat dat zeer traumatisch zou zijn geweest.
Veel succes!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "wie is er bij gebleven" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?