Haha nee valt wel mee..
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Paard en hond, het kan anders..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ik heb zelf ook altijd paardgereden, dus ik heb niet bij voorvaat iets tegen ruiters, maar sommigen! Ik heb altij geleerd dat je wandelaarsmin stap hoort te passeren. Hier in hetbos is een dame die een paar keer in volle galop voorbij kwam, ik kon nog net een soort duiksprong maken naar Fedor anders was hij erachteraan gegaan, ja logisch, al sje in galop voorbij komt dat mijn hond zich het apezuur schrikt. E dan zoals Hadassa al opmerkte de vierspanterreur. Er zijn er in mijn buurt 3 die hier trainen, eentje gaat wel, een mooie blonde dame, met chocoladekleurige paarden, koets een Labrador. Maar dan nog is het een hoop geweld als dat voorbij komt. Een andere is echt niet te doen. Ga ik een ander pad. In om hem te onloen komt ie recht mijn kant op in volle draf, het enige wat ik nog kan doen is de bossen in rennen en Fedor zijn riem om een boomstam binden en wachten tot het geweld voorbij is. Op deze manier is het moeilijk om het idee paard op een leuek manier te linken :'
Paarden in de wei zijn wel oke, behalve als ze ZIJN appeltje opeten
Jammer dat mensen elkaar het leven soms zo moeilijk maken... Jammer ook om te lezen dat dit dagelijks voorkomt (komen vaak ergernis-topics voorbij). Kleine moeite om een beetje rekening met elkaar te houden. Goed om te lezen dat het ook anders kan.
Hier ook vrijwel alleen goede ervaringen (de slechte vergeet ik meteen). Als ik met Sam in het bos loop, gaan we over het fietspad. Komen we dus van alles tegen: fietsers, wandelaars, hardlopers, auto's (bestemmingsverkeer, heel af en toe), ruiters, mensen van heel jong tot heel oud en natuurlijk andere honden. Ik moet zeggen dat iedereen hier rekening met elkaar houdt, als ik anderen tegenkom, lijn ik Sam aan. Anderen doen dit ook, ruiters en fietsers houden in als mijn wervelwind niet gelijk naar me luistert. Vervolgens tijdens het passeren een vriendelijk gedag of een complimentje. Ja, het kan ook goed gaan.
Het zijn inderdaad sommigen die het voor de rest verpesten (niet alleen qua naam, maar ook qua rijgedrag).
Ik denk dat je met alles mensen zal houden die het voor anderen verpesten, en net als met alles moet je ons ook niet over 1 kam scheren.
Sommige mensen hebben een bord voor hun kop en denken: Ik ben toch groter, dus ze passen maar voor mij op.
Dan gaat het dus al fout, want het gaat niet om wie er groter is, het gaat erom dat je gewoon respectvol met elkaar omgaat.
En dat is wat ik er bij mij op stal van zie nog wel eens ver te zoeken (denk aan naar elkaar krijsen in de bak enz..).
Net zoals er bij auto's en fietsers en voetgangers regels zijn, zouden er regels moeten zijn voor de dierminnende bosbezoeker...Die zijn er, maar omdat er geen controle is, lappen velen de regels aan hun laars.
Voor deze situaties is het een beetje een niemandsland. Een ruiter zit hoog, de hond laag, gevolg; onevenredige machtsverdeling. Als de ruiters zich nu eens bewust zouden zijn van hun positie, en ook van hun kwetsbaarheid-een paard blijft ook een dier- dan zou er al veel miserie voorkomen kunnen worden.
Ik woon landelijk en heb hier altijd rond gereden, als ik iets niet zeker wist, dan belde ik eerst naar de politie om te horen hoe het moest.
Op zondag reed ik zelfs door het stadscentrum, tussen het verkeer door, stak zelfs mijn hand uit en kreeg veel respect van de andere weggebruikers dat ik niet misbruikte.
Rijd ik hier door de weilanden en op zandpaden tussen de boeren, dan is de situatie omgekeerd; die doen niets liever dan eens veel lawaai maken (hard optrekken) en testen hoe braaf mijn paard is...
Dat er nu een 'rijbewijs' gevraagd wordt, verbaast me niet, dat hebben de ruiters aan zichzelf te danken...
(echt petje af voor de hondeneigenaren die hun hond altijd onder controle kunnen houden!)
Jammer, de plaats is voor allemaal beperkt, gun elkaar allemaal een beetje ruimte, dan kunnen we blijven genieten van 'buiten komen'.
@Saskia, daar herken ik dus ook veel van en amen.
Hier heb je geen rijbewijs nodig hoor
Ik kan me voorstellen dat mensen met honden zich soms kunnen aan ruiters als zij voorbij komen denderen zonder rekening te houden met loslopende honden.. Zelf loop ik altijd in stap voorbij, gelukkig zijn mijn paarden niet bang voor honden. Soms rent er wel eens een hond op ons af, en loopt spontaan met ons mee. Ik kan hier dan wel om lachen en wacht dan even tot de eigenaar de hond weer bij zich heeft. En over het algemeen letten mensen met honden hier ook op als ze een paard voorbij zien komen..
Toch is er van de week bij mij op stal een paard aangevallen door een hond! En echt lelijk! Het paard liep in stap, hond kwam op het paard afgestormd, en viel gewoon letterlijk het paard aan. Paard schrok toen de hond onder hem eindigde en in zijn benen hing. Paard vloog over de kop, zadel zat onder zijn buik (kapot) en ruiter vloog over hem heen. Paard galopeerde er in schrik vandoor. Eigenaar van de hond was honderden meters verder en deed gewoon niks! Het heeft hier ook in de krant gestaan. Paard loopt nog kreupel en het duurt nog zeker maanden voor hij weer goed kan lopen. Eigenaar van de hond is herkent maar zegt gewoon dat zijn hond het niet is geweest...
Maar ik weet ook leuke verhalen te vertellen over honden die wel met paarden samengaan
De paarden van mijn stal zijn ook paarden gewend. Geven elkaar zelfs kusjes.
Mijn hond is nu inmiddels ook egwned aan de vrolijke viervoeters.
Ikzelf heb geen nare ervaringen gehad met hondenbezitters.
Chiro, ik weet welk paard je bedoelt.
te triest gewoon, hoop dat het goed gaat komen
Fijn dat het ook anders kan.
Ik kom het bos ook regelmatig ruiters tegen en weet inmiddels dat het Wolf een zorg zal wezen of die ruiter daar met zijn paard loopt, hij kijkt even en dat was het.
Toen we Wolf net hadden hebben we ook een goede ervaring gehad met ruiters. We liepen op een pad en er kwamen 2 ruiters op ons af. We kwamen een zijpad tegen en hebben Wolf aan de lijn gedaan en zijn een stukje het pad ingelopen om te wachten tot de ruiters voorbij waren. Was voor ons een mooie gelegenheid om van een afstandje te zien hoe Wolf op de paarden zou reageren.
Dus wij wachten en wachten, maar geen ruiters. Ik ben alleen even gaan kijken. Bleek dus dat de ruiters ook voor ons een zijpad in waren gegaan en ook stonden te wachten. Best grappig. Heb hun toen verteld van Wolf en de paarden waren honden gewent en Wolf mocht dus even kijken bij de paarden. Hij vond ze wel interessant, maar het waren geen honden, dus hij kon er niet zoveel mee.
Ben wel blij dat het zo kon...
Is aan ons ook weleens gevraagd of we wilden stoppen om te kijken hoe een hond op een paard reageert, das geen moeite vind ik.
In iedere hobby heb je rotte appels tussen
Mij is dat niet voor honden gevraagd, maar wel voor kinderen.
2 jaar terug ging ik nog wel eens langs de geitenboerderij, en dan vinden die kinderen zo'n heel groot paard echt geweldig om te zien.
Dus die ouders vroegen nog wel eens of ze even mochten aaien (wat ik ook altijd prima heb gevonden)
hoi
Mijn vader heeft paarden. Die staan tegen de bosrand.
Nu staat daar ook de shetlander van mijn nichtje.( zeven jaar)
Daar is het bos in tweeën gedeeld, ene kant losloopgebied andere niet.
Om dat hun jack Russell heel graag mee gaat, gaat mijn zus het losloopgebied in met mijn nichtje.
Een maand of twee geleden staken ze net de parkeer plaats over toen er een grote hond aan kwam vliegen en de pony wilde bijten in de achter benen, vrouwtje van de hond staat bij de auto te bellen doet niets, me zus zich heel groot gemaakt en een hele zware stem opgezet en de hond droop af.
Een week of twee geleden kwamen ze weer een hond tegen die achter de pony aan ging, de eigenaar in geen velden of wegen te bekken. Lang staan wachten tot de eigenaar er een keer aan kwam. Mijn zus vroeg of ze even de hond bijzig wilde houden tot hun weg waren. Krijg je het antwoord het is hier een losloopbos. Ja, dat klop antwoord mijn zus maar we kunnen toch even met elkaar rekening houden. En u hond was ver bij u vandaan.
Ze rijden weg ze zijn nog niet goed en wel weg. ze gaan het ruiterpad op, het bergje af en de hond is er weer op volle snelheid. Pony schrik en mijn nichtje valt er keihard af. Aan de hand naar huis pony en kind overstuur.
Nu rijden ze met jack Russell in het andere gebied. Jammer dat sommige mensen zo met hun honden om gaan.
groetjes cynthia en izzy
Jaren geleden campeerden we regelmatig op de Veluwe.
Als ik rondom de camping de hond (labrador) uitliet kwamen we regelmatig paarden tegen.
De eerste paar keer was het fel blaffen.
Daarna als ik paarden hoorden aankomen zei ik heel enthousiast: "Kijk eens, paardjes, wat leuk".
De ruiters gingen dan stapvoets en de hond bedaarde en ging het goed.
Ze is nooit een paardenfan geworden trouwens, ze vond het maar enge grote honden die nog raar roken ook.
Het is idd gewoon een kwestie van rekening houden met elkaar.
Als ik nu op mijn scootmobiel rijd en er komt een ruiter aan dan minder ik vaart en stop totdat ze voorbij zijn. Dat is een kleine moeite en ik zou het heel erg vinden als een paard van mij zou schrikken en er vandoor gaan.
Ik lees al een behoorlijke tijd mee op dit forum maar reageer eigenlijk nooit. Wij hebben thuis honden gehad en ook mijn vriend heeft altijd honden thuis gehad. Nu wij samenwonen zitten we eraan te denken om zelf een hond te nemen. Alleen zijn we nog niet uit welk ras, we twijfelen heel erg. Dus we nemen onze tijd. Ondertussen lees ik veel mee op dit forum om veel bij te leren. Tenslotte ben je daar nooit te oud voor. En er zijn genoeg tips en ideeen die ik kan gebruiken voor als wij zelf ooit een hond hebben/krijgen.
Nu vind ik dit topic wel zo interessant dat ik wel even wil reageren. Ik rijd zelf als twaalf jaar paard. Als het goed weer is (vooral in de zomer) komen wij tijdens onze rit veel mensen tegen die aan het wandelen zijn met de hond. Meestal lopen deze honden los, soms aan de lijn. Ik heb weinig slechte ervaringen met hondenbezitters. Zodra wij een wandelaar, hardloper of hond zien gaan we direct stappen. Ten eerste omdat de meeste honden toch wel erg onder de indruk zijn van die grote paarden, ten tweede om onze eigen veiligheid. Een paard is een vluchtdier. Hoe harder hij loopt, hoe makkelijker hij uitbreekt. Dus hoe langzamer, hoe makkelijker wij hem onder controle kunnen houden. Gelukkig zijn er heel veel hondenbezitters die, zodra ze ons zien, de hond terug roepen, aan de riem doen of even bij hun halsband vasthouden. Wij wachten netjes tot we voorbij de mensen zijn voordat we weer vaart maken. Tenslotte horen we allemaal een beetje rekening met elkaar te houden.
Helaas hebben we een paar keer mee gemaakt dat honden los liepen en niet luisterden naar de baas. Vervolgens gingen zij achter het paard aan. Dat heeft meerdere risico's. Het paard kan gebeten worden en schrikken wat gevaarlijke situatie opleverd voor zowel paard als ruiter. Meestal komt het niet zover. Helaas kan een paard ook minder gediend zijn van honden en met twee achterbenen op volle kracht uithalen. Hond vliegt dan een paar meter door de lucht en komt met een klap op de gron. Je wil niet weten hoeveel geluk je dan hebt als je hond er zonder kleerscheuren vanaf komt.
Nu weet ik ook dat er genoeg ruiters zijn die zich behoorlijk associaal gedragen. Die vinden dat het bos of terrein van hen is. Die geen rekening houden met honden en wandelaars. En dat vind ik jammer. Tenslotte is een bos of park van iedereen. En wat heb je er aan om met zo'n houding door het bos te rijden? Het levert je uiteindelijk helemaal niks op.
Onze honden thuis konden altijd prima met paarden overweg. Wij wandelden vaak langs een wei met shetlanders en alle honden vonden die shetlanders altijd reuze interessant en lief.
sorry voor de lange post.
Dat is niks hoor Rhona,
dit forum is om ervaringen te delen, en als ik het zo lees pak jij het als ruiter wel verantwoordelijk aan.
Toch is het blijkbaar een heikel punt. Je hoort langs beide zijden genoeg positieve, maar jammer genoeg ook negatieve ervaringen.
Mijn ervaring, zowel als ruiter, dan nu als hondenbezitter, is als je zelf rekening houdt met anderen, de mensen je beginnen herkennen, het levert je niet alleen heel wat minder stress op, maar ook nog vriendelijke blikken en af en toe een praatje. Zeker als je regelmatig de zelfde gebieden frequenteert kennen de mensen je wel. Het is altijd gemakkelijker sympathie te hebben voor individuen dan voor een onbestemde groep. Dus als iedereen een beetje water bij de wijn zou doen, wordt het leven voor iedereen gemakkelijker.
@Demelza
Ik heb als ruiter ook eens zoiets voor gehad. Met een jong paard op stap, dat nog wat ervaring moest opdoen en bovendien nogal schichtig was aangelegd, zie in de verte mensen aankomen, dus draai je een zijpad in en wacht, en wacht...
Bleken die mensen ook een zijpad te zijn ingedraaid om de paarden te laten passeren.
Langs beide zijden heel hoffelijk, maar je wel lang blijven staan zo.
Hier ook vredig naast elkaar
Mijn Sheltie en mijn paard
Ik lees hier juist veel reacties van hondenbezitters doe zelf ook paardrijden.
Ik ben er ook een van. Ik ben dol op paarden, en het gaat ook wel eens goed, er zijn ook ruiters die netjes stappen. Of als ik roep dat Fedor blaft, zeggen geeft niet, laat hem maar eens rustig kijken. OZ niet dan ga ik zelf een andere kant op. Kijk, daar heb je dan wat aan, zo kan hij ook iets leren. Maar helaas zijn er in het bos in mijn buurt meer 'cowboys'.
hier eigenlijk bijna alleen maar positieve ervaringen met ruiters. Nu komen we er in het bos met roxy in de zomer aardig wat tegen, maar die lopen bijna allemaal in stap. Nu kan het Roxy geen moer schelen of ze galopperen of in stap voorbijkomen, die negeert ze gewoon hard.
Een keer met bounty gehad dat hij achter 2 paarden aan ging (Liep voor de 2e keer los, en de paarden kwamen van achter dus ik had ze niet gezien). En zaten die meiden op de paarden bounty aantemoedigen om mee te lopen, grrr. Daar ben ik toen aardig pissig om geworden.
Ik heb ze ook allebei, honden en paarden.
Kom ik ruiters tegen in bos, eigenlijk hoor je ze van verre al, als je tenminste een getraind oor hebt, dan lijn ik mijn honden aan.
Paarden wordt Lola niet anders van, maar vreemde mensen met een cap op vindt ze maar helemaal niets.
Nou dan moeten ze even zitten en wachten, kunnen de ruiters er langs, meestal wordt er dan nog wat ge-hallo-t enzo, koekje in de hond en we vervolgen onze wandeling.
Andersom heb ik mijn merrie laten wennen aan de honden. Ze is inmiddels al bijna 30 en een echte pismerrie, kan uit haar stekker gaan van een takje dat verkeerd ligt, maar honden???? Die vindt ze oninteressant.
Verder passeerde ik mensen met of zonder hond altijd netjes in stap en een groet wil ook nog wel eens helpen om het gezzellig te houden.
Kwam er eens een hond blaffend aanrennen dan hield ik gewoon halt en riep een keer "ga naar het bassje" naar de hond, meestal taaien ze wel af als ze doorhebben dat er een mens op dat gekke ding zit.
Van beide kanten heb ik nog nooit gedonder gehad.
Maar helaas zijn er in het bos in mijn buurt meer 'cowboys'.
@ Zonnetje: Wat is er mis met cowboys?
ben toch wel benieuwd naar je verhaal
@Ria, zie mijn post erboven. Vierspanrijders die in volle galop voorbij razen bijvoorbeeld.
Cowboys staat tussen aanhalingstekens, is dus niet letterlijk. Ik heb niks tegen mensen die het leuk vinden om western te rijden oid.
ooo zoooo, had zoiets: cowboys, zijn die aso dan hahaha
ja, dat verhaal van dat 4 span is echt te erg.
helaas zijn neit alle paardenbezitters de vriendelijkzlefde (geld ook voor hondenbezitters by the way)
Ik heb zelf 2 paarden en houd altijd in als ik iemand anders moet passeren.
Maar hier (Veluwe) heb je heerlijke rulle paden waar je je paarden even helemaal kunt laten gaan, aan het eind ga je dan vrij smal omhoog, dus minder zicht en de paarden weten precies dat ze daar mogen gaan in rengalop.
Kom ik daar in volle vaart aan het einde van het pad, zitten er twee kinderen midden op het pad in het zand te spelen!!!!
Midden op ene ruiterpad, dan vraag ik je toch!
Kon ze ternauwernood ontwijken en heb wel even mijn scheur tegen die ouders open getrokken.
Er is zoooo veel ruimte overal waar ze lekker in het zand kunne spelen en dan uitgerekend op het ruiterpad waar je aan het eind een flauwe bocht omhoog krijgt.
Tja en aangezien ik een ex renpaard hebt die op de baan gelopen heeft heb ik die niet zomaar effe op de rem.
Dus ook niet ruiters moeten af en toe eens wat beter nadenken.
Tsja Diane, ik ben het niet helemaal met je eens.
Mijn paard was niet heel erg bomproof, dus ik trok het gas alleen open op heel overzichtelijke stukken.
Ik ben nooit los gegaan op paden waar ik niet ruimschoots zicht had.
Je weet immers maar nooit wat er om de hoek is.
Als je op een paard zit dien je altijd rekening te houden met het onverwachte, vind ik in elk geval.
Ruiterpad of niet, in volle rengalop gaan daar waar je geen overzicht hebt is niet erg verstandig.
Als paardenliefhebber wil ik toch hier ook even reageren
Te paard kom je inderdaad een hoop idioten met honden tegen, en de meeste van deze baasjes, die overduidelijk geen paarden gewend zijn, zijn zich niet bewust van de risico's. Voor hun eigen hond, want je kunt een vluchtdier niet kwalijk nemen dat als ie zich aangevallen voelt door een roofdier dat ie zich dan verdedigt en een rake trap uitdeelt. Het zal niet de eerste hond zijn die daardoor overlijdt. Ook het gevaar voor paard en ruiter, want zoals net ook al gezegd, een paard is en blijft een vluchtdier, zeker bij een jong en/of gevoelig paardje kan het maar zo zijn dat als er een hond met veel herrie op ze af komt, dat ze ervan door gaan. En dan zien ze prikkeldraadjes en greppeltjes en kuilen ed. over het hoofd in de blinde paniek die ontstaan is. Zo kan het paard ernstig gewond raken, maar de ruiter ook.
Het is door bijna iedereen hier al gezegd, maar het is gewoon een kwestie van wederzijds respect en fatsoen. Hondenbezitters die niet zeker weten dat hun hond zich normaal kan gedragen naar een paard moeten hun hond bij zich roepen en aanlijnen. Ruiters moeten stappend langs overig verkeer als wandelaars, fietsers (met of zonder hond) en al helemaal langs andere ruiters! Het is ons namelijk eens gebeurd dat een collega ruiter ons tegemoet kwam in stap, en naast ons vervolgens ging aangalopperen. Wij waren voor het eerst in het bos met een 3-jarig, supergevoelig beestje, die zich hierdoor helemaal de rambam schrok!
Wat leuk dat het zo goed ging! Bij ons in het losloopgebied lopen ook een hoop paarden, ik lijn Lizzie altijd direct aan want die snapt nog niets van die grote dieren haha
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Paard en hond, het kan anders..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?