Zo boos en teleurgesteld in mijn hond

Ik ken ook iemand met een hele lieve labrador, in de 6 jaar dat ze hem hebben heeft hij nog nooit iets verkeerds gedaan, tis echt een lieverd.

Sinds 3 maanden hebben ze pup erbij, en nu gaat het dus fout, hetzelfde als bij jou.
Maar als ik dan zie wat de pup allemaal mag, op de bank, tegen mensen opspringen, op schoot, alles wat de labrador niet mag, want die is groot, dus dat kan allemaal niet.

Ik weet niet hoe dat bij jullie gaat, maar hier zou ik zker rekening mee houden, wat de een wel/niet mag, mag de ander ook niet/wel.

Mijn advies zou zijn,om Sam inderdaad wat meer aandacht te geven,en ook een eigen bench waar hij zich terug kan trekken.En als jullie weg gaan,en hij zit in de bench,dan kan hij ook niets kapot maken.

Mijn Storm is ook een teckel/maltezer,net als Milo.

Dat raportje rook heeeeeerlijk naar jullie!! Iedereen heeft dat vast gehad. De hond denkt echt niet, wat zal ik eens verscheuren...ah daar liggen raportjes van de kinderen!

Mijn hond verscheurd graag iets waar wij aan gezeten hebben. En als je dan thuis komt en je wordt boos heeft het hondje echt niet meer door wat er fout is gegaan. ja, ze kijken schuldig maar dat komt door de blik in jouw ogen op dat moment.

sterkte! En een knuffel voor je zoontjes wat dat was natuurlijk echt niet leuk!!

Klinkt naar mijn idee een beetje als frustratie en dat los je met aandacht geven en knuffels niet echt op:S
Je kan beter een gd er bij halen die de gehele situatie kan bekijken.Want dit los je niet op achter een computer scherm

voor de hond en jullie als baasjes zijn er al hele goede adviezen gegeven, nu een aanvulling als juf.
wij hebben van alle leerlingen een duplicaat van alle rapporten. dus gewoon even vragen om kopietjes, met het verhaal erbij vast geen probleem.

suc6 met sam!

Onze Rosie (duitse herder teefje, nu 3 jaar) was een rustige hond en onderdanig naar andere honden.Maar sinds onze Ziva erbij is gekomen, bijna twee jaar terug, is ze feller tegenover andere honden. Vooral drukke hondjes en honden waarvan zij denkt dat ze ze wel de baas kan. Ik heb gelezen dat als je tweede hond een hoger energie niveau heeft dan de oudste , de oudste daar best moeite mee kan hebben en ander gedrag kan gaan vertonen. Rosie is nog steed lief met wat meer pit. Hoorde van veel mensen dat ik haar bezig moest laten vanwege de volgorde binnen de roedel, maar uiteindelijk ben ik de baas, dus als ze te ver gaat grijp ik in (op een hondvriendlijke manier wel te verstaan) Veel succes met je honden en kinderen. Hopelijk gaat het binnenkort weer goed!

tja ik ken Lilo en wist dat een pup erbij niet goed zou zijn voor Lilo,te druk en te speels,ze zou er erg gefrustreerd van raken.
darom hebben we gekozen voor een wat ouder hondje die de pubertijd en puptijd al voorbij is.
We zijn wezen kijken alvorens we een beslissing namen Sam wel of niet te nemen.
Het was aan Lilo of het een goede match zou zijn.
Sinds Sam er is zie ik Lilo aleen maar opbloeien,ze speelt lekker en holt achter een balletje aan.
Dat deed ze voorheen een stuk minder.


heb je niet eerst je volwassen hond kennis laten maken met de jongere hond?
want daaruit had je een hoop kunnen waarnemen.
ook bij dieren is het match making.
succes en ik zou idd nu een goede GT zoeken.

Hier een link naar een goede gedragstherapeut bij jou in de buurt: http://www.haagsdierencentrum.nl/hondenschool.html

Waarom vinden mensen dat steeds zo ongeoorloofd als je het moeilijk hebt met bepaalde gedragingen of zo van je hond? Als je schrijft dat je er kwaad op bent, betekent dat heus niet dat je dat uitwerkt op die hond. Het betekent heus ook niet dat je je dier niet graag ziet.
En ja, zolang je geen methode gevonden hebt om het probleem op te lossen, zal je hond wel voelen dat je af en toe kwaad bent. Nee, dat is niet leuk voor de hond. Maar ook niet voor de mens in kwestie: die zou het ook veel liever anders zien.
Zolang je maar niet kwaad bent op je hond zonder te willen overwegen dat je misschien zelf iets fout doet, snap ik niet waarom daar steeds zo hevig op gereageerd wordt.

Ik heb net een hekel aan van die mensen die nooit boos worden op hun hond en dat dier maar alles toelaten. Vooral als dat gedrag ertoe leidt dat anderen (hond of mens) gekwetst raken. Hier in de de buurt hadden we zo iemand: die stond er kalmpjes op te kijken hoe haar hond van de andere kant van de straat honden en mensen aanviel en beet. Vervolgens zei ze dan nog dat het de schuld van de gebetene was. Had de postbode bv. maar geen brief in de bus moeten gooien. Had bv. maar niemand op hetzelfde uur als zij gaan wandelen in het park, want "haar (steeds loslopende) hond beschouwde het park als zijn territorium". Vond zij volkomen normaal, want: "We wandelen hier elke dag."
Laatst kwam ik in het bos hetzelfde tegen met een ander persoon/hond. Die hond kwam van ver op me af gestormd, al blaffend en al grommend. Geen reactie van de eigenaar.
Vervolgens sprong de hond al grommend tegen me op. Nog geen reactie van de eigenaar.
Stap ik op mijn brommer en rijd weg, volgt die hond me om naar mijn benen te happen. Nog steeds gebaart eigenaar alsof dit allemaal maar normaal is.
Toen ik haar erop aansprak, weigerde ze de hond aan te lijnen en zei gewoon dat de hond dit bos als zijn territorium beschouwde. Nou ja, zeg!

Geef mij dan maar een eigenaar die het moeilijk heeft met bepaalde gedragingen én daar een oplossing voor zoekt! Zolang die oplossing niet het afranselen van dat dier inhoudt of schokbanden of zo, kan ik dit alleen maar toejuichen.

Een hondis geen mens dus je kan dan wel boos zijn maar dan kan je beter boos zijn op jezelf.
De fout ligt namelijk niet bij de hond maar bij de baas dat is altijd zo.
Het klinkt een beetje cru maar zo werkt het wel.
Ten eerste heb jij die rapporten laten liggen een hond kan jenooit 100% vertrouwen met spullen.
Je hebt een pup in huis gehaald en jou hond snapt de verhoudingen niet meer, hij is onzeker geworden,
Het enige wat je nu moet doen is je berner in alles voortrekken en een GT bellen en die moet kijken hoe de band is tussen jou en de hond en wat je kan veranderen.

Succes.

Even voor de duidelijkheid: ik ben niet meer boos hoor Maar als je zoontje overstuur is omdat zijn beste vriend zijn rapporten heeft opgegeten, dan voel je je echt boos, want ik ben wel een mens... Ik heb dit NIET afgereageerd op mn hond, mijn man is met de honden gaan wandelen en ik ben met mijn zoontje naar boven gegaan, daar hebben we samen flink gemopperd over de hond en toen samen afgesproken dat ik advies zou vragen voor dit gedrag. Sam heeft dus niet veel meegekregen van onze boosheid, was lekker aan de wandel.

Ik kan me best voorstellen dat je boos en teleurgesteld was.
En zoals je zegt,je hebt het niet afgereageerd op Sam,dus er is niets aan de hand.
Het komt heus wel weer goed,er is meestal wel iets te doen aan het gedrag.

Wilde me zelf aanprijzen maar zit in amsterdam

Voor een gedragstherapeut in den haag kan je quiebus kunnen proberen. www.gedragstherapie.info

succes

Wat een hond van zijn baasjes wel en niet mag doen, hangt natuurlijk van de baasjes in kwestie af...
Bij ons wordt het niet geapprecieerd als honden iets stukbijten eens ze volwassen zijn (niet dat ze dat ooit geprobeerd hebben). En ook al staan er koekjes en dergelijke op hun hoogte op de salontafel, zelfbediening is toch echt uitgesloten. En zetels zijn alleen voor mensen.
En nee, niemand slaat die honden als ze toch eens proberen, eens een vermanend, niet eens luider dan normaal uitgesproken "Dat is niet voor jou, hé." doet het prima. Zelfs dat moeten we bijna nooit gebruiken.
Aan de andere kant mag mijn hond op wandeling wel volop in de plassen spelen, hoeveel slijk er ook inligt. Dan heb ik maar wat meer werk bij thuiskomst, zit ik echt niet mee in. En waar ze los kan, mag ze ook los. Kunnen niet alle honden zeggen. Je zult me ook niet horen als ze weer eens met een sluffer speelt waarvan je al op voorbaat weet dat je vervolgens je tenen in een ietwat natte sluffer steken kunt. Of een hele zoektocht beginnen mag waar ze dat ding nou weer achtergelaten heeft.
Ik wil maar zeggen: zolang niemand gekwetst raakt, maakt elk de regels voor hun honden voor zichzelf uit.

En ja, boos of teleurgesteld zijn, is alleen maar menselijk zijn. Het gaat erom hoe je daarmee omgaat: sommigen vinden dat ze op zo'n moment best over mogen gaan tot een afranseling of vechtpartij, anderen houden zich in en zoeken een oplossing. Of lopen weg.
Dus Milo: je hebt het prima aangepakt! En blijft het nu prima aanpakken door naar de reden voor zijn gedrag en een geweldloze oplossing te zoeken.
En ja, je mag het best erg vinden dat je hond een voor jullie belangrijke herinnering vernield heeft. Het is niet omdat je hond het niet begrijpen kan, dat je niet meer mag voelen wat je voelt.
Had je de hond meteen bij thuiskomst gestraft, kon ik nog begrijpen dat iemand dat onredelijk vond. Die hond had immers de link niet meer kunnen leggen. Maar als ik zo lees, hebben jullie dat helemaal niet gedaan.
Groetjes en veel succes, Floortje.

Even een update:
Ik kreeg van doglover de tip voor quibus, nou, laat mijn pup daar nou les volgen, had ik helemaal niet aan gedacht dat zij gedragsdeskundige is en het handige is dat zij mij en Milo goed kent. Met haar lang gesproken en ze komt tussen kerst en oud en nieuw langs voor observatie en advies. In de tussentijd hebben we Sam zijn bench terug gegeven, hier had hij nooit interesse in, maar omdat hij steeds in de kleine bench van Milo ligt, lijkt hij er behoefte aan te hebben. Hij gaat er regelmatig zelf in en als we weg gaan, doen wij hem erin, kan hij niet meer iets opeten en niet meer poepen in huis. Verder hebben we afgesproken de honden voorlopig apart van elkaar uit te laten, zo heeft Sam een rustige wandeling waarbij hij niet het idee heeft de pup te moeten beschermen en zo leert Milo tenminste niet het agressieve gedrag van sam normaal te vinden. Alleen de laatste wandeling doen ze samen. Als ik apart met ze loop is het ook makkelijker ze te trainen en met Sam gewoon weer begonnen alsof hij een pup is, hij vind het erg leuk en luistert erg goed, krijgt zijn eigen voer als beloning onderweg, hij doet er echt alles voor, zo schattig! Dus we zijn op de goeie weg, hopelijk kan de gedragsdeskundige ons met de rest helpen. Bedankt voor al jullie tips, heb er veel aan gehad!!

heb je ook al contact gehad met een goede gt?
Zou ik toch echt doen!

Wat fijn dat een aantal dingen al veel beter gaan.Het ziet er nu al veelbelovend uit.
Heel veel succes,het komt vast allemaal goed.

@Job, ja die komt dus tussen kerst en oud en nieuw langs, eigenlijk zat ze vol, maar omdat ze ons kent wil ze zo snel mogelijk helpen. In de tussentijd voeren we haar tips vast uit en is de rust in huis alweer terug, maar moeten natuurlijk nog wel wat met de frustratie die Sam heeft. Hij moet wel gelukkig zijn!

Super!!!

Fijn dat het al een beetje beter gaat!
Succes!

Succes....Houd ons op de hoogte...kom je d'r niet uit horen we het wel

Groetjes Tony

Eerst en vooral proficiat dat je meteen alle adviezen aanpakt en het goed begint te gaan!
Nog niet zo lang geleden had ik zelf genoeg van de agressie van mijn paard. Jammer dat ik het niet eerder spuugzat was, dan had ik ook veel eerder hulp gezocht. Want dankzij die hulp is het leven voor zowel mij als mijn paard er leuker op geworden. Ik hoop dat het leven voor jullie en jullie hond binnenkort niet alleen terug even leuk mag worden, maar zelfs leuker.
Één ding wat de gedragstherapeute tegen mij zei, wil ik je graag even laten weten. Dat het namelijk niet alle schuld van het baasje is, maar dat het om een communicatiestoornis gaat. Vergelijk het met een bezoekje aan Japanners of zo. Wij, Belgen of Nederlanders, kunnen die mensen vreselijk beledigen met een simpele handdruk of iets anders wat bij ons beleefdheid uitdrukt, maar voor hen net het tegenovergestelde. Voor je het beseft en al helemaal voor je weet waarom, kan zoiets helemaal uit de hand lopen. Maar dat is toch niet volledig de schuld van die ene kant van het verhaal? Het gaat gewoon om iets waar je totaal geen rekening mee houdt, omdat het om zulke -voor ons én hen- vanzelfsprekende dingen gaat.
Alleen is het in de relatie tussen dier en mens wel zo dat wij de enigen zijn die hun taal/cultuur leren kunnen. Wij zijn dus de enige die misverstanden en problemen kunnen oplossen. Dat is niet hetzelfde als de enigen zijn die alle schuld dragen.
Het is wel zo dat er maar een oplossing kan komen als de partij die de taal/cultuur van de andere leren kan, ook tot het besef komt dat er sprake is van een "taalbarrière". En pas dan kan er begrip komen. Het fijne is dat het er daarna alleen maar leuker op wordt.
Ik wens je veel succes, Floortje.