angst voor mijn oma

Beste,
Mijn teckel is inmiddels 2.5 jaar. In het begin was hij niet bang voor mijn oma, maar nadat ze hem een keer onder de bank heeft weggejaagd, om hem naar buiten te sturen om te plassen, is hij als de dood voor haar. Ze heeft een hele felle hoge stem en is een nerveus vrouwtje. Dit alles pikt de hond uiteraard op. Sindsdien hoeft hij haar maar te horen of te ruiken en kruipt hij weg om er vervolgens niet meer onderuit te komen. Hij is angstig, nerveus, bibberen, blaffen enz. Ik krijg hem dan ook niet bij me geroepen om hem te kalmeren, misschien moet ik dat ook wel niet doen?? Niet met lieve woordjes, niet met bevelen, niet met eten en ook niet met spelen wat ie zo graag doet.
Het vervelende is dat hij nu zelfs zo gek gaat doen als ie al een zakje ruikt dat van oma komt... stel ik krijg iets mee van haar dan ruikt hij dat en wordt ie weer angstig.
WAT KAN IK DOEN OM DIE ANGST WEG TE KRIJGEN BIJ HEM? Als oma langs het huis loopt en hij haar ziet is er ook geen houden aan. Laat me duidelijk voorop stellen dat oma niks anders gedaan heeft dan hem roepen en getracht heeft hem te pakken ZONDER ENIG GEWELD want ze zou NOOIT iemand of iets pijn willen doen.
Onze hond is een zeer sociale hond die met mens en dier heel goed om kan gaan, echt een allemans vriend, behalve oma dan...
HELP AUB!!!!

Ik zou zelf niet weten hoe het (precies) op te lossen, maar ik zal zeker naar een goeie GT gaan, omdat ik denk dat jullie/jij nog vaker naar 'oma' willen gaan, om zo een positieve associasie met 'oma' te krijgen.
Een van de belangrijkste dingen is natuurlijk, hoe moeilijk het ook is in zo'n situatie: rustig blijven.
Heel veel succes!

Groet,

Laat je oma hem een tijdje voeren....
Dan gaat hij haar in elk geval associëren met iets 'leuks' als ze weer langs en binnen loopt.

jeetje, wat een vervelende situatie... niet leuk voor je hond, niet leuk voor je oma en ook niet leuk voor jou!

Wat je kunt proberen is als eerste stap je hond, buiten op neutraal terrein, weer vertrouwen te laten krijgen in je oma.... en daarmee bedoel ik.... hond en oma komen elkaar kort (in eerste instantie echt heel kort.... eigenlijk net lang genoeg dat je hond doorheeft dat zij het is, maar niet lang genoeg dat hij er echt op reageert) tegen, je oma negeert je hond volledig (kijkt hem dus ook niet aan... zelfs als je hond wel dichtbij komt).... en weer doorlopen....

volgende keer... zelfde verhaal... maar dan ietsjes langer... een vrolijk kort babbeltje met elkaar maken... maar zorg dat je oma echt echt negeert

Bouw het rustig op... kijk naar de reacties van je hond...Als je merkt dat je hond op zich in deze situatie zich op zijn gemak voelt.... voor een langere periode.... herhaal het hele proces van voor af aan dan in je eigen tuin...

en als dat goed gaat.... dan binnen.... maar altijd ermee beginnen dat je oma in eerste instantie de hond volledig negeert....

Als je hond dan relaxed in de buurt van je oma kan zijn, en relaxed naar haar toekomt.... laat hem dan rustig snuffelen... maar laat hem het tempo aangeven....

Het klinkt als een heel lang proces... en als de angst heel diep zit, dan kan het even duren voordat jullie weer allemaal gezellig en relaxed binnen aan de thee zitten.... maar het kan ook behoorlijk vlot gaan

sterkte ermee!

Alvast bedankt voor de tips. Wat ze wel altijd doet is een snoepje meenemen, maar helaas laat hij dit minstens 6 uur liggen voordat ie überhaupt een poging doet om het te eten. Als ik hem daarentegen zo'n snoepje geef eet hij het direct op... maar als ie oma geroken/gezien heeft dan neemt ie ook niks aan, ook niet van ons.

Wat Clair zegt!!!!!

Al is het honderd keer een snoepje van oma....het is en blijft ook nog eens een teckel he?