afscheid van ons (dier)baartjes 
Ja t was een hele aanhankelijke schat..
Wel een zorgenkindje. Ik heb bijna haar hele leven 1 oogje moeten druppelen en schoonmaken de hele dag door. Ze had een droog oog.. oftewel een oog wat geen tranen produceerde. Het laatste jaar hield ze ons dag en nacht in de gaten en kon geen seconde meer alleen zijn. In bed sliep ze tegen je benen aangeplakt... Ze was zo onzeker geworden omdat ze ons niet meer kon horen en waarschijnlijk nog maar met 1 oog kon zien.
Onder het wandelen keek ze constant om of wij er nog waren.....Ben wel blij dat we er altijd voor haar konden zijn.
Oh wat een mooie oogjes,en dan die grijze snoet,wat aandoenlijk.
Het was dus echt een zorgenhondje.Jeetje 16 jaar,want een mooie leeftijd.
Yools en Amy lijken veel op elkaar.Niet het grijze snoetje natuurlijk,maar de oogjes en het neusje en de houding.
Wat is basje een leuk hondje zeg en Amy is een prachtige dame, echt een lady.
Ik zie de foto ook niet Talpa, maar wat erg twee honden verliezen zo kort op elkaar..
Dat heb ik helaas ook mee gemaakt.
Toen ik nog thuis woonde hadden we een collie en een cheltie. Maar aangezien mijn moeder eigenlijk half bij haar vriend (de buurman) woonde, waren het echt mijn honden.
Amber de cheltie was een schat, echt een show hond en nadat haar baas met haar uitgeshowd en uitgefokt was toen ze dacht ik 8 was, werd ze met een smoes weggedaan.
We hebben een heerlijke hond aan haar gehad. Die luisterde geweldig. Ze is op 16 jarige leeftijd overleden aan een beroerte.
Inmiddels hadden we ook Zorda erbij, een collie.
Een pup die de fokker moeilijk kwijt kon want hij had maar een oog. De tweede was nooit ontwikkeld. Het oog stond iets open wat er schoon, maar voor ommige wat eng uit zag. Wij vonden van niet.
Toen hij pup was liep ik met hem hier in het (kleine) bos.
Daar was vlees met gif gestrooid. En dat heeft hem bijna het leven gekost. Maar, al was er veel inwendige schade, hij overleefde het. Alleen kon hij niks meer verdragen. Dus de maaltijden bestonden uit brood met karnemelk. Als hij dan wel eens wat van amber pikte, dan greeg hij een epilepsie aanval. En die werden later zowiezo erger.
Op den duur werd amber incontinent en kreeg Zorda in de nacht ook aanvallen waarbij hij kotste en alles liet lopen.
Ik was 16 en begon mijn dag om 6 uur met uitlaten, dweilen, douchen, uitlaten, naar school, thuis weer dweilen en uitlaten, en borstelen was ook iedere dag nodig.
Ik had er een flinke taak aan.
Een maand nadat amber overleed werd Zorda steeds slechter.
We hadden nog steeds contact met de fokker en die bood aan hem zijn laatste maanden weer bij haar op de boerderij te laten wonen.
Terug bij haar honden en zijn moeder zodat er 100% van de dag voor hem gezorgd kon worden.
Ik moest nu eenmaal naar school, zat in mijn examen jaar.
Op mijn moeders verzoek heeft ze ons nooit laten weten wanneer hij overleed. Ze vond het een mooi idee dat hij daar nog lang en gelukkig leefde een prettige gedachte.
Ik ben erg nuchter maar ach. Ik denk nog heel vaak aan ze.
Mocht ik er bij moeders nog een foto van vinden, dan laat ik hem zien.
Mijn moeders vriend voor de vriend die ze toen had had een langharige rode teckel, boefje.
Toen de relatie strande leefde hij nog steeds en hij was toen al 19.
Wat een ontroeren verhaal Wendy. Wat zal dat moeilijk geweest zijn.. Zo jong en dan twee honden kwijtraken... Wel super van jullie dat je twee honden een zo,n goed mogelijk leven hebt kunnen geven... X x
Ja dat is best heftig! Maar inderdaad mooi dat ze bij jullie,of eigenlijk door jou,nog een mooi leven hadden.
Ja Gonnie... op die foto lijkt Amy inderdaad op Yools...was me eerder nog nooit opgevallen. In t echt was dat toch minder denk ik.
Wat een ontroerende verhalen Wendy en inderdaad wat zijn jullie goed voor deze honden geweest..
Ahh wat een schatje is amy eva lijktidd op yools
Wendy wat een ontroerend verhaalen
dag lieve zsa zsa 
Zsa zsa, ongelooflijk bijzonder hondje, wat zal jij gemist gaan worden. niet alleen door mij.. maar door veel mensen..want je eiste wel dat ze je aardig , leuk , lief en geweldig moesten vinden..
2 jaar geleden onverwacht kwam je bij mij, samen met Sinjoor.. je hart was niet goed dat wist ik.. maar wat heb je nog 2 geweldige jaren hier gehad, en wat is het nu nog ongelooflijk en verbijsterend dat je in een paar uur er niet meer bent.. en wat zal het hier stil worden.. geen hond die in de prullenbak graait, nog even gauw iets doet, zo 'n sterk karakter en eigen wil....
ik had zo gehoopt dat je nog lang bij mij zou mogen blijven.. je bent bijna 13 jaar geworden..
Gisteren avond wilde ze niet eten.. en later kreeg ze het benauwd. om half 12 de dierenarts gebeld ik mocht haar 2 prednison geven. later ging ze blaffen /janken en was ze heel onrustig en benauwd .. dus om half 4 zat ik in de kliniek. toen viel het mee.. dus met 3 injecties weer naar huis.. maar het ging steeds slechter. dus om half 10 weer naar dierenarts die zich rot schrok zo slecht het ging. hij kon haar niet meer temperaturen zo koud was ze al.. hart en longen waren nu eigenlijk wel goed maar haar strottehoofd daar zat het euvel dacht hij... hij dacht een gezwel. we hebben geen foto's meer gemaakt en haar laten gaan. maar oh was is dit moeilijk. in een paar uur afscheid van je hond moeten nemen..
ik zet het hier want zie geen topic rond afscheid nemen..
wat was jij een ongelooflijk lieve poes..met een gouden karakter. 6 jaar geleden heb ik je gehaald bij de fokker.. blind aan een oog.. wat snotterig aan een neusgat, je had net een ongepland nestje gehad en gesterilisseerd , je was niet moeders mooiste, maar oh zo lief..je was toen een jaar..
Bij mij was je de vriendelijkste poes. gastvrij. elk mens, dier werd door jouw gastvrij ontvangen. je vond alles en iedereen aardig.. eiste geen aandacht op.. alleen sávonds dan kwam je en moest je geaaid worden en kreeg ik je snotneus in mijn gezicht...Jack, de getraumatiseerde kat , en de vader van je ongeplande nestje bij de fokker, heb jij zo lief en voorzichtig benadert..en hem zo geholpen door je stabiele karakter.. als ik thuis kwam uit mijn werk. zat jij altijd bij het hek . en in het donker hoorde ik je miauw en dan liep je met je mee naar binnen...nooit heb je iets vervelends gedaan.. nooit gevochten..nooit een snauw of een grom..intens tevreden was je.. tot zondag..
je was verkouden het weekend. erger dan normaal.. en je bent uit de krabpaal gevallen..hoe dat is gebeurd en waardoor is onbekend maar je had zulk neurologisch letsel dat het puma onwaardig was.. Net bij de dierenarts ging je rug weer omhoog toen hij je aaide...
je ligt begraven hier in de tuin.. waar je zo graag was.. Ik ga je ontzettend missen , want je was bezonder en erg geliefd..
Je was Tim, mijn buurjongen, zijn beste vriend....foto 's heb ik niet veel van je.. want je ging altijd liggen rollen als ik fotos; wilde nemen.
hier zonnend in het konijnen hok..
maria
Dag Iwan, mijn mooie man, mijn mooiste poes.. krachtig, sterk, onafhankelijk, onaantastbaar, eigenzinnig, vriendelijk...
Een paar jaar geleden kwam je onverwacht bij mij... de mensen van wie je was , wilde je niet meer omdat je in het nieuwe huis plaste . Het asiel wilde je niet omdat het vol zat en een kat die in huis plast is niet makkelijk te plaatsen dus de man wilde je in de biesbosch gaan zetten.. Ik wilde het proberen met je.. en hier ben je nooit meer weggegaan. Je ging je eigen weg, was geen kroelkat, maar wel altijd in de buurt. Je had je favouriete plekjes buiten, in het kasje, in de garage en je had een sluipweg naar de buren, daar zat je ook graag.. want hun poes kreeg de brokken buiten en dat wist je.. dus zat je daar ook .. want hier vond je het vaak te druk met alle dieren.. Maar je sliep vaak binnen, kwam eten, en als ik buiten was kwam je vaak even een aai halen.. om weer verder te gaan..
tot 4 weken geleden je opeens kwijt was, en ik overal gezocht heb.. en 10000000 keer in het kasje hebt gekeken waar je vaak achter het glas in het zonnetje lag.. de buren zochten mee.. nergens was je.. we waren bang dat je door het ijs gezakt was.. tot vanmorgen ... ik je opeens in het kasje zag liggen. achter stoelen op de grond.. Ongelooflijk. al die tijd heb je toch hier bij mij gelegen.. ik ging met de kou elke dag de kippen in het kasje eten geven.. heb er steeds gekeken.. en ik zag je niet.. en nu zag ik je staart...en daar lag je..
ik ben verdrietig omdat ik niet weet hoe je dood bent gegaan..maar ook blij en opgelucht dat je niet door het ijs bent gezakt.. niet ergens opgesloten zat...
Ik zal je missen..Iwan de verschrikkelijke.. Je ligt begraven in de tuin..jouw wereld..
het topic wordt wel gevuld door mijn dieren. hier mijn eerbetoon aan bel..
Lieve bijzondere , geweldige roedelleidster.. vandaag heb ik afscheid van je genomen... je lijf was op... je hoofd nog zo helder, je wil nog zo groot,net als je blijdschap.... het was vreselijk om je te laten gaan maar het leven moest Bel waardig blijven..en toen ik je gisteren zag vallen voor een hond voelde ik dat ik dit niet meer voor je wilde..en je hier ook zag vallen en je niet meer zelf op kon staan..
Ik heb je 11 1/2 jaar gehad.. ontzettend veel met je meegemaakt.. Je was mijn eerste hond.. en wat heb ik veel van je geleerd.. en wat was de weg kleurrijk.
Je wijsheid, enthousiasme.. energie.. blijdschap.. je hebt mijn leven verandert..je hebt mij zoveel gegeven..
je vreetbuien... wat heb je allemaal op. ongelooflijk.. maag leegpompen na kilo's brokken.. 5 ciabatta's met creme fraiche, zuurkool. tonijn en kaas.. even afkoelen op de aanrecht en alles op.., chocola.. kasten maakte je open.. la van kast was niet veilig. je sprong over het hek naar de buren om vlees van aanrecht te halen..
bij een demonstratie behendigheid met veel publiek ging je als een trein, tot je boven op de schutting stil stond en je neus de lucht in ging en je linea recta het publiek in dook naar een kind met friet..
kinderen waren je grote vrienden.. zoveel avonturen met de buurtkinderen. kinderen in mijn werk hielp je meer zelfvertrouwen te krijgen, en je werd de leukste hond voor heel veel kinderen..
Gisteren je blije kop..genietend van iedereen en alles die voor jouw kwamen om afscheid te nemen..
Annette het buurmeisje je grote vriendin ..
Maar je moesten wel bij de orde van de dag blijven.. met de bal spelen..
je kon hem niet halen maar in je bek gooien was een feest..
snoepjes krijgen was erg leuk..
de roedel vorig jaar. helaas is Zsa zsa er ook niet meer..
Varen op de boot. jij was de kapitein...
Op de bank was eigenlijk geen plek voor iemand anders..
je was pepernoten opruimpiet...
Sneeuw en de bal .. het leven kon dan niet leuker..
verkleedpartijen met de buurtkinderen.. jij wilde wel prinses zijn..
Je was geen hond vond je.. dus achterin de auto was je het niet mee eens.. voorin was je plek vond je..
zwemmen met buurtkind..
je mooie wijze hoofd...
slee trekken op het ijs ..
zo heb ik 11 jaar intens van je genoten.. ontzettend veel van je gehouden.. je stabiele rol als roedelleider. je gaf rust. duidelijkheid , structuur in mijn eigen roedel. de logeerhonden.. het was altijd duidelijk alleen door jouw zijn.. we waren een team.. Ik stond geloof ik niet boven je. maar we deden het samen...en nu moet ik het alleen gaan doen maar door jouw levenslessen lukt mij dat..... Ik ga je missen..een hond met karakter.. inhoud.. en levenslust..het leven was een groot genieten met je.. en door je..
Erna en Gido
Lieve Maria,
Deze kreeg ik van een vriendin toen ik mijn vorige tekkeltje in moest laten slapen. Liefs xx
Eens komt de tijd dat ik broos en teer zal zijn
En 's nachts niet kan slapen van de pijn.
Weet dan wat je te doen staat tegen die tijd
Je wilt vast niet dat ik lijdt
Natuurlijk weet ik hoe moeilijk dat voor je is
Laat je niet leiden door jouw verdriet en angst voor het gemis.
Juist op die dag, meer dan alle andere dagen
Zal jouw liefde voor mij je moeten dragen.
Na al die mooie jaren samen ben jij het die me kan bevrijden
Opdat ik niet langer hoef te strijden.
Breng me dan ook daar, waar ze mij kunnen helpen
Blijf bij me die laatste momenten samen dat moet je me gunnen
Houd me stevig vast en streel me zacht wil je dat beloven?
Totdat de lichtjes in mijn ogen voor altijd doven.
Hoe moeilijk het nu ook voor je is, heus er komt een dag
Dat je begrijpt dat je zo voor de laatste keer mij, jouw onvoorwaardelijke liefde gaf
Bedenk als je mijn warmte en liefde mist: het is goed
Immers je hebt me voor nog meer ellende behoed.
Vraag je niet af waarom jou dit moest overkomen
Vraag je zeker niet af of je de juiste beslissing hebt genomen
Onze liefdevolle band was zo hecht bewaar die in je hart en je dromen
Het is goed zo, kom laat je hart spreken en je tranen stromen
Greetje & Odie
Samen gewandeld, samen gespeeld
Lief en leed hebben jullie samen gedeeld
Plots werd ze oud, je moest haar laten gaan
Maar door je tranen heen hoor je bel's stem
die zegt, "Baasje je hebt het goed gedaan".
veel sterkte Maria...
Gisteren heb ik Roos in laten slapen, mijn oude poes...zij is 28 juli 1994 geboren.. Haar moeder was Rozijntje, een geweldige lieve Rex poes .. die een oeps nestje kreeg. ze liep buiten ( ik wist niet dat ze krols was ) en vanuit de bosjes kwam een straatkat...
Met een keizersnee is Rozijntje bevallen en had 3 kittens... 2 kittens gingen naar vrienden en ik hield Roos. zij was het mooiste maar ook het schuwste..Ik woonde nog in Rotterdam, daar bleef ze binnen maar als ik bij mijn ouders was in de weekenden en in de vakanties was ze buiten.. daar was ze gelukkig en op haar plaats.. het was geen kroelkat de eerste jaren .
In 1998 ben ik in het ouderlijk huis komen wonen en werd Roos vnl een buitenkat.. ze kwam binnen om te eten.. te slapen . maar verder was ze buiten..IK heb haar nooit een muis, vogel of iets zien vangen of er op zien jagen..
Toen kwamen de honden.. dat vond ze niets.. maar na een paar jaren werd ze huiselijker.. dement denk ik. want de buitenkat werd een lieve, huiselijke . kroelkat.. die gewoon bij de teckels ging liggen. de andere katten..en op schoot kroop...heerlijk vond ze het ... haar favouriete plekje werd een mand in de keuken.. lekker dicht bij het eten.. en sávonds op de bank...
deze winter zag ik haar vacht veranderen...ze waste zich niet meer.. en zo ging het langzaam achteruit met haar.. ze kreeg gezwellen bij haar tepels.. en werd magerder... ze leek geen pijn te hebben.. lag heel de dag te slapen en at nog lekkere dingen ..
maar ze werd zo mager..en voordat ze pijn ging krijgen heb ik gisteren het besluit genomen om haar te laten gaan..
ze is begraven in haar tuin.. waar ze bijna 18 jaar heeft geleefd..
Het was een mooie poes.. .en ze heeft een goed leven gehad.. mijn oudste dier tot nu toe...
het is goed zo..
Al weer bijna een half jaar geleden schonk Tigra me de twee kleine monstertjes...
Ik mis haar nog iedere dag enorm veel..
Ik zou Barrel en Mütsi nooit meer kwijt willen maar had liever Tigra er nog bij gehad...
Wat vliegt de tijd, wat zijn de kleintjes al weer groot en wat mis ik Tieg....
Het leven kan raar lopen....
Mijn lieve teckel Dirk Van Den Broek ( ja zo was je naam, na het kopen van de pup hebben we een mandje van de supermarkt gekregen zo is zijn naam ontstaan.) je bent nu 14 jaar oud werd 1 week voor kerst 2012 van het ene op het andere moment zo vreselijk ziek ,hij kon niet meer lopen zijn voorpoten gleden uiteen.. Hij kotste de hele boel onder, met een noodgang zijn we naar de DA gereden..daar kreeg hij een middel tegen de misselijkheid en een pijnstillende injectie. Ik dacht die gaat de nacht niet halen, met een pipet heb ik hem 2 dagen van vocht voorzien en een wonder gebeurde hij knapte na een dag of 2 weer op.. Hij werd niet meer helemaal de oude maar gezien zijn leeftijd was dat vrij normaal... Met kerst steelden hij nog wat van tafel, en een week later gooide hij nog een prullenbak om, om een afgekloven kip er uit te stelen, ik dacht nog dit wordt nu echt zijn dood, maar nee hoor er gebeurden niets.. Alleen wilde hij niet meer uit..ook dat was geen probleem, hij mocht lekker in de tuin rommelen en zijn behoefte doen..oud en nieuw verstreek en mijn schat leefde weer helemaal op, wel zag ik zijn gedrag veranderen , een dierenarts heb ik niet meer bezocht, ik stelde zelf een diagnose dementie met misschien een lichte atack, Hij blafte in de tuin de heleboel bij elkaar iets wat hij nooit deed..ook kon hij uren voor de kast van zijn lekkernijen liggen staren al had ie net gehad. hij vrat alles wat los en vast zat. hij ging een klein beetje lelijk tegen me doen...soms leek het wel als of hij me niet meer herkende..afgelopen maandag avond leek hij helemaal in zich zelf gekeerd hij deed iets wat hij nog nooit eerder heeft gedaan midden in de kamer waar iedereen bij zat plaste hij gewoon een plas die wel een minuut leek te duren ..we zaten erbij en keken ernaar..niemand die wat zei. Toen hij uitgeplast was, gelukkig is de vloer van steen zijn we gaan redderen, zo een grote plas had ik nog nooit gezien. tegen onze lieve teckel hebben we natuurlijk niets gezegd..na de plas liep de prins heerlijk naar zijn geliefde plek alsof er niets was gebeurd. Afgelopen woensdagochtend 6 februari ging het pas echt mis..ik vond hem om half 9 in de ochtend in de huiskamer in zijn eigen braaksel. Hij kon niet meer staan. Ik heb geen moment aan een dierenarts gedacht, ik voelde dat het over was.. Ik pakte hem op uit zijn braaksel en legde hem op een paar vuilniszakken op eettafel ik heb een heerlijke geurige bak warm water gemaakt en ben hem gaan schoonmaken zijn tong was helemaal van kleur vertrokken angstig was deze kleur..hij keek me alleen maar aan, maar zijn ogen waren anders alsof hij al was gegaan, maar gelukkig zijn hartje klopte nog. Na hem heerlijk afgesponsd te hebben en hij weer lekker rook heb ik een paar vuilniszakken op de bank gelegd met daar over zijn plaid van Kunstbond. Met een pipet gaf ik hem water, maar het deed hem niet zo veel hij liet het gewoon maar lopen, hij kon niet meer. Ik heb een grote bak koffie gezet zijn wollen koningsmantel over hem heen gelegd, en ik ben naast hem op de grond gaan zitten ik heb lieve dingen tegen hem gezegd geaaid en geknuffeld en verteld hoeveel ik van hem hield..na 20 minuten waren zijn ogen nog leger dan voorheen, ik keek hem aan en zei je bent er niet meer he lieverd.. Hij is gestorven terwijl ik met hem sprak , heel raar geen zucht geen kreun , van zijn overlijden heb ik niets gezien en dat terwijl ik met hem sprak... Ik ging opzoek naar een hartslag, maar die was nu echt wel weg.. Je lieve ogen heb ik zelf gesloten dat was me nog een hele klus. Toen kwamen pas mijn eigen tranen, die stromen net als nu heftig en heel veel, me aller grootste liefde , het was uit, hij was niet meer.. Zo heeft hij heerlijk uren daar gelegen, toen ben ik weggaan om bloemen voor hem te kopen, misschien vindt iemand dat heel raar, maar het was een stem diep in me die zei mij weg te gaan.. Ik kocht de mooiste rozen en legde ze op hem neer...daarna zijn alle ander familie leden thuis gekomen en hebben we met elkaar gehuild, en gelachen,verhalen opgehaald over jou mijn schat. ze hebben je allemaal gekust en geknuffeld iedereen zat om je heen, we hebben nog met elkaar gegeten, toen onze kleine meid woorden sprak vol met liefde, ze vertelde jou dat je nu een sterretje was geworden en zal stralen op ons voor altijd. Toen werd het tijd we moesten je gaan brengen naar de eeuwigheid..de avond was gevallen het dierencrematorium ze wisten dat je kwam... We wikkelde jou in je eigen kleed je kreeg je koningsmantel aan. want jij was onze kleine prins, jaren lang heb je er op gesabbeld, de gaten ja die zitten erin.. We kregen nog een bakkie koffie en toen terug naar huis, ja met tegenzin. We liepen het crematorium uit de hemel was bewolkt toen plots een piepklein plekje tussen de wolken het leek wel of de hemel open ging..iedereen die mee was zag het, daar was plotseling die ene hele grote ster we keken allemaal naar boven en hielden onze adem in. Daar stonden we met z'n 6en niemand die iets zei, we keken zo een paar minuten we gooide kushandjes naar boven we zwaaide allemaal de hemel werd weer door de wolken gesloten was dit een teken ??? Ik denk van wel.. Het was in ieder geval voor ons heel bijzonder. De nacht was lang en koud ik kon de slaap niet vatten zonder mijn kleine spruit...ik kreeg het Spaans benauwd..mijn schatje in een koelcel..O dit doet zo zeer, nooit meer lekker bij ons..nooit meer een kus van jou...je was een hond die kon kussen nog nooit heb je ons gelikt je drukte altijd je dikke grote zwarte neus tegen onze lip... ik kan het maar niet bevatten de ochtend brak al aan...we moesten je gaan cremeren, we trokken onze mooiste kleren aan.. Om 12:00 werden we verwacht, we gingen weer naar binnen we kregen weer een bakkie koffie en gingen toen naar jou, daar lag je lief en vredig, je was ontspannen veel vrediger dan toen je werd gebracht, ik weet nu het is goed zo, je wandeld nu in de hondenhemel heerlijk een nieuw mooi pad..ooit als mijn tijd is gekomen hoop ik zo dat jij daar staat aan de andere kant van de brug dan gaan we samen weer opstap...
Gisteren mocht ik je halen je urn staat nu hier, vandaag 9 februari ben ik jarig.. Wat is dit voor cadeau denk ik telkens weer. Aanstaande maandag 11 februari was het jou beurt 15 zou je zijn geworden, helaas is dit op een paar dagen na niet helemaal gelukt...het geeft niet dat dat niet is gelukt, we hebben je gekregen toen je 6 wkn oud was en elke dag was met jou een feest je was een vreselijk lief huisdier we houden van jou tot de hemel en weer terug. Dag mijn lieve schatje ooit zien we jou terug...
Rust zacht mijn lieve engeltje, we houden veel van jou !!! Tot de hemel en weer terug..
Verstuurd vanaf mijn iPad
Hoi Greetje en de andere ik woon in Amsterdam , heerlijk aan een park. Vanmiddag heb ik voor het eerst een wandeling in ons park gemaakt in mijn eentje het was raar heel raar.. En mijn dochter kwam aan het einde van de middag in tranen thuis, want die was een paar haltes eerder met de bus uitgestapt om in het zonnetje alleen door het park naar huis te lopen..in tranen kwam ze thuis..o mam zei ze ik heb gewoon lopen janken in het park...wat een gemis..hoe lang gaat dit verdriet duren vraag ik me af..sommigen hoor ik zeggen maanden... In een pb kreeg ik het verdrietige nieuws van iemand die was er na 3 jaar nog niet overheen... Heel raar maar diep van binnen weet ik en voel ik dat van den broek helemaal niet wil dat wij zo overstuur zijn... Waar ik wel mee zit is het feit..toen ik Dirk vond ik hem heb opgetild op de tafel heb gelegd en hem heerlijk heb schoon gewassen. Pas vanavond zei een stem in mij.. Waarom heb je geen dierenambulance gebeld. Wie gaat zijn hond nou wassen als je hem zo in zijn kots vindt... Ik vraag me nu af misschien had ik hem kunnen redden..zo stom dat ik nu pas aan een dierenambulance denk.. Afgelopen woensdag morgen al weer 1 week geleden ..verleden week zei mijn intuïtie totaal wat anders normaal gesproken ben ik van de rapido wat handelen betreft..wist ik onderbewust dan toch dat ie ging sterven.. Ik lig er mee met mezelf overhoop... Normaal ben ik helemaal niet zo... Maar lieve Dirk was zo apaties...ooo verdorie ik worstel hier mee...niemand in mijn omgeving heeft iets gezegd over een ambulance bellen.. Normaal ben ik altijd zo snel met handelen..verdikkie. Kan der niet van slapen... Mis me lievie zo..
Ik ben zo een verdwaasde geweest de afgelopen dagen ,en zo vreselijk bezig met mijn eigen verdriet dat ik helemaal in dit mooie topic de verhalen en foto's van jullie allemaal niet heb gelezen, ik heb er net tijd voor uitgetrokken en alles gezien en gelezen. Zo mooi... jeetje wat had een ieder een eigen mooi verhaal en schitterende foto's en het verdriet , nu voor mij zo herkenbaar..klinkt misschien gek maar ik voel me gesterkt door het feit dat jullie allemaal snappen wat ik voel.... Ik wil daarom zo ontzettend bedankt zeggen naar iedereen die een lief woord voor me heeft , en me een hart onder de riem wil steken... Wat een fijn gevoel is dat.. B.E.D.A.N.K.T. heel erg bedankt..
Ooo dank jullie wel lieve mensen... Het geeft kracht, maar het huilen stopt maar niet... Ik wilde vandaag gaan strijken ik heb alles klaar gezet maar mijn gedachten gingen steeds naar de foto's die er nog zijn voor dat de pc en de iPad kwam..dus ik ben maar gaan duiken in een kast met boxen vol foto's ..ha ik zit hier nu omringd met zo veel herinneringen ...inmiddels vond ik een geweldige die is meteen in een lijst gegaan en hangt nu in de hal naast zijn riem handdoek en andere gekke uitlaat spullen.. Ik ruim het niet op hoor..ik gebruik het excuus makkelijk voor als Anny komt de pup van mijn ouders... Waarom zou ik alles opruimen, moet er niet aan denken... Zijn veel te blitze honden mand blijft ook staan, niet dat ie daar ooit in heeft gelegen, die draak lag altijd op de bank..wel fijn dat Anny er nu graag in ligt... Wel jammer dat ik niet weet hoe ik foto's moet plaatsen..maar eerst zal ik de foto' s moeten laten scannen.. Maar dat is weer voor latere zorg.. Zonder mijn verhaal hier telkens te posten had ik het denk ik niet uitgehouden..dit doet me zo goed, ik kijk er gewoon naar uit om van jullie te lezen en te horen..zo lief en warm allemaal... Met de ambulance bedoelde ik gewoon waarom heb ik niet gebeld, ik zei het vanochtend tegen mijn Dochter en die zei ook nog tegen mij: mam toen je hem vond was je zo kalm en liefdevol, mam je ogen straalde liefde uit hoe hem daar stond schoon te wassen en een bed voor hem had gemaakt ..ik schijn gezegd te hebben ga maar mijn hartje het is goed zo.. Sluit je oogjes maar.. Ik kan me der niks meer van herinneren maar als mijn dochter het zegt zal het wel zo zijn....hebben jullie nog naar dat liedje waarvan ik de link stuurde geluisterd...zo schattig.. Zoet en zacht..
Dirk in de puppy tijd.
Greetje wat een geweldig idee om te schrijven over Dirk toen ie nog klein was.. Hahaha. Ik hoop alleen niet dat andere mensen het storend gaan vinden.. Want het wordt me een verhaal..
Wat een tiran was dat puppy kind. mijn vorige teckel maxim was 9 jaar en ik vond hem achter uitgaan,ik dacht misschien doet een pup hem opleven zo krijgt hij der misschien weer zin in. ik kreeg toen een advertentie onder ogen van mensen uit ede die hadden een ruwharige teckel waar mee werd Gefokt, de dochter van die mensen hadden een rode ik zeg altijd maar Jan Jans' en de kinderen teckel en dat was echt een reuze teckel daar mee werd ook gefokt. Door een stomme fout van hun zijn die twee op een onbewaakt ogenblik gedekt. Het nest zou dus niet loep zuiver zijn.. Maar goed ik zag de advertentie en doordat er natuurlijk geen stamboom op zat iets wat mijn maxim die loepzuiver van het Ooisterwijkse hoekje kwam, wel had maar altijd ziek is geweest (stofwisselingziekte) pfff ook zo een verhaal apart dacht ik kom op ik ga kijken kan mij die stamboom nou schelen..ik zoek een vriendje voor mijn max. Ik naar ede niemand in mijn familie wist dat ik ging kijken voor een pup. Ik kwam bij die mensen thuis waar 9 schitterende pups van 6 wkn in de kamer liepen.. Ieder pup kwam naar me toe ..behalve Dirk die sjeesde als een dolle stier de hele kamer door en gaf me geen blik waardig..ik heb geleerd neem altijd de pup die naar je toe komt, maar ik was verliefd op die dolle.. Ik mocht hem kopen voor 300 gulden. Waar ik heel veel spijt van kreeg later was het feit dat ze ook een pup uit het zelfde nest een teefje, met een infectie aan zijn oog die mocht ik gratis mee nemen alleen moest ik bij een DA het oogje laten verwijderen..mijn hart was groot genoeg maar mijn verstand zei nee, ik kan niet thuis komen met 2 teckels erbij ..maxim zou die dat wel zo fijn vinden..nog maar te zwijgen over mijn familie haha.. Ik heb er altijd spijt van gehad dat ik het toen niet Heb gedaan. Maar goed ik ging huiswaarts met die dolle in een kartonnendoos.. De hele weg heeft mijn nieuwe gekkenhuis geblaft.. In Amsterdam aangekomen ben ik nog even langs Dirk van den broek gegaan met de pup in mijn handen. Ik pakte zo een mandje en zette die met de pup in mij karretje.. Thuis gekomen heb ik dat mandje met de pup voor de deur gezet aangebeld en weggelopen . Degene die open deed was ook opslag verliefd het mandje ging naar binnen en ik kwam later. Van de broek was op tafel neer gezet iedereen was vrolijk en blij... Over zijn naam bedenken hebben we niet lang gedaan... We waren het allemaal eens we hadden een terrorist erbij.. Die arme Maxime had geen moment meer rust, zij moest het echt ontgelden..Dirk pleegde een aanslag op haar staart hij beet er in en liet gewoon nooit meer los .. En hoe vaak ik de pup ook los maakte van der staart telkens greep ze hem weer bij der staartje het ging steeds bloeden zo erg was dat voor die arme max, we hebben toen der staart ingezwachteld om erger te voorkomen....bij de dierenarts waar we kwamen voor de puppy prikken keek de arts nog even naar Maxje en daar werd ondekt dat max een ruis had in haar hart , en volledige rust moest hebben..Jeetje daar waren we behoorlijk van geschrokken, de pup erbij was gewoon veels te druk en vermoeiend voor die arme schat..maar het leed was al geschied als ik dat eerder had geweten was ik nooit aan de nieuwe pup begonnen..wat een slechte timing.. 4 weken na de komst van Dirk werd ik gewekt door Maxime deze teckel hebben wij nooit geleerd trappen te lopen maar die ochtend stond ze jankend en hijgend naast me bed ik werd er wakker van en zag die lieverd ze had het zo benauwd, ik ben mijn bed uitgesprongen jogging pak aan om naar de dierenarts te sjeesen..dit zag er helemaal niet goed uit.. Ik werd helemaal hysterisch want ik kon mijn autosleutels niet vinden.. Opeens ging max liggen op haar zij een golf bloed kwam uit haar bek en die vreselijke irritante van den broek bleef maar op der springen het bloed zet werkelijk overal, jammer genoeg hadden we toen nog nooit van een bench gehoord.. Ik heb die draak een Holvlinder de tuin in gegeven en een ambulance gebeld.. Waar die vandaan kwam weet ik niet maar ze waren er binnen enkele minuten helaas heeft het niet mogen baten maxim haar hartklep was afgescheurd bleek uit autopie.. Het was een vreselijke tijd maar zo anders als nu.. Toen ben ik elke minuut van de dag getroost door die terrorist ik ging toen zo veel anders om met mijn verdriet. Vrij direct na het overlijden van Maxime werd ik de prooi van Dirk waar ik liep waar ik ging overal was die pup ze hing altijd aan mijn broek. ik weet nog goed dat ik even snel naar boven moest om iets te pakken ik was nog niet boven of Dirk stoof de trap op achter me aan.. Ik wilde met Dirk net als bij max traplopen absoluut niet aanleren maar Dirk zat al boven voor ik er erg in had ik denk dat ie nog geen 10 wkn was. Deze hond was werkelijk niet te geloven zijn hele leven rende hij trap op trap af.. Het was net een vliegend konijn.. Super snel en stapel maf. Gelukkig nooit rug problemen gehad echt nooit en Dirk tjonge jonge die was me een partijtje groot..wij hebben best een vrij hoog bed maar Dirk sprong er gewoon op.. Dirk en ik werden al gauw door iedereen me and my shadow genoemd. Ik kon geen stap meer zetten zonder die hond.. Als ik op de bank zat zat hij ook op de bank als ik naar het toilet moest liep ie altijd mee .. Pffff Dirk was geen blaffer maar ik moest het niet wagen om de toiletdeur te sluiten hij moest en zou mee, dit heeft ie gedaan tot zijn laatste dag.. Sta ik te koken lag ie tussen mijn voeten..menige keer brak ik bijna mijn nek, of kreeg Dirk bijna weer een schop die hond was zijn hele leven waar mijn voeten waren.. S'nachts lag ie als een baby tussen ons in. ( ook heel leuk) Toen opeens ging die met me zoenen dan zat ik ergens sprong die op mijn schoot zijn voorpoten op mijn schouders en dan drukte hij zijn bovenlip iets omhoog je zag dan een klein beetje zijn tanden drukte zijn altijd en eeuwige snotneus tegen mijn mond, hij bleef dan zo zitten ik moest hem echt wegsturen wat een gekke malloot.. Zijn hele leven heeft hij dat gedaan..het moment voor zijn streven deed hij die beweging nog eenmaal zijn lip ging iets omhoog zijn ogen keken me aan... Ik denk dat hij toen ook is gestorven geen zucht geen kreun helemaal niets alleen die lip zag ik iets gaan...
Dirk werd mijn stalker...het werd alleen maar erger hij wilde ook vaak beslissen als het tijd werd om naar bed te gaan....hij bepaalde alles, als ik zei straatje bleef die liggen, wilde hij naar buiten pakte hij zijn riem. Was de waterbak leeg schoof ie hem naar mijn voeten had ie honger blafte hij in de keuken 1 keer. Dirk was eigenlijk best handig hij besloot alles zelf... En hij kreeg altijd zijn zin..
Ik denk dat Dirk een maand of 6 moet zijn geweest toen ik er achterkwam dat hij uit een nachtlampje van het bed de gloeilamp had opgevreten het was al heel laat in de avond hij lag op bed met alleen nog de fitting in zijn bek zijn lippen een beetje bloedend Jezus wat een schok ging er door me heen..ik heb de dierenarts gebeld ik mocht naar zijn privé adres aan huis komen. Daar kreeg hij twee rollen beschuit te eten en toen moest die maag nog leeg een injectie om te spugen , maar hij heeft het overleeft..Dirk was een lijpo eerste klas, voornu ga ik er mee stoppen want volgens mij is deze post schandalig lang...
Verstuurd vanaf mijn iPad
Ik kan ook nog in tranen uitbarsten hoor, ik mis Tieg ook nog enorm, af en toe bevliegt dat me nog steeds.
Mutsi lijkt zo enorm op haar moeder dat ik af en toe een brok in mn keel krijg als ze weer iets doet waar haar moeder goed in was...
De kleine dingetjes, het blijft moeilijk...
Het moet een plaatsje krijgen en dat kost tijd merk ik..
Ik vind er dus niets vreemd aan dat je verdriet hebt, de kleine man heeft een stukje van je hart meegenomen naar de hondenhemel, en dat doet zeer..
Het was vandaag al weer 3 weken geleden, is het ect raar als ik nog steeds zo veel verdriet heb.. Afgelopen week ging het best wel goed , maar de laatste 2 dagen is het weer een en al verdrietigheid wat de klok slaat.. Pfff ik wordt er zelf een beetje moedeloos van.. Mijn lieverd heeft een fantastisch leven gehad .maar ik kan het maar niet los laten.. Wat is de dood toch een raar fenomeen..en waarom leven onze schatjes maar zo kort ? Ik wist niet dat het verlies van een hondje zo veel impact op mijn leven zou hebben.. In een ander topic heb ik deel 1 over zijn leven geschreven, nu komt er geen woord meer uit mijn zal maar pen zeggen.. Als ik schrijf voel ik pijn verdriet en gemis..ik zou zo graag vrede voelen omdat hij altijd zo gezond als een vis is geweest ..tot het moment dat ie stierf..het ging te snel zo plotseling.. Pfffff ik hoop zo ooit zonder verdriet verder te kunnen schrijven want er zijn zulke mooie grappige ontroerende en fantastische verhalen over van den broek te vertellen..
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?