hond gromt plots naar baasjes

Beste,

Wij hebben een rashond (Laekense herder) van 1 jaar en 8 maand. Zijn eerste levensjaar gingen we naar de hondenschool waar onze hond door iedere trainer werd opgemerkt (niet enkel vanwege zijn uiterlijk). Er werd mij door iedereen aangeraden mij 'erboven' te houden omdat het een dominante hond bleek zou zijn (hij was nochthans zeker niet het haantje de voorste in de nest). De hondenschool was voor mij (en ook voor m'n hond denk ik) zelden ontspannend, maar ik heb er toch wel veel geleerd. Ondertussen hebben we ook een zoontje van 9 maand waartegen onze hond zich nooit slecht heeft gedragen (hij negeert de baby).

Sinds een drietal dagen gromt onze hond zonder schijnbaar aanwijsbare reden naar ons. Het is alsof hij plotsklaps van humeur veranderd (bv. wandeling en spelen en even erna grommen als ik in de buurt kom of hem een bevel geef; bevelen 'af', 'staan', 'voet' direct uitvoeren en erna grommen).

Het begint bij zacht grommen waarop ik reageer door mijn stem te verheffen waarna hij harder gaat grommen. Qua houding zijn de oren dan meestal naar voor gericht of half zijdelings en de staart recht achteruit. :-( Terwijl hij soms een halve minuut voordien nog kwispelde of zich klein maakt met de oren plat en opkijkend (van achter het raam als hij buiten zit).

Ik hoop dat dit puber-gedrag is en dus van voorbijgaande aard! Hoe reageer ik hierop. Totnogtoe lijkt niets te helpen (stem verheffen of bij nekvel pakken) aangezien het grommen steeds terug komt. HELP!!

bij wat voor hondenschool zat jij??
heeft die je geleerd om je hond in zijn/haar nekvel te pakken?!?!
dit is dus totaal verkeerd!

je moet je hond absoluut NIET zo straffen.

hoe je dan wel moet reageren : negeren....
ik denk dat jij teveel bent gaan domineren over je hond, jou hond voelt zich bedreigt en gaat daarna grommen als jij dan ook nog eens je stem gaat verheffen voelt hij zich alleen maar ernstiger bedreigt...
als je hem in zijn nekvel pakt... tja dat snap je zelf ook wel

Ik denk dat je juist een gevoelige hond hebt,die zeker geen hard sprekende commando's nodig heeft.
Dit het type dat goed is om naar te fluisteren.
Ik zou verder gaan op een zachte manier,welmet regels,maar minder hard/star en direct.

Misschien kun je hier meer uit halen:

http://kynoblog.com/artikelen/kalmerende-signalen-de-kunst-van-het-overleven

http://kynoblog.com/artikelen/de-puppy-en-de-jonge-hond-over-opgroeien

http://scooterandfriends.homestead.com/Lezersservice_Hondenleven_8__Stress.pdf

Weet je wat het is.
Ineens gaan grommen kan heel veel betekenen.
Is moeilijk te zeggen zo.

Het kan pijn zijn, angst, onzekerheid enz.

Zomaar bestempelen als dominant is niet handig van de hondenschool.
Jij denkt dat je daar heftig op moet reageren omdat ie de controle wilt overnemen.
Maar misschien is ie wel zo erg onzeker dat ie zn eigen gaat verdedigen.
Dan moet je heel anders met hem leren omgaan.

Als je hondenschool je inderdaad aangeleerd heeft om hem bij zn nekvel te pakken ga dan aub direct naar een andere hondenschool.
Volg desnoods nog een cursus.

Ik denk dat je een beetje té doet. De spanning tussen jouw en je hond is zich al aan het opstapelen sinds dat hij pup was, en nu is het hem te veel geworden schijnbaar. Je moet een hond zo min mogelijk straffen en corrigeren, en zo veel mogelijk belonen. Dus het tegenover gestelde van wat je nu doet. ZEKER je hond niet in zijn nekvel pakken of op zijn rug gooien! Als je een slipketting hebt: gooi die weg! Honden hebben ook hun grenzen, en die grens is nu bereikt.

Een zusje van mijn hond is als hulphond opgeleid geworden. In haar opleiding(Van pup af aan) is van alles mis gegaan(Fout 1), ze kon niet met de onnodige spanning omgaan, plus dan alles wat ze moest leren. Uiteindelijk is ze wél goed gekeurd geworden(Fout 2), ze ging naar een man in een rolstoel. Die man heeft haar geslagen(Fout 3), en binnen een week is ze weggehaald. Door al die spanningen is ze letterlijk overspannen geworden, ze kon niks meer aan, stortte helemaal in.

Natuurlijk is jouw geval helemaal niet zo extreem, maar het laat duidelijk zien dat je hond jouw aanpak niet kan waarderen.

Totnogtoe lijkt niets te helpen (stem verheffen of bij nekvel pakken) aangezien het grommen steeds terug komt. HELP!!

Het komt steeds terug omdat je hond zich hartstikke bedreigd voelt.
"niets helpt"...er zijn nog zoveel meer dingen die je kunt uitproberen om een goede band op te bouwen met je hond,de dingen die je hebt geprobeerd zijn juist dingen om je hond te laten merken/voelen dat je niet te vertrouwen bent.
Grommen is trouwens een afstand vergrotende communicatie,als hij kon praten zou hij zeggen dat hij het niet fijn vindt wat er gebeurd op dat moment,hij kan alleen grommen als communicatie middel.
Hij kán alleen honds reageren,hij is een hond,hij kan niet menselijk praten.
Denk daar eens over na.

En natuurlijk haar ook even laten nakijken door de dierenarts om iets lichamelijks uit te sluiten (:

MAg ik je alsjeblieft aanraden om naar een andere hondenschool te gaan zoeken? Ik wil geen nare verhalen vertellen ofzo, maar het verhaal doet me denken aan één van de honden die bij mij een speciaal plekje hebben.. Ik kende een hele leuke hond, eigenlijk de eerste hond waar ik helemaal dol op was.. Hij was leuk, enthousiast, lief, blij,mooi maar had dominante trekken. De hondenschool raadde de eigenaar aan om zich flink als de baas op te stellen en de hond bij een overtreding in zijn nekvel te grijpen en te schudden. De hond ging langzam rare, nare trekkjes vertonen. Hij kwam bij je zitten, maar als je hem aaide gromde hij, diep en zacht. Hij claimde een stoel, je kon hem absoluut niet meer bij zijn nek aanraken, je kon hem niet meer uit de achterbak van de auto halen, want hij beet echt. Bij elke correctie werd het gedrag erger..Hij heeft verschillende malen gebeten en is uiteindelijk ingeslapen...

Later pas kwam de eigenaar erachter dat ze bij de verkeerde hondenschool advies hadden gehad. De hond had telkens verkeerde signalen gehad. De hond werd niet voldoende begeleid, maar als hij zelf de leiding nam werd hij afgestraft. Hij begreep het niet meer...

Nu wil ik geen spookverhalen vertellen ofzo hoor, en het betrof wel een hond met een zogezegd 'verleden'maar de eigenaren hadden graag bij leven van hun hond ander advies gehad.Maar ik hoop gewoon zo dat je niet hetzelfde overkomt.. Misschien een keer een idee om naar een andere hondenschool te gaan kijnken, of te overleggen met een GT?

Ga maar eens een heel andere aanpak proberen lijkt me. Wat jammer dat jullie niet leuk en ontspannen konden oefenen en dat er een stempel van dominantie op je hond gedrukt is door de hondenschool.
Hem op de grond drukken leert hem dat jij onbetrouwbaar bent net als in het nekvel pakken, hij wordt alleen maar bang voor je.
Grommen doet een hond als communicatiemiddel, de volgende stap zal bijten zijn. Ik denk dat je hond zich niet veilig voelt bij je en daarom gromt. Een herder is bovendien een erg gevoelige hond.

Zelf zou ik even terug naar de basis gaan, je hond vriendelijk toespreken zonder stemverheffing, geen druk maken door allerlei commando's die hij zo snel mogelijk moet opvolgen, maar een leuk denkspelletje met hem doen. Korte rustige wandelingen zonder al teveel afleiding. Het gaat erom om weer rust in de hond te brengen. Je houding rustig en kalm houden.

Honden kunnen enorm veel signalen afgeven, die je als eigenaar moet leren kennen en je aanpassen.
Lees de links maar goed door die je gekregen hebt, er gaat vast veel duidelijk worden wat er mis gaat.

vlak voor hij werd ingeslapen kon je niks meer met de hond.. je moest zn eten eerst neerzetten, en dan pas de hond erbij laten, anders beet hij, je moest niet een onverwchte beweging in zijn richting maken, hij kon niet zommar geaaid, je mocht absoluut geen dingen van hem afpakken, soms kwam hij op je af gegromd.. enz. enz..

Bedankt voor de talrijke reacties / adviezen. Ik heb het dus vanaf deze morgen anders aangepakt: als ik merkte dat hij zou grommen, hem niet meteen gecorrigeerd door stemverheffing maar de zogenaamde kalmerende signalen uitgevoerd (even wegkijken en als dat niet meteen hielp mijn rug draaien). Onze hond was in’t begin terughoudend, maar het beterde naargelang de dag vorderde. Hij heeft vandaag dus niet naar mij gegromd. We hebben gewandeld en gespeeld …

Jullie moeten mij nu niet afschieten maar ’t is voor mijn gevoel wel een beetje raar omdat ik mij aanpas aan de hond … ‘k Bedoel dat ik altijd heb gehoord dat ik moet beslissen en niet de hond (bv. ik begin een spel en ik eindig een spel of als ik een bevel geef is het de bedoeling dat hij dat meteen uitvoert en niet dat ik het blijf herhalen … ). Misschien fixeer ik mij te hard op die controle die ik moet hebben met in mijn achterhoofd mijn baby. Het speelt ook steeds door mijn gedachten (info die ik las n.a.v. de geboorte van onze baby) dat ik de hond moet zien als roedeldier die elke kans zal aangrijpen om hoger in de ‘rangorde’ te geraken.

Maar aangezien het onze relatie ten goede komt, ga ik het toch maar meer gebruik maken van de kalmerende signalen en er verder over lezen zodat ik zijn lichaamstaal beter leer kennen en er beter kan op reageren.
‘k Ben blij dat het vandaag weer beter ging, want ‘k was gisteren even alle vertrouwen kwijt. Hetgeen natuurlijk ook gold voor de hond.

Over het dominante gedrag op de hondenschool wou ik nog het volgende kwijt. De eerste klas was de zogenaamde puppyklas waarbij de hondjes met elkaar mochten spelen en vrij rondlopen zonder lijn tot een bepaalde leeftijd. Na observatie en overleg tussen de trainers werd beslist dat onze hond een maand vroeger naar de volgende klas mocht vanwege zijn gedragingen naar de andere puppy’s.

niet over iedere hond hoe je te " domineren " niet iedere hond heeft dat nodig.
net als dat als je een kind te strak aan het lijntje houdt hij misschien wel de verkeerde kant op gaat, moet je een hond ook niet iedere keer te strak houden
vooral door blijven werken met de kalmerende signalen denk dat dit zeker voor jullie hondje de oplossing is!

Maar Stijn...je beslist ook!

Het is net als op straat. Je wil graag naar de overkant maar van links komt een auto aan. Heb jij niks over te zeggen, die bestuurder ziet jou misschien niet eens. En dan moet jij reageren...jij moet een keuze maken. Steek je over en ga je een confrontatie aan, of wacht je en kies je een vredigere oplossing?

Jullie zijn twee levende wezens. In welk universum is het acceptabel het ene individu weg te cijferen, en het andere individu een vrijkaart te geven? Jullie zijn samen, dus zullen jullie samen een interactie aan moeten gaan. Jij als mens bent hierin dusdanig begaafd, dat jij kunt kiezen welke route jullie inslaan.

Je beslist...maar je beslist over je eigen actie, en daarmee maak je een keuze voor de toekomst. Honden zijn geen robots, geen monsters...het zijn prachtige dieren met een eigen wil en hun eigen voorkeuren. Misschien komt er ooit een tijd dat je anders moet kiezen, dat je een confrontatie wel aan moet gaan. Maar dat is niet het doel dat je moet hebben. Het doel is een prettig samenzijn met de hond, en binnen dat kader is geen plaats voor intimidatie en dominantie. Wel voor respect en communicatie.

Die keuze maak je als "baas" elke dag opnieuw. Bij elke handeling en bij elk contact. Een verantwoordelijke "baas" is zich daarvan ten alle tijden bewust.

Goed dat je een andere manier probeerd. Maar zorg wel dat je die manier ook volhoud en goed aanpakt.
Van verkeerde signalen raakt je hond ook onzeker van.

Natuurlijk beslis jij en ben jij de baas.
Maar je moet alleen een commando geven wanneer je weet dat je hond deze kan uitvoeren op dat moment.

En je moet inderdaad zelf ook rustiger worden.
Je hond weet hoe je je voelt en hij reageerd daar ook op.
Dus eigenlijk moet je er voor zorgen dat je zelf lekker relax ben voor dat je iets gaat ondernemen met je hond.
Het zij wandelen of spelen maakt niet uit.
Het zal niet makkelijk zijn hoor, maar begin bijv. de training met een leeg hoofd en goede moed.
Heb vertrouwen in je hond.

En als je denkt er echt niet meer uit komen wacht dan niet te lang met een GT in schakelen.

Succes

ik lees dat je genoeg adviezen krijgt waar je zeker wat aan hebt, maar wat mij is opgevallen.....

ik heb een zoontje van 9 maanden, die negeert tie ? heb je de hond nergens bij betrokken bij je zoontje ? daar kan ook het grommen in zitten naar jullie toe, denk daar eens over na om de hond erbij te betrekken bij je zoontje, nu is tie 9 maanden, straks wil die ook lief enleed kunnen delen met je hond, en dan zijn het geen maatjes, misschien eens over nadenken dat jullie aandacht aan jullie zoontje geven, en de hond er niet bij betrekt ? want waarom negeert tie jullie zoontje ?

Alvorens de baby er was heb ik mij proberen informeren omtrent de relatie tussen hond en baby. We trachten ook nog veel aandacht aan de hond te geven. Als ik de baby begroet nadien zeker ook de hond begroeten. Natuurlijk gaat er minder aandacht naar de hond (kan niet anders, want de aandacht die je kan geven dient te worden opgedeeld), maar we proberen het zo te doen dat er de hond weinig van merkt.

Heb ook eerste luiers van baby in huis gelegd en geopserveert hoe de hond er op reageerde: hij snuffelde en liet ze liggen. Een keer nam hij de luier vast en begon hij er mee te slingeren, waarna ik hem corrigeerde.

'k Weet / las dat velen hunb baby bij thuiskomst op de grond plaatsen en de hond laten begaan. Maar dat durfden wij niet. Ik hoorde ook dat de baby best altijd letterlijk hoger wordt geplaatst dan de hond omwille van de rangorde omdat een kind (baby) deze rangorde niet zelf kan "afdwingen".

Als dehond in de buurt van de baby kwam hebben we hem steeds aangespoord rustig te zijn, vandaar waarschijnlijk het negeren. Is het negeren van de baby dan een slecht teken?

Stijn ik vind het goed dat je wel helder genoeg bent om je te realiseren dat wat je deed niet werkte voor de hond en voor jou,het had er tenslotte al flink je band mee beschadigd.
Goed om te lezen dat je hond nu al zo goed reageerd,maar dat is wel grappig alsje begint over dat je denkt alle beslissingente moeten nemen enz,nu heb JIJ deze beslissing genomen(je zachter op te stellen naar jehond,meer begrip hebben voor de hondentaal,voor het dier zijn)en je hond doet meteen wat je graag wilde!

Ik snap zeker de omschakeling hoor,als je alleen maarbent "gevoerd"met het idee dat je ver boven je hond moet staan en je nu ineens -voor je gevoel- moet gaan luisteren naar je hond ,dat dat even overkomt als dat jij je moet aanpassen aan de hond...
Dat is het wel een beetje,maar eigenlijk is het gewoon respect hebben voor het dier wat je in huis hebt gehaald,er zit zoveel meer achter het dier dan alleen maar : de op afstand bedienbare hond te zijn,die voor 100% moet luisteren,die nooit fouten mag maken die voor de baas niet kunnen(eigenlijk gewoon hond zijn).Zo ontneem je je hond eigenlijk zijn dierzijn.En dat is natuurlijk niet eerlijk.
De mens wil graag een dier in huis,dat beest past zich zeer goed aan,jekan er héél veel mee,maar het blijft een dier.

Ik hoop dat je echt doorgaat waarvan jenu hebt gezien dat het werkt,hoe kalmer jij overkomt,hoe meer je hond je vertrouwd.Zo wil de hond veel voor jou doen,een samenwerkingsverband.
Als je nog uitgaat van de roedelmethode,denk dan ook aan het feit dat die gebasseerd is op wolven in gevangenschap,die werden gestressd van het feit dat ze niks te doen hadden,dat het een bij elkaar geraapt zooitje van de mens was en raakte gefrustreerd.

In een wolven roedel in de natuur zijn er geen correctie's een harde straffen,als er constant ruzie zou zijn dan zouden ze elkaar verwonden,een verwondde wolf kan niet mee jagen,daarmee is het hele idee van een roedel naar zijn grootje,ze hebben elkaar nodig om te kunnen jagen,om te kunnen overleven.

Succes en een ongedwongen knuff voor je hond

Ik ben het toch een beetje eens met Willemijn.
De band tussen je hond en de baby moet ook zeker opgebouwd worden.
De hond moet ook betrokken worden bij de baby.

Je kan bijv. als je baby aan het voeden bent de hond ook iets lekkers geven.

Honden zijn inderdaad gewoon roedel dieren, en de opvoeding van een hond is gebaseerd op de sociale omgang met elkaar(eigen roedel), werken voor elkaar, zichzelf in dienst kunnen stellen voor een ander, leiding kunnen geven, samenwerken enz. Een hond blijft niet altijd maar proberen om hoger op te komen, wil overigens wel duidelijkheid over zijn positie(wie zou dit niet willen?)zijn deze dingen duidelijk dan is de hond tevreden, dus een duidelijke structuur in huis is iets waar je naar toe gaat werken samen met je hond. Ook moet je je bewust worden tussen de verschillen tussen honden en mensen, de normen en waarden die wij kennen en die wij uit dragen, kent een hond niet, alle regeltjes die wij hebben, hebben voor de hond weinig tot geen waarde.

De "Roedelmethode" waar Soraya over spreekt, is vast een klein misverstand, ik denk dat ze bedoeld "Dominantie theorie" van vroeger. De "Roedelmethode" is juist gebaseerd op onze huishond en niet op de wolf.
Dat jij de hond leiding gaat geven, betekend niet dat de hond de leiding zomaar gaat accepteren, ik vind het niet raar dat een hond gaat tegenstribbelen wanneer hij opdrachten krijgt van zijn potentiële baas, en dat de hond (nog) niet bij het eerste commando gaat komen is ook best wel logisch want je bent nog steeds, in de ogen van de hond, een potentiële baas, en dat baasje moet eerst nog helemaal “getest” worden uiteraard. Opvoeden van een hond gaat niet/nooit in ons tempo, je moet veel geduld hebben((denk maar aan het opvoeden van kinderen, geduld, duidelijke sturing(tot waar het kind het aankan), consequent zijn enz.).
Honden zullen zich nooit gaan aan passen aan ons “drukke, stressige” leventje, ze doen alles in hun eigen tempo(waarom zouden ze haast hebben trouwens) en wij moeten ons tempo, ons levensstijl, ons gedachten enz. aanpassen aan de hond, en wat voor een hond heel normaal hondengedrag is kan voor ons niet normaal zijn, en kan ook wel eens niet passen binnen onze structuur.
Wordt bewust van het feit dat je er, zeg maar, nog een kind bij hebt, en deze heeft net zoveel structuur, geborgenheid en leiding nodig, probeer ten alle tijde rustig te blijven en na te denken over wat je vraagt van je hond

Nee dat is geen misverstand..voor mij(soroya=soraya )
Stijn heeft het over dat hem is geleerd dat een roedeldier elke kans zal aangrijpen om hogerop te komen,dat je alles moet beslissen ,elke spelletje moet winnen,dat gaat toch over de/een 'Roedelmethode'?
Dat komt voor in menig opstapeling van roedelregels.
http://www.hondenschooldelta.nl/roedel.html
http://www.kcdeventer.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=70&Itemid=62
Alles wat je hierin leest is de dominantie theorie.De roedelregels en dominantietheorie zijn hetzelfde als je goed googled en naleest.Het komt zeker overeen.Het één is van het ander afgeleid.

(ook nog interessanter voor Stijn)
http://www.puppies-en-honden.com/dominantietheorie.html

Wat ik wel zie is dat de Roedelmethode van de www.roedel.com iets anders is dan de 'gewone' roedelsregels(methode).
Zij gaan uit van de hond,maar kan er niet wijs uit worden hoe zij 'dingen' dan wel aan leren.
Verwarrend als alle benamingen door elkaar gaan lopen.

Als het verwarrend wordt door de benamingen, dat zul je een andere manier op zoeken om het uit te leggen, want zo wordt het nog verwarrender

De Roedelmethode® is een geregistreerde naam(geregistreerd handelsmerk (R) ) van http://www.deroedel.com/ , en door dit in combinatie te noemen met andere sites of links(die niets met elkaar te maken hebben) of met de vroegere dominantie theorie dat schept verwarring o.a.

(Er is overigens helemaal niets mis met roedelregels, mits deze regels door honden zijn bedacht en ook door honden worden gebruikt in hun sociale omgang met elkaar
Ook een leuke....Je zou voor de aardigheid je eigen (huis) regels voor je hond eens moeten op schrijven, en dan even na gaan welke regel enige waarde zou hebben voor de hond....)

En als de Roedelmethode® onduidelijk is voor jou? er zijn genoeg studie dagen waar je gerust heen kan gaan, boeken zijn er geschreven, er zijn in Nederland en Belgie een aantal scholen waar je heen kan enz.

Ja, maar dat heeft toch niks met dominantie te maken!? Hij probeert -zoals je letterlijk schrijft- niet hoger op te komen, dus hij overheerst niet, dus is deze methode niet gebaseerd op dominantie. Er staat op de site dat dominantie niet overheersen betekend, maar dat betekend het dus wel. Ze kunnen er wel een andere betekenis aan geven zodat het in hun ogen wel klopt, maar het betekend gewoon overheersen. Ik denk dat de hondenwereld gewoon nieuwe termen nodig heeft, want ze geven nu feitelijk gewoon een hele andere betekenis aan het woord. Bovendien heb ik nog nooit een wetenschappelijk onafhankelijke studie(DUS DOOR COMPUTERS) gezien die bewijst dat honden dominant zijn naar mensen. Dus in dat geval zou je weer moeten aannemen dat dominantie naar mensen mogelijk is(Wat me sterk lijkt, want volgens de ethologie is dat onmogelijk) Elke aanname, is een slechte, want dan wordt het steeds minder voor de hand liggend. Bovendien is het bewezen dat honden semi-solitair zijn, dus ik snap niet dat ze de pagina beginnen met "De hond is een roedeldier", nee, dat is het niet. Er zitten zoveel fouten in, dat ik aan de correctheid van de methode twijfel. Ik gebruik gewoon de methode die werkt voor mijn hond, en dat is niet de roedelmethode. Pas nadat onafhankelijk door een computer is bewezen dat honden dominant naar mensen zijn zal ik deze methode gebruiken, maar ik denk dat dat nooit zal gebeuren.

Claudia en jhento,

Bewijs dat een hond semi-solidair zijn er niet, ook dat zijn aannames.
Wil ik van jou het verschil tussen een semi-solidair dier en een groepsdier wat betreft het sociale leer vermogen.
Daar komt nog bij, ik zou ook wel willen weten waarom de nieuwe studies van david mech over wolvenfamilies nu gebruikt worden in het opvoeden van huishonden? Of waarom de wolf steeds aangehaald worden als we het over huishonden hebben?

En jij zegt dat het ethologisch gezien onmogelijk is dat honden over mensen kunnen domineren, waar haal jij dat weg?

En denk jij dat honden elkaar ook nooit proberen te domineren? En als dat zo zou zijn wat doen de honden dan wel volgens Jou?

Ik had er stiekem al een paar Euro op gegokt.
En...... inderdaad, we zijn weer in een echte dominantietopic terecht gekomen.

Als je dit wat vind moet je deze even doorlezen
http://www.hondenpage.com/hondenforum/96795/onze-labradoodle-buddy-kan-niet-blijven.php

Sorry voor de offtopic.

Gaat het om het leerproces...of om het leefproces? Het verschil tussen een semi-solitair wezen en een roedeldier zit hem in de zelfstandigheid van functioneren. Een semi-solitair wezen is in staat autonoom te overleven en dit soms te prefereren, maar kan tevens in groepsverband werken/leven. Een roedeldier leeft noodgedwongen in een groep. Ook het leerproces is in deze individueler, zelfstandiger...naar het semi-solitaire wezen gekeken.

Ik ben met je eens dat je voor opvoeding van de hond, ook naar de hond moet kijken als soort en niet zo zeer naar de wolf.

Ethologisch gezien is het erg onaannemelijk dat dieren van verschillende soorten van nature uit met elkaar een rangorde relatie aangaan. (Dog, behaviour, evolution and cognition van Adam Miklosi...uitgegeven door de Oxford Biology department)

Verder heb ik al eens gereageerd op de "wetenschappelijke onderbouwing" van de Roedelmethode, maar heb van jou nooit een antwoord mogen lezen.

Vanuit de Nederlandse taal gezien is domineren: overheersen. Dit gebeurd zeker in de hondenwereld, alsook in elk ander groepsverband. Maar dat het gebeurd...moet het daarom dan ook maar goed zijn? Of wenselijk? Evolutie in al haar glorie is niet iets dat stil staat...maar juist iets wat altijd doorgaat. Wij kunnen mede daarom wel degelijk de keuze maken om ons hiervan af te wenden, en door te groeien naar een meer respectvolle relatie met de hond. De leukste honden zijn zelfverzekerde honden die vredig samenleven...laten wij dan ook eens leuke mensen zijn.

Het gaat mij om het sociaal leerproces, wat bijvoorbeeld puppen mee krijgen van de moeder etc.
Honden prefereren om in groepsverband te leven, teef/reu en het nageslacht..etc. de gehele opvoeding van de puppen/jonge honden is gebaseerd op dit samenleving verband. Dit is wat je dus ook nog steeds ziet als een moederhond puppen krijgt, ook is de gehele hondentaal gebaseerd op samenleven in groepsverband.

Ethologisch gezien zullen dieren van verschillende soorten geen relatie met elkaar aangaan(logisch want natuurlijk bekeken hebben ze helemaal niets met elkaar), maar spreken we nu over wilde dieren of onze gedomesticeerde huishonden, want onze huishonden gaan wel relaties aan met andere dieren en ook van een ander soort, denk aan bijv. katten, maar ook zoeken honden contact met mensen, wolven daarentegen zullen nooit interactie zoeken met mensen ook al zijn deze wolven in de dierentuin geboren, waar veel contact is geweest met de oppassers (http://dogtime.nl/hondengedrag-voor-de-fijnproever-de-roedelmethode/het laatste filmpje "verschil tussen wolf en hond").
Als honden dus een relatie aan gaan of contact gaan zoeken met andere wezens zullen ze al hun geleerde communicatie middelen ook gaan gebruiken in die relaties, en ze laten vast niet de helft achterwege.
Als onze huishonden semi-solidair zijn zouden we ons misschien af moeten vragen waarom onze honden allemaal zo nodig met elkaar gesocialiseerd moeten worden(in de vorm 'wat vragen wij dan van onze hond?', en als we het gaan vergelijken met de vroegere studies over wolven, waar wolven bij elkaar gezet werden van verschillende families, en waar dus ook veel gevechten uit voort kwamen, want de gevechten waren natuurlijk een logisch gevolg van de krappe ruimtes waar deze dieren leefden maar dat lijkt me logisch, de grootste oorzaak van de gevechten was dat de wolven uit verschillende families kwamen, andere geuren dus. Wij doen dit ook met onze huishonden, we plaatsen honden bij elkaar van verschillende families en dus ook een andere geur.

Zolang wij honden hebben, hebben we altijd meerdere gehad(min. 4 iig). Vrij geregeld zijn hier puppen bij geweest, of eigen of vreemden, ander ras of hetzelfde ras, die puppen werden opgevoed door de ranghoogste hond (ook door ons uiteraard, maar dat laat ik even achterwege) en natuurlijk ook wel door de lagere honden in de groep, ik zeg de ranghoogste hond heeft ze opgevoed omdat alle pups over het algemeen meer interactie hadden met de ranghoogste(lijkt me logisch, die is het belangrijkst, in de ogen van de pup) deze opvoeding duurt zo ongeveer 1,5 tot 2 jaar, en daarna is het klaar, vanaf dat moment wordt de interactie met elkaar al een heel stuk minder overigens ook met de rest van de groep, want het is namelijk goed, de jonge hond weet namelijk zijn plek, wat wel en niet kan enz, je gaat vanaf dit moment meer een soort van samenwerkings verband zien, samen iets ondernemen, samen wandelen, samen draven en samen dingen onderzoeken. Wat ons altijd opgevallen is, dat wanneer je met 8 honden naar een (honden)strand gaat en je gooit ze los, dat ze eigenlijk helemaal geen interactie zoeken met andere en dus vreemde honden, vreemde honden daarintegen vaak ook niet met de groep of roedel hoe je het maar wil noemen .
Wat hier in deze opvoedingsfase gebeurt tussen pup en volwassen hond, vragen puppen ook van ons mensen, want ze zoeken ook contact met de mensen namelijk(komt mede door de geur informatie die een pas geboren pup op doet van de fokker en een jarenlang domesticatie proces en evolutie).
Honden gaan communiceren met mensen op het niveau van de hond, wat dus voor ons belangrijk is dat wij gaan reageren op dit zelfde honden niveau, want dan begrijpt de hond ons dus ook(hier zijn vele meningen over, zoals we wel weten )

Over de wetenschappelijke onderbouwingen vanuit de roedelmethode zou ik even gaan kijken op de site http://www.deroedel.com/, hier staan de onderzoeken die vrij gegeven zijn, en de rest... Ook kan je jezelf heel gemakkelijk aanmelden voor studie weekenden en daar kom je ook heel veel te weten....

Elke taal is gebaseerd op samenleven in groepsgedrag...dat is wat taal doet; het vormen van een medium om onze eigen gedachten en wensen om te zetten in prikkels voor de ander. Dat deze zich ontwikkeld, of is aangeboren, wil natuurlijk niet zeggen dat het doel ervan in de aard van het dier zit. Zo heb je ook ronduit asociale mensen, en mensen die zo min mogelijk met anderen te doen willen hebben. Maar die kunnen wel praten.



Je haalt twee dingen door elkaar. Dieren van verschillende soorten gaan wel degelijk met elkaar een relatie aan, dat spreek ik ook niet tegen. Ik zei dat ze typisch gezien met elkaar geen rangorde relatie aangaan...en dan spreken we wel degelijk over huisdieren.

En je hebt het over communicatie...niet over het leven op zich. Dominantie, en roedelverhouding, de aanleg daarvoor zit niet in communicatie (dat is slechts een medium, een middel om iets te laten weten aan een ander) dus sla je ieder punt, wat betreft dominantie, mis.

Het socialiseren met andere honden heeft voor mij minder te doen met elkaar leuk gaan vinden (wat trouwens goed mogelijk is) en meer met het omgaan met verschillende situaties (denk aan de dierenarts) Ik denk overigens niet dat de wolven uit vroegere studies zoveel agressie toonden vanwege nieuwe/vreemde dieren...maar vooral vanuit het ruimtegebrek. Dat doen wij mensen ook als we erg krap op elkaar zitten, en dan misschien nog wel eerder naar familie toe omdat we ons daar veel vrijer bij voelen.



Jij leest in deze opvoeding iets anders dan ik. Jij beschrijft dat het jonge dier langzaam "zijn plaats" leert...terwijl ik eerder zie gebeuren dat het dier simpelweg opgroeit. Naarmate ik ouder werd kreeg ik ook minder contact met mijn ouders (en al helemaal een ander soort contact) dat was logisch want mijn eigen leven ontwikkelde zich. Volgens mij werkt dit bij een hond net zo. Het contact vermindert niet omdat hij nu zijn plaats kent, maar omdat hij weet wat hij moet weten, en van daaruit zijn leven verder kan.

Om dan toch de wolven even aan te halen (het is in deze een interessante vergelijking) dan zie je heel vaak dat de jonge dieren rond de 2 jaar vertrekken, solitair gaan om zich soms, maar niet altijd, uiteindelijk aan te sluiten bij een ander roedel of er zelf een te vormen. Vogels doen dit ook, die leren vliegen en dan gaan ze. Bevers ook, mannelijke leeuwen ook.



Ik heb inderdaad de site al vaker bezocht, en ook de papieren gelezen die zijn uitgegeven (in ieder geval die op de website staan) maar alsnog bedankt voor de referentie

Wer..ke..lijk ge..wel..dig dit soort onderzoeken.

Helaas kan ik de link niet meer openen.

Tot die tijd blijf ik gewoon lekker eigenwijs, en hou ik het maar op m'n eigen ervaringen.