Stress bij het sporten

In een ander topic zag ik een stukje tekst van Gerdine:

...de roofinstincten zoals jagen en alles wat daarbij hoort, word soms vergeten en zo ontstaan problemen.

Door middel van die instincten te stimuleren op een goede manier kun je veel problemen oplossen.
Denk aan speuren, stressvrije behendigheid, treibball.

Echter zijn er ook dingen die juist niet goed zijn voor de hond, zoals apporteren (er is wel een goeie manier, maar die is moeilijk aan te leren) omdat dit eigenlijk altijd een balobsessie is.
Het houd ook de adrenaline hoog in het lichaam en goed is dat niet.

Het is voor mij de eerste keer dat ik op het forum lees over gezonde of juist stressvolle hondensporten/bezigheden en ik vind het wel interessant. Zijn er sites of boeken die hier meer informatie over geven?

Volgens mij zijn er heel veel hondensporten waarbij de opwinding (adrenaline) vrij groot is. Niet alleen behendigheid en flyball, maar ook bij het speuren zie ik honden wel rondstuiteren en blaffen. Wanneer is de stress te groot en wordt het slecht voor de hond? En waarom zou de opwinding bij het speuren niet of minder slecht zijn dan bij apporteren?

In de hondenmanieren of hondenleven van deze maand staat een artikel over stress, ook met betrekking tot dit soort dingen. Het is voor mij de reden geweest om te stoppen met behendigheid met Lootah. Hij werdt daar 1 nerveuze stuiterbal van. Met treibballen is hij lekker relaxed

Alle leuke dingen kunnen dan stress vol zijn.Je kan alles ook de naam stress geven.
Mijn honden stonden te stuiteren als de rugzak gepakt werd waar de spullen voor het zwemmen in gingen.Als mijn man de auto uit de garage ging halen dachten ze dat hij alleen weg ging en blaften de boel bij elkaar.
Als we er bijna waren gingen ze piepen en blaffen om dat ze door het open raam de zee roken.
Waren we er eenmaal, waren ze ook lekker en ontspannen bezig. Moet ik dit gedrag stress noemen of waren het gewoon 2 opgewondenstandjes.
Mijn honden hebben niets met ballen gehad geen van drieën.
Ook geprobeerd behendighuid te doen,op het moment dat het moest gebeuren lieten ze ons aardag in de steek,ze vonden er niets aan ,dus gestopt.
Een hond kan met alles wat je met ze doet ,opgewonden raken.

Tja, ik denk dat veel ''stress-uitingen'' ook gewoon opwinding is. Ik denk dat er heel veel honden zijn die behendigheid/apporteren/noem maar op helemaal geweldig vinden en niet kunnen wachten om te mogen starten. Ik denk niet dat dit slecht is. Ik zie liever een opgewonden hond die na het sporten moe maar voldaan is dan een hond die altijd dingen doet omdat het moet/omdat de baas het vraagt. Ook opwinding, stress als je het zo wil noemen, kan je je hond mee om leren gaan. Waarom zou je niet lekker kunnen apporteren met een ballen-gekke hond? Ik ben het ermee eens dat het niet gezond is als een hond compleet geobsedeerd is door een bal. Dit is iets wat je ook zou moeten zien te voorkomen. Ik zou dus ook niet met behendigheid gestopt zijn omdat de hond hierbij een 'nerveuze stuiterbal' van wordt. Ik zou dan eerder gaan trainen op de rust. Elke keer wanneer de hond te opgewonden raakt, direct stil blijven staan en pas verder lopen wanneer hij weer gekalmeerd is. Daarnaast in het begin slechts een paar onderdelen achter elkaar doen en niet een heel parcours willen lopen. Na een tijdje kan je dan zelfs met stuiterballen op een normale manier een parcours lopen.

Ik vind dat mensen steeds verder gaan in het 'beschermen' van hun hond. Als er al geen opwinding bij sporten mag zijn en alleen sporten gedaan mogen worden waarbij de honden kalm zijn, wat is er dan nog leuk aan voor een hond? Wat zou een hond leuker vinden? Onder begeleiding leren niet te flippen bij een sport die ze geweldig vinden maar het enthousiasme lekker er in te houden of een sport waarbij ze dingen wel doen, maar er een stuk minder plezier in hebben?

ik vind ook dat stress lang niet altijd slecht hoeft te zijn. er bestaan ook dingen als positieve stress, bijvoorbeeld als honden erg blij zijn en dus opgewonden raken.

laatst hadden we behendigheid, en er was onrust in de groep, en de groep naast ons, en toen raakte waka inderdaad ook gestresst, dat was niet goed. maar de les daarna heb ik extra goed opgelet dat waka haar aandacht op mij richtte, en rustig kon zijn als ze niet aan de beurt was. dit ging dan ook prima. je merkte dan ook dat ze de rest van de dag rustiger was dan de week daarvoor. ik denk dan ook dat de oplossing niet stoppen is, maar proberen rust aan te leren. (als de hond het echt niet leuk vind, is stoppen misschien beter, maar in veel gevallen denk ik niet).

verder is wat stress af en toe naar mijn mening helemaal niet zo erg. dat hebben wij ook, en daar kan de gemiddelde mens/hond prima mee omgaan. je moet er alleen rekening mee houden dat je ze na een spannende activiteit rust gunt, en de dag daarna wat minder doet en loopt.

hoewel speuren rustgevend is, stijgt Gorby op als hij zijn speurtuig ziet, ziet hij de trainster gaat hij laag vliegen..... nou en?

wij zijn toch ook weleens blij en opgewonden voor iets
bij ons stroomt ook de adrenaline als we sporten (zeker in wedstrijd verband) en komt er endorfine vrij, en wat zeggen we dan later: dat was ff lekker en leuk.....

ik begrijp best dat er negatieve stress is
en per hond moet je bezien of iets positief of negatief uitwerkt
maar als Gorby naar de auto danst met meer meters verticaal dan horizontaal omdat hij het speurtuig heeft gezien..... dan blijven wij rustig, maar zijn ook blij en enthousiast.
ik geniet er eerlijk gezegd gewoon van

en ja, Gorby kan dan ook anders reageeren, tuurlijk hij is alert en er komen hormonen vrij, nou en, dan is het gewoon wat extra opletten, mag de pret niet drukken hoor.

na het speuren is het rust, die dag doen we verder niets meer, hoeft ook niet, want meestal is hij een aantal uren echt moe en gaat heerlijk voldaan zn mand in

Er word hier een klein stukje ge-quote.

Als jij zegt, waarom niet een balletje gooien met een balgekke hond, hij vind het toch leuk?

Maar vind hij het ook echt leuk, dit is het punt waar de meeste mensen ontwetend zijn. En prima, als je niet beter weet. De meeste mensen kunnen niet zien of de hond het echt leuk vind.
Een balgekke hond, zegt mij dus al dat het een balobsessie is. Niet werken voor de baas, maar de baas laten werken voor jou.

Hoevaak zie je in het park niet iemand staan met een werpstok en bv een jack russel die hard achter de bal aangaat, terug rent naar de baas, de bal voor zijn voeten neer gooit en op een afstandje naar de bal gaat staan staren.
Dit is niet gezond! Dit is balobsessie, dit is niet gewoon gezellig apporteren.

Verder kan behendigheid hartstikke leuk zijn, zolang je maar rekening houd met je hond. Je hond rustig laten worden, afstand nemen. Geen wedstrijd van maken, maar gewoon lol hebben in wat je doet. Stress vrije behendigheid.

Er is een verschil tussen slechte stress en gezonde stress. Opwinding voor het strand is iets anders dan bv achter eigen staart aan jagen op het veld.
En ja elke hond is anders, de ene kan het beter aan dan de andere, dus leer je hond kennen en lezen.

Speuren hoort een rustige sport te zijn, die erg goed is voor je hond omdat dit de natuurlijke instincten voldoet.
Als jou hond staat te springen en te hyperen omdat hij mag speuren, gaat het niet goed.

Als er al geen opwinding bij sporten mag zijn en alleen sporten gedaan mogen worden waarbij de honden kalm zijn, wat is er dan nog leuk aan voor een hond? Wat zou een hond leuker vinden?

Maar is het wel leuk voor de hond, of denk jij dat alleen maar.. Ik denk dat de hond liever zijn natuurlijke gedrag wil laten zien op een rustige wijze, dan als een stressbom over een hindernis heen springen..

En er is heus wel een stressvrije behendigheid, of stressvrije treibball. Haal bv alleen al het wedstrijd element weg.. Dat verlicht de druk enorm..

Zal eens kijken of ik hyper stand van mijn hond kan filmen straks.. dan heb ik een voorbeeld wat geen goede opwinding is.

Ik zal eens kijken als ik thuis ben of ik een filmpje heb van mijn hond.
Hij wil namelijk graag werken, geen obsessies of andere signalen waar ik me zorgen om maak.

Ik zie bij heel veel tollers een vreselijke balobsessie, ben zo blij dat Dino die niet heeft.

Ik heb een jachtlijn labrador. Daar doe ik dus mee aan jachttraining/proeven.
Rare vraag misschien, maar wat is er zo fout aan apporteren? Daar zijn deze honden op gefokt hoor.

En stress is alleen maar slecht als het niet te kanaliseren is. Bij mensen en bij honden.

Balletjes gek? Die van mij doen aan flyball, superleuk vinden ze dat en ze raken er daarom ook opgewonden van. Flyball is zelfbelonend, ze halen zelf de bal uit het apparaat en brengen die terug naar de handler. Ik zie de 'gevaarlijke' stress niet zo.

Wat zouden de oervoorouders van onze hond dan gedaan hebben? Stressvrij in een kuil hebben gelegen tot de prooi hun bek binnenwandelde?

Zo kun je overal wel een probleem zoeken.

Nou loop eens een rondje in een bos, dan kom je vanzelf een hond tegen die op de verkeerde manier aan het apporteren is.
Eigenlijk zie je dat de eigenaar op commando een het gooien is.
De hond heeft een enorme fixatie (fixatie is in mijn ogen niet goed, onze honden hoeven hun voedsel niet meer te doden dus ook nergens voor nodig).

Heel vaak kom ik mensen tegen waarvan de hond er dan vandoor gaat met de bal van Dino. Meteen gevolgd door 'ehh sorry maar die zien we niet meer terug'.
Hoeveel honden zie je de bal terugbrengen en vervolgens met veel stress naar de bal kijken, wachtend tot de baas hem weer weggooid.
Bij hoeveel honden kun je niet eens de bal in het zicht hebben omdat ze dan blijven blaffen, springen, keffen, neurotisch doen.

daar heb je gelijk Gerdine
je ziet dat best vaak, en dan heeft het niets met werken met de baas te maken, maar pure obsesievelijke opwinding van een hond die niets met zjin baas heeft zelfs

sterker nog, de hond heeft de baas goed opgevoed, want die werpt die bal op commando weer weg.

ik snap ook heel goed hoor, dat er verschillen zijn
en de ene hond meer beheersing heeft om zichzelf terug te brengen tot een normale toestand dan de andere hond, dat zal zeker ook aanleg zijn in de hond zelf.

en dan heb je hetzelfde als met signalen die een hond geeft
je moet het hele plaatje zien, stress is helemaal niet negatief, maar kan het wel zijn

Je moet niet zeggen; apporteren is slecht!
Mijn honden apporteren; op commando. Die kunnen blijven zitten als ik iets weggooi. Tot ze wel of niet de opdracht krijgen het te halen.

Het is aangeleerd zonder druk (de hond moet het tenslotte wel voor je willen doen he!) en op een hondvriendelijke manier.

Er zijn veel onopgevoede honden die met een bal of speeltje van een andere hond vandoor gaan. Dat zegt niet dat gooien met een bal of apporteren slecht is hoor.
Ik was laatst met mijn honden op het Erkemederstrand. Er komt een hond bij, die grist een bal weg en gaat ermee vandoor. De baas roepen, kwam niet, ging erachteraan (!!!) kreeg het dier niet bij zich. Tsja, zucht denk ik dan. Ik haal mijn fluit te voorschijn, fluit indringend en zie, de hond kwam terug. Hoe kan dat nou? Het was niet eens mijn hond.
Nou dat heeft met de impact van het commando -fluit- te maken. En de timing waarop je het doet, ik kijk naar de hond en fluit in op het moment dat ie mijn kant op gedraaid staat. Deze hond was dus goed trainbaar. Ze hadden het dier echter nog niet zo lang uit een opvang gehaald.

Geen punt voor mij, geen punt voor de baasjes, geen punt voor de honden, niks ziekmakende stress.

Hadden de baasjes luid schreeuwend achter die hond aan gegaan, had ik boos om die bal gevraagd, hadden mijn honden zich ermee gaan bemoeien (wat ze niet doen dus, want niet alle apporten zijn voor henzelf!) ja dan, dan kan er een stressvolle situatie ontstaan.

Apporteren is an sich niet slecht, ballen gooien is an sich niet slecht.

En hondenpage is er toch voor om bezoekers een duwtje in de goede richting te geven? Door dit soort commentaren haken mensen af. Die vinden het gewoon leuk om balletjes te gooien met hun hond. De hond zal op enig moment het balletje bij de baas moeten inleveren; einde spel. Zolang dat goed gaat zou ik me over de rest minder druk maken hier.

Apporteren kan zeker goed gaan. Het jagen, dus achter een bewegend object aan, is meestal te stressvol, niet elke hond is gemaakt om zo te jagen. Dit omdat het er uit gefokt is. Ja het zijn allemaal roofdieren, maar dit zegt nog niet dat ze weten hoe iets moet, of dat ze het goed kunnen.

Als jij een dummy neemt, jij loopt over het veld en legt de dummy daar neer, loopt terug en je hond moet hem halen, niets mis mee, lekker speuren en apporteren voor de baas.

Als ik zeg, apporteren is vaak neit goed, bedoel ik die obsessieve hondjes zoals hierboven beschreven..

En je kan mijn verwoording lekker uit zijn propossies trekken natuurlijk

Ik lees nergens dat ik zeg Apporteren is slecht..

Want je kan heel leuk met je hond apporteren, kijk maar:



En een lekkere gekke baas

''Als ik zeg, apporteren is vaak neit goed, bedoel ik die obsessieve hondjes zoals hierboven beschreven..

En je kan mijn verwoording lekker uit zijn propossies trekken natuurlijk''

Dat is wel precies wat je bij mijn stukje doet. Je quote maar een klein stukje terwijl ik ook duidelijk aangeef dat het voorkomen moet worden dat een hond compleet geobsedeerd is door een bal en dat honden die onbereikbaar zijn bij behendigheid getraind zouden moeten worden/kunnen worden op rust Volgens mij zijn we het wel redelijk met elkaar eens

Kijk Esther kan het eens goed verwoorden:

In de natuur is het regelmatig jagen (stress aanwakkeren). Na het jagen mogen ze de prooi opeten ( stress verlagen) want kauwen zorg voor stressverlaging. Wat doen wij na het spelen? Ophouden met spelen (stress hormonen worden aangewakkerd) maar de stress wordt niet verlaagd (geen kauwen of snuffelen) nee, de hond moet maar leren dat de bal of speeltje weggaat maar aan stress verlaging wordt niet nagedacht.

Hier had ik nog niet aangedacht

Ik trek het niet uit zijn proposies, ik stel een vraag over iets wat jij zegt.

Want dat is de clou bij veel mensen, ze denken dat de hond het leuk vind.. Maar vind hij het ook wel leuk?

Nogmaals: ik denk van wel. Mits goed begeleid. Ik denk niet dat het goed is als een hond totaal flipt en onbereikbaar wordt van een sport/bal/iets anders, maar dat is te trainen Zo ver moet je het niet laten komen...

Ik denk niet dat je kan zeggen dat alle honden het leuk vinden. Je moet dit per hond bekijken..

En natuurlijk moet je het begeleiden en kalm en rustig doen.. Daar is niets mis mee..

@gerdine: Zie ik bij jouw hond ook niet een soort van stress? En dan niet van de spanning van de bal halen. Jij begint tegen haar te babbelen en op een gegeven moment begin je met los. Dit herhaal je meerdere keren en de hond draait ook haar bek weg, kijkt weg en zelfs met de hand bij de bal wilt ze niet direct loslaten.

Dat is toch in mijn ogen een teken dat ze misschien wat vertrouwen mist, bang is om haar buit kwijt te raken ed. Ik ken natuurlijk de hond niet, maar ik ken een hond bij mij op de club die dit ook deed en dat is toen verholpen toen de baas "leuker" met zn hond is gaan spelen.

Mijn eigen ervaring is dat je net zoals bij alles eigenlijk een rem op je hond moet bouwen. Dit zullen heel veel honden niet van nature hebben maar het is prima aan te leren, mits je consequent bent.

Mijn hond was eerst die hond die ballen jatte van anderen en waarbij het de vraag was of hij hem terug zou brengen. Komt ook deels omdat ik in zijn jeugd ballen heb vermeden als de plaag, omdat ik bang was voor de tanden. Dus als hij dan een keer de kans kreeg was hij ook niet van plan om die op te geven.

Maar goed, nu zijn we een aantal jaar verder en is hij voorbeeldig met een bal. Hij is super beheerst met apporteren, levert het keurig in mijn hand af (of houd vast) wanneer ik dat wil en als ik de bal opberg en genoeg zeg dan kan hij doorlopen zonder te dwingen om weer die bal te pakken. Zelfs volgen met bal in zn bek doet hij prima. (gisteren nog in het bos, plan was gewoon wandelen maar op een gegeven moment moest ik hem even afleiden en haal zn bal tevoorschijn. Even gespeeld en gegooid, daarna weer in mn tas gestopt. Commando genoeg en hij loopt weer relax verder, terwijl hij de bal ECHT heel erg leuk vind.)

In ieder geval: hoe gek ik ook kan doe als ik met hem speel: wij hebben zo'n bal met lederen handvat, dus we doen regelmatig trekspelletjes. Dinsdag stond ik nog tegen hem te joelen; Houd vast hoor, trek hem uit elkaar! Pas maar op hoor! Zo snel koelt hij ook af, omdat hij weet dat klaar klaar is.

De stressverlaging zit hem bij ons dan in het snuffelen, zodra ik klaar zeg hobbelt hij voor me uit en gaat hij weer zn eigen gangetje. Langs de bosjes, hier en daar wat gesnuffel.

@gerdine: Zie ik bij jouw hond ook niet een soort van stress? En dan niet van de spanning van de bal halen. Jij begint tegen haar te babbelen en op een gegeven moment begin je met los. Dit herhaal je meerdere keren en de hond draait ook haar bek weg, kijkt weg en zelfs met de hand bij de bal wilt ze niet direct loslaten.

ja je hebt gelijk, ik vroeg me al af of iemand het zou zien.

Kaily en ik apporteren eigenlijk nooit, omdat zij het niet wil, ze kijkt niet op of om naar een balletje. dit was dus zo uniek dat ik een beetje raar doe, 100 keer los zeggen, en zeker op zo'n manier is helemaal niet goed..
Wat ik daarna niet gefilmt heb, is dat kaily de bal ging slopen, dus dat stressverlaging.

Verder heeft het niet met vertrouwen te maken, want ik mag eigenlijk alles van der hebben, botjes, voer enz..
Alleen nu deed ze denk ik ook moeilijk door de camera

Zelfs buiten komt ze met een stuk worst of dergelijke aanzetten om te geven, vertrouwen, nee daar zal het niet aan liggen.

In de natuur is het regelmatig jagen (stress aanwakkeren). Na het jagen mogen ze de prooi opeten ( stress verlagen) want kauwen zorg voor stressverlaging. Wat doen wij na het spelen? Ophouden met spelen (stress hormonen worden aangewakkerd) maar de stress wordt niet verlaagd (geen kauwen of snuffelen) nee, de hond moet maar leren dat de bal of speeltje weggaat maar aan stress verlaging wordt niet nagedacht.


In dit bovenstaande stukje van esther is nu presies zoals mijn hond zicht gedroeg als ik de bal weer weg deed in mijn tasje . en ik had ook van alles geprobeert , Vito moest voet ,af liggen als ik de bal gooide ,,vito ging de bal halen kwam terug gooide de bal voor me voeten ging weer naast em liggen en voordat ik de bal gooide moest hij me aan kijken (dus niet naar de bal ) hij deed het allemaal maar Vito werd steeds zenuachtiger ,neurotsch enz enz . en als ik de bal dan weg deed in me tas na het spel en er kwam toevallig een andere hond op het veld reageerde hij op hem zijn Frustratie. dus voor Vito was dat spel absoluut niet goed . en sinds ik nu 2 weken lang speur zoek spelletjes doet is vito veeel Rustiger ,kalmer zowel buiten als binnen heerlijk . dus voor MIJ is dat stukje absolute waarheid

Nogmaals, ik zei al dat ik de hond niet ken maar je ziet dat ze er niet blind voor gaat als het ware.

En zoals je zelf al zegt, het hoge stemmetje, commando's veel herhalen ed zou ik elke beginner zeker afraden om zo met de hond te gaan apporteren.

Je mag zelf heus wel ff gek doen en ga ik tijdens het spel ook met Dev mee en gebruik ik mijn stem. Maar ik denk dat ook veel rust vanuit de baas belangrijk is om de hond kalm te houden, met hoge stemmen en veel chaos in het gebruik van commando's zal je zeker een jonge hond nog gekker krijgen.

Dus voor een leuk appel is kort en bondigheid ook fijn samen met duidelijkheid. Ik heb bijv een paar regels voor mezelf dat er nooit een bal wordt gegooid als die op de grond wordt uitgespuugd/gelegd, ik laat mij niet "uitblaffen" en er moeten eventueel eerst commando's opgevolgd worden voordat er beloont wordt dmv bal. Tijdens het volgen houd ik de bal gewoon in mijn hand maar de hond mag er niet naar kijken. Aan het handvat kan ik de bal ook op/tegen zn rug en kont aan houden, maar dan nog negeert hij het. Zodra ik Vrij roep gooi ik hem in een willekeurige richting weg en mag hij hem halen. Dan komt hij standaard terug, maar als ik hier roep gaat hij voor me zitten, zeg ik niks staat hij naast me of voor mij, maar zonder direct mij weer tot spel aan te zetten. Soms aai ik hem alleen rustig en zeg ik goed zo, braaafff... dan "neem mee" en lopen we door. Zeg ik dan spontaan tijdens het lopen los dan laat hij hem ter plekke vallen(dan mag het van de grond zijn, dat was mijn directe commando). In ieder geval probeer ik onvoorspelbaar te zijn, want hij spuugde de bal in het begin voor mn voeten uit en pakte hem ook niet meer op. Nu draagt hij hem met trots en als we klaar zijn met trainen blijf ik soms ngo even op het veld staan terwijl hij los is en gaat dan uit zichzelf liggen en met de bal spelen. Dan loop ik nog wel eens rustig naar hem toen en streel hem dan rustig, vertel ik hem hoe knap hij met zn bal is.

Al met al een hele gebruiksaanwijzing, maar het heeft voor ons zoveel verschil gemaakt in zijn apport en ontspanning. Hij is in ieder geval niet meer bang dat zn bal afgepakt wordt en haalt ook voldoening uit de bal dragen, niet enkel uit het najagen.

Wat ik er nu van begrijp is dat het niet per se gaat om de sport zelf maar vooral om of de hond het nu wel echt leuk vind om te doen. Zodat je je hond niet te zwaar onder druk zet, zeker niet bij een hond waarbij van alles speelt. Toch?

Dan begrijp ik het wat beter. Ik las er eerst in dat je beter geen sporten als behendigheid etc kunt doen en dat vond ik wel vrij ver gaan.

Ik heb zeker wel voorbeelden gezien van behendigheid waar ik van niets van kan begrijpen hoor. Naar hun baas blaffende honden, naar hun hond schreeuwende bazen, bazen die honden in de oren knijpen omdat de hond zijn opwinding uit door te bijten. Bah! Dat kan toch voor geen van beiden leuk zijn

Maar ik denk toch dat dat aan die mensen ligt en niet aan de sport op zich. Het moet toch mogelijk zijn om mee te doen met behendigheid/flyball en daar samen plezier aan te beleven lijkt me.

ik denk dat je goed naar je eigen hond moet kijken
is het nog leuk, voegt het iets toe, gaat tie ontspannen mee naar huis

met mijn vorige schnauzer heb ik hoog nivo gehoorzaamheid gedaan
hij vond het echt leuk om te doen, en ik ook, tot een bepaald moment de druk te hoog werd
het moest zo perfect en er waren wat schreeuwers bij bij de bazen (wodan..... AFFFFFF)
dat de hond mij duidelijk liet blijken gespannen te raken

ik ben gestopt en nooit meer terug gegaan
en dat deed hem goed
en ik heb het nooit gemist en dus wist ik zeker dat het tijd was om te stoppen

ik ken trouwens zat mensen die juist om de redenen die jij noemt zijn gestopt met behendigheid, omdat er zoveel onrust is, en de honden er eerder minder leuk van werden dan het leuk vonden.

ga op je gevoel af met dat soort dingen denk ik dan maar

Ik wil treibball gaan doen, omdat ik schapendrijven, eigenlijk zielig vind voor de schapen.
En Kaily niets anders doet dan drijven. Alleen moet ik nog kijken of ze uberhaupt wel ballen wil drijven haha.
maar altijd rustig en relaxed, geen druk..

daar gaat het meer om ja..

Ja, waarschijnlijk gaan wij het in het voorjaar eens rustig aan gaan proberen. Ik denk namelijk dat Bo al die verschillende toestellen wel erg leuk zal vinden. Als er in mijn groep ook van die opgewonden fanatiekelingen zitten stoppen we er gewoon weer mee

Treibbal lijkt me ook leuk!