Stavros en zijn bijtgedrag. Ik heb het door !! :) 
dat was mijn vraag. Die kan ruim opgenomen worden, ik had misschien wat duidelijker moeten zijn. Ik leg geen schuld bij stavros, zijn gedrag is geen normaal gedrag maar wel normaal als je zijn verleden kent. Als ik de schuld op stavros zou steken zou ik hem niet waard zijn. Zo simpel is dat. Ik leg de schuld bij zijn vorige eigenaren, en vraag tips hoe ik een goed baasje kan zijn voor hem, een vriend. Dat jij dan denkt dat ik 'niets van het fenomeen hond' ken ...
ik wil vermijden dat hij over me heen gaat lopen uiteindelijk, ja Niets mis mee dnek ik dan./. "
@Miora, als Stavros daadwerkelijk zijn signalen heeft afgeleerd doe je er goed aan je te verdiepen in de signalen en eraan werken hem zijn signalen weer terug te geven. Dit kan! Alleen is daarvoor wel nodig dat jij het beeld loslaat dat Stavros 'over jou heen loopt' als jij luistert naar zijn signalen. Dus afstand nemen als hij een signaal geeft. Je beloond hem voor het geven van zijn signalen door ernaar te luisteren en afstand te nemen. Als je ze afstraft leert een hond juist zijn signalen af. Het angstbeeld dat een hond over je heen loopt is niet reeel in deze, zelf geen realiteit. Dit is puur communicatie en aangezien Stavros dus , naar zeggen, geleerd heeft dat zijn communicatie er toch niet toe doet zegt 'ie hap, daar luistert de mens wel naar. Ik hoop omwille van Stavros dat jij je angst kun loslaten dat Stavros over je heen gaat lopen en dat jij in staat blijkt om hem zijn 'taal'terug te geven. Dat berijk je niet met straf en correctie.
En ja ik weet dat je niet op dit onderwerp wilt doorgaan, maar ik vind dit net even wat belangrijker dat nu spelletjes en aktiviteiten op te schrijven.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Stavros en zijn bijtgedrag. Ik heb het door !! :) " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Dat is in ieder geval weer stap 1 in de vertrouwensband.
Bekijk het van de positieve kant: Erger kon het niet worden, alleen maar beter!
Wat ik zelf denk is dat deze actie gewoon een paar stappen te ver is geweest en hij heeft laten zien dat dit nog niet kan.
Niets mis mee, hij geeft in ieder geval zijn grenzen duidelijk aan. Nu is het aan jou de taak weer een paar stappen terug te nemen zodat het uiteindelijk wel kan.
Maar ik meen het, verdiep je er eens in. 
Alleen is daarvoor wel nodig dat jij het beeld loslaat dat Stavros 'over jou heen loopt' als jij luistert naar zijn signalen. Dus afstand nemen als hij een signaal geeft. Je beloond hem voor het geven van zijn signalen door ernaar te luisteren en afstand te nemen. Als je ze afstraft leert een hond juist zijn signalen af.
Dit zeg ik niet duidelijk.
Afstand nemen doe je als je hond afstandsvergrotende signalen afgeeft. Een hond is een conflictvermijder. Als het kan doet hij alles om te vermijden dat het tot heen confrontatie komt. Door deze signalen te belonen help je hem mee in deze natuurlijke taal. Stavros wil niet bijten, Stavros voelt zich bedreigd en ziet geen andere uitweg. Help hem daarbij, hij verdiend het.
@Miora, als Stavros daadwerkelijk zijn signalen heeft afgeleerd doe je er goed aan je te verdiepen in de signalen en eraan werken hem zijn signalen weer terug te geven. Dit kan! Alleen is daarvoor wel nodig dat jij het beeld loslaat dat Stavros 'over jou heen loopt' als jij luistert naar zijn signalen. Dus afstand nemen als hij een signaal geeft. Je beloond hem voor het geven van zijn signalen door ernaar te luisteren en afstand te nemen. Als je ze afstraft leert een hond juist zijn signalen af. Het angstbeeld dat een hond over je heen loopt is niet reeel in deze, zelf geen realiteit. Dit is puur communicatie en aangezien Stavros dus , naar zeggen, geleerd heeft dat zijn communicatie er toch niet toe doet zegt 'ie hap, daar luistert de mens wel naar. Ik hoop omwille van Stavros dat jij je angst kun loslaten dat Stavros over je heen gaat lopen en dat jij in staat blijkt om hem zijn 'taal'terug te geven. Dat berijk je niet met straf en correctie.
En ja ik weet dat je niet op dit onderwerp wilt doorgaan, maar ik vind dit net even wat belangrijker dat nu spelletjes en aktiviteiten op te schrijven. "
dit vind ik al veel minder overkomen als 'jij bent niet goed bezig'...
Het is de toon van je reacties hier waar ik zo ... Lastig van werd.
Die 'hej' roepen, die jullie als straf zien, dat is bij mij een pure reflex.
Doe ik ook als iemand in mn buurt een vreemde bgeweging maakt ofzo ... m'n eigen verleden misschien?
Maar dat doet er even niet toe.Ik zal me inderdaad gaan inlezen over kalmerende signalen, heb alleen problemen met lange teksten aandachtig blijven lezen, dus misschien een link waar het kort en bondig instaat om mee te beginnen?
Je moet weten dat ik alleen het beste voorheb met Stafje, anders had ik m niet in huis genomen , wetende dat het af en toe mis kan gaan...
Speeltjes verstoppen binnenshuis?
Spikey werd altijd wat onzeker, als er iets om kon vallen, op het moment dat hij daar was.
Het speeltje verstoppen (zijn favoriete bal ) in een doos, op een tafeltje.
Als hij hem wou pakken, dan viel de doos van het tafeltje, maar daar keek hij niet meer naar om, zijn bal rolde immers over de grond 
Het is zelfbelonend gedrag
Ik zie hier kwispelende staarten in de rondte, dus misschien ook iets voor Stavros, en pebbles natuurlijk
Petra, Lily Jane & Jip
Het begint al bij de voorsignalen. Tenzij een hond alle signalen afgeleerd heeft zal hij nooit zo volkomen onverwacht tot bijten als noodweer over gaan. Er gaan signalen aan vooraf die je mist (en dus negeert) waardoor hij uiteindelijk uithaalt. Nu weet je dus dat dit een brug te ver is voor Stavros om zo op die manier in zijn persoonlijke zone te komen. Een signaal dat jij hem beter moet leren lezen en naar zijn signalen luisteren. Hem anders benaderen waardoor hij vertrouwen in de relatie kan opbouwen.
En dan na de beet. Wat ik in zo'n geval doe is afstand nemen en rug toekeren. Je hebt zelfs kans dat hij dan bij je komt met een verzoenend gebaar. Straffen, verbaal en naar z'n plek sturen (want anders kan ik het niet interpreteren) zal je niet helpen in jullie vertrouwensrelatie.
02 november 2011 om 17:33
***
Miora&DeBullen
word hier echt zo moe van...
Ik leg toch uit dat ik hem 1x 'hej' heb toegeroepen, en dan vriendelijk tegen hem beginnen spreken ben, en mijn hand naar de bench gewezen. daar isie ZELF gaan in zitten. zonder dat ik m aanraakte.
Een hond moet ergens ook wel blijven beseffen dat jij baas bent, en niet zomaar alles kan doen... zucht..
02 november 2011 om 17:40
Ik heb hierboven even mijn reactie en de jouwe daarop geplaatst. Je kunt zelf het vervolg op de vorige pagina lezen. Mijn eerste reactie is informatie. Ik denk dat wanneer je het hebt over 'de toon' je misschien ook even naar je eigen reactie moet kijken. Ik heb geinvesteerd in een opbouwende en onderbouwde reactie en jouw reactie is er een van afwijzing. Het is je goed recht, maar het maakt het er niet plezieriger op om dan te willen investeren.
In mijn eigen ervaring is het heel wijs gebeleken om veel te lezen, veel met mensen te praten, informatie bijeen te vergaren door observeren en dit weer met mensen te bespreken.
Onderstaande link gaat over de belangrijkste kalmerende signalen.
http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_335-Kalmerende-Signalen.php
Verder denk ik dat het heel belangrijk is dat je je gaat verdiepen in het fenomeen hond, hondetaal en hondengedrag. Dat laat zich hier niet even schrijven. Maar ik meen het, zolang jij je angst niet kunt lolaten dat je hond over je heen zal lopen zul je weinig met dit soor hernieuwde inzichten kunnen.
Hier nog wat korte artikelen (staat ook 1 op de vorige pagina) http://kynoblog.com/artikelen/dominantie-theorie-om-het-gedrag-van-honden-te-verklaren-is-gepasseerd-station
http://www.hond-en-co.nl/hond-wolf-dominantie.html
http://moniquebladder.com/2011/06/21/een-correctie-is-dat-nu-echt-zo-verkeerd/
http://moniquebladder.com/2011/08/02/hoe-word-je-een-betere-vriend-voor-je-hond/
Sja.. het valt of staat eigenlijk met het 'lezen' van je hond.
Een hond kan je recht aankijken en er is niets aan de hand en een hond kan je recht aankijken en vlak erna bijten.
In beide gevallen kijken ze je aan, maar niet op dezelfde manier!
Als een onzekere hond je recht in de ogen kijkt, is dat meestal geen goed nieuws.
Dan moet je nog letten op hoe je hond naar je kijkt. Zijn de ogen helemaal open daardoor 'rond'? Dit duidt op onzekerheid en komende agressie. Zijn de ogen ovaal en knippert de hond, dan is hij waarschijnlijk ontspannen.
Dan kunnen de ogen nog een 'harde' of 'zachte' uitstraling hebben. Een harde uitstraling duidt op komende agressie, een zachte uitstraling op een ontspannen vriendelijke hond.
Naast alle andere lichaamstaal zeggen de ogen dus al heel veel. Mijn zus bijvoorbeeld let daar niet op en is dus altijd wat bang als Cyra komt snuffelen of als ze andere mensen haar benaderen. En aan mij merkt ze dat ik de ene keer ingrijp en de andere keer niet. Dat heeft alles te maken met de lichaamstaal en met name de ogen bij Cyra.
Aan haar blik zie je haar bedoelingen. Leuke is dat mijn zus het nu ook door begint te krijgen
Dan heb je de oren, die vertellen je ook veel. Wisselen die veel van positie?
Kijk ook naar de kaken, staan die strak gespannen?
Als je hond gromt, zie je alle tanden en kiezen of alleen de voorste tanden?
Waar ik zelf het meeste van heb geleerd is vooral heel veel te kijken naar honden. In het park op een bankje alles een beetje laten gebeuren.
Cyra is nieuw voor mij, die observeer ik dus ook. Ik weet dat ze redelijk met andere honden kan, dus kijk ik alleen maar naar hoe ze het oplost als een hond haar maar achterna blijft lopen of als een hond haar uitdaagt voor spel. Door te kijken welke signalen ze gebruikt, hoe ze kijkt, hoe ze haar lichaam houdt enzovoorts kun je voorspellen hoe ze zal reageren in andere situaties.
En zo weet ik van tevoren of ze naar een man zal uitvallen of niet. En als ik denk dat ze gaat uitvallen, dan kan ik dat nu mooi voorkomen.
Zo ook met Stravos, kijk vooral. Het wordt een manier van leven. Want je kan voorlopig nooit meer 'zomaar' even iets doen. Als hij heeft overgegeven is nu je eerste reactie om het op te gaan ruimen. Dat soort reacties moet je gaan stoppen. Eerst ga je kijken, hoe staat hij erbij. Als je gaat opruimen, dan kijk je hoe hij reageert op jouw aanwezigheid. Al je bewegingen zijn rustig. Als hij je aankijkt en je vertrouwt het niet, dan draai je langszaam weg.
Om vertrouwen te krijgen moet je hem gaan benaderen zoals andere honden dat zouden doen die hem op zijn gemak willen stellen. Dat betekend nooit:
- nooit over hem heenbuigen
- nooit recht op hem aflopen
- nooit hem van de bovenkant vastpakken
- altijd in een bochtje naar hem toelopen
- altijd je zijkant naar hem toegericht houden
- hem niet recht aankijken, kijk naar zijn oren of zijn snuit.
- als hij wegloopt hem niet achterna lopen
- nooit recht voor hem gaan staan, altijd aan de zijkant.
En vast nog een paar dingen
Je houding is ook belangrijk. Als ik een angstige hond heb, benader ik die (niet eigenlijk) met mij zijkant naar hem toe en mijn hoofd wat omlaag, zonder aan te kijken met langzame bewegingen. Gaat de hond grommen, neem ik weer rustig afstand.
Zorg ervoor dat je Stravos echt volledig in zijn waarde laat. Hij is een eigen individuutje en mag aangeven waar zijn grenzen liggen. Als jij respect hebt voor de 'persoon' Stravos, krijg jij dat zeker weten terug.
Spelen zou ik heel rustig houden.
Verder kun je samen op pad gaan om de band te vergroten. Ook simpele oefeningetje aanleren geeft je samen een band. Doggydance oefeningetjes zijn daar geschikt voor omdat je dan zelf ook vaak wat moet doen. Zo ben je echt samen bezig.
Als hij zo heel onzeker is, laat het initiatief dan even bij hem.
Misschien had je daarom al kunnen weten dat je je niet over hem moest buigen? Of wanneer je merkt dat hij onzeker is, wanneer je het wil afvegen, je gewoon had moeten stoppen?
Ik zeg zomaar iets.. ken natuurlijk het verleden niet... "
Ja, zoals eerder in dit topic vermeld
Stavros komt via via bij mij, van een gezin waar ie werd mishandeld. Hij heeft nooit liefde, aandacht en regels gekend, alleen slaag wanneer hij iets mispeuterde. Of nog maar gewoon teveel in de buurt kwam. Verder is hij waarschijnlijk ernstig ondervoed geweest (enorme voedselagressie / mager toen hij bij mij kwam), en werd hij opgesloten in 'n aparte kamer zodat ze geen last van hem hadden.
Daardoor bijt hij nu als ie zich onzeker voelt, om slaag te vermijden.
Een hond kan je recht aankijken en er is niets aan de hand en een hond kan je recht aankijken en vlak erna bijten.
In beide gevallen kijken ze je aan, maar niet op dezelfde manier!
Als een onzekere hond je recht in de ogen kijkt, is dat meestal geen goed nieuws.
Dan moet je nog letten op hoe je hond naar je kijkt. Zijn de ogen helemaal open daardoor 'rond'? Dit duidt op onzekerheid en komende agressie. Zijn de ogen ovaal en knippert de hond, dan is hij waarschijnlijk ontspannen.
Dan kunnen de ogen nog een 'harde' of 'zachte' uitstraling hebben. Een harde uitstraling duidt op komende agressie, een zachte uitstraling op een ontspannen vriendelijke hond.
Naast alle andere lichaamstaal zeggen de ogen dus al heel veel. Mijn zus bijvoorbeeld let daar niet op en is dus altijd wat bang als Cyra komt snuffelen of als ze andere mensen haar benaderen. En aan mij merkt ze dat ik de ene keer ingrijp en de andere keer niet. Dat heeft alles te maken met de lichaamstaal en met name de ogen bij Cyra.
Aan haar blik zie je haar bedoelingen. Leuke is dat mijn zus het nu ook door begint te krijgen
Dan heb je de oren, die vertellen je ook veel. Wisselen die veel van positie?
Kijk ook naar de kaken, staan die strak gespannen?
Als je hond gromt, zie je alle tanden en kiezen of alleen de voorste tanden?
Waar ik zelf het meeste van heb geleerd is vooral heel veel te kijken naar honden. In het park op een bankje alles een beetje laten gebeuren.
Cyra is nieuw voor mij, die observeer ik dus ook. Ik weet dat ze redelijk met andere honden kan, dus kijk ik alleen maar naar hoe ze het oplost als een hond haar maar achterna blijft lopen of als een hond haar uitdaagt voor spel. Door te kijken welke signalen ze gebruikt, hoe ze kijkt, hoe ze haar lichaam houdt enzovoorts kun je voorspellen hoe ze zal reageren in andere situaties.
En zo weet ik van tevoren of ze naar een man zal uitvallen of niet. En als ik denk dat ze gaat uitvallen, dan kan ik dat nu mooi voorkomen.
Zo ook met Stravos, kijk vooral. Het wordt een manier van leven. Want je kan voorlopig nooit meer 'zomaar' even iets doen. Als hij heeft overgegeven is nu je eerste reactie om het op te gaan ruimen. Dat soort reacties moet je gaan stoppen. Eerst ga je kijken, hoe staat hij erbij. Als je gaat opruimen, dan kijk je hoe hij reageert op jouw aanwezigheid. Al je bewegingen zijn rustig. Als hij je aankijkt en je vertrouwt het niet, dan draai je langszaam weg.
Om vertrouwen te krijgen moet je hem gaan benaderen zoals andere honden dat zouden doen die hem op zijn gemak willen stellen. Dat betekend nooit:
- nooit over hem heenbuigen
- nooit recht op hem aflopen
- nooit hem van de bovenkant vastpakken
- altijd in een bochtje naar hem toelopen
- altijd je zijkant naar hem toegericht houden
- hem niet recht aankijken, kijk naar zijn oren of zijn snuit.
- als hij wegloopt hem niet achterna lopen
- nooit recht voor hem gaan staan, altijd aan de zijkant.
En vast nog een paar dingen
Je houding is ook belangrijk. Als ik een angstige hond heb, benader ik die (niet eigenlijk) met mij zijkant naar hem toe en mijn hoofd wat omlaag, zonder aan te kijken met langzame bewegingen. Gaat de hond grommen, neem ik weer rustig afstand.
Zorg ervoor dat je Stravos echt volledig in zijn waarde laat. Hij is een eigen individuutje en mag aangeven waar zijn grenzen liggen. Als jij respect hebt voor de 'persoon' Stravos, krijg jij dat zeker weten terug.
Spelen zou ik heel rustig houden.
Verder kun je samen op pad gaan om de band te vergroten. Ook simpele oefeningetje aanleren geeft je samen een band. Doggydance oefeningetjes zijn daar geschikt voor omdat je dan zelf ook vaak wat moet doen. Zo ben je echt samen bezig.
Als hij zo heel onzeker is, laat het initiatief dan even bij hem.
"
Bedankt voor je mooie lange antwoord, ik zal daar zeker veel aan hebben, maar enkele probleempjes..
ik heb franse bulldoggen, en die zijn blijkbaar moeilijker af te lezen...
zo zijn hun ogen altijd rond, zo zijn hun kaken altijd los, en als ze grommen, komen de lippen niet hoog genoeg om te zien hoeveel ze laten zien. Misschien een glimpje van de onderste voortanden...
Probleem is dat dit de eerste bull is met agressieproblemen (onzekerheidsproblemen) die ik ken, en ik dus niet weet hoe een grommende bull nu net laat zien op welke manier hij gromt... best moeilijk allemaal
Ik heb de gehele topic niet gelezen maar ik heb wel een vraagje
- Hij is enorm onzeker. waar is de hond dan onzeker over?
- Hij moest overgeven, dus dat is een kwetsbare positie.waarom is dit een kwetsbare positie en ten opzichte van wie is hij kwetsbaar?
- Daarbij boog ik me ook nog eens voorover, waardoor hij zich nog bedreigder voelde. waar denk je zelf aan als je dit leest? denk aan dat de hond zich (nog) bedreigder voelde.
Het is geen commentaar hoor gewoon een paar vragen over wat je zelf schrijft 
Bedankt voor je mooie lange antwoord, ik zal daar zeker veel aan hebben, maar enkele probleempjes..
ik heb franse bulldoggen, en die zijn blijkbaar moeilijker af te lezen...
zo zijn hun ogen altijd rond, zo zijn hun kaken altijd los, en als ze grommen, komen de lippen niet hoog genoeg om te zien hoeveel ze laten zien. Misschien een glimpje van de onderste voortanden...
Probleem is dat dit de eerste bull is met agressieproblemen (onzekerheidsproblemen) die ik ken, en ik dus niet weet hoe een grommende bull nu net laat zien op welke manier hij gromt... best moeilijk allemaal
"Ja bij het fokken van Franse bulletjes zijn ze even vergeten dat dit niet zo handig is om lichaamstaal te lezen
Je zal het dan met name van de blik moeten hebben, die kan je zien veranderen.
En ook aan de toon van grommen kan je horen wat er aan de hand is.
Maar als je een tijdje echt gaan kijken en dan helemaal objectief, puur de info naar je hersenen laten gaan, dan zie je ineens heel veel.
Ik zag het tenslotte eerst ook niet. Het is echt een kwestie van oefenen. En reuze leuk als je het eenmaal gaat doen, wordt het een tik
De lichaamstaal hoeft ook niet overeen te komen met de motivatie van de hond, dus af gaan enkel op lichaamstaal kan leiden tot verkeerde conclusies
"Heb je een voorbeeld?
Heb je een voorbeeld?
"
De hond loopt netjes naast jou, maar wat is zijn motivatie om dit te doen, doet hij dit omdat hij dit uit respect voor jou?, doet hij dit omdat hij geen gezeur wil?, of doet hij dit voor een lekker koekje?
Jij aait je eigen honden over de kop en vinden dit prima(tenminste?) laat hij dit toe omdat hij van jou aanraking geniet? laat hij dit toe omdat hij niet wil 'zeuren'?
Dat is toch heel iets anders J&T
Het gaat nu om communicatiesignalen. Als je inzicht hebt hierin en je kent je eigen hond dat leer je de kleinste signalen oppikken. Als je een hond aait en deze hond wil niet zeuren, kan hij ogen wegdraaien net even vluchtig puntje van z'n tong naar buiten wippen etc.
Bij volgen kunnen heel veel signalen aan de orde zijn, ik snap uberhaupt niet het voorbeeld in dit topic. Communicatiesigignalen zijn communicatiesignalen. Zo leer je de motivatie van je hond kennen
Nou Margje vroeg om een voorbeeld
Ook Franse bullen kunnen deze communicatie signalen wel geven.
Maar de hond hoeft deze signalen helemaal niet te geven, en toch kan de hond het toe laten om geen 'gezeur' te willen, en dus is de motivatie niet positief.
Het lijkt off topic te zijn maar toch denk ik dat het er leuk bij past
Want ik denk dat de topic starter hierin wel duidelijke signalen gekregen heeft....
'Maar de hond hoeft deze signalen helemaal niet te geven, en toch kan de hond het toe laten om geen 'gezeur' te willen, en dus is de motivatie niet positief.'
Ik denk dat alle honden bijna altijd wel minimale signalen geven. Totaal geen signaal geven kan ik zelf meer plaatsen bij een hond wie afgeleerd heeft signalen te geven. Punt is dat wij mensen helemaal niet goed zijn in het lezen van de ze subtiele snelle signalen en ze dus snel overrulen met onze handeling/gedrag. De hond die dus geen gezeur wil, heeft dus geleerd dat 'gezeur' ook geen enkel nut heeft. Als je wel een sport maakt van het letten op die signalen en de hond 'beloond' (zonder brokjes door er naar te luisteren en te reageren al naar gelang de situatie, kun je de hond z'n signalen weer teruggeven. Dit is hoe ik het ervaar.
Wat betreft signalen speelt ook de context een rol en dat is warschijnlijk wat jij bedoelt. Even het volg voorbeeld. Hond volgt netjes naast en tongelt. Tongelt hij dan omdat hij wat spanning ervaart omdat hij niet weet wanneer dat brokje komt, tongelt hij omdat hij het spannend/ongemakkelijk vindt zo dichtbij te lopen, Of omdat hij weet richting losloopplaats te gaan en alvast wat spanning opbouwt, tongelt hij omdat er een minuut of 10 daarvoor een beruchte 'vijand' een geurspoortje heeft uitgezet etc??
De hond loopt netjes naast jou, maar wat is zijn motivatie om dit te doen, doet hij dit omdat hij dit uit respect voor jou?, doet hij dit omdat hij geen gezeur wil?, of doet hij dit voor een lekker koekje?
Jij aait je eigen honden over de kop en vinden dit prima(tenminste?) laat hij dit toe omdat hij van jou aanraking geniet? laat hij dit toe omdat hij niet wil 'zeuren'? "
Maar dat kan je toch meestal aan de verdere taal wel zien toch?
Margje, ja inderdaad het grotere plaatje of op een andere manier meten/controleren
Petra, dat is niet wat ik bedoel, de motivatie van een hond hoeft voor de hond helemaal niet negatief te zijn, of spannend te zijn, en dus hoeft hij ook geen signalen te laten zien. Een hond kan het gewoon accepteren dat je hem op zijn kop aait, zonder signalen, maar kom niet aan mijn bekkie zoals bijvoorbeeld bij TS.
Een hond kan netjes volgen voor:
1- een koekje (zonder conflict signalen, want dit is niet negatief of spannend voor de hond)
2- gewoon 'geen gezeur',conflict vermijdend (hoeft ook niet negatief te zijn, dus ook zonder conflictsignalen)
3- uit respect voor jou (uiteraard zonder conflict signalen)
Alle drie de keren kan de lichaamstaal gewoon gelijk wezen maar de motivatie niet(en de goede motivatie is wat je wilt belonen volgens mij)
Ik vraag me eigenlijk ook wel even af (geheel terzijde) waarom overgeven een hond onzeker zou maken?
Dit is een menselijke reactie op een natuurlijk fenomeen: het overgeven.
Volgens mij hebben dieren daar geen last van (fysiek misschien wel, misschien wat pijn ofzo) maar mentaal worden ze daar volgens mij niet onzeker van.
nogmaals, even geheel terzijde
Dit is een menselijke reactie op een natuurlijk fenomeen: het overgeven.
Volgens mij hebben dieren daar geen last van (fysiek misschien wel, misschien wat pijn ofzo) maar mentaal worden ze daar volgens mij niet onzeker van.
nogmaals, even geheel terzijde
"Ik denk dat overgeven een teken is van ziekte of verzwakt zijn. En zo wil een hond zich ook niet voelen.
Daarbij is overgeven ook gewoon een rotgevoel en niet prettig, ook niet voor honden denk ik.
Als Biko overgeeft staat hij er altijd bij met zijn staart helemaal tussen zijn poten en hij staat wat ik elkaar, het liefst gaat hij ook onder de tafel staan of in een hoekje.
Petra, dat is niet wat ik bedoel, de motivatie van een hond hoeft voor de hond helemaal niet negatief te zijn, of spannend te zijn, en dus hoeft hij ook geen signalen te laten zien. Een hond kan het gewoon accepteren dat je hem op zijn kop aait, zonder signalen, maar kom niet aan mijn bekkie zoals bijvoorbeeld bij TS.
Een hond kan netjes volgen voor:
1- een koekje (zonder conflict signalen, want dit is niet negatief of spannend voor de hond)
2- gewoon 'geen gezeur',conflict vermijdend (hoeft ook niet negatief te zijn, dus ook zonder conflictsignalen)
3- uit respect voor jou (uiteraard zonder conflict signalen)
Alle drie de keren kan de lichaamstaal gewoon gelijk wezen maar de motivatie niet(en de goede motivatie is wat je wilt belonen volgens mij)
"
Ja dat is lastig, ik denk dat je dan eigenlijk de hele hond in verschillende situaties moet bekijken.
Maar hier geld misschien ook wel: als er geen probleem is, dan doet de echte motivatie er misschien ook wel niet toe. Als het de hond niet dwars zit en het zit de omgeving en het baasje niet dwars, dan is het oke.
Ik heb er over na zitten denken en nu schrijft Margje op waar ik zo over struikelde
Maar hier geld misschien ook wel: als er geen probleem is, dan doet de echte motivatie er misschien ook wel niet toe. Als het de hond niet dwars zit en het zit de omgeving en het baasje niet dwars, dan is het oke.
Je hebt een punt, maar je wilt graag dat Jou hond Jou als baasje vertrouwd in alles. Dus zul je graag willen weten wat er in de hond omgaat, de motivatie dus, TS is er achter gekomen dat over de hond heen buigen,in deze situatie spanning op roept bij de hond, nog geen volledig vertrouwen zeg maar, ook kan TS de hond aaien, maar kan de hond heeft moeite met de aanraking aan de bek, iig in deze situatie, dus ook hierin nog geen volledig vertrouwen.
Wij denken heel gauw dat de hond ons volledig vertrouwd, maar gebeurt er iets wat buiten de normale gang van zaken gaat, dan kan je zomaar voor problemen komen te staan, en dan zou je vraagtekens moeten zetten bij de voorgaande dingen, vertrouwd de hond zijn baasje eigenlijk wel zo goed?
Maar het ging toch niet meer om deze situatie? Want dat was nu net een situatie die wel spanning opriep. Ik ben van mening dat alleen een hond die zijn communicatiesignalen 'kwijtgeraakt is' kan bijten zonder voorsignalen. Bijten is uiterste noodweer. Een hond is een conflictvermijder. Als het kan doet hij alles om te vermijden dat het tot een confrontatie komt.
Dus nu begrijp ik warom ik jouw uitleg niet helemaal snap. De ene keer haal je aan dat er conflictsignalen zijn/geen spanning, maar nu schrijf je; Wij denken heel gauw dat de hond ons volledig vertrouwd, maar gebeurt er iets wat buiten de normale gang van zaken gaat, dan kan je zomaar voor problemen komen te staan, en dan zou je vraagtekens moeten zetten bij de voorgaande dingen, vertrouwd de hond zijn baasje eigenlijk wel zo goed?
Ik denk wel dat het normaal is dat stavros me nog niet helemaal vertrouwt, gezien zijn verleden en het feit datie nog maar net bij mij is.
Heb inmiddels nog leuke tips gekregen, bedankt daarvoor.
Ik zal inderdaad morgen de links die Petra me heeft doorgestuurd allemaal eens doornemen,
en ik zou toch ook graag nog spelletjes en / of tips en tricks krijgen waardoor ik buiten de 'normale communicatie' nog aan z'n zelfvertrouwen kan werken.
want zoals ik eerder al zei, stavros heeft genoeg meegemaakt,
ik wil het beste voor hem, anders had ik hem niet in huis genomen wetende welke consequenties daaraan vast hangen.
Zo wat een lappen text..
Ik zou je willen adviseren je niet vast te bijten in zijn verleden.
Het feit dat hij mishandeld geweest is is heel erg en goed dat je ervan af weet.
Maar nu moet je werken aan het "nu"
Ik heb ook ervaring met een mishandelde hond. Die ook wilde bijten als hij zich niet op zn gemak voelde.
Je geeft zelf aan waar je fout zat.. Dit is positief.. Nog belangrijker is VOORKOM dat je de zelfde fout maakt!
Ik ga mee met de andere qua verdiepen in signalen.
Hoe meer jij ziet aankomen hoe meer je kan voorkomen, hoe minder hij zich bedreigd voelt,
En dan zal je zien dat zijn(angst) agressie meteen een stuk minder is.
Hoi Miora,
Ik heb niet zo veel ervaring met honden dus ik zou je helaas geen goede tips kunnen geven om het zelfvertouwen van Stavros te verbeteren. Maar na het lezen van alle berichten wou ik toch even reageren. Je lijkt me het allerbeste te willen voor Stavros en volgens mij ben je super lief en doe je alles voor je honden. Dat je Stavros bij je thuis hebt genomen, na alles wat hij meegemaakt hebt, vind ik ontzettend lief van je. Gelukkig dat mensen zoals jij er zijn
Lieve groeten
Petra, ik gaf een voorbeeld aan Margje, en dat voorbeeld had even niets te maken met deze situatie, en de communicatie-signalen waar jij het over hebt, tongelen, gapen, knipperen, smakken, enz. raakt niet een enkele hond kwijt, het zijn namelijk geen communicatie-signalen het zijn conflict-signalen en is een reactie op de inwendige spanning van de hond, en de hond heeft hier geen controle over
Wat Shamilla & Zena zegt sta ik helemaal achter, het verleden is wel wat de hond gevormt heeft, en de hond is in veel gevallen hier dan ook niet gelukkig mee, maar het blijft een dier en dieren willen alleen maar vooruit, zij blijven niet hangen in het verleden en ze kijken niet naar morgen, ze leven in het 'NÜ', en het zal al een hoop schelen als wij ook niet in het verleden blijven hangen maar dezelfde houding aan gaan nemen
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Stavros en zijn bijtgedrag. Ik heb het door !! :) " wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?