Een ramp in de auto!

Op de heenweg blaft Kobus keihard, ongeveer 10 minuutjes (ligt eraan hoe druk hij is). Verder niks.

ohh, maar dat bedoel ik eigenlijk niet
ik neem direct van je aan dat ze er van geniet
en zij nu op deze wijze haar energie ontlaadt
dat betwijfel ik geen moment

waarschijnlijk niet wat ik zou kiezen (maar das mijn manier van leven hoor)
ik zou misschien er voor kiezen om dit geheel niet meer aan haar aan te bieden, maar alternatieven hier voor te zoeken die haar minder opwinden, maar goed, ik heb beslist geen mechelse herder, ik heb een totaal ander ras wat niet aan opwinding doet, wat hem trouwens niet minder gevaarlijk maakt, en wel erg sterk

maar wat ik eigenlijk bedoelde, is dat wij baasjes van herplaatsers geneigd zijn gedrag "te vergoeilijken" (raar woord eigenlijk ) omdat er een verleden is en we daaraan vast knopen dat er toen vast "dat en dat en dat" gebeurd is, want nu doen ze "dit en dat".

wij hebben geprobeerd daarin de knop om te zetten
Gorby leeft bij ons, hij leeft ook in het heden
Geconditioneerd gedrag is iets waar je tegen aanloopt met een herplaatser, maar de moeite waard om te proberen het te herconditioneren als het gedrag is wat eigenlijk niet gewenst is.

als ik Gorby de ruimte geef, heeft niemand in een straal van 10meter in mijn buurt nog een schijn van kans, hij is uitgebreid getest en legde daarbij bijna een vent van ruim 100kg plat, hij weet het precies, maar dat is niet wat ik wil, en ik wil ook niet altijd onder appèl werken, daar word ik (maar das misschien persoonlijk) heel gespannen van, en dus hebben we geprobeeerd het verleden los te laten voor Gorby en de training anders aan te pakken.

en ik heb die neiging ook hoor dat teruggrijpen op het verleden
maar in feite weet je niks zeker, en ook de uitwerking op de hond niet
wij koppelen daar denk ik erg gemakkelijk menselijke redenatie's aan (en gevolgen)

voorbeeldje: wij kregen Gorby mee met de dringende "bijsluiter":
nooit loslaten, levensgevaarlijk voor andere honden
kijk op mn profiel en zeg me hoe gevaarlijk hij is
mijn man liet die gedachte na observatie van Gorby heel snel los en de hond bij andere honden.
en hij had 100% gelijk, want Gorby is het omgekeerde, zolang hij bij ons is, is er nog geen minimaal incidentje geweest zelfs, hij heeft het totaal niet nodig.
Hoe dat verhaal er kwam bij de laatste eigenaar, vast niet van niks, geen idee
maar het sloeg echt nergens op.

dat is eigenlijk wat ik een beetje wilde zeggen omdat ik dacht dat een beetje te lezen

Onze grootste (en enigste echte) ergenis aan onze Asielzoekert...
En ze hadden het in het asiel ook netjes gemeld,"hij wordt gek in een auto".
Achterklep staat tegenwoordig de hele dag open, om de spanning eraf te krijgen.
Hond in de auto, hond stil.
Start de auto, hond stil.
Auto gaat rijden, oorlog achterin.
Staan we stil voor het stoplicht, gaat hij direct liggen en is hij netjes stil.
Ramen geblindeert, gaat meneer tegen het plafond zitten schreeuwen.
Onze landseer is heerlijk stil onderweg.
Komen we bij de zeedijk aan om te gaan zwemmen begint onze Landseer de boel af te breken.
Kan ik inkomen, want ze wil lekker gaan spelen en rennen, en weet dus ook dat dat staat te gebeuren.( en van ons mag ze dan ook lekker enthousiast zijn)
Maar wat gebeurt er met onze asielzoekrt op dat moment.?
Die houdt netjes z'n mond zodra de auto onderaan de zeedijk stil staat.
(en laat zich ook niet meeslepen met het blaffen van onze Landseer)

Op onze hondenschool ook al eens gevraagt, maar we kwamen niet verder dan dat hij gewoon totaal gestrest in de auto zit.
Hij wordt nu eindelijk iets rustiger qua gedrag, en we moeten toegeven, bij het autorijden begint het ook minder te worden.

Bobby is altijd rustig in de auto. Alleen moet een vreemde het niet wagen zijn hand naar binnen te steken als zij erin zit, maar daar heb ik geen problemen mee, tenslotte heeft niemand iets in mijn auto te zoeken.
Wat wel vervelend is, is dat ze erg territoriaal naar andere honden toe is. Als ik met haar wandel is er niets aan de hand en bekijkt ze andere honden nauwelijks. Maar zodra ben ik rond de auto bezig, mijn duikspulletjes opbouwen bijvoorbeeld, dan wordt elke hond fanatiek weggejaagd.
Ik ben er wel op aan het trainen. Vooral afleiden met een speeltje en rustig praten werkt bij haar prima. Ze ziet dan de andere hond wel, houdt hem ook in de gaten, maar vindt het speeltje belangrijker en blijft rustig bij me. Ging ik van de week weer duiken, was even mijn duikmaatje met zijn pak aan het helpen, komt er iemand aan die doodleuk haar honden tussen mijn dure spulltjes laat struinen. Voor ik iets kon zeggen of doen vloog Bobby er al op af. Zucht. Gelukkig bleef het alleen bij dreigen en wegjagen en begrepen de honden in kwestie de boodschap prima, maar ik kan weer van voren af aan beginnen. Had ik nou maar even beter opgelet.

Gorby, ik denk dat ik weet wat je bedoeld, maar wij doen echt ons best om bepaald gedrag in te dammen, alleen ga ik het advies van verschillende gt niet in opvolgen (ze moet zit en het itresseerd mij niet hoe je het voor elkaar krijgt), bij mensen die geen ervaring hebben vind ik dat dus een gevaarlijk advies , bijna een vrijbrief om een keer een lel te geven ofzo
Shai gaat van 0 naar 100 in 1 tiende van een sec en dat is erg lastig, helemaal in de auto. Shai geeft niks om iets lekkers en geeft ook niets om een speeltje, dus afleiden is erg lastig.

Vandaag ging het redelijk goed in de auto, maar we waren nu met z'n tweeen, dus de 1 kon rijden en de ander kon ingrijpen als madam het weer op haar heupen kreeg, alleen is het zo dat je natuurlijk niet altijd met z'n tweeen bent.

Het afleiden is iets wat je ook kunt trainen.
Ik dacht eerst ook dat ik Fedor niet kon 'afleiden'
Ik ben het klikken met mijn tong bij hem aan het conditioneren. Hij reageert daar voortaan echt heel erg goed op.
klik, en hij kijkt naar mij. Maar dat komt alleen maar omdat hij er niet meer over nadenkt, het is een ingesleten gewoonte aan het worden, een reflex. Als de stress te hoog is kun je overigens niet doordringen, maar dan helpt ook een gebraden kip niet meer.

Hoe krijg je die spanning eruit? Want als ze ineens van 0 naar 100 gaat, weet je dan wel zeker dat ze vanuit 0 gaat? Of zit ze niet stiekum al op 80?

Verder snap ik wel dat Gorby zegt dat de manier van sport behalve een ontlading ook misschien spanning oplevert, wat de rust in je hond niet ten goede komt. Als je dat anders zou kunnen doen, bijvoorbeeld met speuren of veel snuffelen haal je veel stress (positief of negatief maakt niet veel uit) weg. Maar ja, ik snap dat dat niet is wat je wil.

Hier hebben we alles uit de kast getrokken, ze blijft het verschrikkelijk vinden ook als we naar het strand gaan,lekker zwemmen. Een voordeel als we naar huis gaan is ze erg moe en dan geeft ze zich een beetje over.

ik wandel regelmatig met iemand (1 van mijn beste vriendinnen) die 2 mechels heeft
1 ervan heeft ook dienst gedaan en is met pensioen, de ander was niet geschikt genoeg, maar wel uit werklijn. dus ik snap wel een beetje dat "kerosine" effect van een mechelaar
en das niet zo eenvoudig in te dammen

wat bij haar honden (eigenlijk van haar partner) wel werkt, is rust en regelmaat, niet te veel prikkels op een dag, geen dingen doen waar ze van "op stijgen", en zo ja, incalculeren dat ze inderdaad zullen opstijgen

gelukkig maar dat we niet allemaal op hetzelfde ras vallen
want ik zou er slecht mee om kunnen gaan

wel weet ik bij Gorby, die in een fractie van op het oog zeer rustig en vriendeijk, uit kan schieten naar medogenloos onvriendelijk (zonder enige vorm van nervositeit trouwens), en dat alles staat en valt bij onze reactie, nl, eigenlijk niet, totale rust, kalmte, want wat wij dan geleerd hebben is dat de hond eigenlijk een antwoord vraagt van ons via zijn actie, en dat krijgt Gorby, nl rust en leiding (en best heel strak). Effect: dit gedrag blijft al een hele poos uit.

akkoord gaan met iets omdat er een verleden is, proberen wij niet te doen
is ook menselijk geredeneerd, en zoals wij met onze hond leven, denken wij dat honden zo niet bestaan.

en in die context zou ik zelf zo'n opwindende training eens een poosje niet doen en iets heel anders doen, wat haar minder triggert, leren speuren (maar geen ipo speuren, maar echt speuren, lange trajecten van meer kilometers), of naar slachtoffers leren zoeken, dat soort dingen, en eens zien of dan na bv een halfjaar haar gedrag veranderd (of veranderd is)

Enne.... alle respect hoor, hoe je deze dame een thuis biedt en tegemoet komt aan haar behoefte's

Onze teckel is gek op autorijden, bij mij ligt hij steeds op de passagiersstoel (als ik de kinderen naar school breng of boodschappen doe) en bij mijn man gaat hij altijd in zijn bench. Maakt geen verschil, wil altijd mee en is heel braaf en rustig in de auto

Ik heb toen ik haar net had een tijdje gewoon de rust erin geprobeerd te houden, maar wat ze ook doet, alles gaat op snelheid 10 en op 100%. Geef je haar geen uitdagingen, mentaal en fysiek, dan gaat ze haar uitdagingen ergens anders in zoeken (behalve in rust). Het is gewoon een echte Mechelaar en een harde werkster, altijd paraat om samen gezellig iets te gaan doen. Rustig wandelen voor een week of 2 hoef je niet te proberen, ze moet haar energie gewoon kwijt, anders kan je er echt helemaal niets meer mee.
Speuren doen we wel en nee, niet altijd naar een persoon, soms gewoon naar drugs of wapens of iets anders, ook dat speuren gaat op volle toeren, maar het is niet zo dat ze fouten maakt. Het is gewoon een hond die heel graag iets doet en zou het jammer vinden als haar enthousiasme eruit gaat (wat ik bij haar zeker kan zeggen als ze haar werk niet meer mag doen).

In de trainingen is ze totaal anders, totaal geen spanning, maar een hond die totaal beheerst is in de dingen die ze doet. Veel mensen zijn tegen dit soort trainingen, maar wij hebben daardoor een heleboel geleerd bv een aanval afbreken op commando, net voor het inbijten en ga zo maar door.

we namen yoran eerst altijd mee in de bus dat vond ie dus helemaal niets, toen hebben we een andere auto gekocht, een station, en nu zijn hij en rixt er niet uit te krijgen als de klep openstaat en het hek ook dan kun je ze beiden in de kofferbak vinden, ze slapen allebei in de auto. ons tim liep constant heen en weer en maakte daar geluidjes bij.

tja, Shai is nu eenmaal zo en komt uit die tak van sport (wat voor mij persoonlijk lang niet altijd sport is) en daar kan je natuurlijk niet zomaar om heen, daar zal je dus gewoon iets mee moeten, een kerosine hond dus.

terugkomend op het gedrag in de auto...
ik denk zelf dat je als je ooit nog eens een andere auto aanschaft, het een punt van overweging zou kunnen zijn een auto te zoeken waar je de input voor haar minder kan maken, dus of door een kennel, of een kleine bestelauto.

en verders is het zelf rustig blijven, wat ze ook bedenkt, blijf zelf kalm
wij hebben zelf bij Gorby gemerkt (die ook wel kerosine heeft, maar dat totaal anders gebruikt) dat dat enorm belangrijk is, word ik wat nerveus of onrustig hij daar direct misbruik van maakt, hij vindt me dan "zwak" en stapt dan letterlijk en figuurlijk voor me
en ook wij hebben te maken met (fout) geconditioneerd gedrag, waar we net als jij dus proberen dingen tussen te bouwen, ook de aanval te laten afbreken, alleen op een totaal andere manier.

ben benieuwd hoor, of deze dame nog eens wat meer rust zal vinden

Ik ben erg positief, we hebben haar nog maar sinds 14 feb en ik kan een heleboel, maar niet toveren
Sinds die tijd heeft ze behalve mij, mijn vriend en mijn ma, ook mijn pa en 2 huisvrienden in haar hart gesloten plus de 2 trainers, dus ze kan het wel, maar alles op z'n tijd. Qua teruggrijpen op het verleden, we proberen het niet, maar je moet toch wel er een klein beetje rekening mee houden, ik kan haar niet opdringen om vreemde haar te laten aanraken enzo, dus dat is schipperen, je kan wel snel willen, maar de hond moet het ook zelf aangeven. In huis is ze al een stuk rustiger en kan ze echt knock out liggen slapen. Ook heeft ze haar angst voor de bench totaal overwonnen, het is nu 1 van haar lievelings plekjes geworden.

Ik heb altijd kerosine honden gehad alleen noemden wij het geen kerosine maar een kruidvat wat ook zonder vuurtje kan ontploffen. Makkelijk zal ze nooit worden, maar goed, ik hou niet echt van die dooie honden (sorry voor het zo noemen, maar ik denk wel dat je me begrijpt)

Kerosine hond geeft wel mooi die versnelling aan die in het karakter van een Mechel zit.
En vanaf februari is eigenlijk helemaal niet zo lang nog, Gorby is nu ruim 2,5jaar bij ons en het van 2 kanten leren vertrouwen kost ook ons veel tijd, maar het is zooo dankbaar om juist zulke honden te leren kennen, want ze zijn zo ontzettend eerlijk.

lekker dat ze al zo slapen kan, dat kost vertrouwen, en als dat er is kan er heel erg veel
nog maar ff doorbijten dus met een opgewonde dame in de auto, ik kan niet anders denken dat ook dat op den duur wat zal kalmeren, omdat ze vertrouwen heeft in jullie en zich daaraan spiegelt

Gorby wil ook niet door iedereen aangehaald worden, niet zozeer uit angst, maar gewoon omdat hij erg arrogant is en het niet "wenst", maar mensen willen dat gelukkig ook niet zo erg meer als in het begin (toen hij door zn verwaarlozing een soort halfwas puber leek), hij straalt nu zoveel uit, dat mensen hem respecteren. als de Shai nu maar de belangrijke mensen in jou leven accepteert of nog beter in haar hart sluit..... dan is het gewoon pech voor de rest

onlangs op tv ook laten zien van een hond die altijd blaft in de auto
men laat eerst de hond rustig voor de auto zitten voor hij in de auto zelf mag instappen
en zelfde als op filmpje

Clovis haat de auto, hij kotst dan altijd alles onder

Ik ken dat probleem wel. Eros Blaft niet maar gaat wel zitten piepen/janken van opwinding. En dan maakt het niet uit of we nergens heen gaan. Alleen het auto rijden is al leuk genoeg. En we hebben ook al geprobeerd om hem eerst zijn energie te ontladen, maar ook dat werkt niet. Dus ja hij is gek op auto rijden!

Hoe wij dat gaan oplossen weet ik niet, maar heeft nu ook nog niet het hoogste ding om aan te werken.

Groetjes Bianka

Hahaha, madam is het er niet mee eens dat ze moet gaan zitten in de auto, het piepen en gillen is er 3 keer zo erg van geworden, maar de blafconcerten zijn wel iets minder geworden.