Hallo iedereen,
Zoals sommigen van jullie wel weten, is bij Amy een paar maanden geleden HD geconstateerd (zie topic onder gezellig praten "Amy heeft HD").
De behandeling tot dusver met pijnstillers, aangepast bewegen en fortiflex heeft niet mogen baten. Ze is alleen achteruit gegaan.
In overleg met de DA, heeft deze ons geadviseerd haar in te laten slapen.
Woensdag wordt Amy een jaar.
Vandaag gaan we een afspraak op donderdag maken voor de euthanasie en aansluitend een crematie.
We zijn kapot van verdriet en vertwijfeling. Waarom onze lieve Amy en waarom zo jong?
Op haar goede momenten vraag je je af wat je in vredesnaam gaat doen, maar als ze weer achter je aan loopt te struikelen zie je dat het niet goed gaat.
Eigenlijk kan ik haar niet missen, maar ik moet. Ondanks de pijnstillers heeft ze nog steeds pijn en dat gaat ook niet meer over.
Uitstel helpt niet.
Ik probeer niet te wanhopen en sterk voor haar te blijven, maar het is erg moeilijk.
Groetjes en een knuf van Amy voor iedereen.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "De laatste dagen met Amy" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Hoi,
Och jeetje zeg. Wat een afschuwelijk nieuws. Ik weet ook niet wat ik tegen je moet zeggen. Alleen maar sterkte a.s. donderdag en probeer te genieten van haar deze dagen.
Esther
Hoi Amy
Go jo wat vreselijk voor je Hou er rekening mee dat je alles geprobeerd heb
Dit is het beste voor amy hoe moeilijk het ook is zo kan je en mag je niet door gaan met haar Hoe moeilijk het ook is .Nou meisje hou je sterk en laat die traantjes maar gewoon vloeien hoor want dit is een hele moeilijke beslissing .Ik wens je heel veel sterkte toe groetjes joke en een knuf van taat
Heel erg veel sterkte
Amy
Wat een verschrikkelijk nieuws.
Hou in gedachten dat je er zelf alles aan gedaan hebt om haar leed en pijn te verzachten.
Weet precies hoe je je voeld ik heb mijn meisje van 4 zeven weken geleden moeten laten inslapen.
Eerst heel veel verdriet daarna ga je de goede dingen van haar weer zien.
Het gemis blijft. ik denk nog elke dag aan haar.
Heel veel starkte in deze moeilijke tijd.
Hallo baasje van Amy,
Ik had even niet in de gaten dat Amy eigenlijk zo achteruit zou gaan. Vreselijk nieuws dit! Ik leef met je mee. Probeer nog leuke dingen te doen, vertel Amy alles wat je haar wil vertellen en geniet nog even van elkaar. Hoe moeilijk dit ook is. Verwen haar de laatste dagen en weet dat je deze beslissing neemt uit liefde voor haar. Je wilt ook niet dat ze voortdurend pijn heeft! Dat is niet eerlijk en zou egoïstisch zijn om haar in leven te houden. Amy krijgt straks rust en kan weer genieten van het jong zijn en het spelen. Iets wat een éénjarige hond het liefste doet....Ik wil je heel veel sterkte wensen in deze vreselijk moeilijke tijd. Ik zal een kaarsje branden voor Amy.....
Liefs en een steunknuffel van Monique
Afschuwelijk, wat een naar bericht. Zó jong nog, en dan al moeten sterven.
Maar ik vind het een hele dappere beslissing van jullie. Want als leven lijden wordt.... En omdat jullie veel van haar houden wil je haar voor nog meer pijn bewaken. Alleen een goede, liefdevolle baas durft zo'n beslissing te nemen voor zijn hond.
Heel veel sterkte!!
Oh, wat afschuwelijk om dit te lezen....
We weten wat je doormaakt en nog moet doormaken....
Ik zal donderdag in gedachte bij jullie zijn....
Heel veel sterkte
Lieve groet en een héél dikke knuffel voor Amy..
Ilja
Daar zijn een woorden voor, wat erg.
Ja, daar moet je sterk voor zijn om zo'n beslissing te durfen nemen. Gelukkig kan je , je er op voorbereiden, veel sterkte.
Hallo lieve mensen,
Bedankt voor jullie medeleven, daar kan ik weer kracht uit halen.
De euthanasie-afspraak staat op donderdagmorgen om half elf.
Vandaag alvast bezig gegaan om haar spulletjes bij elkaar te zoeken om op te bergen: riempjes, wat speeltjes, kluifjes, kussenovertrekjes ed. Uitzoeken wat ze nog redelijkerwijs op kan eten en welke koekjes, botjes ed ik nog kan bewaren voor...misschien ooit een volgende hond en anders het asiel.
Het klinkt waarschijnlijk raar dat ik het nu al doe, maar ik ben bang dat ik er na donderdag veel en veel meer moeite mee ga hebben. Nu kan ik haar nog tussendoor knuffelen en vastpakken als het me even teveel wordt.
Een aantal speeltjes voor de grond uitgestald en een lol dat ze had! Ze heeft (al liggend dat wel) zich er een hele poos mee vermaakt. Zo fijn om haar zo op haar manier bezig te zien.
Haar lievelingskostje gekookt: rijst met kippelevertjes. Wat maakt het nu nog uit dat het te eenzijdig is...
Nu ze nog bij me is, probeer ik zo veel mogelijk van haar te genieten en naar haar te kijken. De tijd dat ze weg is, zal nog verdrietig, stil en eenzaam genoeg zijn.
Groetjes en een knuf van Amy voor iedereen!
hoi,
heel veel sterkte toegewenst,
het doet mezelf al pijn om het te lezen.
ik ben blij dat je deze beslissing hebt genomen en haar niet wilt laten lijden.
hoop dat het je verder goed gaat
groetjes
desiree luna pinky toya en sheila
Heel veel sterkte...
Lief baasje van Amy,
wat een enorm moedig, wijs en vooral liefdevol (!) besluit heb je voor Amy genomen. Ik heb zelf anderhalve week één van mijn teckels (6 dagen na zijn 11e verjaardag) in laten slapen: het was het meest afschuwelijke besluit wat ik in m'n leven heb moeten nemen.
Wat mij de laatste uren heeft helpen te doorstaan is de gedachte dat je hond niet weet wat er gaat gebeuren: het is jouw verdriet en jij hebt zicht op de toekomst: hij lijdt nu, maar het inslapen doet hem geen pijn. Dat gaf mij de kracht om de laatste paar uur door te komen.
We zijn een strandwandeling gaan maken en de duinen in gegaan. Hij wist niet beter dan dat dit allemaal leuk was...
Ook bij de dierenarts weet hij niet wat er staat te gebeuren: je bent er vaker geweest en je hebt hem dan weer mee naar huis genomen. Ik heb m'n wangen kapotgebeten maar hem niet laten merken dat het dit keer anders zou zijn. Toen hij eenmaal sliep ben ik mezelf en m'n zelfbeheersing verloren...
Doorsta alles op een manier waar jij je het beste bij voelt. Deze manier hielp mij, maar er is hier geen goed of slecht. Je besluit is de grootste daad van liefde die je kan verrichten.
Ik wens heel veel sterkte en ben in gedachten bij je!
Alle liefs,Rachel.
heel veel sterkte
Vandaag onaangebroken zakken voer van Amy teruggebracht naar de winkel.
En een hele grote mergpijp voor haar bij de slager gehaald, want morgen wordt ze 1 jaar!
Wat mij erg veel pijn doet, is de reaktie van sommigen op mijn beslissing Amy in te laten slapen. Dan krijg je bijvoorbeeld een suksesverhaal van hun hond die ook HD heeft maar met medicijnen het prima doet en inmiddels al x jaar oud is geworden. Anderen vragen zich af of ik wel alles geprobeerd heb. Net alsof ik lichtzinnig mijn beslissing heb genomen om haar te laten euthaniseren!
In al die maanden dat ze nu op deze aardkloot rondloopt, is haar gezondheid een gekwakkel geweest. Haar darmproblemen, eetproblemen, HD in de heupen, scheefstand van het bekken, zelfs de voorpoten staan niet goed. Ik heb een stapel rekeningen liggen van de da en de kliniek twv 2000 euro. En nog kwam er nooit echt vooruitgang.
Ik denk niet dat de mensen die mij nu in feite een beetje proberen aan te vallen, weten waarover ze praten.
Natuurlijk kan ik haar leven ook nog wel rekken, misschien wel met een paar jaar, maar ik vind het hond-onterend om dat te doen. Ik ben namelijk een honden-LIEFHEBBER!
Ik wil alleen maar het beste voor haar. Tuurlijk zijn er momenten dat ze nu ook nog lol heeft. Dat zijn de momenten waarop ik aan mijn besluit begin te twijfelen. Maar als hond van 1 jaar hoort ze graag te willen wandelen, te spelen en druk te doen. Ze hoort zich niet te gedragen als een oude hond van 16 jaar (want ook die hebben nog lol in hun leven). Ik gun haar geen pijn. Ik gun het haar ook niet om zulke zware pijnstillers te moeten slikken om sowieso nog te kunnen lopen.
Ik zou die mensen dan wel willen toeschreeuwen dat ik deze beslissing alleen kan maken omdat ik zoveel van d'r hou.
In plaats daarvan wordt ik erg verdrietig van het onbegrip.
Bedankt voor jullie luisterend oor.
By the way, deze mensen waar ik het nu over heb, bevinden zich gelukkig niet op dit forum!
Lief baasje van Amy,
Probeer al die reacties naast je neer te leggen en put troost uit de reacties van de mensen die weten wat het is om een hond lief te hebben en wat echte dierenliefde betekent.
Schrijf zoveel mogelijk van je af: want onbegrip is overal om je heen. Ik zit nu dagelijks op dit forum en ondervind veel steun (met name Ilja en Monique hebben me er de eerste paar dagen 'echt doorheen getrokken') aan alle reacties. Mensen in je omgeving kunnen -onbedoeld- je tot in het diepst van je ziel treffen: reacties als 'was het echt nodig' en 'neem je weer een hondje' breken je hart.
Je hebt gelijk: ze verdient een gezond leven, een leven zonder pijn.
Jij doet wat het beste is en er is ONGELOOFLIJK veel moed voor nodig om deze stap te nemen!
Geef Amy een dikke knuffel en roffel achter de haar oor ! Alleen wat jullie samen hebben doet ertoe!
Hoi Amy
Probeer het naast je te leggen wat andere mensen er van zeggen die hebben er geen verstand van .Wat heeft amy nu voor leven stel je eens voor dat ze nog meschien een jaartje met deze pijn moet door lopen dat is toch verschrikkelijk ik vind het een hele dappere beslissing van je .Die mensen denken zeker dat je dat zo maar even laat doen .Nou meisje hou je taai en heel veel sterkte Ik ben in gedachte bij jullie groetjes joke en taat
Ja, dat zijn heftige reakties die binnenkomen bij je...
En oh, wat doet dat zeer....
Onbegrip zal er altijd zijn, hoe je het doet, geloof me...
Je wordt er ongelooftlijk boos om en verdrietig van...
Alleen jij/jullie kennen Amy het beste...
We kunnen wel zeggen; leg het naast je neer. Maar dit soort uitspraken raken je tot in het diepst van je ziel...
Ik hoop dat je er een beetje kracht uit kunt putten dat wij hier, op het forum, weten wat het betekent om zo'n vreselijke beslissing te moeten nemen uit liefde voor je maatje...
En dat we in gedachte bij je zijn met deze laatste dagen...
Dikke knuffel, liefs en sterkte meis
Ilja
Hoi,
het enige wat ik voor je kan doen, is je heel veel sterkte wensen. Je doet naar mijn idee wat het beste is voor je hond!!
Wanneer je al je liefde geeft
Aan Amy
wanneer ze goed bij je heeft geleefd
doe je haar plezier met het te helpen uit haar lijden
wat zal ze dankbaar zijn om van dit leven te kunnen scheiden
zonder al die onnodige pijn.
De pijn brengt enkel smart
zij zal het niet meer weten
bewaar de liefde in je hart door het niet te vergeten.
En denk aan de herinnering, en aan al het plezier
Dat wat je samen heb beleefd, jij en Amy.
Veel sterkte gewenst vanwege sigrid en co
Hallo allemaal,
Gisteravond met Amigo, mijn kanarie, naar de DA geweest om hem te laten inslapen. Het arme beestje was ook al een poosje zo ziek en om nu zelf maatregelen te nemen, dat kan ik niet.
Met de DA nog over Amy gepraat. Zij zegt dat het waarschijnlijk geen "gewone" HD is, daarvoor is het veel te ernstig en verslechterd het te snel en reageert ze te weinig op pijnstillers. Ze denkt eerder dat er neurologisch iets helemaal niet goed zit bij d'r.
Het was heel erg naar om daar bij de DA te zijn met Amigo, en dan te bedenken dat je er over anderhalve dag met Amy weer zit....
Ik had het er erg moeilijk mee. En het ergste moet nog komen!
Nu ligt madame prins(es)heerlijk op haar bot te kluiven ter ere van haar 1ste verjaardag. Ik heb nog snel wat fotootjes gemaakt.
Vanmorgen nog voor haar gezongen maar "lang zal ze leven" heb ik maar overgeslagen.
Deze dag ga ik haar nog maar zoveel mogelijk verwennen!
Groetjes en een knuf van Amy
Hoi,
Een superzware dag voor de roedel van Amy....
Knap dat je toch gezongen hebt...
Maak er een speciale dag van en omring Amy met veel aandacht en heerlijke knuffels en kluifjes...
Knap van je, dat je foto's hebt gemaakt...
Ik had ook foto's gemaakt - voor Jip moest inslapen - maar ik wist toen niet wat ons te wachten stond....
Ik heb er 4 uitvergroot, ingelijst en hangen - bij elkaar - in de woonkamer....
Super dikke knuffel voor Amy...
Lieve groet, Ilja
Hoi,
Wat een vervelende dag zo....Amy is nu 1 jaar en morgen is haar laatste dag op aarde! Zo raar als ik er over nadenk, wetende dat jij als baasje dit nu mee moet maken! Probeer idd nog wat leuke dingen te doen en weet dat je haar helpt uit liefde. Ze zal je daarvoor eeuwig dankbaar zijn. Ik leef met je mee en hoop dat je morgen genoeg kracht hebt om Amy bij te staan tijdens haar laatste lange reis....Geef haar nog maar heel veel knuffels en laat haar weten dat je haar verlost van die vervelende rotte pijn...Die pijn die ze niet verdient!Ik wil je veel sterkte wensen en ik hoop echt dat je morgen alle kracht bij elkaar verzamelt hebt, want het zal niet makkelijk zijn om deze beslissing te moeten nemen en om haar bij te staan tijdens die laatste reis....
Een dikke steunknuf van Monique
Lief baasje van Amy,
Ik heb je verhaal met tranen in mijn ogen zitten lezen,wees trots op je zelf dat je dit uit liefde doet voor haar,en ieder doet dit op zijn eigen manier,ik wens je heel veel sterkte,doet Amy maar flink knuffelen,neem maar goed afscheid van haar,al is ze straks niet meer tastbaar,dan zal ze nog heel dicht bij je zijn,en dat is in je hartje.
Zal Amy het aanvoelen?
De laatste dagen is ze super aanhankelijk, ze houdt me steeds in de gaten en loopt continue achter me aan.
Vanmiddag ging ik haar uitlaten. Normaal is het 50 meter en dan wil ze niet meer. Nu trok ze me mee en hebben we drie verschillende plekjes in de buurt bezocht waar we wel eens vaker gewandeld hebben. Onvoorstelbaar!
In de tuin moest alle energie eruit en racede ze als een idioot rond.
Op zo'n moment denk je: wat ga ik in godsnaam morgen doen?
Maar later moest ze het weer bezuren en loopt ze te manken. Dan weet je weer waarom.....
Gelukkig heb ik vandaag een aantal foto's van haar kunnen maken, zelfs terwijl ze in de lens keek, meestal draait ze eigenwijs haar kop af. Nu was het erg pijnlijk om de foto's te maken, maar straks ben ik er blij om dat ik het gedaan heb.
Nog steeds ben ik haar lieve koppie en elke beweging die ze maakt aan het observeren en in mijn geheugen aan het prenten. Wat zal ik mijn kleine meiske ontzettend missen...
Ik heb verschillende keren ervaren dat Christo mij verstond. Dat hij me begrepen had, dat maakte hij me dan door zijn gedrag duidelijk. Er is communicatie mogelijk die het stoffelijke ontstijgt.
Praat daarom gerust tegen haar. Zeg haar maar hoe graag je haar bij je had willen houden, en hoeveel je haar zult missen. En al het andere dat je op je hart hebt. Het zal haar helpen om rustig heen te gaan, en jou helpen om er vrede mee te hebben. Hoe pijnlijk het ook zal zijn en blijven.
Het ga je goed, morgen,
liefs,
Linda.
Hoi vrouwtje van amy
Ik wil je vandaag heel veel sterkte en kracht toe wensen En bedenk daar bij dat je dit voor amy doet. Ik ga zo een kaarsje voor amy branden Nou meisje heel veel sterkte .
groetjes joke en taat
hoi baasje van amy wat vreselijk dit je moet je niks van andere mensen aan trekken wat die zeggen je moet zelf doen wat jij het beste vind voor je hond je heb als gedaan voor haar ik wil je heel veel sterkte en kracht wensen vandaag en we zullen aan je denken groetjes patricia, suus en jacky
van mij ook heel veel sterkte vandaag
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "De laatste dagen met Amy" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?