Sorry Jara, het spijt mij!

Hayhay hondenvrienden,

Ik moet toch eens iets van mij afschrijven...
want ik ben soms niet heel eerlijk tegen Jara geweest en heb daar nu nog steeds heel veel spijt van.
Toen we Jara als pup kregen was ik helemaal weg van haar!
Ik liep veel met haar, speelde veel met haar, kamde haar vaak etc.
Ik en mijn zusje hadden vaak ruzie wie er nou met haar mocht lopen of haar mocht voeren.
toen ze een half jaar was kreeg ik het erg zwaar op school mijn cijfers waren niet goed, ik zat niet lekker in mijn vel, had geen zelfvertrouwen en nog wel een aantal problemen.
Dit heb ik laten merken niet alleen op school en naar mensen... maar ook naar Jara.
Ik ging steeds minder met haar lopen, had steeds minder tijd voor haar, dit betekende dat mijn zusje en mijn moeder alles moesten doen, terwijl IK degene was die het liefst een hond wou!
Ik deed haar heel erg te kort.
na 3-4 maanden ik zat hier toen al op het forum, ging er bij mij een knop om!
Ik las hier veel verhalen over hoe je een hond moest verzorgen, wat je wel en niet moest doen, wat ze nodig hebben.
Op dat moment voelde ik mij zo schuldig!
ik had haar zoveel te kort gedaan!!!!
Ik kon wel janken!
Ik was gewoon met mijn 13 jarige stomme hersenloze kop helemaal nog niet voorbereid op hoeveel verantwoording een hond was en had het allemaal met een korreltje zout genomen...
vanaf dat moment ben ik rustig met haar opbouwen voor een goede conditie, loslopen etc...
allemaal dingen waar door mijn zusje en moeder niet aan gewerkt werd.
ook nam ik de taak op me om haar te verzorgen en te verdedigen...
in mijn ogen deden en doen mijn ouders nog een heleboel fout...
vooral mijn vader die terwijl jara heel gevoelig is haar veelste hard straft... het fysieke heb ik er eindelijk uit en dat deed de hond maar mij ook heel erg veel pijn... ik kon er niet bij waarom hij dat deed en mijn zusje nam het over :(
ik heb op avonden staan janken, schreeuwen en discusieren als hij haar in haar nekvel pakte...
het was vooral onmacht dat ik voelde ik kon er niet tegenin gaan want hij wist het wel beter en als ik er tegenin ging dan kon ik naar mijn kamer.
nu zijn de rollen omgedraaid mijn zusje doet niks meer met de hond of heel erg weinig in ieder geval en ik doen alles.

Na maanden en maanden heeft Jara naast een conditie voor zover dat bij haar kan met haar poot...
ook mij...
ik doe alles maar dan ook alles voor haar!
Ik wordt zo blij als ik thuis kom en na een !*#&(!*^ schooldag (absoluut GEEN leuke klas, zelfvertrouwen bijna bij het 0-punt) dat vrolijke hoofdje zie!
Ik merk ook dat Jara de verandering wel steeds meer gemerkt heeft waar ze vroeger mijn zusje en moeder boven mij verkoos, verkiest ze nu mij boven iedereen in huis.
als ik haar roep komt ze naar me toe rennen en gaat ze voor me staan kwispelen.
ik heb haar laatst geprobeerd te leren (2weekjes mee bezig) dat ze mij rustig door de deur moet laten gaan eventjes zittend wacht en pas komt als ik dat zeg en ik pak de riem dacht er niet eens bij na maar mevrouw zat al zittend voor de open deur te wachten tot ik haar het commando gaf om naar mij toe te komen.

Het is een heel verhaal, ik zit met de tranen in mijn ogen ze rollen over mijn wangen.
ik heb haar zo te kort gedaan en het spijt mij zo erg!
wou dat ik de tijd kon terug draaien.
wou dat ik haar nooit had laten stikken!
dat onze band veeeeeel eerder was begonnen!
dat ik meer om haar had gegeven en haar meer had gegeven!
dat ik niet naar commentaren had geluisterd dat ik gek was om de zorg van de hond op me te nemen als kind.
dat ik minder tijd in onzin en meer tijd in haar had gestoken.
Jara we hebben nog een lange tijd te gaan en hoop dat ik je dan kan geven wat je verdiend!

Alvast bedankt voor het lezen...

Groetjes Ayla

wat super dat je nu zo goed voor jara zorgt! je hebt je schuldgevoel omgezet in actie en dat is het beste wat je kunt doen!!!
ga zo door

Elke dag is de eerste dag van de rest van jullie leven samen. En zolang je de tijd die jullie nog samen zullen zijn goed gebruikt is het wel goed volgens mij.

Honden leven bij de dag, zij denken niet aan gisteren en piekeren niet over morgen. Fijn voor ons ook, want zo nemen ze ons zoals we op dit moment zijn.

Veel fijne jaren nog met Jara, dat komt vast wel goed toch?

bedankt en dat gaat zeker goedkomen!
ik ga het nooit maar dan ook nooit meer zo ver laten komen!

Het kan iedereen overkomen en zeker met 13 dat je op een gegeven moment steeds minder met de hond gaat doen. Dat heb ik zelf ook gehad met mijn uitlaathondjes. Zo'n ontzettende ramp is dat niet, zeker niet als het er nu voor haar bent.
Het belangrijkstse is dat je er nu voor Jara bent. Geniet lekker iedere dag weer van haar. Ze heeft je duidelijk al vergeven, nu tijd om het zelf te doen.

bij iedere reactie van jullie schieten mijn ogen toch weer vol
simpel en alleen omdat het zo makkelijk door haar vergeven is, maar in mijn hoofd en hart heb ik haar zoveel te kort gedaan..
het knaagt toch elke dag weer enorm aan me...
zij staat elke dag weer kwispelend voor me en ik maar denken Hoe, Hoe kan dat!?!? ik heb jou zoveel te kort gedaan!

bij iedere reactie van jullie schieten mijn ogen toch weer vol
simpel en alleen omdat het zo makkelijk door haar vergeven is, maar in mijn hoofd en hart heb ik haar zoveel te kort gedaan..
het knaagt toch elke dag weer enorm aan me...
zij staat elke dag weer kwispelend voor me en ik maar denken Hoe, Hoe kan dat!?!? ik heb jou zoveel te kort gedaan!

prachtig mooi toch dat ze voor je staat te kwispelen....

en een wijze raad als je achterom kijkt.....sta je met je rug naar je toekomst

heel veel plezier met jouw jara

bedankt voor je reactie en je wijze les

Je hebt ervan geleerd, dat is belangrijk! daar zijn we hier voor, we leren van elkaar, en jij van Jara! Je hebt alles gedaan wat je kon om het om te draaien en met succes, en daar gaat t om!
Dat heeft zij jou geleerd, en wellicht leer jij het jouw familie weer.
Geniet van elkaar want dat kan gelukkig, jara geniet nu ook en dat is het belangrijkste!

bedankt en ik hoop dat mijn famillie me hierin gaat begrijpen

Wat fijn dat je het nu zo goed doet met haar.

Je maakt nu heel veel goed voor je zelf en Jara.

Nog heel veel mooie jaren met haar.

Ayla, soms gebeuren er dingen in het leven die je achteraf liever anders had gedaan.
Blijf niet stil staan bij alles wat je denkt verkeerd te hebben gedaan en kijk naar hoe goed het nu met jullie gaat.
Jara is vast heel blij met jou en heeft jou al lang vergeven hoor, een hond is een vriend voor het leven en die tijd dat het even wat minder ging kunnen jullie nu allemaal inhalen. Het is nooit te laat.
Geniet van je hond, het komt allemaal goed!
Veel plezier samen

bedankt voor de reactie's

Als ik hoor hoe je hem nu verwend is het allang vergeten en vergeven denk ik!
Iedereen doet wel eens iets doms in zijn leven... en op een leeftijd van 13 is het niet voor iedereen evident om de verantwoordelijkheid over bv. een hond goed op te nemen. Je hebt er uit geleerd, dat is het allerbelangrijkste!

Voor een 13 jarige, vindt ik je wel een hele topper hoor.
Je hebt hier maar weer van geleerd en je beleeft nu zo heel veel plezier aan en met Jara.
Wees daar trots op, op wat je nu allemaal doet.
Sta er voor je maatje en je zult zien je zelf vertrouwen gaat ook groeien.
Betere hulp kan je niet krijgen en zo helpen jullie elkaar.

Niet schuldig voelen! als ik je verhaal zo lees denk ik; was iedereen maar zo slim dat hij zijn fouten inziet en verandert. Volwassenen meegerekent. Petje af!!

Meisie geweldig dat je hebt ingezien dat het ook anders kan en dat je nu zo goed met Jara bezig bent. Straf je zelf niet te hard, je bent nog jong en je hebt nu al zoveel geleerd. Lekker genieten met Jara!

Bedankt!

(wil wel laten weten dat ik hier erg mee zat maar het er met niemand over kan hebben in mijn buurt want het is "maar" een hond.... en ik vond het best wel eng om zo iets op te biechten op een forum vol met honden liefhebbers, was bang dat jullie nu een totaal ander beeld van mij zouden gaan vormen.)

Jara is zo'n goedzak ik zit net na het lezen van jullie berichten zielig voor mij uit te staren komt ze me meteen een lebber geven, dus mijn gezicht is ook weer gewassen

Super dat je het allemaal durft toe te geven en er iets aan hebt gedaan!
Geen hond is "zomaar" een hond, een hond is als je er goed mee omgaat een grote vriend,
een vriend die jou vertrouwen nooit zal beschamen zoals veel mensen wel doen, een vriend door dik en dun.
Geen schuld gevoel meer, ga voor Jara en jou zelf, een vriendschap waar niemand tussen komt

T klinkt hel stom maar daar ben je kind voor. Je groeit door te vallen en opte staan. Je moetje wel realiseren dat je ouders verantwoordelijk zijn en dat je de opvoeding van een hond op je 13e niet alleen kunt.t is heel goed dat je je realiseert wat er gebeurd is. Neem jezelf nu niks kwalijk en wees blij metde situatie nu. Honden vergeten misschien niet maar zijn vergevingsgezind en houden van je wat er ook gebeurd! Maak vooral voor jezelf nu goed wat er toen is gebeurd maar voel je niet schuldig! Leef in het nu en last t verleden t verleden....

Je bent nu 15 jaar en ik vind je top dat je zo goed kan schrijven ,mijn compliment.
Je hebt heel veel geleerd hier en dat is ook een compliment voor de mensen die je met raad en daad hebben bij gestaan.
Niet meer verdrietig zijn je doet het geweldig,mij heeft je verhaal heel erg aan gegrepen. Ga zo door en je schuld gevoelens zullen verdwijnen. Wees blij dat het nu zo goed gaat,geniet nog heel lang van Jara.
heel veel succes.

heel erg bedankt voor de reactie's het voelt toch wel goed om van andere te horen dat ik me niet meer zo schuldig moet voelen. het wordt ook met de maand minder, maar toch denk ik dat het nog lang duurt voor dat het helemaal weggaat, maar dat is mijn eigen schuld (gevoelig meisje en ik heb haar te weinig gegeven) maar het komt vast wel

@Irene en Raisa
over mijn gevoelens schrijven (en praten) lukt wel....
ik heb geleerd dat dat niet doen alleen maar meer problemen geeft en dat mensen je anders niet begrijpen :(

Maak jezelf niet te veel verwijten,je kunt de tijd niet terug draaien.Het gaat nu goed met jullie twee dus geniet ervan,als je te lang met een schuld gevoel blijft zitten kun je denk ik ook niet 100% genieten van Jara nu het wel goed gaat.Ik denk dat jara allang de `rot`tijd is vergeten.Dikke knuffel van mij voor jou

bedankt voor de knuffel

hey meis, ik denk dat je doggy het je al lang vergeven heeft hoor en ik denk ook dat zij zich er niets van heeft over gehouden

Het fijne van een hond is, dat ook al heb je minder tijd, ze blijven toch van je houden en als er een keer iets extra's gedaan wordt met ze, zijn ze je eeuwig dankbaar. Ik denk dat er voor jullie een mooie toekomst klaar ligt