Ik schrok van mezelf!

Goedemorgen allemaal!

Vanochtend ging ik met Diesel en Bailey naar het grote grasveld hier in de buurt om even lekker wakker te worden en wat te kunnen rennen en spelen en ballen gooien. Ze waren ontzettend wakker en druk al, maar aan het einde toch lekker rustig haha.

Misschien weten jullie het nog van een paar weken geleden, toen ik een verhaal hier neerzette over diesel die een probleem had met onderdanige honden, kleinere honden dan hij zelf, drukke honden (alleen als ze kleiner waren) en pups. Hij voelde zich oppermachtig en ik kon hem echt niet loslaten, want op een of andere manier sprong hij er bovenop. Haren gingen recht overeind en staart stijf overeind. Grommen op sommige momenten en ga zo maar door. Bij volwassen honden die groter dan hij waren, was hij enorm onderdanig en wist hij niet waar hij het zoeken moest. Heel apart dus allemaal. Ik ben met hem gaan trainen en oefenen, en het ging al steeds beter! Met sommige drukke hondjes kwam hij gelijk als ik riep (kwamen opeens uit het niets dus kon het niet voor zijn), bij 2 pups liep hij gewoon door na wat snuffelen en met een hele onderdanige hond deed hij ook niets (kwam toen ik riep) Ik natuurlijk helemaal blij, ondanks dat het vaker fout dan goed ging.

Nu is hij 2 weken geleden gecastreerd, om allerlei redenen. En ondanks dat zijn hormomen de eerste week enorm de lucht in gingen (heb hem toen ook maar gewoon niet los gelaten in het bos, maar gewoon elke keer naar het grasveld gegaan. Nu merkte ik dat hij deze week al iets rustiger werd naar zijn broer, en ook tegen bailey.

Maar vanochtend schrok ik toch wel even van mezelf. We kwamen van het grasveld af, en Diesel liep een stukje voor mij (los). Ik kijk altijd even snel of er honden aan komen als ik de brug over ben en loop dan door. Maar voordat ik ook maar iets kon zien, kwam er een groot uitgevallen jack russel (denk kilo of 15 en hoog op zijn poten) de brug over aan de lijn met een vrouw. Ik wilde diesel aanlijnen, maar voordat ik hem af kon leiden was hij er al naartoe gegaan (die vrouw bleef ook niet staan terwijl ik dat vroeg). Het was een kleinere hond dan hij, hij was heel druk maar daarna ook onderdanig. Mijn hart zat letterlijk in mijn keel, terwijl ik altijd heel zeker van mijn zaak ben (daar schrok ik dus ook van). Meestal heb ik hem namelijk vast en kan ik snel ingrijpen. Nu moest ik het echt op gevoel doen.

Maaaar tot mijn grote verbazing deed Diesel heel lief! Hij snuffelde wat, kwispelde en kwam toen snel bij mij zijn snoepje halen en liep weer door. Ik geloofde mijn ogen niet! Was dat mijn diesel? Nu ben ik niet zo thuis in de kalmerende signalen (wil het graag leren) maar gaf deze hond dan een soort van rust door? In mijn ogen was hij namelijk een mix van alles wat Diesel haat.

Jeetje, wat was ik trots. En die vrouw zei nog: Jeetje wat een lieve hond! Ze moest eens weten haha als het anders was afgelopen.

super toch? luna en lila reageren altijd te enthousiast op andere honden...is me nog niet gelukt om dit af te leren...pffffff

Diesel is zelf eens aangevallen (heb ik ook nog een verhaal over geschreven: http://www.hondenpage.com/hondenforum/86911/dit-moet-ik-even-van-me-afschrijven.php

Sindsdien is onze band heel erg versterkt, maar was hij wel dubbel op zijn hoede. Waarom hij dit dan afreageert op zulke honden, en niet op grotere honden (die hem dus hebben aangevallen) is mij een vraag. Maar er zal vast een goede reden achter zitten.

Ik strafte hem daarom dus niet (sommige mensen vonden dit raar, ik niet meer dan normaal maar aan zulke mensen ga ik het ook niet uitleggen). Ik probeerde alles positief af te sluiten zodat hij er niet met een gestrest hoofd vandaan ging. En dit heeft zo zijn vruchten afgewerpd. Maar dit was echt de kers op de taart, en je wilt ook niet weten hoe ik hem geknuffeld heb haha. Hij wilde er alleen niet van weten, hij wilde liever het gras weer in om te snuffelen (alsof het heeeeel normaal was wat hij had gedaan haha, houden zo!)