Hallo allemaal,
Ik hoop dat jullie mij advies kunnen geven.
Wij hebben een Wheaten terrier, zij is nu 2 jaar en al vanaf pup bij ons onze kinderen waren toen 6, 5 en 3.5 jaar oud...Ze is vanaf het begin geweldig met onze kinderen geweest en er is nog nooit een grom of beet voorgekomen.
Nu hebben wij 9 maanden geleden nog een baby gekregen waar wij onze hond altijd bij betrokken hebben maar sinds dat de kleine mobiel is gromt de hond naar hem (ook als de kleine niet echt dichtbij is) en heeft al een keer gebeten (dit was gelukkig een waarschuwings beet en daardoor geen tanden gebruikt maar ze had wel zijn gezicht in haar bek)Ik ben mij werkelijkwaar kapot geschrokken, er was geen aanleiding en zag het totaal niet aankomen,ik zat er notabene bovenop....Hierna zijn wij extra waakzaam en heeft ze het nog 2 keer zonder dat daar aanleiding toe is geprobeert maar ze kan nu niet meer dichtbij genoeg komen doordat ik haar op afstand van de kleine houd!
Ik snap er werkelijk helemaal niks van ... ze heeft naar de andere 3 kinderen nog nooit een lip opgetrokken (nog steeds niet trouwens)...
Wat moet ik nu?
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hond en baby 9 maanden lijkt niet samen te gaan..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Jeetje wat vervelend! Ik kan me heel goed voorstellen dat je geschrokken bent.
Ik heb wel vaker die verhalen gehoord. Soms accepteren ze een kind gewoon niet.
Ik zou een gedragstherapeut inschakelen en kijken of die de reden kan achterhalen, en jou kunt leren hier mee om te gaan.
Zonder aanleiding bestaat niet. Waarschijnlijk is er toch iets en heeft ze al subtiel gewaarschuwd. Misschien vindt ze het eng? Waarschijnlijk is ze niet gesocialiseerd met kleine kinderen.
Als je kindje aan de wandel is of aan het kruipen, zou je de hond in een bench kunnen doen. Maar dat is slechts een tijdelijke oplossing. Je zou moeten weten waarom je hond dit doet en wat je daar aan kunt doen. Ik zou zeker een gedragstherapeut inschakelen. Die kan binnen 1 sessie al aangeven wat er aan de hand is en wat je er tegen kunt doen.
Zoek er wel een die positief traint, niet zo een die de dominantietheorie aanhoudt.
Bedankt voor de antwoorden.
Gesocialiseerd met kleine kinderen is ze zeker wel sinds dat er sinds zij als pup bij ons kwam er al 3 meisjes rond rende en er verder eigenlijk altijd drukke vriendjes/dinnetjes neefjes en nichtjes over de vloer komen dus ze is echt wel iets gewent vandaar ook mijn grote schrik nu.Eng lijkt ze het ook niet te vinden omdat als de kleine bv een schone luier krijgt ze altijd even komt snuffelen/likken...ik ga in iedergeval op zoek naar een sein voordat ze gromt of erger probeert te bijten.
We zijn heel erg oplettend dus ze komt als de kleine op de grond zit zo wie zo niet meer in zijn buurt.
Ik zal eens op zoek gaan naar een gedragstherapeut en kijken wat daar uit komt.
Nogmaals thanks
Mijn jack russel accepteerde mijn dochter juist wel, hij vond dat ze van hem was en gromde naar mij gigantisch, het liefst greep die me. Dit is ondertussen helemaal bijgetrokken en ze zijn nog steeds de beste maatjes! Hij heeft haar wel 1x gegrepen toen ze hem een kusje wou geven en mijn moeder hem vast had, hij heeft angstagressie dus dit was op zich te verwachten, maar we zagen het niet aankomen.
Mijn Border Collie heeft mijn dochter ook een x gegrepen in haar hand toen ik de vaatwasser aan het inruimen was. Dit heeft hij hierna nooit meer gedaan, hij is er zo van geschrokken. Wel gromt/trekt hij zijn bovenlip wel eens op als hij rust wil, als hij lekker ligt en mijn dochter op de grond wil spelen. Ik leg hem dan altijd even apart, achter de bank.. waar mijn dochter vrijwel nooit komt, en dit weet ze ook.
Misschien kan je dit ook doen?
Hallo Lilian,
kan me voorstellen dat je hier erg van bent geschrokken en dit mag gewoon niet nogmaals gebeuren.
Zou er zo snel mogelijk hulp bij laten komen om te bekijken waar dit gedrag vandaan komt en wat er aan te doen is.
Hoop dat er een oplossing voor gevonden wordt.Sterkte en houd het heel goed in de gaten.
Is er iets anders in de gezinssituatie nog veranderd? of gedraagt dit kind zich anders dan je andere kinderen?
In het boek van John Fisher 'Denken als een hond' heb ik hier een stuk over gelezen. Als ik het me goed herinner, is het geen onoverkomelijk probleem. Maar wel iets waar je bedacht aandacht aan moet besteden. De hond niet weghouden bij de baby, maar begeleid bij het ritueel met de baby betrekken zoals het toelaten van de hond in de badkamer als je de baby in bad doet. De baby is dan hoog en je hond wordt niet buitengesloten. Zo leert de hond dat de baby onderdeel is van het gezin.
Pin me hier niet op vast! Ik ben geen GT en heb dit enkel gelezen. Het is een vraag waar ik mee zat toen ik mijn pup in huis nam. Omdat hij er eerder is dan dat ik kinderen krijg (voorlopig nog niet), maar ik wil het niet uitsluiten of de hond weg moeten doen als er een baby komt.
Geef het niet op. Lees er over, vraag en inderdaad ook een goede positieve gedragstrainer kunnen heel veel voor jou, je hond en je gezin doen.
Veel succes!
Bedankt voor alle reacties!
Ik ben druk op internet aan het zoeken naar informatie en verder ga ik op zoek naar iemand die hier eens wil komen kijken.
Verder zijn we erg oplettend en houden de hond weg als de kleine "los" is en hopelijk komen we er dan uit.
Groetjes
gezien leeftijd hond en kinderen....is dit de eerste keer dat hij meemaakt...kruipen
dus op zijn nivo....kan hij op hondenmanier net alsof het een pup is,de kleine en gaan corigeren
voorddat je advies krijgt van een gd die ter plekke je kan advieseren ,inderdaad even niet samen los
heel veel succes
Jaloezië??
was de hond er eerder dan de baby? dan denk ik namelijk dat jullie hond jaloers is.
je hoort het heel vaak dat mensen kindere hebben een pup/hond aanschaffen dit goed gaat en zodra er later nog een kind komt de hond dit niet accepteert/jaloers is door de aandacht die de baby meer krijgt. maar ik zou als ik jou was wel een gedragstherapeut inschakelen..
Succes ermee!
Misschien gaat het over als de baby loopt.
dan staat ze toch hoger in rangorde.
succes
een baby is nog iets heel anders dan een kind dat rond loopt. het 1ige advies dat ik je kan geven is om de hond op afstand te houden en een goeie gedragstherapeut te zoeken.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Hond en baby 9 maanden lijkt niet samen te gaan..." wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?