Ineens heel erg bang voor onweer

Mijn honden zijn tegenwoordig doodsbang voor onweer enzo.

Toen ik Tara nog had waren ze nooit bang. Tara was megarelaxed en de andere honden (blijkbaar door haar) ook. Alhoewel Jessy altijd een lichte angst had, maar dit was echt minimaal.

Sinds ik Tara heb moeten inslapen zijn ze erg bang, met name Storm is echt mega maar dan ook mega gestresst (hij was altijd heel erg relaxed, ging gewoon lekker slapen). Hij klimt als een klein kind zowat in me, zit nonstop gigantisch te hijgen, zit te trillen, gapen, lip likken enz enz.....

Ik zelf ben heel rustig, doe me dingen zoals altijd en geef er geen aandacht aan. Heb ook geprobeerd hem te voeren om hem te kalmeren, maar hij neemt niks aan dan en ik heb ook geprobeerd om tussen mijn dingen door afentoe even naar hem te gapen, even me lip likken enz enz om hem te kalmeren, maar niks werkt.

Ik weet niet goed wat ik ermee moet eigenlijk, dus hoop hier op goede tips.

Als de angst echt groot is zijn er ook niet heel veel dingen die je kan doen, ze moeten er een soort van door heen en dat gaat vaak samen met trillen en kwijlen enzo. wat je kan doen is als je een bench hebt er een groot kleed overheen leggen, zodat het een echt holletje wordt, donker en veilig. Bij het deurtje kan je het open laten of er nog een stuk mee afdekken, alleen dat je nog luchtgaten hebt.

Ik hoorde laatst iemand zeggen dat haar hond het prettig vond om in de wc ofzo te gaan liggen, daar zijn geen ramen en dan doet ze het licht op en zet ze een oude radio aan.

Bedankt voor de tip hadassa, maar een bench is geen optie helaas (hij heeft bijna 7 maanden lang in een bench opgesloten gezeten).

De gang had ik hier geprobeerd, maar helaas alle deuren hier hebben glas, dus hij blijft alles zien enzo. Ook radio, tv enz enz maakt totaal geen verschil helaas.

Toch blijf ik het gek vinden, hij is 3 jaar lang totaal niet bang geweest en nu ineens is hij zo mega bang. Ik weet wel dat Tara een hele stabiele factor voor hem was, maar dan zou je toch ook denken dat hij die angst dan niet ontwikkeld heeft zeg maar (hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel).

Onze honden zijn niet (meer) bang voor onweer, onze zoon heeft een drumstel, en sinds die tijd is het over. (Ze waren eerst wel vreselijk bang voor dat ding hoor, maar zijn nu gewend)

Hahahaha grietje, das ook een optie

ik heb jaren een schotvaste hond gehad, niet van zijn stuk te krijgen, terwijl onze andere hond vanaf het moment dat hij uit het asiel bij ons kwam heel angstig was voor iedere knal (zelfs een klapperpistooltje joeg hem angst aan)

deze hond die al bang was, was helemaal geen angsthaas trouwens, maar een stabiele opgewekte speelse hond, behalve........... bij geknal.

zijn angst heeft bijna 6 jaar lang de ander niet gedeerd, die was gewoon niet bang een snurkte door het onweer heen terwijl de ander onder ons bed lag de bibberen en te schudden van angst.

totdat....... tja, totdat wat, 1 knal droog onweer buiten, mn man schrikt, de hond schrikt, er is oogcontact en weg schotvastheid. Vuurwerk ging wel trouwens, maar onweer.... hijgen, kwijlen, heen en weer wandelen (vluchtgedrag dus)

wat ik altijd opvallend vond is dat de ene hond wegkroop en het dan stilletjes vol van angst onderging, en de andere het zo uitte naar buiten toe (terwijl het een heel introverte hond was) en hijgde, kwijlde, steun zocht en maar wilde vluchten uit huis.

tis heel naar maar je kan er niet heel veel mee
ik had zo'n cd, maar daar sliepen ze gewoon doorheen, want ze voelen gewoon dat het niet echt is, er is blijkbaar geen luchtverplaatsing of spanningsveld.

je kan dus niet zoveel als een heel veilige omgeving creeren waar het niet mogelijk is uit te ontsnappen of zichzelf te beschadigen en de boel zelf zo rustig mogelijk afwachten.
wat wel hielp is als de schnauzer (die schotvast was geweest) echt "flipte" is rescue spray, daarmee kon ik hem uit zijn angst halen en weer bereiken.

vervelend is het he, als ze zo bang zijn
onze troost was altijd is dat het in feite een natuurlijke angst is, het is voor een dier logischer bang te zijn voor onweer en geknal, dan er naar toe te gaan, het is dus niet onnatuurlijk.

De bench kan je leuk maken, honden denken in het heden en associeren iets uit het verleden, als jij, respect hebt van het dier kan jij alles leuk maken.

De helaas overleden hond heeft de andere honden kennerlijk rust gegeven, gekalmeerd. Sinds die er niet meer is weten ze het even niet meer. Ze worden bang enzo.

Ik spreek niet uit ervaring want onze hond wil het liefst naast het onweer zweven. Maar ik denk dat je iets leuks met ze moet doen onder het onweer, dat het niet meer eng wordt, ga dus niet hun belonen als ze al bang zijn, maar als je het ziet flitsen meteen met ze gaan spelen. afleiden, Als de boem is geweest en niet bang is geworden of stress heeft getoont meteen belonen met wat ze echt het lekkers/leukst vinden.

Dit kna wel wat onweer buitjes gaan duren. Maar uiteindeljik zou het moeten werken.
Of ga zelf heel kalm, en niet onzelfverzekerd ernaast zitten.

Mijn vriendin is zelf bang voor onweer, en ik haat het als ze schrikt, omdat Akino dan ook gaat kijken van, waarom schrik je? en uiteindelij khet gaat overnemen.

Vuurwerk vind hij ook heel interesant.

Probeer is via youtube een leuke onweers bui aan te zetten en kijken of ze erop reageren, dan kan je daarmee gaan oefenen. Het kan ook zijn zoals Gorby al zei dat ze daar niks van hebben.

Ik hoop dat het helpt!
Succes!

Shai was zwaar mishandeld en was als de dood voor een bench. Nu (na hard werken) is ze er niet meer bang voor en vindt ze het zelfs heerlijk