Een logeetje

Ja ja, we hebben een logeetje. Sinds gisterenavond vertoeft Rommel hier bij ons.

Rommel is de "hofhund" van kennissen van ons. Ze hebben een manege en daar loopt Rommel normaal gesproken heel de dag rond. s'Avonds gaat hij wel met de familie mee naar binnen.

Voor Rommel is uit logeren gaan dus een hele ommezwaai. Wij vonden het ook best spannend. Met name omdat Sorry wel wat bezitterig kan zijn.

Gisteren werd hij gebracht. Ik stond al klaar met mijn meiden buiten aan de riem. Mijn vriend heeft Rommel overgenomen en we zijn meteen gaan lopen. Rommel kan dus nog niet aan de riem lopen. Ik was bang dat hij zich een permanente beschadiging aan zijn luchtpijp zou trekken.
Terwijl mijn vriend door de weilanden gesleurd werd reageerden mijn meiden heel cool.
Op een gegeven moment heb ik Rommel overgenomen en liep ik samen met Rommel en Lola. Ik ben 20 cm gegroeid van trots want Lola hield al haar aandacht bij het vrouwtje en drong zich niet op aan Rommel. Voor een onzekere reu dus erg fijn.

Na drie kwartier waren we weer thuis. Rommel was helemaal toto en mocht in de Varikennel met zijn eigen kussen. Thuis is hij het ook gewend om in de vari te liggen. Mijn meiden op de bank, en wederom drongen ze zich niet op bij de varikennel. Inmiddels ben ik bijna 2 meter lang, want ik groeide weer 20 cm.

Voor het slapen gaan mocht hij nog even met Sorry in het weiland, daar hebben ze 20 minuten als een dolle gespeeld. Op een gegeven moment ploften ze beide neer, een teken dat het genoeg was geweest.
Meneer Rommel heeft de hele nacht doorgeslapen in zijn varikennel, ik heb hem niet 1 keer gehoord.

Vanmorgen heeft hij om en om een uur gespeeld met de meiden en de bal in het weiland. Lola vind het maar een rare snuiter, vooral omdat hij erg verbaal is. Hij blaft in het spel. En hij heeft een zware blaf. Nah, dat vindt ze maar niets. Maar ze corrigeert niet, ze loopt er gewoon bij weg en gaat haar eigen ding doen.
(trots, trots, trots)

Met Sorry heeft ie wel lekker kunnen donderstralen. Heerlijk om te zien.

Hij ligt nu lekker in zijn varikennel, waar hij met groot plezier in dook bij terugkomst. Ze hebben gegeten, gedronken en nu is het even slaap en knaagtijd.

Vanmiddag rond een uur of 12 gaan we het bos in met z'n allen. Gelukkig hebben we nog een tuig op reserve liggen. Die gebruik maar voor Rommel dan trekt ie tenminste zijn strotje niet kapot.

In de toekomst zullen we vaker op Rommel gaan passen, dus ik pak het allemaal heel rustig aan. Hij moet zich veilig voelen en mijn meiden moeten zich niet bedreigd voelen in hun eigen huis.
Ik probeer de situatie zo stressloos als mogelijk aan te pakken voor alle partijen.
En ach, er is nog door niemand gecorrigeert, gegromd of gesnauwd. Dus volgens mij gaat het goed.

Lola was trouwens erg lief tegen Rommel tijdens de eerste wandeling. Hij vond het heel spannend en zij maakte steeds kalmerende signalen. De schat!

Rommel heeft geluk met zijn logeerplaats zo te lezen. Fijn dat het allemaal zo goed gaat,

hoe ging de boswandeling met tuig?

Goed!!!

Nog wel trekken natuurlijk, maar hij trok zijn eigen luchtpijp tenminste niet meer kapot.
Het is een erg lieve jongen. Hij vind alles nog spannend en tijdens zo'n wandeling staat ie ook niet open voor belonen met iets lekkers. Zelfs niet voor stukjes gedroogde runderlong.

Om 18 uur gaan we een rondje boer doen en neem ik een bal mee. Eens kijken of ik daarmee zijn aandacht kan krijgen.

En mijn meiden doen het zo goed he! Ben zo trots op ze.