Wat is hieraan te doen?

Ik word er nu zo langzamerhand wel een beetje gek van dat Cody mij zo achterna loopt.
Als ik op de bank zit, en ik sta op, staat hij direct ook op om te zien wat ik ga doen.
Zelfs als ik van zithouding verander, staa hij direct op om te zien of ik ook op ga staan.
Als het even kan wil hij mee naar de wc. Hij wil mee naar boven als ik naar boven ga....
Af en toe word ik er wel een beetje stapelgek van...

Het is geen verlatingsangst. Hij kan uren alleen thuisblijven. Hij slaapt ook beneden in de woonkamer en ik boven in mijn kamer.
Dit is allemaal geen enkel probleem.

Het is gewoon denk ik dat hij maar geen rust vind. Hij slaapt nooit echt diep. Maar altijd zo, dat hij in 1 seconde overeind kan zijn om mij te volgen.

Wat kan ik hieraan doen?

commando..af..leren , en het commando..blijf..leren, stapje voor stapje.

als hij op zijn plaats ligt, daar moet tie dan blijven, loop je gewoon naar de lectuurbak, een voorbeeld he, wil die opstaan, dan geef je het commando..blijf. je gaat weer zitten desnoods op een stoel of bank, en zegt ...braaf. of goed zo, stapje voor stapje, breid je dat uit, zodat tie niet meer achter je aan loopt.

Hij kent die commando's heel goed. Als ik tegen zeg dat hij moet blijven liggen, dan blijft hij me met spanning aankijken tot hij weer mag opstaan. Schenk ik even geen aandacht aan hem, komt hij weer van zijn plek af.

dan aan jou om heeel conseqwent te zijn, het .af..en blijf..bevel heb je gegeven, als tie zo,n vijf minuten blijft liggen, zeg je ...vrij. zodat de hond weet dat tie mag komen.

en zolang jij geen ..vrij..geeft, behoort tie daar te blijven.

je moet het ook niet te lang doorvoeren.
je begint met kleine stapjes, bijvoorbeeld..je gaat naar de w.c. daar blijf je vijf minuten, deur dicht. en de hond blijft op zijn plaats, als tie komt, breng je hem gewoon weer terug naar de plek waar jij het bevel hebt gegeven, ook al hang je broek op je hielen, blijf is blijf, conseqwent zijn, en als tie blijft, en je bent uitgeplast, en je komt in de kamer, geef je het bevel..vrij, en prijs je hem de hemel in, stapje voor stapje

in het begin weet je hond de commandoos natuurlijk nog niet goed, zoals ook het woord..vrij.
maar aan jou om dat te leren, blijft tie op zijn plek, ook al is tie gespannen, dan na vijf minuten het woordje..vrij. op een gegeven moment komt er een klik bij hem.

en dan ga je steeds langer uit zicht. niet direkt lang, maar kort houden. zodat tie weet waar die aan toe is.

je kan hem ook eens buiten zetten, gewoon in de tuin, dan zeg je ook het woord ..blijf..meer niet.
je gaat naar binnen, en ga kijken achter de gordijnen wat tie doet, al is tie dan maar even alleen als jij in huis bent, want je schrijft dat tie er geen moeite mee heeft als jij eens weg gaat. hij weet dat je in huis bent, dus aan werken zou ik zeggen.

Vijf minuten is wel héél erg lang Willemijn

Je kunt inderdaad met commando's werken. Zelf hou ik daar niet zo van. Vaak is er ook een achterliggende reden dat een hond je zo obsessief volgt.
Je zou kunnen kijken of je kunt ontdekken wáárom Cody dit doet, en dan gericht werken om datgene op te lossen.
Bijv.: doe je teveel met hem? (bij jouw beweging verwacht hij altijd actie), is hij onzeker? (waar gaat ze heen/wat gaat ze doen?), is hij je aan het claimen/controleren?

Allemaal mogelijkheden, ik ken Cody niet, jij wel

Mijn hond had dat ook, maar dit was iets wat er stiekem ingeslopen was, het was voortgekomen met het uit gaan laten.
Het was heel normaal dat als ik de riem pak hij reageerde, maar dit ging van kwaat tot erger, jas, schoenen tot dat ik niet meer op kon staan of zelfs maar op mijn stoel kon bewegen of hij vloog overeind.

Maar mischien is hij jou aan het volgen en heeft hij niet geleerd dat dat niet hoeft, ik bedoel: in het wild moeten alle honden de groep bijhouden, zodra ze gaan moet iedereen mee.
Dit moet bij ons buiten ook, maar niet thuis.

Ik heb mijn nieuwe pup dit geleerd door zonder commando, maar met wijzen en urhh (of hoe je het nee geluid schrijft) hem terug te leggen precies op de plaats waar hij al lag (geen genoegen nemen met een meter verschuiving).
In het begin is het jojo-en, maar al snel genoeg krijgt hij er vertrouwen in dat als jij in huis bent hij niet achter je aan hoeft te lopen.

Zelf ben ik van mening dat het mijn hond veel meer rust geeft, doordat hij niet in de "waak" stand slaapt/rust.

Succes!

als ik het goed heb, is het een bordercollie, die zijn zeer gericht op de baas. dat karakter hebben ze.

maar wat je zegt, urenlang kan die alleen blijven, en als jij naar bed gaat, geen probleem met beneden blijven, dan kan je zeker aanleren dat als jij naar boven gaat, om weet ik niet wat je daar dan doet, dat tie blijft op jouw bevel, dat is zeker aan te leren, en prijzen hoort daar natuurlijk zeker bij, hoef niet met wat lekkers, want een flinke aai en mooi woord is bij deze hond al voldoende. hij is zeer baas gericht, nou dat is goed aan te leren hoor.

ook mijn hond leer ik dat aan, niet achter me aan te lopen , blijf is blijf. en komt ze niet, als ik terugkom, dan is het...good girl, en o wat is ze blij. een hond moet leren dat de baas ook af en toe even alleen ergens in huis naar toe gaat, en dat de hond dan op zijn plekje blijft, in afwachting van jouw terugkomen, en heus je hebt een zeer leergierige hond . dus moet zeker lukken. stapje voor stapje.

Cody is een sheltie, maar daar gaat hetzelfde op als voor een border collie. Zeer baasgericht en leergierig. Ik ga zeker aan de slag met jullie tips. Het klinkt erg simpel. Gewoon volhouden en stapje voor stapje. Bedankt!

Je kan hem leren te ontspannen
http://www.deesdogs.com/pdf/CPCDsampleexercises2.pdf
Ook zelfbeheersingsoefeningen zouden nuttig zijn denk ik.

Ik sluit me helemaal aan bij Dewi. Een hond op de plaats leren blijven, leert een hond nog niet ontspannen zijn. Zolang de hond gefixeerd blijft op jou bereik je dus niet wat je wilt bereiken >>> rust/ontspanning en vertrouwen in de hond.

Het is dus heel belangrijk om te gaan tackelen waarom Cody zo gefixeerd is op het volgen van jou. Wat Dewi ook aangeeft, jij kent Cody en dus ben jij degene die (eventueel met hulp) kan tackelen wat zijn trigger is. Is het gewoon een 'oud wijf' die overal bij wil zijn. Ziet hij iedere beweging van jou als een een mogelijk vertrek wat onrust geeft omdat hij niet weet of hij wel of niet mee mag. Zit er in het algemeen erg veel onrust in Cody waardoor hij onzeker is en daardoor is gaan claimen etc...

Pas als je de oorzaak tackelt kun je heel gericht hieraan gaan werken.

Het is zeker omdat hij zoals jij zegt overal een mogelijk vertrek in ziet. Hij hoopt altijd dat we naar buiten gaan. Hij is daarin ook wel verwend moet ik zeggen. We gaan vaak, en we doen veel leuke dingen. Maar Cody is erg onzeker te noemen. Ook als ik met de katten bezig ben moet hij het fijne ervan weten. En als ik mijn kitten waarschuw dat hij ergens mee moet ophouden vind Cody dat verschrikkelijk. Helemaal bezorgt en overprikkelt komt hij zich er dan mee bemoeien alsof hij degene is die gewaarschuwd word. Ook weet hij met veel andere situaties slecht raad.

Om een voorbeeld uit eigen praktijk te geven waar ik al geruime tijd mee aan het werk ben;

Jip is extreem snel overprikkeld waardoor hij erg moeilijk tot rust komt en veel op scherp staat. Jip is enorm claimend en gevoelig voor afwijzing. Jip heeft veel behoefte aan duidelijkheid, dit geeft hem rust. Hij moet weten waar hij aan toe is.

Vanwege zijn vicieuze overprikkeling is zijn hele ADL er op gericht om deze vicieuze cirkel te doorbreken. Het is belangrijk te weten waar zijn stress triggers zitten en hierin dus steeds opnieuw de balans aanbrengen.

Ik heb een veilige prikkelvrije plek gecreeerd en vervolgens er naartoe gewerkt dat hij ook echt tot ontspanning/rust leert komen op deze voor hem prettige plek. Dat is een proces geweest waarin hij zelf heeft moeten leren.

Wat betreft zijn gevoeligheid voor afwijzing. Als ik Jip terug/wegstuur voedt het zijn wantrouwen en gevoel van afwijzing. Wil ik hem vertrouwen geven moet ik daar in stapjes aan werken op verschillende vlakken. Dus niet terug/wegsturen, maar het voor zijn en 'blijf' (met handgebaar) geven als ik even opsta van de bank om koffie te pakken. Daarnaast komt er voor ons ook bij hoe ik daadwerkelijk in mijn relatie met hem een dijk van een vertrouwensbasis wet te bereiken en daar zit een groot struikelblok.

Het belangrijkste is wel de duidelijkheid. Jip heeft verlatingsangst en vandaaruit een controleprobleem. Hij heeft totaal geen moeite om lekker te blijven liggen als ik aan het bellen ben en al bellende naar boven of de tuin in loop. Bellen is een duidelijk signaal dat ik er niet stiekem tussenuit knijp. En zo ben ik duidelijke signalen gaan invoeren. Voortbordurend op het 'blijf' als ik even koffie pak ben 'blijf' gaan koppelen aan 'stop niet verder dan hier'. Jip loopt achter mij aan naar de wc en bij de kamerdeur een simpel 'blijf' (je kunt dit ondersteunen door bv een traphekje) en later uitbouwen naar een 'blijf' en de deur achter me sluiten. Zo ben ik mijn eigen bewegingsruimte steeds verder gaan vergroten zonder zwaan kleef aan. Juist door de combinatie van bovenstaande is er iets meer rust en vertrouwen gekomen. Er is (wat) meer algemene rust en vertrouwen in hem gekomen. Lag hij voorheen onderaan de trap te 'blijven', nu gaat hij heerlijk net op die ene bank liggen die niet voor de honden is Idem als ik de was buiten ophang, dan gaat hij lekker in z'n prikkelvrije bench liggen. Maar het blijft erg wankel en de ene dag is de andere niet. Het hyper schaduwen is echt gevolg van wanneer hij onzekerheid ervaart in onze relatie en wanneer hij overprikkeld is door weer te hoog in zijn stress zitten. Dus het is continue alert blijven hierop.

Binnenkort pak ik opnieuw de echte alleen zijn training op en daar ga ik opnieuw een signaal invoeren. Een signaal wat duidelijk aangeeft 'ik verlaat nu het pand en jij gaat niet mee'. Dit geeft even een shitgevoel, maar wel de duidelijkheid die hij nodig heeft.

Nu zal het bij Cody weer heel anders zijn, want Jip is best een complex geval hierin met name door zijn extreme stressniveau en zijn ingrijpende wantrouwen waarin de oorzaak ligt in hele vroege basis en trauma's. Maar dit is slechts ter illustratie hoe belangrijk het is dat je de oorzaak tackelt en hoe je vervolgens stuk voor stuk aan de valkuilen gaat werken. En misschien staat er iets tussen wat toch een eye opener is.

Naast dit alles natuurlijk gewoon lekker samen werken/leven/delen

Onzekere honden hebben soms meer behoefte aan duidelijkheid en steun in de begeleiding wat van ze verwacht wordt. Het niet weten wat er precies verwacht wordt geeft onrust/stress. In het toewqerken naar zelfstandigheid is het goed heel duidelijk te begeleiden naar zelfstandheid door daar gericht aan te werken in kleine stapjes.