Zo geschrokken!

Hayhay,

ik ben net zo geschrokken, me hart zat in me keel!
Wij wonen aan een vrij drukke weg, voor dat we op de weg staan hebben we een oprit van zo'n 25 meter.
ik loop de deur uit en probeerde de boterham zakjes in mijn zak te proppen en in mijn andere hand had ik de riem.
Jara rok de riem niet uit mijn handen maar ik liet hem vallen waarom?? ik weet het niet in ene lag de riem op de grond.
en of dat niet genoegwas, het hekje stond open :(
loop op haar af, maar aangezien mijn zusje daarvoor een beetje gek met haar had gedaan (spelen enzo) hoorde ze het geluid van het grint en de beweging voor over gebukt naar haar toe denk ik aan als SPELEN!
dus ze gaat op een drafje naar de weg toe heel rustig gelukkig.
en ik denk met mijn stomme hoofd rennen! pak de riem!
dus ik ren (rustig) op haar af waardoor zij natuurlijk ietsje harder gaat lopen, 6 meter voor de weg zeg ik met mijn allerhoogste stem : Jara, koekie.
mevrouw draait zich om en rent gelijk mijn kant op. geef haar een koekje (die ik heel toevallig net in mijn zak had gestopt (heb ze normaal niet bij me)) pak haar riem en we beginnen aan de wandeling.

mijn hart zat echt in mijn keel, de auto stond in het zicht van de andere auto's en ze zou dus achter een auto vandaan zijn gerend, dit had natuurlijk niemand gezien !
daarna heb ik nog zo'n 5 min. met het hart in mijn keel gelopen, en madam wist dat ik koekjes had dus die zat mij de hele tijd kwispelend aan te kijken en te slijmen (slijmbal)

groetjes van een geschrokken Ayla en een nat pootje van Jara

Oh wat eng! Ik snap dat je geschrokken bent.
Gelukkig is er niks ergs gebeurt.

jeetje. dat is schrikken!
ik ben ook wel eens zo stom geweest om de lijn uit mn handen te laten vallen, op straat met oversteken, Fedor sjokte gewoon naats me verder, maar toen schrok ik ook wel even!

Poe he, goed dat je ineens het goede deed!! De neiging om achter een van je weglopende hond aan te lopen is maar moeilijk te onderdrukken. Terwijl je juist de andere kant op moet. Misschien ook een idee om een dranger of trekveer op je tuinhek te doen zodat die automatisch dicht gaat/is. Scheelt weer wat hartkloppingen.
En dat de riem ineens op de grond ligt gebeurt mij ook wel eens, heb ik 1 riem op 2 plaatsen vast en 1 van de jongens loopt met een sleeplijn..........

ja, zal het misschien maar moeten vragen aan mijn vader.
dat hek is in de zomer altijd dicht, broertjes spelen buiten in de voortuin jara ligt buiten etc.
maar het is zo regenachtig, en mijn vader kwam net uit zijn werk.
die had er even niet aan gedacht denk ik...

Bedankt voor de reacties

Ik heb ook al enkele keren de flexi-rollijn laten vallen.. Maar die klettert dan met zo'n geluid de grond op dat Nala zich rot schrikt, en als verstijft 2 minuten blijft staan, hahaha Dus ik heb het voordeel van een schrikkerig hondje

haha, arme nala we lachen haar uit omdat ze bang is voor de Vallende-Flexilijn.

Mijn Bruno is op de eerste dag dat wij hem thuis hadden als een paard op hol geslagen doordat de flexilijn op de grond viel.

We zouden hem een rondje om het huis late doen en precies tussen het huis en een hok in trok hij een sprintje. Het handvat viel met veel lawaai op de grond en Bruno ging er vandoor.

Doordat hij keihard rende stuiterde het handvat van de flexilijn met veel lawaai tegen de muren, op het betonpad en tegen alles wat hij maar tegenkwam.

Het is goed afgelopen en zal er voor een omstander wel grappig uit hebben gezien, maar ik was echt bang dat dit fout af zou lopen.

Als ik nu nog eens een flexilijn gebruik dan heb ik er altijd een extra lus aan om mijn pols. Dat plastic handvat ben je bij een plotselinge ruk zo snel kwijt.

Vreselijk je moet er niet aan denken wat er gebeurt had kunnen zijn.

Ik wil ook echt niet weten wat er gebeurd zou kunnen zijn!