Grappige anekdotes

Wat is het meest grappige dat jullie hond heeft uitgevreten?

Onze Knor was een heel slim en ondeugend pupje.
Zij hield van stelen. Stelen van de tafel, stelen van het aanrecht, schoenen stelen etc etc.
Ik ben in die periode verschrikkelijk netjes geworden. We lieten echt niets meer slingeren.
Knor vond dat niet erg, want die liet even zien dat zij nog slimmer was, en maakte ook kasten open om te gaan jatten.

Enfin, op een gegeven moment komt mijn vriend thuis van zakenreis. Knor helemaal happy natuurlijk en ze maakte weer een kastje open om de onderzetters voor de glazen te jatten.
Hond helemaal dol, rondjes rennen door het huis met de onderzetter in haar bek, en mijn vriend en ik kijken elkaar een beetje wanhopig aan.
Waarop hij voor de gein tegen de hond zegt:
Sorry ga toch geld zoeken!

Nou....de hond liet de onderzetter vallen en stak meteen haar neus in het zijvakje van zijn laptoptas waar roepias in zaten van de reis naar India.
En hoppa, toen rende ze met een paar duizend roepia in haar bek door het huis.
Hahaha mijn vriend riep nog: Niet mijn geld!!!
Maar dat mocht niet meer baten.

Lola was heel anders, Lola heeft nooit gestolen maar heeft een periode gehad dat ze op cursus niet af wilde liggen.
Wat ik ook meenam aan lekkertjes, ze ging nooit helemaal liggen. Terwijl dit thuis geen probleem was.
Uiteindelijk heb ik maar een dekentje meegenomen naar cursus en wat bleek? Toen wilde ze wel liggen. Mevrouw wilde geen koude buik!
Nah ja, vanaf toen werd ze prinses Lola genoemd met haar kashmir dekentje

Nou het verhaal van 2 weken geleden is er wel 1...
De juf van Noa kwam op huisbezoek en Takkie pieste een onderdanig plasje op haar schoot....

Ik heb er ook wel een paar van toen Saltarin nog bij ons woonde.

Toen hij er pas was, was ik jarig.
Mijn broertje wou slagroomtaart maar die kon je heel moeilijk vinden in de Ardennen, waar we op vakantie waren. Uiteindelijk toch 2 1-persoonstaartjes gevonden. Zitten we aan tafel, moest er een kaarsje op mijn taartje en ik moest het uitblazen. Mijn broertje is naar mij aan het kijken, ik zie wat wits voorbijvliegen en weg was mijn broertje zijn taartje. Ik zeg : hier je mag dat van mij en zet het voor hem. Hij kijkt me aan en zegt : dank je, weer een witte tornado en weg taartje. Dat leverde Saltarin de bijnaam Sal-taart-in op...

Een tijd later was mijn grootmoeder bij ons op bezoek. De honden zaten in de keuken, afgescheiden met een hondendeurhek, van 1,10m hoog omdat mijn grootmoeder doodsbang is voor honden. Paco zit voor dat hek, plots springt hij vanuit zit over dat hek. Saltarin besefte dat hij dat niet kon, zo hoog springen, zucht, doet een paar stappen achteruit voor een aanloop en loopt gewoon dat hek uit de deur...

En met de kermis vorig jaar zaten ze buiten, opnieuw omdat mijn grootmoeder er was en het heel mooi weer was, konden ze lekker rennen en spelen. Alles ging goed, tot we het vlees gingen snijden. Ik hoor een "bang", iets scheuren, en het vlees wordt van mijn plank gegrist... De geur werd Saltarin te machtig en hij was dwars door de hordeur gesprongen...

P.S. Dat eten stelen komt niet omdat hij slecht opgevoed is, maar hij komt uit Spanje en heeft daar heel erge honger geleden... Is er meer dan een jaar later uitgegaan nu...