Vervolg: Naar Nelis

Zoals beloofd een verslag van onze ervaring met Nelis Verhoeven.

Het begon enkele weken geleden met een lezing bij Nelis over calming signs, waarop ik mij heb ingelezen in de boekjes van Turid Rugaas.
Vorige week was Nelis hier ter plaatse om ons te observeren en hij wist me te vertellen dat Blacky erg ongeinterreseerd gedrag vertoonde.

De kalmerende signalen pas ik nu ruim een week toe op beide honden en ja hoor sinds enkele dagen zoekt Blacky steeds meer toenadering en vertoont soms weer speelser gedrag tov mij.
Het gevolg van qualety time in de vorm van zoek en intelligentiespelletjes die ik samen met haar doe.

Voor het trekken aan de lijn moest ik haar een week lang een signaaltje aanleren.
Gisteren bij Nelis ging het na een half uurtje al beter. In korte stukjes welliswaar, maar bij hem leer je precies wanneer je stopt, of je wacht of omkeert... en dit alles op een relaxte en rustige manier, jawel heropvoeding van het baasje...ha,ha. We zullen nog veel moeten oefenen natuurlijk maar hij noemde haar een snelle slimme leerling.
Uitbundige lange en/of losse wandelingen prikkelen haar te veel en zijn voorlopig uit den boze.
Hij wist me ook te vertellen dat ik met haar nooit een wandeling met stevige pas zal kunnen maken. We moeten gaan slenteren...dat zal voor mij ook aanpassen worden.

Conclusie: Blacky is een overtrainde, gevoelige hond die door haar negatieve ervaringen op de klassieke hondenschool (tot mij groote schaamte met de hier verplichte slipketting) van pure stress is afgestompt.
Ik dacht altijd dat ze een stijfkoppig, eigenzinnig en soms wat arrogant typje was, mede door de trainers aldaar die dachten dat corrigeren "de oplossing" was voor haar zogenaamde koppige gedrag , maar in praktijk blijkt dat ze voortdurend kalmerende signalen uitzend om de druk en de stress te verminderen.

Het begin is gemaakt en struikelblokken zullen er heus wel zijn maar elke stap vooruit is er één.

Met dank aan Zonnetje die mij in contact bracht met Nelis.

VERPLAATST naar de juiste rubriek

Fijn dat je deze inzichten hebt geekregen en nu kan bouwen aan de toekomst!
Schaam je niet hoor, je denkt dat je het juiste doet door een advies op te volgen, want men zal het wel weten.
Wij hadden de 1e 2 weken een slipketting omdat het asiel dat adviseerde.
Onze hond had de korsten in zijn nek want hij bleef trekken, en toen we erachter kwamen dat we met slip de hondenschool niet inkwamen hebben we hem gelijk aan de kant gegooid.

Heel bijzonder lijkt me om mee te maken. Fijn dat het al zo snel zijn vruchten afwerpt!

Wat fijn dat het beter gaat... heerlijk he die nieuwe inzichten?

Blijf je bij deze hondenschool? Een mens en een hond zijn nooit te oud om te leren. Fijn dat je er nu mee aan de slag gaat en al meteen resultaat ziet. Zet 'm op, zo te lezen ben je goed bezig!

Hier in België, mij nooit meer gezien op een traditionele hondenschool.

Blacky is nu 7 en heeft de eerste drie jaar van haar leventje, 2 maal per week die marteling moeten doorstaan. Je zou voor minder passief worden en onzeker.

Met Justy die nu net 1 jaar is ben ik er vanaf 20 weken tot een paar weken geleden geweest, een andere school dan wel die zogenaamd beter zou zijn...
en toen zijn mijn ogen open gegaan want aan hun zogenaamde "positieve" opvoeding die zij promoten schort het één en ander.

1 pleit had ik daar gewonnen, ik heb accuut geweigerd een slipketting bij hem te gebruiken (verplicht vanaf de A klas. )met voortdurend de commentaar van "hoe wil je nou een hond corrigeren zonder slipketting", een hondje dat notabene totaal blokkeerde , verstarde onder dwang.

Als hij weer eens verstarde, je kreeg er dan totaal geen beweging meer in gingen ze je daar nog wat meer opjutten van "sta niet alles toe, je geeft hem zijn zin".
De druppel die de emmer deed overlopen was één van die "positieve trainers" die op zulk een moment het nodig vond om op de doorhangende lijn te stampen omdat hij niet meer bewoog en dus ook niet wou gaan liggen en hem zo met z'n koppie tegen de grond kwakte.We zijn niet meer terug gegaan.

Er zijn zo wel meer voorvallen die ik daar zag en hoorde die toch indruisden tegen mijn gevoel, te veel om op te noemen en eigenlijk intriest.

De prestatiedrang van de trainers om op wedstrijden gehoorzaamheid als beste uit de bus te komen neemt daar dramatische vormen aan. Gaat het niet vlug genoeg, lijken ze meteen te vergeten wat positieve trainig eigenlijk in houd.

In de toekomst wil ik met beiden een cursus aginoso bij Nelis gaan doen, zij het enkel maar om inspiratie op te doen om lekker leuk en ontspannen met hun om te gaan.

Vanmorgen heb ik Justy al een beetje aangeleerd om de wasmachine helpen leeg te maken, de sokken te sorteren en hij trekt de sok ook al van m'n hand, straks hoef ik mij niet meer te bukken om ze uit te doen...ha,ha maar dit alles op een speelse en ontspannen manier. Zo heb ik zijn puberale steelgedrag van wasgoed meteen omgezet in iets nuttigs, ook in zijn ogen want het is nog leuker beloond te worden als je met de was rondzeult(op een gecontroleerde manier) dan hem stelen en vernielen.
Met Blacky zal ik een langere weg te gaan hebben, haar moet ik eerst terug uit haar schulpje zien te krijgen, maar ze is alvast meer geinterreseerd in alles wat ik doe en de laatste dagen beantwoord ze de "spelboog" die ik maak regelmatig met een vette lebber, voor het eerst sinds haar puppy/pubertijd.