Pup socialiseren met andere honden

Er bestaan veel verschillende adviezen en theorieën over socialisatie met andere honden. De één beweert dat je de pup het beste meteen met allerlei verschillende honden en pups moet laten spelen, de ander juist dat je de pup moet leren andere honden te negeren en hem hooguit met één of twee vaste maatjes te laten spelen.
In het eerste geval lijkt me dat de pup niet op zijn baas leert letten en veel oog zal hebben voor andere honden. Zo'n typische sociale hond die overal op afstormt (ik zie het hier genoeg in de omgeving). In het tweede geval lijkt me dat de hond mogelijk later niet sociaal zal zijn met andere honden. Wat is jullie idee hierover? Hoe hebben jullie de socialisatie met andere honden aangepakt, is het effectief geweest? Ik ben erg benieuwd naar de verschillende visies.

Afwisselen?
De ene keer je pup lekker laten spelen en snuffelen met honden waarvan je zeker weet dat ze sociaal zijn (!) en de andere keer doorlopen, aandacht bij jou dmv snoepjes en je stem. Sowieso mogen pups niet zo lang spelen, dus je kan ook eerst even laten spelen, daarna weglokken en aandacht op jou.

In ieder geval liever een overenthousiaste, sociale hond dan een hond die niet sociaal is. Het eerste lijkt mij makkelijker af te leren dan het andere aan te leren.

Wij hebben de middenweg gekozen


Spelen met (voor ons) bekende honden, aandacht bij de baas met uitlaten.
Nu is Dobby sowieso wel erg enthousiast en wil wel naar iedereen, maar luistert prima
als je hem terug roept!

Mijn honden mochten ook alleen maar met bekende honden spelen. En dan nog.....vanaf het eerste moment, eerst netjes wachten, even een babbeltje maken met de baasjes en dan pas los.
Ik wil geen hond die overal op af dendert. Zeker met lola was ik daar erg scherp op. Het is en blijft immers een Bullmastiff die voor sommige mensen en honden heel indrukwekkend is.

Ik heb ze wel met veel honden gelaten, ook Faya.

Ze hebben wel vaste maatjes met wie ze het meeste zijn maar als ze los zijn in een park moeten ze zich van mij wel kunnen aanpassen aan de groep of kunnen kiezen weg te lopen.

Wat ik bij beide wel veel deed was zelf doorlopen. Zo hebben ze wel de vrijheid een andere hond normaal te benaderen en te besnuffelen maar daarna wordt de weg vervolgd.

Als ik zie dat het niet zo'n drukke club is dan blijf ik vaak op een afstandje staan, zo kunnen ze ervoor kiezen te spelen of te negeren.

Ik heb geen pup, maar een slecht gesocialideerde herplaatser en pas het tweede toe; leren andere honden te negeren

Ook bij een pup zou ik leren socialiseren door in omgeving met andere honden deze zoveel mogelijk te negeren. Hiermee verdwijnt die prikkel van overal op af moeten.

Nu naar je vraag. Mijn herplaatser was onzeker/angstig asociaal. Juist door hem op deze manier steeds dichter in de buurt honden te verdragen met de aandacht op mij wordt hij steeds minder asociaal en verdraagt hij steeds beter honden in nabijheid. Zou ik hem wel steeds met andere honden in contact gebracht hebben dan moet hij daar ook iets mee he. En als je dan zo wantrouwent bent (of enthousiast want dat kan ook he) dan doet de hond daar vaak op minder gewenste wijze wat mee, slaat door in overdreven van zich afbijten of overdreven enthousiasme.

Ik kan dus uit eigen ervaring niet bevestigen dat de hond er asocialer van wordt.

Mijn andere (asiel)hond is geen honden hond. Toen wist ik minder dan nu en ik ging veel wandelen in groepen met sociale honden. Dit heeft haar niet meer honden hond gemaakt

Waarmee ik dus niet zeg dat contact met andere honden niet goed is Ik denk dat het gecontroleert heel goed is, maar daarbij is regie van de eigenaar wel heel belangrijk. Dat is degene die inschat of het een verantwoord contact is en degene die toestemt. Hierbij rekening houdend met de aard van eigen pup en dit in contact met andere hond(en).

In het losloopgebied laat ik ze met vrijwel iedere hond kennismaken en, als ze willen, ook spelen. Zijn ze aan de lijn dan houd ik ze bij me. Charlie heb ik vanaf het begin in het bos losgelaten en met andere honden laten spelen. Hij is inmiddels bijna 6 en het is echt niet zo dat hij op elke hond afrent. Hij is door het loslopen juist goed gesocialiseert en weet met elke hond om te gaan, hij heeft zelf in de gaten of hij er met een boog omheen moet of dat er gesnuffeld kan worden. Met mijn pup doe ik hetzelfde, in het bos lekker los en kennismaken met zoveel mogelijk honden. Ik loop, als ik zie dat het goed gaat, gewoon door en dan komen ze vanzelf weer achter me aan. Douwe (inmiddels 13 wkn) had het al meteen door, even kennismaken dan doorlopen achter de baas aan, dan krijg ik een lekker beloninkje.

Je pup vertrouwd maken met alle mogelijke uitvoeringen/types van z'n soortgenoten is iets heel anders dan je volwassen hond toestaan overal op af te vliegen.
Juist deze periode van vertrouwd raken biedt mogelijkheden om je pup te laten zien dat de baas toch de leukste is of degene is die hem komt helpen als het te "gevaarlijk" wordt. Dit zorgt voor het `op de baas gericht zijn` als de hond éénmaal volwassen is.