Laten afmaken of niet?

Het maakt niet uit hoe Rob het noemt, iedereen weet wat hij bedoeld en de liefde voor zijn hond straalt van zijn berichten af. Rob staat duidelijk voor een heel moeilijk besluit.
Beste Rob, kijk naar je hond, jij kent hem/haar het beste en als je gevoel zegt dat je haar moet laten gaan doe dit dan, zo heeft ze een mooi einde zonder te veel gelden te hebben.
Ik wens je sterkte, en veel moed om de juiste beslissing te nemen.
Verder zou ik je dierenarts niet het veto geven, dit is niet goed voor de verwerking van je evenuele verlies, jou hond, dus het zou ook jou besluit moeten zijn.

Aaangezien hij al zo oud en veel problemen heeft, denk ik dat het voor hem tijd is om te gaan.
Hij zal geen pijn meer lijden en jullie zien elkaaar ooit wel eens terug.

Doe wat jij denkt dat het beste is!

De keuze is idd aan je zelf en jij weet hoe je hond is en doet en de DA kan je er verder mee helpen wat het beste is.
Ik zelf had een kat beetje was 16,5 jaar oud levendig en zag er mooi uit eten ging er gewoon in maar had een bult in zijn wang.
Ik naar de dieren arts want ja abses ofzo kunnen ze er nog wat aan doen maar wat bleek hij had een hele tumor in zijn kop en zijn gehemelt lag ook al open.
De DA vond het raar dat hij alles nog gewoon deed eten enz maar de keuze om hem te helpen was er niet meer helaas heb ik hem in moeten laten slapen en heb hem begraven. De keuze was pijnlijk we hadden hem al van kleins af aan maar hem verder moeten zien lijden kon ik ook niet als het moeilijker werd voor hem. Afscheid van een dier nemen is altijd moeilijk en voor al als je er voor staat.

Ik wens je veel succes met je beslissing jij weet het beste wat je moet doen en navraag van je DA.

ja het is heel lastig het ene moment denk ik nou dit kan nog wel ff en het andere moment merk ik dat hij het benauwd heeft en hij is erg verkouden of zo lijkt het. hij stond paar minuten geleden gewoon te staan en hij liet zijn pies weer lopen hij had het niet door. en alleen dat is geen rede een hond af te maken oudere mensen kunnen dat ook krijgen dus das de rede niet. maar hij was altijd een blije hond maar dat is er nu wel af. alles hangt zijn staart en zo. tis zelfs al zo erg dat ik geen sigaret meer op wil steken in huis omdat hij het benauwd heeft. :-( ik vind het een hele moeilijke. ik denk dat het beste is dat ik naar de dierenarts toe ga maar ja een hoop geld heb ik ook niet dus echt een dure operatie kan ik niet meer betalen. als het niet met een pilletje over kan gaan ben ik bang dat er weinig anders op zit. en een hond van 14.5 jaar oud denk ik niet dat het echt de moeite nog is. want met herstellen en alles erbij kan je het net mischien een paar maanden verlengen zijn leven en wat ik al eerder zij dat is niet rendabel dan

Nogmaals Rob jij bent de enige die dit besluiten kan. Ik zou zeggen dat je hond een mooi leven gehad heeft, hem extra laten lijden door een zware operatie lijkt me onverstandig, zeker gezien zijn leeftijd.

Als ik je berichten zo allemaal lees maak ik eruit op dat je heel veel geeft om je hond, en moet de discussie niet gaan over hoe je het noemt, het is voor iedereen duidelijk waar je het over hebt.
Het is inderdaad de meest moeilijke beslissing voor een hondeneigenaar om te maken, als ik het goed begrijp is het geld er gewoonweg niet om je hond er weer bovenop te helpen met een (als dat mgoelijk is) operatie, daarbij is je hond 14,5 jaar oud en lijkt het me dat hij/zij een mooi leven heeft gehad, dan is het inderdaad ook maar de vraag of ze/hij goed van de tafel af komt, want op latere leeftijd is die narcose ook niet bevordelijk.....
Maar dit kan je DA het beste beoordelen, net als of een operatie wel of niet verstandig/haalbaar is.......
Zoals vele voor mij al gezegd hebben jij kan het beste beoordelen wat voor jou hond nog kwaliteit van leven is, als je hond nog levendig, vrolijk en kwispelend door het leven ging zat je niet met dit dillema......
Ik ga je niet vertellen wat je moet doen, denk er goed over na, uiteindelijk moet jij straks welke beslissing je ook neemt verder.....

Wens je heel veel kracht en wijsheid bij het nemen van je besluit.....

Hoi Rob,
Een paar weken voor de twaalfde verjaardag van mijn herder zakte ze steeds door haar achterpoot. Het leek of de kracht er af en toe uitging en het deed haar ook pijn. De dierenarts dacht in eerste instantie dat er iets mis was met het kniegewricht. Omdat dat vrij dik was kon hij het niet goed voelen waardoor ze voor 2 weken pijnstillers/onstekingsremmers kreeg. Daarna wilde hij haar weer zien. Hij vertelde me ook dat er van alles vervangen kon worden maar dat hij me daarvoor door moest sturen omdat hij zelf die kennis niet had. Ik heb hem gezegd dat ik daar niet aan begin, dan is het eind zoek.

Als ik je verhaal zo lees is jouw hond er vele malen slechter aan toe dan mijn hond destijds. Die was net weer aan een tweede jeugd begonnen. Ook ik wilde mijn hond niet kwijtraken op een operatietafel. Waar is het eind als je 'onderdelen' gaat vervangen ? Nu een knieschijf, over een half jaar een heup, daarna een elleboog ? Dan is je hond alleen nog maar aan het herstellen. Het enige wat je doet is het onvermijdelijke uitstellen.

Zou ik een jonge hond hebben die met 2 nieuwe heupgewrichten oud kan worden ben ik de eerste die het doet. Een oude hond ga ik hier niet mee lastig vallen. Uiteindelijk bleek mijn hond botkanker te hebben. Daar kun je niets aan doen. In haar koppie wilde ze de hele wereld veroveren alleen haar lijf wilde niet meer. Ik heb nog 2 weken van haar mogen genieten. In die 2 weken ging het lichamelijk steeds slechter. Zelf had ze dat niet door, ik gaf haar zoveel pijnstillers dat ze geen pijn had. Tijdens het spelen viel ze steeds vaker om en kon dan niet meer opstaan. Hoe vaker ze omviel hoe bozer ze werd. Hoe triest ook, af en toe moest ik er om lachen. Haar hele leven wist ze niet van opgeven, in die laatste 2 weken werd dat alleen maar sterker. Gelukkig kon ik op het juiste moment de knoop doorhakken om haar te laten gaan.

Ik wens je heel veel sterkte.

Inderdaad erg moeilijk, en geloof me maar, veel hondenbaasjes hier hebben al voor zulke keuzes gestaan of weten dat die kan komen.

Hoesten lijkt misschien niet erg, maar kan met het hart te maken hebben. Een flinke bobbel in de nek lijkt misschien wel erg, maar kan 'gewoon' een vetbult zijn.... enz...

Daarom : Best naar een DA gaan, laten onderzoeken (een gewoon onderzoek, geen scan enz...) en zijn/haar mening vragen. Mocht het zo zijn dat de DA bijvoorbeeld zegt dat het een vetbult is die de hond niet stoort, maar dat hij hoest wegens vocht dat met "een pilletje" verbeterd kan worden, dan sta je al een stuk verder. Mogelijk heeft je hond dan enkel nog "normale" ouderdomsverschijnselen.

Stel dat er om een of andere reden geopereerd moet worden om je hond te "redden" dan kun je dan beslissen of dat nog haalbaar is. Misschien kun je dan best ofwel nog een poosje doorgaan met medicatie en eventuele pijnstillers, maar toch tot inslapen overgaan als je ziet dat hij lijdt. Niet makkelijk om dat te zien... Vergelijken met een pup moet natuurlijk niet Maar jij weet wat hij bijvoorbeeld een half jaar geleden nog deed (beter eten, enthousiast zijn enz....)...

Waarom zie ik "laten inslapen" niet al afmaken of vermoorden. Omdat we het enkel doen wanneer we, hopelijk terecht, denken dat dat het beste is voor ons maatje. Omdat we denken dat we er zelf voor zouden kiezen als we in zijn plaats waren. Omdat we er omzeggens zeker van zijn dat het elke dag nog zal verslechteren. Omdat een hond in de vrije natuur met diezelfde pijn en niet eten al lang niet meer leefde...

Ik leef met je mee en wens je veel sterkte. Knuffel je hond in elk geval nog goed nu het kan en zeg hem waar je mee zit. Als dat al onzinnig zou blijken te zijn dan heeft het toch ook geen kwaad gedaan.

Groeten.

Wanneer is het moment daar, dat is inderdaad zeer moeilijk.

Mijn vorige hond heeft op het einde zeer duidelijk aangegeven dat het tijd was om te vertrekken.

Een operatie dat zou ik persoonlijk niet doen denk ik gezien hij al een beetje vanalles heeft. Ik ben gewoon niet zo voor op het einde nog wat snijden, dan dat herstel,... pfff 'k weet niet of een dier daar dankbaar voor is. 'k Zou dat zelf niet willen dat ze dat met mij nog doen, dus ik doe dat met mijn dieren ook niet.

Ik zou het einde van zijn leven zo comfortabel mogelijk maken en als het teveel wordt, ga je dat wel zien denk ik.

Je gaat het wel aanvoelen wanneer het moment daar is.
Ik wens je veel sterkte.

Net bij de dierenarts geweest en hij had een schimmelinfectie in zijn neus en waarschijnlijk ook zijn longen omdat hij verzwakt was. Dus hij is dood nu. :-(

jammer dat er niks meer voor hem gedaan kon worden.

Veel sterkte met dit verlies

Veel sterkte met het verlies...

Wij hebben ooit onze kat moeten laten inslapen, beesie was ouder dan ik. Het hartje wilde wel, maar het lichaam niet meer. Ik kan me jou verdriet dus enigzins voorstellen.

Nogmaals veel sterkte!

Veel sterkte met het verlies van je maatje!

Wat jammer voor je.
Veel sterkte Rob!!

Heel erg voor je Rob. 14,5 jaar was je hond er. Dat is lang, maar het had eeuwig zo mogen blijven. We kennen dat.

Je moet nu door een heel moeilijke periode heen. Maar het kan, kon niet anders. Je hebt je hond, (hoe heet hij trouwens, Rob? ), niet in een domme bui laten inslapen. Je wist dat er geen beterschap te verwachten was, enkel aftakelen en pijn konden verwacht worden.

Ik schreef hierboven al dat ik een hond niet zou laten gaan omdat ik plas moet opvegen... Maar er komt natuurlijk meer bij kijken... Een hond die zindelijk was voelt het zelf als verkeerd aan... en ook dat kan lijden zijn...

Ik hoop dat je het "vitten" over je woordkeuze hiervoor niet erg vindt. Het riep het gevoel op dat je dit zag aankomen, maar het als slecht bleef zien. Vermoorden doe je om van iemand af te zijn waar je niet van houdt, om pijn te doen, om te kwetsen. En dat is hier niet het geval. Hier gaat het net om een dier waardig afscheid te laten nemen van het leven, ... om erge pijn en lijden te voorkomen... Daarom... Als het nodig is is het een heel moedig besluit. Je hebt er vooral jezelf pijn door gedaan en daar moet je nu doorheen.

Een echte hondenvriend ben je in goede en ook in moeilijke dagen... en dit zijn de moeilijkste.

Heeel veel sterkte gewenst. We leven met je mee en wensen je toe dat je toch weet dat het goed was dat jullie elkaar ooit hadden en dat niets of niemand je dat afneemt.

beste rob, shila heb ik pas laten inslapen. wat ik gemerkt heb aan haar is dat ze een sterke overlevingsdrang had.. en dat ze tot het eind zich nog verplicht voelde om toch nog even waaks naar de deur te lopen als er iemand voor de deur stond of toch nog mij zoon begroeten als hij thuis kwam. het heeft daarom vrij lang bij mij geduurd eer ik het bezef had dat het niet meer ging. zelfs bij de DA hoopte ik nog dat ze zou zeggen,deze hond is nog te goed. maar later ben ik goed maar gaan denken en heb ik er nu vrede mee. als je jaren lang met heel veel liefde in een fabriek heb gestaan en het voelt dat mensen je niet kunnen missen. en je merk dat je het niet meer kan. wil je ook tot het einde door. beetje raar voorbeeld maar ik wil er mee zeggen dat het niet moord is maar je heb je hond uit zijn lijden verlost. heel veel sterkte met het verlies van jou maatje.gr.nina

Hallo Rob

Heel veel sterkte met het verlies van je maatje

heel veel sterkte met het verlies van je je hond... altijd een vreselijk moeilijke beslissing om te nemen.... maar er komt een moment dat je ook als baas moet accepteren dat het genoeg is....

rust zacht lieve hond!!!!!

Op dit specifieke geval ga ik niet in. Maar ik wil even helpen met de terminologie. Het correcte woord is euthanasie. Voor (kleine) kinderen die het meemaken is het van belang om het op de juiste manier te bespreken. Gebruik begrijpelijke taal. Woorden als “euthanasie”, “in laten slapen” en “een spuitje geven” werken alleen maar verwarrend. Als een dier geëuthanaseerd wordt is het beter om te spreken van “helpen met dood gaan”.

Zie ook http://www.licg.nl/XS/

Sterkte en wijsheid gewenst.

Rob het was duidelijk, welke woordkeus je ook gebruikt hebt, dat je van je hond hield!
Daar gaat het om en ´t is nu een groot gemis voor je..leegte enz..

Heel veel sterkte ermee.

grtz.

Heel veel sterkte.
Hij is voor altijd in je hart.

Rob, ik wil je veel sterkte wensen.
Het is dan toch ineens snel gegaan, wat de weerbots niet minder maakt.
Dat je woordkeus een beetje vreemd overkwam, is volgens mij omdat jezelf met het afscheid-logisch-last hebt.(dat noemen ze graag zien)
Mensen gebruiken soms de meest hatelijke woorden om het verlies voor zichzelf wat aanvaardbaarder te maken.(dat is echt zo)

14.5 jaar heb je ze mogen hebben en verzorgen, dat gaat niet in je kouwe kleren zitten.

veel sterkte

Veel sterkte Rob.

Rob, wil je heel veel sterkte wensen.

Rob heel veel sterkte met het verlies van je maatje.

heel veel sterkte met het verlies van je maatje rob

Rob heel veel sterkte met het verlies van je maatje.

Hoe je het went of keert, Rob heeft het beste met zijn hond voor gehad. Dat voel ik in zijn berichten. Hij mag dan niet over de, voor sommige leden hier, juiste woordenkeuze beschikken (wie maakt uit wat de juiste woordenkeuze is, vraag ik mij dan af ) maar hij heeft de juiste beslissing wel kunnen nemen.,
En daar kunnen nu juist een hoop mensen van leren.Want hoe vaak zie of hor je niet, dat men uit egoïsme een huisdier laten leven, terwijl het eigenlijk allang over had moeten zijn.

(Huis)dieren zijn in dit geval, altijd in het voordeel.Bij de mens bestaat er een wet dat dit niet mag. Ik weet er alles van, mijn schoonmoeder wil zo graag en heeft zelfs een poging ondernomen. Die ze gelukkig al niet meer weet, omdat ze Alzheimer heeft.

Wij kunnen beslissen wanneer het genoeg is voor onze dieren, helaas kunnen we dat dus niet als het genoeg is voor onze geliefde naasten.

Rob, ik wens je veel sterkte met dit verlies. Jij zelf weet het beste of je er goed aan gedaan hebt!

Rob....ik heb mee gelezen, jouw woordkeuze maakt me niet zo veel uit, je zal er zeker verdrietig om zijn, niet iedereen heeft de juiste woorden.

als een hond geen waardig bestaan meer heeft, is het tijd, hoe hard dat ook klinkt, een waardig afscheid willen we onze maatjes toch zeker kunnen geven, en wij kunnen er dan voor zorgen dat onze maatjes vredig inslapen.

voor jou Rob....veel sterkte met je verlies van je maatje.