mijn hond is liever bij oma :-(

Ik zie dus meer en meer bij Kyro dat hij mijn ouders verkiest boven ons.
En niet zozeer omdat hij het daar leuker vindt (misschien ook wel)maar gewoon omdat hij mij associërt met in de auto rijden...
Hij is daar dus echt bang voor. Dat gaat van bibberen tot kwijlen (fel).
Dus als ik met zijn halsbandje aankom dan krimpt hij letterlijk in elkaar, net of hij ooit mishandeld is met zijn halsbandje (wat dus niet is).
Tijdens de week gaat hij naar mijn ouders door de dag als ik moet werken dus dat is toch 2x een kwartiertje in de auto per dag. Dat is dus een nachtmerrie voor hem.
En hij krijgt het er steeds moeilijker mee.
Hij bekijkt mij ook steeds bang als ik de autosleutels neem.
Echt erg vind ik dat...
Als hij dan éénmaal bij ons thuis is dan gaat dat wel weer goed en dan is hij best vrolijk.
Maar bij mijn ouders ziet hij er toch net dat tikje vrolijker uit. Daar is nog een hondje en het hondje van mijn broertje komt ook soms. Bij ons thuis zit een agressieve oude kat. Zij zit wel apart maar hij is niet vergeten dat zij hem aanvalt als ze de kans krijgt.
Kortom:ik begrijp hem wel dat hij liever bij mijn ouders is. Vind het alleen zo jammer..
Iemand tips om hem minder bang te maken voor de auto? Of andere tips?

Misschien moet je hem in de auto de allerlekkerste lievelings tractatie geven, waarvan je weet dat hij er alles voor over heeft! Het liefst iets dat je in een kong kan stoppen, zodat hij er gedurende de autorit mee bezig is om het er uit te halen.

Nousya wil juist graag met de auto mee, vind ze geweldig.
Wat ik zou doen, is gewoon rustig opbouwen.
Dus gewoon eventjes in de auto zitten en dan wat lekkers geven, en wat Liz al gezegt heeft, de kong gebruiken.
Echt heel handig, ze zijn er wel ff mee bezig dus dan concentreerd hij zich meer daar op dan op de auto angst zegmaar
Suc6!

Ik denk dat het goed zou zijn als je een training gaat oppakken waarmee Kyro een positieve associatie gaat krijgen met de auto.

Ik heb hier een hond die niet alleen thuis kan zijn. Hij moet dus noodgedwongen mee als ik boodschappen ga doen. Hij wacht dan buiten in de fietskar (vind hij ook niet fijn). Hij ontwikkelde dus een negatieve associatie met zowel de fietskar als met de supermarkt. Met beide ben ik nu aan de slag gegaan.

Eerst is het goed om te achterhalen wat de oorzaak is en vervolgens kun je een plan van aanpak maken. Dat betekent dat je buiten de verplichte ritjes om gaat trainen met de auto. Heel klein beginnen en stap voor stap verder. Je zou bv kunnen beginnen met 100 keer je autosleutels pakken en weer wegleggen (want daar bouwt de spanning zich al op). Je kunt kijken of je een andere sleutelhanger kunt nemen, die ander geluid geeft. Als de trigger van de sleutel eruit is kun je een stapje verder gaan. Neem kleine stapjes op geleide van Kyro. Zoek de valkuilen die triggeren en werk ze stap voor stap om. Ga desnoods eens twee keer per dag in de stilstaande auto zitten, neem z'n eten mee. Eerst kort en op geleide in tijd uitbereiden. En zo verder.

Ik wilde je net advies geven maar ben het eigenlijk helemaal eens met het advies van Petra.
En indd, begin met hem te laten wennen aan een stilstaande auto, uiteindelijk ga je dat steeds verder uitbouwen; je draait de slleutels om, je start de motor maar rijdt nog niet weg, zet de auto radio aan, de airco, dat soort dingen. Tot je uiteindelijk echt een eindje met hem gaat rjiden. Wat daarbij ook handig is, is om na te gaan wat voor hem leuke plekken zijn om naartoe te gaan, liefst zo dichtbij dat je ze ook kunt fietsen of zelfs lopen, zodat hij er maar even voor in de auto hoeft zitten. Door dit een aantal keer te herhalen zal hij de auto ssteeds meer gaan associeren met iets positiefs. En indd, neem lekkere voertjes mee.

En tot slot, vergeet niet: GEDULD is de gouden regel! Verwacht niet meteen wonderen.
Succes!

Vergeten te zeggen, maar zo stapsgewijs zou je ook de andere problemen kunnen aanpakken. Je deelt het probleem als het ware op in hele kleine stukjes, stukjes die zo klein zijn dat ze voor de hond niet/nauwelijks een probleem vormen en vervolgens bouw je LANGZAAM uit.

Met snoepjes en lekkers ben ik al bezig geweest. Hij wil totaal niets meer aanraken in de auto. Zelfs geen kaas of vers vlees. En we gaan eigenlijk altijd naar iets leuks toe met de auto. Want bij mijn ouders is hij erg graag en de andere keren is het naar het bos of het strand ofzo.
Er is ook nog niets raar gebeurt in de auto. Niet plots remmen of te hard rijden of dat hij zich per ongeluk heeft pijn gedaan.
Het is sowieso duidelijk dat hij wat wagenziek is. Hij heeft ook al wel eens moeten overgeven.
Volgens mij heeft het daarmee te maken?
De eerste maand had hij hier echter totaal geen last van. Niet bang, niet misselijk.
Maar daarna is het steeds erger aan het worden.
Ik vind het gewoon zo zielig dat hij zo ineen krimpt als ik aankom met zijn bandje...Als hij dan één keer door heeft dat we meteen gaan wandelen is hij meteen terug happy maar ik moet maar richting de auto stappen dan blijft hij heel klein stil staan met de staart tussen de pootjes...
Je zou natuurlijk kunnen zeggen: niet meer met de auto gaan. Maar dan moet hij te lang alleen zijn thuis en dat is ook zonde

Met snoepjes en lekkers ben ik al bezig geweest. Hij wil totaal niets meer aanraken in de auto. Zelfs geen kaas of vers vlees. En we gaan eigenlijk altijd naar iets leuks toe met de auto.

Daarom is het belangrijk om het heel klein op te bouwen. Die moet je niet meteen blootstellen aan het ergste. Daarom wil hij ook niets aannemen, het is te hevig. Daarom begin je al in huis. Geef de hond iets lekkers, pak je autosleutels en leg ze weer terug. Herhaal dat meerdere keren. Als dat goed gaat pak je de sleutels en de hond en loopt naar de deur en weer terug. Zo bereid je langzaam uit naar dat je bv een spoor van lekkers legt vanuit de deur naar de auto. Gaat dat goed open dan de auto en ga er zelf even in zitten (hond blijft buiten). Stap weer uit en ga wer terug. Let er op dat je niet op geleide van de hond terug gaat (vluchten). Doe iets leuks rondom de auto met een speeltje wat favo is. Wil de hond niets moet je weer wat stapjes terug doen. Snap je het principe, langzame gewenning.

Voor de wagenziekte zou je een klassiek vetinair homeopaat kunnen raadplegen. Het kan zijn dat de hond daadwerkelijk wagenziek is of dat hij door wagenziekte in het verleden een negatieve associatie heeft gekregen. Een homeopaat zou ondersteunende middelen kunnen uitzoeken voor beide problemen.

of als de auto stilstaat lekker koekjes en snoepjes
En dan als hij er klaar voor is rijden

Ok, ja als het indd zo erg is zou ik ook al in huis gaan trainen met alle dingen die voor hem als voorspeller voor de auto zijn gaan werken, dus bv. jouw jas, de autosleutels, zijn riempje enz. Eigenlijk ben ik het gewoon helemaal eens met Petra, dat is exact wat ik je ook zou willen adviseren. En als de hond angstig blijft, maak het stapje dan nóg kleiner.

Suc6, het kan echt.