Mijn hond valt zonder oorzaak aan, wie heeft tips?

aansluiting op vorig bericht,

als je hond zoveel speurt,
leer hem dan bewust speuren en naar 1 object.
stimuleer zijn speurinstinct.

zorg ervoor dat je je hond eerst afmat voor je iets doet ermee,
ga er even mee gaan wandelen of lopen dat die wat van die opgekropte energie kwijt kan.

opgekropte energie lijd tot agressie.

ik heb een siberische husky, nog meer energie.
als ik die niet tijdig af mat, dan vertoont hij ook verkeerd gedrag.

maar een agressieve hond hebben jullie zeker niet,
inslapen is ook geen optie.

aan jullie zelf werken wel,
aan jezelf werken is aan je hond werken.
mijn hus zal ook nooit bijten omdat hij weet dat ik leider ben en hij maar op de laatste trap staat in het gezin.

grtz

Al genoemd hier maar toch: klinkt als het "rage syndroom". Is bekend dat Amerikaanse (en Engelse) Cockers hier vaker last van hebben als andere hondenrassen.

Om een aantal mensen te herhalen maar toch:
- In overleg met de dierenarts andere medische oorzaken uitsluiten
- In overleg met een goede trainer of gedragsdeskundige andere vormen van agressiviteit uitsluiten
Blijkt het dat toch rage syndroom te zijn wordt het iets moeilijker. Soms is er met hormonen wel iets te doen, maar ook niet altijd. Bruce Fogle heeft hierover het een en ander geschreven, bijvoorbeeld in zijn boek Dog's Mind. Aanrader om dat eens door te lezen.

ik blijf erbij,
een gedragsprobleem.

dit is het in 95% van de gavallen

het is gemakelijker om te roepen,
HET IS EEN ZIEKTE.

toch eerst proberen zou ik zeggen.

@ Dedeyne, de adviezen die je geeft zijn erg achterhaald.

wacht tot hij helemaal onderdanig is en kalm.
dit wil zeggen ogen rechtvooruit, oren naar achter en staart stil (niet tss de poten = bang.)

Als een hond zijn oren naar achteren heeft, is hij echt niet in een state of mind dat hij vriendelijk of ontspannen is.. Ik zou dan juist zoiets hebben van, relax, trust me en doe maar rustig. Oren naar achteren is echt niet zo`n goed teken in deze situatie.

als hij toch beweegt corrigeer hem door verbaal hem te laten verschieten
(bv: hey of ewel, luid en krachtig te commanderen, niet roepen.)

Ik denk dat je uit Belgie komt door het woord "verschieten". Waarom zou je je hond in zo`n situatie willen laten schrikken? Dat is nou niet een bevordelijke manier om je hond wel het gewenste gedrag te laten zien en daarbij wordt ook de band tussen hond-baas niet beter.

maar hij moet leren dat jullie baas zijn en niet hij.
hij heeft begeleiding nodig door zijn roedelleider en een kans om te leren hoe het proces in elkaar zit.

Het hele roedelleider gebeuren is weerlegd en steld niks meer voor. Dit werkt dus niet. Tuurlijk heeft de hond begeleiding nodig van zijn baasje. De hond moet meer vertrouwen krijgen in zijn baas en bazinnetje en niet door stoer te doen om de "roedelleider" te willen zijn.

het is niet zozeer een zaak van strenger te zijn,
maar consequenter op treden van jullie uit.
met alle respect,
maar het is nooit de hond,
altijd de baasjes.

Je spreekt je iets tegen met wat je eerder verteld door de hond te laten schrikken en de roedelleider te willen zijn maar verder heb je gelijk! Dit is zeker een situatie dat de baasjes enorm moeten werken de hond te begrijpen en te kunnen lezen.

Bij het tweede deel komen weer dezelfde tips aan de orde. Op het laatste zie ik dat je vooral verwijst naar de Dogwhisperer.. Ik begrijp wel hoe je dan inderdaad tot deze tips komt maar de handelwijze van deze Dogwhisperer zijn (bijna) allemaal erg achterhaald.


De reden waarom Amerikaantje niet in de ogen kijkt van de hond is waarschijnlijk omdat ze denkt dat ze hiermee een conflict uitlokt. Dit is ook vaak zo. Nou is het wel zo dat je natuurlijk even kan checken hoe het op dat moment is. Ga je je hond echt aanstaren, dan lok je een gevecht uit.

Het speuren is natuurlijk een hele slimme optie. Ga je het alleen teveel doen met je hondje dan kan het zo zijn dat de positieve stress die je hondje ervaart tijdens het speuren kan omslaan in negatieve stress omdat het teveel of te lang wordt gedaan. Dat moet je proberen te voorkomen.
Doe kleine sessies van een paar minuten speuren ipv een hele tijd achter elkaar.

Hallo allemaal,

Super bedankt voor alle reacties, ik voel me zo onzeker dat ik merk dat ik echt
uitkijk naar reacties. Het heeft er ook voor gezorgd dat ik gisteren niet de
verkeerde beslissing heb genomen. Dus nogmaals heel bedankt.

Morgen ga ik naar de DA om verdere medische oorzaken uit te sluiten en om de
situatie verder te bespreken. Daar kom ik zo dadelijk nog wel op terug.

@Babydoll en Wendiej: bedankt voor de tip om toch naar de ogen te kijken. Ik heb dat
steeds niet gedaan om een aanval niet uit te lokken. Maar ik begrijp dat ik wel mag
aankijken, maar niet moet gaan staren. De ogen zeggen inderdaad veel, zeker bij onze hond.

@Dedeyne en Wendiej: wat jullie zeggen klopt 100%. Het probleem ligt (zowel met een
medische als niet medische oorzaak) voor een heel groot deel bij ons. Daar kom ik straks nog op terug, wellicht hebben jullie nog meer goede tips.

@Dedeyne: bedankt voor je speuradviezen, die ga ik zeker opvolgen.

@Frank: ik dacht eerst ook aan het rage syndroom, ik vraag het morgen ook aan de dierenarts, maar ik heb steeds meer het idee, dat het toch een gedragsprobleem is. En het boek Dos's mind ga ik ook lezen.

Nou als het een medische oorzaak heeft, dan kunnen jullie daar echt niets aan doen.
Ik heb het rage-syndroom 1 keer eerder gezien, bij een zwarte engelse Cocker.
Na zo'n aanval was hij echt van de kaart, leek niet te weten wat hij gedaan had of waar hij nou precies was. Echt heel zielig voor de hond ook.
Ik zou zelf nooit alleen de verantwoording willen nemen om te zeggen: hier kan je niets meer aan doen. Dus deze familie is ook nog naar twee andere GTs geweest en twee verschillende dierenartsen. Uiteindelijk is de hond ingeslapen. Voor de hond zelf, want die was telkens heel erg van slag en voor het gezin, want er waren ook kinderen en die wilde vriendjes en vriendinnetjes meenemen om te spelen en dat ging gewoon niet. De hond moest daardoor veel in de keuken, dan mocht niemand zomaar de keuken in enzovoorts..

Ik lees hier ook dat iemand zegt dat het makkelijk is om het op iets medisch te gooien. Nou daar ben ik het totaal mee oneens. Aan een gedragsprobleem kun je tenminste nog wat doen. Dus menig baasje heeft veeeeel liever dat niet medisch is, waar je met je handen in het haar staat en zelf gewoon niets kunt doen.

A Dog's mind is een heel goed boek!

Zoek een goede GT om het samen uit te gaan vinden. Veel succes!

@Dedeyne, ik ben het helemaal met Wendie eens, ik zou me eens gaan inlezen over de laatste ontwikkelingen mb tot het opvoeden van honden.

http://moniquebladder.com/2011/04/28/de-baas-of-de-leider-is-er-een-verschil/

hierboven is bijv. een leuke link om eens door te lezen.

En lees onderstaande moderatortag even door

CESAR MILLAN

Hondenpage heeft een positieve visie wat betreft omgang, begeleiding en opvoeding van honden. CM en zijn manier van met honden omgaan komt niet overeen met de positieve wijze waar wij als HP voor staan. Fysieke correcties of andere provocerende handelingen leveren een risico op voor het welzijn en veiligheid van de hond en de mens en zijn bovendien stressverhogend voor de hond.

Om deze reden is het niet toegestaan dergelijke dergelijke opvoedmethodes van CM op hondenpage te promoten of te adviseren en worden aangeduid met een rode pijl. Desondanks herhalen van deze adviezen kan leiden tot een waarschuwing.

Discussie wordt in beperkte mate toegestaan om bij te dragen aan bewustzijnsvergroting. Topics kunnen op slot gezet worden als de discussie een provocerend karakter krijgt.

Zoals ik net al noemde ligt het probleem met onze hond voor een groot deel
aan ons zelf. Hieronder noem ik de dingen en als jullie tips hebben hoor ik
het heel graag!

- Oog/oorproblemen:
Onze hond heeft vanaf het begin problemen gehad. Het begon met de ogen, hij is eerst een paar weken gedruppeld. Dit omdat de DA aangaf dat hij pas met 7 maanden geholpen kon worden. Hunter kreeg steeds meer pijn en daarom heb ik een second opion aangevraagd bij een hondenoogspecialist. Hij is toen aan beide ogen geholpen (terug gehecht). Daarna moest hij nog 2 weken gedruppeld worden.

Daarna kreeg hij oorproblemen. Hij had een oorontsteking. Dit is uiteraard heel pijnlijk en hij moest echt direct behandeld worden. Ik was met de puppycursus nog bezig met het aanleren van tanden tonen, aan de oren zitten etc, maar ik was nog niet zo ver dat het kon terwijl onze hond zich op zijn gemak voelde. En toen zijn eigenlijk de problemen begonnen....

Biko & Mekje bedankt voor je bericht.
Via Google heb ik veel gelezen over het rago syndroom.
het onverwacht aanvallen herken ik wel bij mijn hond (maar dat kan ook een andere oorzaak hebben natuurlijk) en het glazig kijken zou ik nog bij het rage syndroom kunnen horen. Al schrijven de meeste mensen over vuur in de ogen en dat herken ik niet bij Hunter. Ook het daarvoor volledig van slag zijn herken ik niet. Onze hond gaat daarna slapen, hij lijkt dan heel moe. Maar dat zou ook toeval kunnen zijn.

Ik hoop dat de DA morgen gelijk aan de slag kan met het uitsluiten van medische redenen, dan zijn wel al weer een stapje verder

Mijn man en ik hebben een aantal fouten gemaakt toen onze hond een pupje was.
In de puppycursus heb ik veel geleerd en die dingen ook gelijk goed toegepast.
Maar toen de oorproblemen kwamen hebben mijn man en ik het totaal verkeerd aangepakt.
Daardoor zijn de problemen nu zo groot.

Omdat het druppelen en cleanen van de oren zo belangrijk was, hebben we dat ook steeds
gedaan. Het deed in het begin pijn (ooronsteking is echt heel pijnlijk) en onze hond reageerde met hond afwenden, met de tong likken, grommen, tanden laten zien en uiteindelijk happen, snappen en bijten (blauwe plekken, maar geen hechtingen).
Omdat de hond zo reageerde en best sterk is, stopte wij even met druppelen.
Onze hond had dus gewonnen en geleerd dat zijn gedrag belonend werkt.
Hij ging het gedrag dus steeds heftiger gebruiken bij de behandeling, wij werden banger en zo is het een viscieuze cirkel geworden. Het is zo moeilijk om hier uit te komen!

Onze GT heeft ons hierbij advies gegeven en het heeft wel geholpen.
Ook heeft ze contact opgenomen met de DA voor overleg. Ze heeft toen
afgesproken met de DA afgesproken dat we tijdelijk met de oorbehandeling mochten stoppen. Dit omdat de GT vond dat onze hond zo overstresst was, dat hij eerst tot rust moest komen.
De DA heeft mij toen aangeraden om een snuitje te kopen. Ik dacht altijd dat dit zielig was voor de hond, maar het heeft juist een heel positief effect. Je doorbreekt de automatische response van de hond (hij kan niet meer bijten, dus heeft dit ook niet meer als reflex).

In deze rustperiode (ruim 1 week) heb ik mijn hond geleerd om het snuitje als iets positiefs te zien. Dat ging heel goed! De eerste paar dagen legde ik het op de grond, als hij geen stress toonde kreeg hij een brokje en dat heb ik verder uitgebouwd. Na een week kon ik hem het snuitje om en af doen en er was niets aan de hand. Het ging echt heel goed. Ik heb geen enkel stress teken gezien.

Vorige week moest ik weer met de behandeling starten en het ging mis. Het omdoen ging goed, maar toen hij het flesje zag likte hij met de tong. Ik probeerde hem af te leiden, maar ben wel door gegaan met de behandeling. Daar heb ik nu zo'n spijt van. Onze hond was daar nog niet aan toe. Na de behandeling wilde ik het snuitje afdoen en toen beet hij. Hij was zo boos.


Ik zag het niet aankomen en ben van schrik het aanrecht opgesprongen. Dom natuurlijk, maar ik vind het zo moeilijk om niet bang te reageren. Wie heeft tips?

Dat heel erg moe zijn, is op zich ook een symptoom, maar goed, als je heeel erg boos bent om een andere reden is dat ook heel vermoeiend.

Waar je ook nog naar kan laten kijken is of er geen ontsteking in zijn binnenoor zit, naar de hersenen toe, dat kan ook zorgen voor plotselinge agressie.

Ik zeg zelf altijd, eerst medisch alles uitsluiten en dan gedragstherapie. Stel het zou iets medisch zijn, dan ga je een heel traject van trainen in, zonder dat het nut heeft en dat frustreert jou en de hond.
maar je gaat morgen naar de DA las ik dus ik ben heel benieuwd.

In ieder geval heel veel succes gewenst!

mijn reactie is niet zo zeer gebaseerd op het fysische aspect,
maar op het mentale aspect.

meer gedraggericht, het psychologe aspect van de hond.
lichamelijke correcties ben ik ook niet voor te vinden.

anders kan ik nog 1 andere oplossing voorstellen,
een andere hond erbij halen,

zodoende dat jullie hond een ander voorbeeld heeft,
(wel te verstaan een volwassen hond die goed getraint is en goed gedrag vertoont.)
en die twee laten doen.

de reden waarom mijn verloofde ook met onze hond hondenschool moet volgen.

een hond is maar een simpel dier,
redeneert niet zoals een mens en gaat zeker nooit zover denken als wij zouden.

kijk ook eens hoe het er aan toe gaat in een hondenroedel,
leer zoveel mogelijk van hun lichaamstaal en gedrag zonder je er mee te moeien.

hoop dat dit je zou kunnen helpen met toch wel je serieuze probleem.

grtz

Ik denk niet dat het om winnen of verliezen ging bij je hond, hij wilde gewoon dat de pijn stopt en die nare behandeling ophoudt. Hij heeft met alle middelen die hij heeft geprobeerd te communiceren met jullie, eerst rustig met een kalmerend signaal het afwenden, stresssignaal het tongelen, daarna wat duidelijker taal het grommen, de tanden laten zien, alles werd (in zijn ogen omdat hij natuurlijk niet snapt dat hij behandeld moest worden) genegeerd, en uiteindelijk hapt hij, ook dit wordt genegeerd en moet hij (in zijn ogen) doorgaan met duidelijk maken en is bij het bijten aangeland. (rode zone in de link van stress&Co)

Ik zou weer bij de basis beginnen, hij moet weer vertrouwen in jullie gaan krijgen. Veel rust, een vast dagritme, rustige korte wandelingetjes zonder veel afleiding, een rustige maar zelfverzekerde houding, rustige stem, misschien bach bloesem of klassieke homeopatie inschakelen als ondersteuning, als hij nog niet op vers voer zit zou ik hem dat gaan geven, wel iets zonder granen (vanwege de oorontsteking), goed kijken naar zijn lichaamstaal.

Alles om hem weer vertrouwen in zijn situatie en jullie te krijgen.

Het is echt een hele lastige situatie, dat is zeker wel duidelijk.

Ik moet zeggen dat ik het top van je vind dat je alle tips en reacties van hier zo goed oppakt.

Tips geven voor wat je in zo`n situatie moet doen is voor ons heel erg moeilijk omdat we niet precies weten wat er gebeurt en wat er allemaal vooraf al gebeurt is etc.
De beste tips zijn denk ik al wel gegeven:
- naar de dierenarts voor verder onderzoek
- verder gaan met je GT, eventueel een second opp. vragen. (ik lees dat je wel erg positief bent over je GT dus dat is al heel fijn)
- je inlezen in dergelijke dingen zoals het boek Dog`s Mind wat wordt aangegeven
- meer vertrouwen opbouwen met je hondje

Dat zijn de belangrijkste dingen in mijn ogen.

Ik hoop dat het morgen bij de dierenarts allemaal lukt.

Het is inderdaad bekend dat Cockers wel vaker dit gedrag vertonen, en heeft veelal een medische oorzaak(bijvoorbeeld het 'Rode Cocker syndroom'). Dus voordat je met de hond aan het werk kan gaan, moet je uitsluiten dat de hond ziek is.

Als de hond medisch niets mankeert, lijkt het een behoorlijke regelteef/reu, en zal je behoorlijk hard aan het werk moeten om dit onder controle te krijgen.

Agressie is niet iets wat zomaar uit de lucht komt vallen, honden zijn van nature sociale wezens en daarmee conflict vermijdend, daarnaast moet je onderscheid gaan maken tussen agressie en correctie, een hond kan agressief over komen bij ons, maar voor een hond kan dit zelfde een doodnormale correctie zijn, en dat is afhankelijk van de situatie, de acties, en de gevolgen. Agressie kan een medische oorzaak hebben, en kan een oorzaak zijn van opvoeding en omgang.
Correcties daarentegen kom je veel vaker tegen, honden worden vaak als zijnde agressief aangemerkt terwijl een hond niets anders kan doen dan corrigeren.

Beetje off topic.

De Dominantie(theorie) is overigens niet achterhaald bij honden, de dominantie-theorie zoals mensen oorspronkelijk dachten over honden(wolven) is achterhaald, dominantie gerichtheid, de omgang binnen een sociale structuur is voor honden(wolven) nog altijd gelijk, het steekt alleen iets anders in elkaar dan wat wij mensen er vaak van maken of hebben gemaakt

Binnen sociale structuren heb je altijd rangen en standen, leiders en volgers. Alleen is een sociale structuur, of het nu om mensen gaat of honden of andere groepsdieren, gericht op overleven, samenwerking en veiligheid het is dus niet gericht op het baas spelen over elkaar. Natuurlijk komen er binnen sociale structuren correcties voor en dat is ook niet te vermijden, maar deze correcties hebben als doel om dingen te leren van elkaar, en om alles soepel te laten verlopen, en niet om elkaar te ondermijnen omdat we denken dat we beter zijn dan een ander.

Iig heel veel succes en hou ons op de hoogte

hallo allemaal,

De DA geeft aan dat mijn hond dusdanig gestresst is, dat hij een uitgebreid medisch onderzoek
nu niet kan handelen. Hij zit qua stress veel in de rode zone, op de rust momenten in de oranje zone, dus dat is heel ongezond. Daar moet echt iets aan gaan veranderen. Maar dat is lastig zolang hij aan zijn oren behandeld moet worden.Eind vorige week moest ik weer starten, maar dat ging dus niet vanwege de heftige reactie van mijn hond. En het moet 2x pd gedurende 14 dagen.

De DA geeft aan dat het niet verantwoord is om de behandeling nog langer uit te stellen, het moet
nu echt gebeuren om te voorkomen dat het een binnenoorontsteking wordt (als ik het goed heb begrepen).
Dat is allemaal gevaarlijk en nog veel pijnlijker en vervelender dan wat hij nu heeft.

Om mijn hond rustiger te krijgen heb ik een oudjaarscocktail gehad. Na een dubbele doses (uiteraard
iom de DA) was mijn hond na 3 kwartier nog aan het stuiteren! Hij zakte af en toe door zijn benen en
hij wankelde wat, maar zitten/liggen ho maar. Misschien was ik onbewust toch wat gestresst of zo dat hij niet rustiger werd? Geen idee in elk geval, na een lange tijd wachten leek het alsof hij sliep. Mijn kater liep naar zijn mandje en onze hond stoof er op af. Direct! En hij deed zo 'agressief' en was zo aan het grommen, dat ik absoluut moest ingrijpen. Ik heb snoepjes op de grond gegooid en toen hij keek, gelijk mijn kat er onder vandaan getrokken.

Even later ging hij weer liggen. Het leek mij een goed moment om de behandeling te starten, hij werd echt helemaal wild! Hij vloog alle kanten op en sprong zo hoog, dat hij met zijn voorpoten het aanrechtblad raakte! Volgens mij was hij echt doodsbang. (Rode ogen, grote witte randen bij zijn ogen, toen hij wat rustiger was heftig hijgen etc). Hij kreeg zijn snuitje zelfs af en daar had hij maar een paar minuten voor nodig.

Ik overleg morgen weer met de DA tot hoe hoog de dosis opgevoerd mag worden en hoe ik de behandeling dragelijker kan maken. In elk geval denk ik dat het goed is om de behandeling in een andere ruimte te doen, waar hij nog geen negatieve associatie heeft. Sowieso is het denk ik goed als iemand anders hem behandeld. Ik heb al iemand gevraagd, die heel goed met honden is en in de buurt woont, maar ik weet nog niet of die het wil doen. Wat vinden jullie, is het een idee om het zo aan te vliegen?

De GT en de DA doen de behandeling in overleg. Bij de DA werkt ook een GT en ze zitten allemaal op 1 lijn. Ze doen allemaal hun best om mij te helpen met onze hond en dat geeft weer moed
Dat is ook heel prettig en het geeft mij weer wat vertrouwen, want ik voel me echt radeloos.

Er is mij aangeraden om de boeken Dog's mind en de Roedelmethode te lezen. Morgen krijg ik het eerste boek als het goed is en overmorgen verwacht ik het andere boek. Daarnaast heb ik ook het boek over kalmerende signalen van Tirud Rugaas 2 x gelezen en daar heb ik veel aan gehad.

Nu geven de 2 GT's en DA aan dat mijn hond angstig is en trauma op trauma heeft. Dit klinkt heel aannemelijk (plasgedrag, happen, snappen, kalmerende signalen etc). Maar er zijn ook dingen die weer op dominantie lijken (hij wil alleen geaaid worden als hij naar je toekomt, anders loopt hij weg. Hij daagt continu uit voor trekspelletjes en is dan super fanatiek etc). Kan een angstige hond ook dominant gedrag vertonen? Of is het of het een of het ander? Ik heb al best veel gelezen, maar te weinig notities gemaakt. Ik heb het idee dat ik alles wat ik gelezen heb een beetje door elkaar haal, dus sorry als het een domme vraag is.

och wat naar weer allemaal!! heb echt medelijden met het hondje!! en wat is het zwaar voor jullie zo!! ik denk juist dat je hem niet moet gaan verdoven..omdat hij nog erger reageert dan voorheen! mijn cocker had ook oorontsteking en ik kreeg otiderm, eenmaal per dag gedurende 7 tot 14dagen herhalen! na 3 dagen was het over, na 4 dagen gestopt! ook omdat ze het echt heel erg vond... misschien ook iets om te overwegen?? mijn ervaring is met dieren verdoven dat hun vertrouwen in grote mate afneemt... ik wens jullie enorm veel sterkte! en eerlijk gezegt hoe erg het nou ook even is, dit klinkt beter als het rode cocker syndroom! al de klachten wat je nu hebt is te verhelpen, de stoornis niet!!

wat betreft het gedrag, daar kan ik je helaas niet echt verder mee helpen... maar er zijn hier genoeg die wel kunnen helpen!

kop op meid, laat de moed niet in je schoenen zinken!! ik heb diep respect voor je dat je al het advies en commentaar hier zo goed opvat!! hoop ook dat je ons op de hoogte houd, we kunnen hier allemaal van leren!!

sterkte en succes!!

Hey Annemieke,

mijn hond heeft eerst ook otiderm gehad, maar dat hielp niet.
Toen hebben we onderzoek laten doen en daaruit bleek dat mijn hond voor een aantal stoffen resistant is.
Daarom sloeg otiderm niet aan bij onze hond. Helaas zitten die stoffen in heel veel middelen.
Ik heb er echter vertrouwen in dat het middel dat hij nu heeft gaat werken, nu moet ik het alleen nog
in zijn oren krijgen

Ik geloof zeker dat je gelijk hebt met dat het vertrouwen van onze hond af kan nemen als we hem verdoven.
Het probleem is echter dat het zonder ook niet gaat. Nu heb ik er in elk geval nog iets in gekregen.
Maar het is idd ook niet optimaal. Morgen toch nog maar even navragen bij de DA hoe of wat....

En natuurlijk houd ik jullie op de hoogte! Alle reacties doen me goed en geven mij weer moed om verder te gaan!

Dank je wel daarvoor!

Domme vragen bestaan niet..

Als ik jou verhaal lees denk dat je hond erg in de war is, angst is een conclusie die je, denk ik, even aan de kant moet zetten, een hond kan, in onze ogen, angstig over komen(vandaar de conclusie angst)maar voor de hond hoeft het helemaal geen angstgevoel te zijn.
Dominantie in deze contekst zou ik ook even aan de kant zetten, misschien zou je hier het woordje 'bepalen' voor in de plaats kunnen zetten.
waar je ook even om moet denken(vind ik hoor ), bij het lezen van het boekje van Turrid Rugaas, hier wordt alles kalmerende signalen genoemd, en naar onze mening bestaan de signalen, beschreven in dit boekje, uit signalen wat normale lichaamstaal voor honden is, en uit conflict signalen(signalen die een innerlijk conflict van de hond laten zien) en ik denk dat de signalen die jou hond laat zien conflict signalen zijn.

Het probleem met de oren van de hond is even lastig, want met het behandelen gaat de hond nogal door het lint, en dat moet je juist niet hebben, en dus zou ik deze behandeling ook zoveel mogelijk vermijden(voor zoveel dat kan)

Alles wat je gaat doen met de hond, zou ik ervoor zorgen dat het bepalende gedrag(aanvallen wanneer je water wil verversen) zoveel mogelijk wordt vermeden als je dat moet doen de hond even naar buiten of zoiets?

Als de hond bij je komt om geaait te worden, niet meer doen, niet meer aaien of aandacht geven zelfs niet aankijken.

Denk er ook om dat je niet fysiek wordt naar de hond toe als je hem bepaalde opdrachten geeft en hij wil niet luisteren.

eindelijk een openbaring,

de hond is te gestrest,
dit is een gedragstoornis zoals in eerdere berichten geschreven.

waarom zegt iedereen toch altijd dat het medisch is?

is dit omdat het de gemakkelijkste uitweg vormt,
het simpelst op te lossen is?

dezelfde methode als een gewone arts hanteerd,
hier wat anti-biotica en het zal wel gaan.

of om te kunnen zeggen: het ligt niet aan mij, maar aan mijn hond?

lichaamstaal mensen,

goede raad: leer eerst de lichaamstaal en pas deze toe om te communiceren met je beste vriend.

dan zul je de juiste conclusie trekken.

@amerikaantje:

er komt toch schot in de zaak,
hou moed.
je bent op de juiste weg.
het zal vlugger gaan dan je denkt.

grtz

Hey,

Wat rot zeg!

Ja stress kan chronisch worden en dat is heel slecht voor lijf en leden.
De oorbehandeling moet nou eenmaal..
Goed dat je aan de slag bent.
Door het hoge stressniveau werken de kalmerende middelen ook slechter.

Chronische stress zorgt ook voor altijd paraat staan, altijd in hoogste staat van alertheid en daar komen dan die felle reacties vandaan.

Groeten Margje

Hoi Amerikaantje,

Hoe is het nu met Hunter? Ben je nog naar de dierenarts enzo geweest voor onderzoeken? En heb je al resultaat?
Hopelijk houd je ons hier nog op de hoogte.

Hallo allemaal,

Allereerst mijn excuus voor het feit dat ik zolang niets van mij heb laten horen.

Er is intussen veel gebeurd en ik zit nu niet bepaald lekker in mijn vel. Onze hond was erg gestrest en daarom konden er nog geen vervolgonderzoeken plaatsvinden. De oorontsteking was ook nog niet genezen en dat was de eerste stap. Ondanks middelen als valium etc werd mijn hond niet rustiger en hij werd helemaal wild als ik de oordruppels in mijn handen nam. Snuitje had hij zo los, dus dat hielp ook niet. De angst van mijn hond en van ons werd steeds groter en het gedrag van mijn hond dus ook. Het was een onhoudbare situatie en we kregen het niet onder controle.

De DA en GT raadden met klem definitieve herplaatsing aan om een aantal redenen. Eén daarvan was dat wij onze angst niet onder controle kregen, waardoor onze hond zich steeds meer angstagressie ging vertonen. Een andere reden die ook meespeelde was dat onze hond (los van de angst voor de behandeling) ook heel gevoelig is voor prikkels. Onze thuissituatie levert onze hond ook stress op en daar kan ik niet veel aan veranderen helaas.

Het is allemaal heel snel gegaan en hij is nu ergens anders ondergebracht. Ik vertrouw erop dat de DA en GT gelijk hebben en dat mijn hond daar beter af is. Zelf denk ik het ook wel, maar desondanks ben ik al een paar dagen over mijn toeren. Ik ben nooit een voorstander van herplaatsen geweest en heb het gevoel dat ik op alle fronten tekort ben geschoten. Ik mis hem heel erg.

Iedereen nog bedankt voor alle tips en adviezen.

Heel spijtig.

Inderdaad, een minder leuk onderwerp.

Soms heb je niet alle middellen ter uwe beschikking,
dan is dit (hoe pijnlijk ook) de beste oplossing.


Voor jullie was dit niet houdbaar,
maar voor hem ook niet.

Veel sterkte.


Grtz

Ergens anders? Hoe heb je zo snel de juiste mensen gevonden, die hem dus ook zijn oordruppels moeten geven. Deze hond lijkt me niet zomaar ergens geplaatst kunnen worden, maar deskundige hulp nodig heeft.

Sterkte, erg dat het allemaal zo moest lopen.