iemand ervaring met stresshondje ?

ik vroeg me af of er mensen zijn die ervaring hebben met stresshondjes,
sins mijn jack russel chesser, een maag verdraaing heeft gehad,bijna 3 jaar terug nu reageert hij overal heel heftig op,
hij blaft niet en joelt ook niet, neej hij gaat zichzelf helemaal kapot bijten,
eerst pakt ie ze staart, daarna ze achterpoten en als het te lang duurt zijn ze voorpoten ook niet veilig meer.
onderzoek na onderzoek en we komen steeds op niks uit, ( verschillende dierenartsen )
hij heeft zelfs aan de prednison gezeten, toen ik echt met me handen in het haar zat, en chesser niet veel meer was als een zielig hoopje hond, heb ik een dierenfluisteraar ingeschakeld,
deze liet mij weten dat de prednison niks goed deed voor chesser en zijn we hier mee gestopt,toen is het lange tijd heel goed gegaan, laatste tijd ( waarschijnlijk doordat ik 2 maanden teveel moesten werken , ik werk normaal maar 18 uurtjes per week, 2 dagen )
backbloesem helpt niet, dus we waren genoodzaakt om weer terug te gaan naar de dierenarts voor een anti jeuk spuitje, dit laat de jeuk weg gaan zodat hij die stress niet meer heeft,
naar mijn idee hebben we werkelijkwaar alles al geprobeert,
voer, medicatie,homeopatische medicatie, we dachten zelfs dat hij reageerde op onze waspoeder dus alles weggedaan en nieuwe gekocht.
nu komen we dus echt uit op stresshondje
wat ik weet is dat daar weinig tegen te doen is, , ik moet daar toch iets aan kunnen doen!,
dus daarom mijn dringende vraag, is er iemand met ervaring, die iets gedaan heeft wat geholpen heeft of iets ?

groetjes melissa

Heb je via een homeopaat geprobeerd?
Wij zijn via Ilja bij iemand terecht gekomen, en zij gaan kijken hoe ze onze hond kunnen helpen, hij is ook nogal snel stressig en heeft al diverse hotspots gehad afgelopen maanden.
Wat zij doen is anders dan een homeopathisch middel in een winkel kopen.

En een gedragsdeskundige?
't Kan ook goed zijn om jezelf en je hond eens door een ander z'n ogen te laten bekijken.

Wat mij niet helemaal duidelijk is, is wat in het geval van chesser de relatie is tussen stress/jeuk. Merk je dat hij erg gestresst reageert op veel dingen en dit uit in krabben en bijten of heeft hij veel jeuk en bezorgt deze jeuk hem stress. Op basis van jouw volgende uitspaak gok ik op het laatste >>>

dus we waren genoodzaakt om weer terug te gaan naar de dierenarts voor een anti jeuk spuitje, dit laat de jeuk weg gaan zodat hij die stress niet meer heeft

Maar ik vind het verwarrend omdat je ook schrijft >>>

sins mijn jack russel chesser, een maag verdraaing heeft gehad,bijna 3 jaar terug nu reageert hij overal heel heftig op,
hij blaft niet en joelt ook niet, neej hij gaat zichzelf helemaal kapot bijten,

Zou je iets duidelijker kunnen beschrijven wat het probleem is?

sorry.... het is zoveel bij em dat ik direct alles wil vertellen...

hij reageert met bijten op stress, die wondjes veroorzaken pijn en jeuk ( vooral als het aan het genezen is ) en daar reageert hij dan ook weer met bijten op.
dus het is een beetje een cirkel,

ook ben ik door de dierenfluisteraar op me vingers getikt, chesser is zo op mij gericht dat zodra ik gespannen of nerveus ben, chesser dit ook is.
ik moet dus altijd ontspannen en rustig zijn ( elk mens weet dat dit zo ontzettend moeilijk is )
ik heb 1 avond in de week met chesser alleen , dan gaan we met ze 2en wandelen, dit maakt hem rustiger en ontspannender ,

het probleem is dus, dat chesser zo nerveus en gestressed kan zijn dat hij zichzelf daardoor kapot gaat bijten.
ik ben via de dierenfluisteraar incontact gekomen met bach bloesen, ik heb van a vogel dingen geprobeert , beaphfar, en weet ik het ....

dit is sins zijn maagvedraaiing gekomen, misschien gekomen omdat ik toen totaal in de paniek geschhoten ben, en hem gesmeekt hebt letterlijk om te vechten voor ze leven...
misschien is de vraag beter, hoe krijg ik mezelf zo onder controle dat ik me hond helpen kan.... :S

Weet je wel heel zeker dat het stress is?? Want dan moet jij zelf ook wel heel gestrest zij wil je hond er zo heftig op reageren.
Is er wel eens naar de voeding gekeken en de maagverdraaing is hij hier aan geopereerd en wat hebben ze toen gedaan, terug gelegd of ook vast gezet.

Ik lees dat je bij verschillende dierenartsen gweest bent, welke onderzoeken zijn daar gedaan?

Als op medisch gebied alles is uitgesloten, zou ik een gedragstherapeut inschakelen.

De DA, en zelfs verschillende DA´s kunnen geen medische oorzaken vinden? dus eigenlijk vallen er dan al een mooi aantal potentiële oorzaken weg lijkt mij.
Dan denk ik toch dat je kritisch moet gaan kijken naar jullie relatie, Baas/hond? en niet te vergeten Hond/baas, hoe staat de hond in relatie met jou? en een iets gemakkelijkere vraag hoe is jou relatie ten opzichte van de hond?, deze vragen hoef je hier niet te beantwoorden maar deze vragen zijn voor je zelf, je kan namelijk denken dat je een hele goede relatie met je hond hebt maar de hond kan er net wel eens anders over denken
Honden zijn roedel dieren en doen eigenlijk alle dingen samen, het is niet normaal dat leden van een roedel alleen weg gaan om dingen te ondernemen, dat je alleen weg gaat kan het stress gehalte best wel opschroeven, ze weten namelijk niet of je weer terug komt, ook het minder ondernemen samen met de hond of iets ondernemen met een hond terwijl jezelf nog al haastig bent kan zijn weerslag hebben op de gezondheid van een hond.

Als stress daadwerkelijk de oorzaak is moet je eerst de oorzaak zien te achterhalen. Zonder feitelijke oorzaak is het heel lastig te weten welke behandeling verstandig is in te zetten.

Om een voorbeeld te geven. Ik heb hier een hond die jarenlang geautomutileert, lees poot finaal kapot bijten. Verschillende onderzoeken leverden niets op en dus werd het uiteindelijk ook stress. Dus toen moest ik gaan onderzoeken welke veroorzakende stressfactor het was. Het leek erop dat het iedere keer rondom veranderingen in ernst toenam. Conclusie, ze kon niet goed tegen veranderingen. Nu moet ik erbij zeggen dat zij als pup zijnde zwaar ondervoed was en als zelf bij elkaar geroofde voeing ook drugs binnenkreeg. Ze was dus een verslaafde hond. Toen ze bij mij kwam (afkickend) probeerde ze de nagels van haar voorpoot uit te trekken. Zo wordt een verslaving geboren. Door het trekken komen endorfines vrij en die geven een fijn gevoel (zeker voor een verslaafde hond). Dan is een vicieuze cirkel zo geboren. Ze is nogal wat keren in haar leven verhuisd en dus is het logisch dat veranderingen dit automutileren weer aktiveerden. Tot 3 jaar geleden bleek dat ze een dilokatie had van de sesambeentjes. Kwam dit door het automutileren of kwam het automutileren door de pijn?? Nu is een paar weken geleden in diezelfde poot een neuroom vastgesteld en gezien de klachten weet ik zeker dat dit neuroom er dus al jaren moet zitten, dus toch oorzaak pijn die het automutileren aktiveert??

Een belachelijk lang verhaal om aan te geven dat het zoeken naar een oorzaak net zo belangrijk is als moeilijk om het probleem op te lossen.

Mijn advies is om eens heel zorgvuldig te kijken naar het stressgedrag, wanneer komt het voor en kun je een verband leggen tussen de stressfactor en het bijten (denk aan omgevingsfactoren, je eigen relatie met de hond, je eigen gemoed, veranderingen, structuur etc). Een consult wagen bij een goed opgeleid klassiek vetinair homeopaat lijkt me ook zinvol. Deze kijkt naar het totale dier en kan daar al heel veel uithalen. Het zou heel mooi zijn als er dan ook een passende behandeling gestart kan worden.