onze hond heeft bang van de nieuwe pup

We hebben in het weekend een pup opgehaald. Nu dacht ik dat ik heel heel sociale hond had, omdat hij heel graag met andere honden speelt, en hij heeft sinds kort zijn vriendje moeten afgeven. Zij waren nog maar 2 jaar samen maar het klikte dadelijk.
Nu met de nieuwe pup is hij angstig en hij wil er niets mee te maken hebben.
De kleine gaat dan voor hem staan om te spelen maar hij gaat er van weg.
Als ik Sydney roep durf hij som niet langs de pup doorgaan, ook al ligt die gewoon te slapen.
Gisteren heeft hij de ganse dag niets anders gedaan als overgegeven. Is dit stress? Is dit normaal gedrag?
Ik hoop dat iemand hier een beetje raad kan geven want het is nog allemaal nieuw voor mij.
Alvast bedankt

Hoe heb je Sydney laten kennismaken met je nieuwe pup?
Is hij meegeweest om de pup uit te zoeken?
Hebben ze elkaar op onbekend terein ontmoet etc?

Dat hij overgeeft kan idd stress zijn.

Hij is mee gegaan naar het asiel, maar omdat hij zelf uit zo een situatie kwam wilde hij er zo snel mogelijk weg. Echt uitzoeken kon hij niet want wij hadden al beslist dat Duke erbij kwam.
Maar hij moest van de andere honden ook niets hebben.
Nu thuis hebben we ze op de wei gezet dat ze wat konden rondlopen maar hij liep telkens weg van de kleine.
Misschien zijn we wat te snel geweest. Vandaag zit de kleine in afzondering maar ze hebben nog de kans om mekaar te zien. Nu heeft hij een beetje rust en ik hoop dat het in de volgende dagen zal beteren.
Sydney kan nogthans heel goed met andere honden om. Hij is ook naar school gegaan.
Misschien ook gedacht dat het veel makkelijker ging gaan.
Ben wel een beetje ongerust want Sydney is toch mijn grote vriend en ik vind het triest om hem ongelukkig te zien.
Eerst na de dood van zijn vriendje en nu omdat er een nieuwe bij is gekomen. We dachten dat hij minder zou treuren als er terug een andere in huis zou zijn.

Wel jammer dat het in het asiel niet zo goed gegaan is.
Beter was geweest om ze op een grasveld weg bij de hokken met andere honden erbij te laten ontmoeten maargoed dat kan natuurlijk niet altijd.
Wat je nu alleen kan doen is Sydney genoeg aandacht geven en hem op zijn eigen tempo de andere hond te leren kennen.
Ik zou niks pushen door ze bij elkaar te zetten ofzo en gewoon negeren als hij bang wordt van de andere hond terwijl deze niks doet uiteraard.

Inderdaad niet gaan forceren, dat komt allemaal wel.
Indy gaat regelmatig mee naar de hond van mijn vader Kylie, in het begin moest Kylie er niets van weten en dit terwijl ze altijd speels is met andere honden.
Nu Indy wat ouder begint te worden vind Kylie het pas leuk worden. (Indy is nu bijna 6 maandan)
Maar deze twee zien elkaar dan ook maar 1 a 2 keer per week, bij jou elke dag dus dan zal het wel wat sneller gaan verwacht ik.

Heel veel honden vinden pups niet zo heel leuk en ontlopen deze.
Rustig af en toe samen wandelen, laat ze naar elkaar kijken af en toe en zien dat je met de andere hond bezig bent.
Zo komt die band vanzelf steeds meer.

omgaan met volwassen honden is geen probleem........da´s mooi ,hij beheerst dus heel goed de hondentaal
zo´n pup komt dus gewoon op hem af om te spelen.....rang lager nodigt rang hoger uit..da´s nieuw voor jouw hond , zorg voor dat de oudste hond ook zijn rust blijft behouden, tja en als hij beseft dat het een blijvertje is.........gaat hij waarschijnlijk hem mee helpen opvoeden
succes

Geef het de tijd. Ze zijn nog maar zo kort samen. Vaak kun je na 2 weken wel zeggen hoe ze op elkaar reageren. Laat ze het samen maar even uitzoeken.Niet te snel tussen beide komen. Als je oudste hond sociaal is, zal hij de pup corrigeren op momenten dat hij er geen zin in heeft. Vergeet niet dat je oudste toch wel wat meegemaakt heeft. Hij mist zijn vroegere maatje natuurlijk ook nog! Maar ik snap wel wat je bedoelt. Je wilt je oudste niets tekort doen! Ik zelf heb Morris destijds bij onze oude Flos gekocht. Ook met het idee erachter dat hij dan opnieuw een kameraadje had na het verlies van zijn maatje voor het leven, maar helaas tussen die 2 heeft het nooit 100% geklikt. Ook Flos moest niet veel weten van het drukke gedrag van Morris. Morris heeft uiteindelijk Flos van zijn troontje verstoten en Flos heeft dat geaccepteerd. Ze hadden niet veel aan elkaar, maar lieten elkaar wel redelijk in hun waarde. Het leeftijdsverschil was gewoon te groot. Flos was 14 toen we Morris er bij kochten. De één wilde het liefste de hele dag spelen en de ander wilde op zijn tijd lekker slapen! Dus ik had de plank een beetje mis geslagen om Morris als speelkameraadje voor Flos aan te schaffen, zodat Flos weer een opleving zou krijgen...Ik heb daar in het begin echt heel veel moeite mee gehad en zelfs spijt dat ik Morris erbij genomen heb....Uiteindelijk hebben ze wel 3 jaar met elkaar samen geleefd....en toen Flos dood was, gaf Morris hem toch een hele lieve lik over zijn neus en had hij toch wel even moeite met het feit dat hij zijn huisgenootje kwijt was. Duurde niet lang, want een paar dagen erna kwam Lotje in zijn leventje wat meteen vanaf dag 1 enorm klikte! Nou ik hoop dat het bij jou in ieder geval wat beter verloopt. Gewoon wat tijd gunnen en niets forceren.

Bedankt iedereen voor jullie reactie.
Ik zal hem zeker de tijd geven om aan Duke te wennen en ik denk wel dat het zal lukken.
Bij de vorige was het misschien te gemakkelijk gegaan. Sydney was toe net één jaar en de andere hond 12 jaar. Het echte puppie gedrag was er toen al uit.
De oudste wilde toe ook nog spelen en gaf goed aan wat hij wel en niet wilde doen.

Ik ga straks heel even met Sydney alleen wandelen en spelen zodat hij even op zijn positieve kan komen. Ik neem hem ook regelmatig even appart bij mij om een beetje te kunnen slapen en straks zet ik zijn eetkom ergens anders dat hij rustig kan eten.

Hij heeft daarstraks ook even gegromd om de kleine om duidelijk te maken dat het niet naar zijn zin was en ik heb hem dan ook beloond voor dat gedrag. hij moet zich niet laten doen en de kleine mee opvoeden als hij dat wil.

Bij mijn zus was de introductie van een nieuwe pup een succes en bij mij iets minder. Maar ja ieder heeft zijn eigen karakter.

Ik zal zeker niets forceren.
Ik wil alleen maar dat de oudste terug gelukkig is.

Herken je gevoel!
Denk dat je het heel goed doet als je het gewoon rustig steeds meer bij elkaar laat komen.

Het gaat al veel beter!!
Hij gaat er al niet meer van lopen en gaat er nu echt stoer voor staan.
In het begin als Sydney wilde knuffelen en Duke kwam erbij dan ging Sydnys lopen, nu blijft hij staan en eist zijn tijd op.
Geduld is een deugd en het is plezierig om ze te zien veranderen.
Duke is dan ook een pientere knaap, heb hem al een beetje geleerd om te gaan zitten.
Bedankt iedereen voor zijn reactie's, het is hier echt plezant!!!!

Dat gaat goed!

Joepie!!! Het gaat al veel beter. Ze hebben gespeeld, in de wei. Daar heeft Sydney plaats genoeg om te rennen en hij ging steeds terug naar Duke toe, alsof hij wilde zeggen "allé ren nu mee". Hij was heel uitgelaten en had er echt lol in. Dus het gaat echt de goede kant op.

heey wat leuk om te lezen dat het al zo goed gaat
En met de dag zal het nog beter en leuker worden

super.........lekker genieten nu

Het gaat super goed vooruit. Duke laat Sydney nu helemaal niet meer met rust en Sydney laat het maar gebeuren. Soms zal hij wel laten merken dat hij er genoeg van heeft maar de kleine blijft hem achtervolgen. Het was gisteren zelf zo erg dat ik Sydney mee naar boven heb genomen zodat hij een beetje kon slapen en dat terwijl ik mijn strijk deed. Hij heeft ocharma 2 uur gelapen. Doodmoe was hij.
Als we gaan werken dan zit de kleine in afzondering en heeft sydney de kans om te bekomen maar in het weekend zijn ze altijd samen en die kleine wil altijd spelen.
Ben nu wel gerust dat alles in orde zal komen en eens duke van zijn melktanden af is zal hij wel niet zo hard meer bijten.