Ernstige maag darm infectie

Mijn zus en zwager hadden tot gisteren (zaterdag) een kleine witte keeshond van 5 jaar oud.
Dinsdag avond waren ze nog met de hond bij mij op bezoek, er was toen volgens mij nog niets aan de hand met de hond.

Op woensdag komt mijn zus thuis van haar werk en heeft de hond flink overgegeven, zijn waterbak had ze leeg gedronken maar dit vervolgens ook weer uitgebraakt.
Ook wilde de hond niet meer eten en zag zijn ontlasting er dun uit en donker rood/bruin van kleur.
De hond kreeg ook steeds minder zin om te lopen.
We zijn meteen op woensdag avond naar de dierenarts gegaan, daar heeft zij medicatie ingespoten gekregen om haar maag tot rust te laten komen.
De hond bleek ook koorts te hebben, hier heeft zij ook iets voor gekregen.

Donderdag ochtend weer terug gegaan om de hond via een infuus vocht te laten toedienen, zelf water drinken deed ze al niet meer.

De dierenarts heeft bloed afgenomen en onderzocht en foto's gemaakt.

Vrijdag ochtend vertelde de dierenarts dat het ging om een ernstige maag darm infectie, de hond heeft dan ook meteen antibiotica gekregen.

Vrijdag avond weer naar de arts en het leek toen even of het weer wat beter ging.
Meteen alle afspraken voor het weekend gemaakt omdat de hond ook op zaterdag en zondag vocht en medicatie toegediend moest krijgen via een infuus.

Mijn zwager en zus waren zaterdag even weg gegaan en kwamen daarna bij ons langs zodat we de hond bij hun konden ophalen om naar de weekend dierenarts te gaan.

We vonden toen de hond dood in de keuken.
Mijn zus is er kapot van, het was een soort kind voor haar.

Nu blijven we met diverse vragen zitten waar mijn zus en zwager trouwens morgen met de dierenarts over gaat napraten.
Ik wil deze toch ook hier even stellen.

Als het gaat om een ernstige maag darm infectie kan het dan zo snel achteruit gaan met de hond dat zij binnen nog geen 4 dagen overlijd aan deze infectie?

Nu gaan er in de buurt waar mijn zus woont de geruchten dat er al een hond is overleden door dat iemand gif op straat had gegooid en de hond dat had opgegeten.
Zou dit ook bij de hond van mijn zus en zwager het geval kunnen zijn?
De dierenarts zij dat als het gif was de hond daar al sneller aan dood zou gaan.

Kan het nog wat anders zijn?, de hond was op dinsdag avond (voor zover wij dit konden zien) nog kern gezond.

Nu was de hond na dinsdag niet meer bij ons geweest, maar we hoorde later wel van de dierenarts dat het verstandig was om contact met ander honden te vermijden.
Nu merken we nog niets aan de hond van mijn vader en mij en gaan er dan ook van uit dat onze hond niet is besmet.
Is het verstandig om onze hond te laten controleren bij de dierenarts?, we willen namelijk niet dat ons hondje het zelfde overkomt.

Jeetje dat is niet niks!
Ik heb nog nooit gehoord van zo'n ernstige infectie, maar dat wil niet veel zeggen. Ik ben geen dierenarts.
ik weet wel van mensen dat als de infectie doorslaat en een bloedvergiftiging wordt, het heel ernstig kan worden.
Dus wat ik kan bedenken is dat er misschien wat lang gewacht is met het beginnen met antibiotica. Woensdag al ernstig ziek, en Vrijdag pas AB, dat vind ik erg laat. Maar nogmaals; ik ben geen dierenarts...

Je eigen honden zou ik goed ik de gaten houden, en als je iets merkt meteen naar de dierenarts en meteen een antibiotica.
Een infectie kan een virus zijn, dan is het makkelijk overdraagbaar via de lucht, of een bacterie, en die zijn over het algemeen alleen met direct contact overdraagbaar.

, Dit is echt een heel naar verhaal. Als ik jullie was zou ik de eigen honden heel goed in de gaten houden, better safe than sorry.

Ik ga met zonnetje mee, als een infectie doorslaat, kan er een bloedvergiftiging komen en dat is heel vaak einde verhaal, helemaal als er te laat wordt ingegrepen, dan is de schade te groot.

Veel sterkte, dit is moeilijk te verkroppen, helemaal omdat het heel plotseling gebeurde allemaal.

jeetje wat vreselijk!!! indy heeft ook een keer een zware darm maag onsteking gehad. indy kon niet meer lopen was helemaal slap enzo. wij hebben haar toen ook meteen naar de dierenarts gebracht. zij heeft daar meteen infuus en antibiotica toegedient gekregen, na een paar uur voelde zij zich gelukkig al wat beter anders had ze niet naar huis gemogen..

heel erg veel sterkte, desnoods he, laat je die dierenarts er een verslag van maken, ga naar een andere dierenarts en vraag of dit een normale gang van zaken is.....

Wat vreselijk. Ik zou toch echt autopsie laten plegen om te achterhalen wat de oorzaak is geweest.
Sterkte hoor.

Nu vertelde mijn zus dat haar hond op donderdag ook nog een ander infuus had gekregen dan alleen maar vocht, dit had ik niet vermeld in mijn eerste bericht.
Ik vermoed dat dit medicatie was of antibiotica.
Dit schijnt veel langer geduurd te hebben dan het vocht toedienen.

Ik heb haar op donderdag ochtend alleen naar de dierenarts gebracht en ben er toen niet bij gebleven.
Mijn zus is daarna met de bus weer naar huis gegaan (de bus stopt vlakbij de dierenarts en haar huis).

We hebben ook gedacht aan autopsie, maar dit is vrij duur volgens een medewerkster van de dieren ambulance.
Schiet je er wat mee op als je via een aotopsie de doodsoorzaak te weten komt.
De dierenarts valt niets te verwijten, ze hebben er alles aan gedaan.
We komen er zoals zovelen al jaren en we hebben nog nooit iets gehoord dat er wel eens iets mis gaat bij onze dierenarts.

Ik heb wat problemen met inloggen op deze website, er staat dan ook tot mijn verbazing gast achter mijn naam. (ga dit straks een keer uitzoeken)
Maar voor de duidelijkheid: ik ben dus wel de Cor van het eerste bericht.

Ik persoonlijk zou willen weten wat er nou eigenlijk gebeurd is en wat nou de officiele doodsoorzaak was, dus persoonlijk zou ik kiezen voor een autopsie!

Joh, waat en verschrikkelijk verhaal!

Mijn golden had vorig jaar ongeveer dezelfde sympthomen. Zoals jij het beschrijft, alles kwam er weer net zo snel uit. Hier in de omgeving heerste ook een maag/darm virus en daarvoor natuurlijk meteen medicijnen. Hielp niets. in de loop van de dag was het alleen nog maar braken, zelfs het water dat hij dronk kwam er meteen uit. De volgende dag weer naar de da, uitdrogingsverschijnselen, meteen aan het infuus, foto´s enz. Bij Max zat er een maiskolf in zijn dunne darm, die de hele boel verstopte en lamlegde. Gelukkig is deze er met waanzinnig veel laxeermiddel weer uitgekomen en kwam alles na een paar dagen toch nog goed.

Ik zou ook voor autopsie kiezen, ik zou precies willen weten wat er aan de hand was. En de autopsie zou ik niet door dezelfde da laten doen.

Ongeveer 5 jaar geleden zijn enkele honden vrij plots overleden aan een zeer agressieve (corona?)virusinfectie.

Wens jullie veel sterkte met dit plotse verlies.

Hou jullie hond in de gaten, mocht het een virale infectie zijn, dan is de afloop niet altijd te voorspellen.

Wat verschrikkelijk om dit te moeten meemaken!Ik wens jullie heel veel sterkte .
Heeft hun DA op giardia getest.Vaak wordt deze bacterie over het hoofd gezien.
http://www.dierenkliniekwilhelminapark.nl/dierinfo/hond/giardia.html

Wat een vreselijk horror verhaal..Ik denk niet dat het onmogelijk is dat een dier overlijd aan een ernstige maag/darm infectie. Vergiftiging zou ook nog kunnen, zeker als er al een geval in de buurt bekend was.

Of autopsie duur is dat weet ik niet, er word dan wel onderzocht waar de hond aan overleden is. Of je er wat mee op schiet is geheel per persoon verschillend, het kan een bepaalde rust geven in het rouwproces, je zit niet continu in verwarring en na te denken wat nu de oorzaak geweest is.

Ik wens jullie veel sterkte met dit grote verlies.

Wat vreselijk.
Ik denk dat als ze weten waaraan hij gestorven is, ze toch meer rust krijgen.
Mijn Luca is vorig jaar binnen 5 dagen gestorven.
Ze hebben autopsie gedaan en daar bleek dat hij levernecrose had, onomkeerbaar.
Hij was niet meer te redden.
Omdat Luca de dag dat hij overgaf, pas ziek werd en 5 dagen erna stierf, wilde
ik weten waaraan mijn ventje zo vlug gestorven was.
Ik weet nu dat we alles gedaan hebben en dat hij gewoon niet te redden was.
De pijn blijft, maar er komt toch meer rust, als je het weet.

Onze hond werd zondagavond plotseling ziek, overgeven, diarree en hij werd steeds slapper en zieker. Heb 's nachts de dierenarts gebeld omdat ik het niet meer vertrouwde. deze heeft hem een injectie met anti-biotica gegeven, 1 met prednison en 1 tegen het braken. Ze vermoedde dat het om een ernstige maag-darm infectie ging maar als het braken niet meteen stopte moesten we aan de bel trekken. Het braken stopte maar hij werd steeds zieker. De volgende dag poepte hij op het oog puur bloed, 2 x een flinke hoeveelheid, was enorm schrikken. Weer naar de kliniek waar werd geadviseerd om hem op te laten nemen en een infuus toe te dienen. Aangezien het bijna avond was en hij daar 's nachts alleen zou zijn hebben we er voor gekozen om hem de volgende dag te brengen. Toen we hem af wilden leveren was hij iets alerter, levendiger dan de dag ervoor. Ook vond de dierenarts zijn temperatuur en hartslg wat beter. We hebben hem toen toch weer meegenomen naar huis en hij knapte daarna in snel tempo weer op. Niet te geloven dat hij zo snel ziek werd en nu zo snel weer de oude lijkt te worden. Was erg bang om hem kwijt te raken dus begrijp jullie verdriet, sterkte.

ik heb een pup van 10 weken die ook een darminfectie heeft
begon met braken een dag later diarree
hij werd steeds zieker is aan het infuus gelegd en heeft twee dagen later een darm operatie onder gaan waar bij 20 cm darm was is verwijderd wat was afgestorven nu nog 5 spannende dagen of hij het gaat redden we bidden voor hem en hopen dat hij het redden gaat

Goh Karin, dat is schrikken. Ik hoop dat het goedkomt!

Wij hebben gisteren sinterklaas kado's gehaald voor de kids, toen wij s'avonds thuis kwamen lag heel me huis vol met bloed, diarree en overgeefsel.

Gelukkig kwamen de kinderen niet binnen.We hebben meteen de dierenambulance gebeld en zijn naar de dierenarts geweest.

Nu blijkt hij een grote maagdarm infectie te hebben, en heeft hij antibiotica gehad en tabletten. Hij is de nacht doorgekomen, maar hij eet nog steeds niet en ligt er nog sloom bij:(

Dus we kijken vanmiddag nog ff aan, als hij niet meer gaat reageren moeten we de dierenarts weer bellen. Ik hoop dat hij het overleeft maar hij is ook al 11 jaar.

dus we duimen dat hij het overleeft snik snik

Danielle, heel veel sterkte met jullie hond. Ik hoop dat hiij er goed doorkomt. Hou ehem maar goed in de gaten, en als je het niet vertrouwd weer naar de dierenarts.

Het hondje van mijn moeder werd ook zo ineens ziek........dezelfde symptomen als hier boven beschreven.
Gisteren met haar naar de dierenarts geweest, helaas was ze niet meer te redden. Ze was nog maar zeven jaar. Vreselijk om een hond zo te zien lijden. Nu vind ik het vooral vreselijk voor mijn moeder. De klap komt hard aan vooral omdat mijn vader nog maar vier maanden geleden overleden is.............
Cor ik hoop dat jouw hond het red/heeft gered

Hallo,

Mijn hond (demon jr) is een 3 jarige Siberische husky.

Hij begon afgelopen dinsdag met diaree verschijnselen. Dit aangezien. Afgelopen woensdag begon Demon bloed te braken en te poepen. En veel te drinken.
Het was puur bloed wat er van voor en achter uit kwam. Ik heb die woensdagavond direct de dierenarts gebeld. Moest meteen langs komen.
De dierenarts heeft de temperatuur op gemeten en de hond onderzocht. Demon had geen koorts, was niet ernstig vermagerd en liet ook niet merken pijn te hebben. Maar Demon begon ook op de brancard bloed te braken en van achter liet hij ook bloed lopen.

Dierenarts heeft hem een spuit gegeven (antibiotica tegen het braken). Ik heb ook 4 soorten medicijnen meegekregen die ik 3x per dag moet geven. Een antibiotica, Maagzuurremmer, halve Pil tegen braken en een pil tegen diaree.

Dierenarts denkt aan een fixe infectie aan maag -en darmwand. Een hond kan dit oplopen door allergische reactie, gif (rattengif), paardenpoep, bacterie van een ander hond, drinken van vies besmet water, plotseling verandering van voeding.

Donderdag en vrijdag leek het beter met Demon te gaan. Hij was nog wel heel loom, maar at, dronk en had weer normale ontlasting. Afgelopen zaterdagochtend was dat totaal anders. Demon had in één ochtend wel 6 a 8 keer lopen braken. Dit keer geen bloed, maar veel slijm en schuim.

Voor de zekerheid weer de dierenarts gebeld. Hij wilde Demon toch weer zien. Demon kreeg weer een langwerkende antibiotica ingespoten en we hebben de pillen voor het braken opgehoogd naar 3 keer per dag een hele tablet.

Zondag en vandaag heeft hij zich rustig gehouden. Niet meer gebraakt en heeft weer normale ontlasting. Ook heeft hij van 3 maaltijden, 2 maaltijden aan brokken opgegeten. en drinkt nou en dan lauw water.

Vanaf morgen heeft hij geen braakpillen meer en is het afwachten hoe hij zich dan houd. Als Demon toch weer begint te braken. Wil de dierenarts hem verder onderzoeken en eis ik foto's en bloedonderzoek.

Nu ik het bovenste verhaal lees, maak ik me meer zorgen. Hopelijk gaat het goed komen met onze Demon.

Hallo,

Mijn hond (demon jr) is een 3 jarige Siberische husky.

Hij begon afgelopen dinsdag met diaree verschijnselen. Dit aangezien. Afgelopen woensdag begon Demon bloed te braken en te poepen. En veel te drinken.
Het was puur bloed wat er van voor en achter uit kwam. Ik heb die woensdagavond direct de dierenarts gebeld. Moest meteen langs komen.
De dierenarts heeft de temperatuur op gemeten en de hond onderzocht. Demon had geen koorts, was niet ernstig vermagerd en liet ook niet merken pijn te hebben. Maar Demon begon ook op de brancard bloed te braken en van achter liet hij ook bloed lopen.

Dierenarts heeft hem een spuit gegeven (antibiotica tegen het braken). Ik heb ook 4 soorten medicijnen meegekregen die ik 3x per dag moet geven. Een antibiotica, Maagzuurremmer, halve Pil tegen braken en een pil tegen diaree.

Dierenarts denkt aan een fixe infectie aan maag -en darmwand. Een hond kan dit oplopen door allergische reactie, gif (rattengif), paardenpoep, bacterie van een ander hond, drinken van vies besmet water, plotseling verandering van voeding.

Donderdag en vrijdag leek het beter met Demon te gaan. Hij was nog wel heel loom, maar at, dronk en had weer normale ontlasting. Afgelopen zaterdagochtend was dat totaal anders. Demon had in één ochtend wel 6 a 8 keer lopen braken. Dit keer geen bloed, maar veel slijm en schuim.

Voor de zekerheid weer de dierenarts gebeld. Hij wilde Demon toch weer zien. Demon kreeg weer een langwerkende antibiotica ingespoten en we hebben de pillen voor het braken opgehoogd naar 3 keer per dag een hele tablet.

Zondag en vandaag heeft hij zich rustig gehouden. Niet meer gebraakt en heeft weer normale ontlasting. Ook heeft hij van 3 maaltijden, 2 maaltijden aan brokken opgegeten. en drinkt nou en dan lauw water.

Vanaf morgen heeft hij geen braakpillen meer en is het afwachten hoe hij zich dan houd. Als Demon toch weer begint te braken. Wil de dierenarts hem verder onderzoeken en eis ik foto's en bloedonderzoek.

Nu ik het bovenste verhaal lees, maak ik me meer zorgen. Hopelijk gaat het goed komen met onze Demon.

ik zou zowiezo een algemeen bloedbeeld vragen!

verschrikkelijk..... wat is dit erg. heel veel sterkte voor je zus en zwager.

misschien toch wat meer aan de hand dan alleen de maagdarm infectie, zou sectie laten verrichten, want anders blijven er altijd vragen hangen bij jullie.

dat het zo snel is gegaan, kan zeker een vergiftiging zijn geweest, maar dat kan alleen uitwijzen als er sectie is verricht, en als dat gedaan wordt, kan er ook misschien iets anders aan de hand zijn, en dat wordt dan ook gevonden.

Veel sterkte met Demon. Gelukkig heeft hij een baasje en een dierenarts die hem goed in de gaten houden, maar evengoed, hopelijk is het snel weer in orde met hem.

Ik heb jullie verhaal zojuist gelezen. Helaas is mijn hondje gisteren hetzelfde overkomen.
Ik zit ook met heel veel vragen, maar met nog meer schuldgevoelens.
Het was altijd zo'n snoeperd maar hij wilde vrijdagmiddag om 12.00 uur ineens niet meer eten. Daarvoor nog niets aan de hand, lekker wezen spelen, goed gegeten 's ochtend. Hij heeft die middag 9 x overgeven, ben om 17.00 naar de dierenarts geweest, ze vermoedde toen een ernstig virus, hij heeft toen 3 verschillende spuiten gehad. 's avond kreeg mijn hondje ontzettend buikkrampen, je zag het lijfje steeds helemaal samentrekken, en steeds janken en blaffen van de pijn, echt ondraaglijk om m zo te zien. Heb 's avonds laat nog een keer dierenarts gebeld dat hij zo verschrikkelijk veel pijn had, maar ze zei dat ze op dat moment niets kon doen en dat ik de volgende ochtend terug moest komen en ze dan nogmaals pijnstillers etc. kon geven, terwijl ik duidelijk aangaf dat hij zo'n pijn had.
Ben heel de nacht met m opgeweest, hij heeft echt 20 uur lang ontzettend krampen gehad, wist niet hoe hij moest liggen en kon ook niet slapen van de pijn. Hij was de volgende ochtend dan ook oververmoeid. Heb de eerstmogelijke afspraak bij de dierenarts gemaakt, om 08.30 uur op zaterdagochtend. Heb m naar de auto getild omdat hij te moe was om te lopen. Daar heb ik m even op de grond gezet om de autodeur open te doen, maar hij zakte in elkaar en liet zijn ontlasting lopen, heel bloederig. Ik ben me rot geschrokken. De dierenarts schrok ook van hem, ze hebben hem daar gelijk aan een infuus met vocht gelegd, hij was erg uitgedroogd.
Ik ben daar gelukkig bij hem mogen blijven, duurde 3 uur, in die tijd had hij eigenlijk geen hevige krampen meer en lag hij gelukkig weer even te snurken. Toen het infuus er af is gegaan heeft de dierenarts voor de zekerheid nog bloed geprikt.
Ze zei dat ze het naaldje van de infuus nog even in zijn pootje liet zitten, want ze wilde me graag de volgende ochtend terugzien, en misschien had hij dan eventueel weer vocht nodig. Gedurende het onderzoek moest ik nog even wachten, maar ik had wel al mijn vriend gebeld dat hij ons weer op kon komen halen, lekker weer samen naar huis.
Ik merkte toen ineens dat hij toch weer krampen kreeg en ging kreunen, dus hij had weer pijn. Dat was ongeveer 3 x. Ineens zag ik dat zijn oogjes uitpuilden en hij keek wezenloos. Ik wist gelijk dat dit niet goed was, heb snel de dierenarts geroepen. Maar helaas mijn lieve vriendje was al dood.
Nadien kreeg ik de uitslag van het bloedonderzoek. Hij had een hele ernstige maag/darmontsteking, en het zoutgehalte was heel erg hoog.
Mijn hondje heeft dus al met al na het constateren dat hij geen trek meer had in zijn eten, nog geen 24 uur meer geleefd.
Dit doet zo ontzettend veel pijn. Maar het doet nog meer pijn dat hij zo geleden heeft. Zo'n beestje kijkt je dan hulpeloos aan en zoekt je steeds op, maar je kunt m niet helpen.
Ik heb zelf het vermoeden dat hij toch wel al een tijdje last gehad moet hebben, omdat hij vaak buikpijn had. Ik heb vorige maand zelfs voor de zekerheid nog een echo van zijn buik laten maken, maar alles was toen toch goed.
Ik heb hem mee naar huis genomen en toen ik hem uit de auto halen, was er allemaal viezigheid uit zijn bekje gekomen, het rook naar ontlasting. Dit is voor mij een teken dat hij heel erg ziek was van binnen.
Ik heb al vaker mijn twijfels gehad omdat er vaak een vieze geur uit zijn bekje kwam als hij hoestte, maar dat wordt dan door de dierenarts weer weggewuifd. Toch denk ik dat er al een tijdje iets aan de hand moet zijn geweest.
Ik had bovendien die vrijdagavond bij de dierenarts nog gevraagd om een foto te maken van zijn buik, maar ze zei dat dat geen zin had omdat ze daar weinig op kunnen zien. Achteraf begrijp ik ook niet dat ze toen niet al een bloedonderzoek heeft gedaan, want dan had ze gelijk de ernstige ontsteking kunnen zien en heel misschien had hij dan nog wel geleefd............

Maar ja, het is allemaal achteraf.
Er zijn dus helaas meer honden die hetzelfde lot heeft gehad als jullie hondje.
Ik weet ook niet wat de reden is geweest en blijf mezelf verwijten maken.