Zo goed als iedereen heeft het een keer meegemaakt. Die allereerste keer dat ze aan der lijve ondervinden dat kroos geen verlengstuk van gras is. Vorige week hadden we dat dus met Josefientje Takkenbos. Ze was los, ziet een waterkippie, neemt een sprint en springt met zo\'n grote sprong de op die waterkip af (de sloot in), dat mijn hart stil stond.
Ze heeft door een aantal genetische mengsels al van zichzelf uitpuilende oogjes, maar nu rolden ze er bijna uit van verrassing/angst. Ik helemaal geschrokken naar haar toe, schuif ik zelf bijna het water in, omdat de drassige oever het niet eens was met mijn geschatte bijna 90 kilo.
Dus ik slaak een kreet, krabbel terug naar steviger grond en loop een stukje verder. Door mijn kreet was mijn dochter van 3 lichtelijk in de stress en Takkie zwom geschrokken naar de overkant, waardoor ik haar weer moest lokken naar de goede kant van de sloot waar wij stonden.
Dit keer maar op handen en knieën naar de kant, alleen waar Takkie aan wal wilde, lag een geurende hoop kak... :\'(
Ik snel een sprong verder, kon Takkie nog net grijpen aan haar tuigje voor ze weer naar de overkant vertrok en op de kant hijsen.
Het klinkt als een avontuur van uren, maar het was echt in zeer korte tijd allemaal
Maar de schrik zat er goed in hahaha! Pfff... Emma heeft de rest van de wandeling geroepen:
\"Ooooo niet zo dicht bij het water!\" Hahahaha! Nou Josefientje weet het nu wel.
Kroos is geen gras.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "onze eerste kroos plons" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Hahaha, onze boxer deed het een keer, we waren met de tram naar t vondelpark gegaan.... Tadaaaaa, ze stonk zo verschrikkelijk, dat we naar huis moesten lopen en Anne, tussen ons in, een eter afstand van ons, elk een deel van de lange lijn vasthoudend
Geweldig gelachen....
Ja ik heb er ook later vooral ontzettend om moeten lachen. Ik wist ook niet van mezelf dat is zo in de stress zou raken. Ik ben opgegroeid met GROTE honden, dus die sjokten er vanzelf wel weer uit en daar waren we vaak mee op het strandje, dus dat is aflopend diep. Dit was voor mij wel een eye-opener. Ik ben een meut van een hondenmoeder hahaha!
Koda heeft dat ook een keer gehad hij houdt van water maar dat koppie toe "huh wat is dat" en stinken
Dat zal nog eens een grappig gezicht zijn geweest.
het blijft een grappig gezicht dinsdag deed yuki het weer wilde achter de eendjes gaan maar er lag kroost en toen ineens plons wa zo grappig ja ze stonk wel meteen douchen
Ja stinken en overal dat kroos in die vacht zag er zo grappig uit. Ik heb dat zelf ook wel eens gehad toen ik in de vijver van mijn buurmeisje was gevallen hahaha toen ging ik thuis gauw in bad en dreef er ineens allemaal kroos in de badkuip. Toen heb ik zo de slappe lag gehad in mijn eentje.
Hahaha, ja dat herken ik wel, zou zo een verhaal van mij kunnen zijn, haha. Oh, ik lig dan vaak 'savonds in bed nog te lachen als ik daar dan ineens weer aan denk. Hartstikke mooi toch, als je om jezelf kan lachen!
Hey hey,
Yep, klinkt heeeel bekend hahaha. Ons Ras heeft dezelfde `traumatische` ervaring meegemaakt. Ik was in Belgie, Bij een goede vriendin op bezoek en ras was (natuurlijk) mee! We zijn een mooie wandeling gaan maken in een natuurgebied met verschillende meren. Op een gegeven moment komen we bij een kleiner meertje wat ook helemaal bedekt was met kroos. En ook Rashja zak ze, de meerkoeten. Dus ze ging al in staat van paraatheid staan... Ik zei al; 'Nee!'. maar DE STAAR bleef.. Toen zagen de meerkoetjes haar... En ja hoor die vogeltjes beginnen over dat kroos te sprinten om op te vliegen en madam sjeesd eropaf... Terwijl ik op de achtergrond Rashja nog probeerde terug te roepen zette ze af bij de rand... Ik dacht nog OW NEE die verschiet zich dadelijk het laplazerus! En ze sprong (met het idee door te kunnen rennen daarna natuurlijk...) en plonste zo (kopje onder!) in het kroesmeertje... Gerum... Want als ze springt land ze natuurlijk op de voorpootjes dus dat koppie ging 'down under...' Nou, ik tussen die takken doorgewurmd (was best dicht bebost), zij het water uit en BLEHHHH ... STINKEN!!! Ja een paar van jullie hebben het ook meegemaakt, je weet! En inplaats van glanzend zwart was ze omgetoverd in een bruin en voornamelijk groen moerasmonster !!! BAH BAH... Dus Wij dachten direct; kom, aan de andere kant van het pad lag het grote SCHONE meer. Hup daar ff in waden, dan is de ergste vuiligheid wel weg... Durfde ze het water niet meer in...!!! Ik dacht nog NEE! 1 voor de stank 2 die moet dadelijk nog bij onze vrienden thuiskomen en de auto in, en 3 Ze was altijd een echte waterrat en had altijd zoveel plezier met water..!!! Dus eerst het trauma verwijderen! Ze is toen uiteindelijk toch weer het water in geweest en daarna nog een aantal keren en het was weer als vanouds. Bij elke mogelijkheid dat ze water in kan, gaat ze staan, draait haar koppie naar me toe en kijkt vragend zovan JA?! Mag ik?! Bij nee loopt ze naar het volgende strandje en ja is plons natuurlijk hahaha. Eenmaal thuis aangekomen bij mijn vriendin had ze nog kroos op verschillende plekken en de stank... tja eenmaal thuis aangekomen is ze lekker in bad geweest... Die lucht krijg je er zomaar niet uit.... Was wel weer een leuke ervaring achteraf en mijn man baalde enorm dat hij het heeft moeten missen...(zou ik ook hebben) Is toch zo'n klein mijlpaaltje in haar hondenleven hihi Ik baalde dat ik mn camera niet bij had.... En Rashja was weer een ervaring rijker... Alhoewel ik wel denk dat als ze weer zo'n zelfde situatie tegenkomt, het hetzelfde afloopt...
Grtzzz Suus en een lebber van Rashja
O heerlijk wat een verhaal hahaha! Ja dat zijn de gekke acties die je lang bijblijven hahaha! Ik weet niet hoe het is met Takkies waterangst. Je kunt hier niet echt zwemmen in de omgeving. Wel in Reeuwijk op het strandje, maar dat is tot oktober gesloten voor honden.
haha herkenbaar. Wij hadden het laatst ook bij de Reeuwijkse plassen.
Moesten een bruggetje over. Luna zag drie grote honden en dacht ze te kunnen wijken over de sloot... met kroos. Dacht ook dat ze erop kon lopen. We lagen dubbel. Gelukkig had ik kort vantevoren nog getest bij de drunese duinen of ze kon zwemmen anders was ik in paniek geraakt.
Dat kopje wat voorbij kwam zwemmen haha we deden het bijna in ons broek. Ze kwam de kant niet op, dus ik hengel haar eruit aan haar tuig springt Joy erin haha
Het volgende bruggetje sprong Joy zo van de brug er weer in. Ze was helemaal zwart en stinken!!!!
Dachten nou dan laten we ze bij het hondenstrandje ze een beetje schoon zwemmen. Vertikken ze het water in te gaan haha. Ben er zelf ook maar ingelopen. Toen nog een uur terug naar huis met 2 stinkerds achterin.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "onze eerste kroos plons" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?