Het doet zo een pijn.

Onze Jack is in juni pas 6 jaar geworden.
Al 4 jaar sukkelde hij met zijn gezondheid. Steeds werd me verteld door de dierenarts dat hij iets aan zijn nieren had. Hij plaste vaak bloed. Werd steeds op dieet gezet omdat hij zogezegd te dik was. Continue inentingen en pilletjes voor de nieren. Ook speciale voeding. Steeds bleven we horen dat hij te dik was en niet tegen kraantjeswater kon. Mijn hond was allergisch voor gras, dus geen tuin aangemaakt maar overal terras voor onze lieve schat.
Vorige dinsdag zakte onze Jack ineen, hij kon opeens niet meer lopen. Ik vlug de dierenarts gebeld, maar die is reeds met pensioen gegaan. Dus ik naar een andere dokter gebeld, die is onmiddellijk ter plaatse gekomen. Hij vroeg me of er ooit wel eens bloed getrokken werd van Jack. Ik zei neen. Hij onmiddellijk bloed genomen. Zijn tandvlees, verhemelte en tong waren spierwit. Wij hebben dit nooit opgemerkt. Eergisteren hadden we de uitslag, zijn witte bloedcellen waren zero en hematocriet ook. Hij moest met een inwendige bloeding hebben gezeten. Hoogstwaarschijnlijk een tumor die aan het bloeden was volgens hem. Het ergste van alles was dan nog dat hij me zei dat zijn nieren supergezond zijn. Dus al die medicatie en dieetvoeding waren niet nodig geweest.
Hij vroeg of hij een kijkoperatie mocht doen bij ons Jack. Wij stemden daar natuulijk mee in. De operatie was gepland voor gisterenochtend. Woensdagavond werd Jack ineens heel erg zwak, zo zwak dat we echt in paniek waren. Ik onmiddellijk de dierenarts gebeld en we moesten onmiddellijk gaan. Jack was er erg aan toe, hij moest er overnachten met een infuus als hij de ochtend daarop sterk genoeg moest zijn om de operatie te overleven. We kregen 50% kans op slagen. (als hij het kon verhelpen).
Maar toen gisterenmorgen werd de kijkoperatie gestart, De dokter maakte een incisie in zijn buikje en jammergenoeg sloeg het noodlot toe. Zijn lever (die normaal onder de ribbetjes zit en klein is) kwam meteen uit zijn buikje. Hij was 3x zo groot. Aan zijn milt hangde een immens grote tumor. Mijn hondje had dus bloedkanker en overal uitgezaaid. hij kreeg geen bloed meer, enkel de lever werd gevoed met het bloed. De dierenarts heeft me direct opgebeld. Hij wou hem niet meer laten wakker komen omdat Jack enorm heeft moeten afzien de laatste weken. Dus werd euthanasie toegepast. Het doet zo een pijn! Woorden schieten te kort. Hij was onze oogappel en deed niemand kwaad. Hij was zo lief, teder en zacht. Ik kan het niet aanvaarden dat onze schat zo aan zijn eind is moeten komen.
We hebben hem begraven op zijn eigen plekje, in zijn mandje en met zijn eigen dekentjes en knuffels bij hem. Zo heeft hij toch nog een beetje warm Hoe verwerk je zoiets? Het doet zo een pijn.

Vreselijk, heel veel sterkte toegewenst.

pff ik krijg er tranen van in mn ogen..
Zonde zeg!
Ik wens je heeeel veeel sterkte hiermee, meer kan ik niet zeggen
en hoe je het verwerken moet? geen idee... het heeft tijd nodig denk ik.

sterkte grtz

Wat verschrikkelijk!!!!! Wat een raar verhaal dat die dierenarts helemaal nooit bloed heeft afgenomen! Vind dit echt belachelijk...

Echt vreselijk dat je hondje, ondanks alle moeite van jou, zo aan zijn einde is gekomen. Dat wens je geen enkel hondje toe.

Hoe je dit moet verwerken, geen idee.

Ik wil je wel heel heel HEEL veel sterkte toe wensen

Wat vreselijk zeg.
Héél veel sterkte met dit grote verlies.

Wat erg voor jullie.

Ik wens jullie heel veel sterkte toe met dit grote verlies.

sterkte, niemand kan zijn hondje zo iets wensen...triestig verhaal

Heel veel kracht en sterkte met het verlies van je maatje
Rust zacht liever Jack

Ik wens jullie heel veel sterkte toe

wat een verdriet, zoveel verdriet, hoe verwerk je dit ? de eerste tijd zal er alleen maar pijn zijn, en verdriet. je zal de mooie herinneringen van Jack, bij elkaar moeten brengen, fotoos, een mooie inlijsting maken, en ergens in huis een plekje geven, waar je steeds langs loopt en naar kan kijken, de plek in de tuin ook daar iets moois van maken, zodat je er steeds weer naar toe kan gaan. de herinneringen zullen straks echt zo zijn, dat je met een grote glimlach daar aan kan denken, nu niet, nu is er alleen pijn en zoveel verdriet.

het is niet makkelijk om je jack zo te moeten verliezen, maar probeer het een plekje te geven, in je nabijheid, en heus jouw jack zal altijd dicht bij je zijn, in je hart, en je zal je jack nimmer vergeten, maar besef ook dat jouw jack het heerlijk bij je gehad hebt, denk daar ook een beetje aan, nu is jack zonder pijn daar . en heus voor jou komt straks een tijd dat je alleen nog aan de mooie herinneringen denkt die je met jack had.

voor jou , heel veel sterkte.

Wat vreselijk.
Ik wens jullie heel veel sterkte toe.

wat verschrikkelijk.sorry maar ik zit hier met tranen in mijn ogen.ik wil je heel veel sterkte wensen.

Heel veel sterkte wat een verschrikkelijk verhaal.Het is nu nog heel vers en het doet nog heel veel pijn en verdriet,hier kom je doorheen geloof me.Praat veel over Jack en schaam je niet voor je tranen een echte hondenliefhebber weet wat je voelt. Wij hier als dierenvrienden zullen je steunen zoveel als je maar wilt.

Mieke, ik wil je heel veel sterkte wensen met dit plotse gemis.
Ga ervan uit dat de da heeft gedaan wat hij het beste vond om meer lijden te voorkomen.
Jack heeft een lieve thuis gehad en mag nu dicht bij jullie rusten.
Al die emoties zijn voor het eerst nog niet over, en het gemis zal lang nazinderen., hij blijft in jullie hart. Echt

liefs

Mieke, ... Woorden schieten inderdaad te kort. Zoveel jaren voor het verkeerde behandeld... en nu niet meer te redden.. Wat voor een moeilijke jaren en zeker de laatste dagen hebben jullie gehad. En Jack ocharme, die laatste weken... We leven erg met je mee.

Nee, er zijn geen woorden voor dat zo'n lief, teder en zacht hondje dit moest overkomen. Met de operatie en de euthanasie kwam er een einde aan zijn lijden. Maar wat zullen jullie hem missen. dit had je niet verwacht.

Jullie hebben nochtans alles voor hem gedaan. Je hebt je gehouden aan wat men als medicatie en dieetvoeding voorschreef. Dat er andere dingen speelden kon je niet weten. Je kunt hier niets aan doen en niets aan veranderen... Hoe kunnen hondjes het toch he... Lief en zachtaardig blijven terwijl ze zich ziek voelen... Ik ben er zeker van dat hij een bijzonder plaatsje in je hart en in je gedachten in blijft nemen en wens jou toe dat je ondanks dit groot verdriet, net als je hondje, de zachte, tedere en lieve dingen blijft koesteren . De gedachte aan die lieve schat... het weten dat hij nu geen pijn meer heeft en het voelen dat alles op deze wereld voorbij gaat, behalve die liefde en de band die er was. Zij blijven voor altijd.

Heel veel liefs en in gedachten een knuffel voor je Jack.

Ik wens jullie heel veel sterkte!!

Heel erg veel sterkte gewenst met het verlies van Jack Ik kan me heel erg goed voorstellen dat het heel erg leeg voelt.

super veel sterkte gewenst.

Wat een afschuwelijk verhaal, je zal nu ongetwijfeld in een storm van emoties zitten. Verdriet, leegte, misschien boosheid..

Ik kan niet meer doen dan je heel veel sterkte wensen, het is een groot verlies welke een grote leegte achter laat.

Net als iedereen hier wil ik je ook zeggen hoe erg ik het vindt wat jullie is overkomen.
Vreselijk dit verhaal.
Tja, de eerste arts heeft veel fouten gemaakt mja daar krijg je je hondekind niet mee terug.

Lieve Mieke, je zit nu nog midden in het intense verdriet om het verlies van jullie oogappeltje.
Geef daar ook gewoon aan toe, en schaam je niet.
Hopelijk heb je mensen in je naaste omgeving die je kunnen steunen.
Mijn Jack is 7 Juli overleden ook plotseling in elkaar gezakt.
Het bleek een baarmoederontsteking te zijn en ze moest direct geopereerd worden maar is helaas niet meer wakker geworden uit de narcose, ze is maar 9 jaar geworden.
In het begin heb ik het er vreselijk moeilijk mee gehad maar mede dankzij lieve mensen hier op de Hondenpage kon ik er over praten en schrijven en dat luchte heel erg op.
Het wordt echt minder dat intense gevoel van verdriet maar vergeten zul je hem nooit.
Misschien helpt het je als je een soort van gedenk-hoekje voor hem maakt in huis waar je dan 's avonds een kaarsje kan branden bij een foto van hem.
Ook ik heb een gedenk-hoekje en brand nog iedere avond een kaarsje voor mijn lieve meisje.
De pijn is minder maar ik mis haar nog iedere dag.

Heel veel sterkte de komende tijd en als je je hart wilt luchten kun je dat hier prima doen.
Hier wordt je begrepen en kun je je verhaal kwijt. (ook via prive-berichten)

Dikke knuffel Tanja

ik vind het zo erg ,het geen je hebt meegemaakt,en dat omdat ik net hetzelfde voor heb met mijn da,

het is zo nog niet erg genoeg dat we onze maatjes moeten verliezen dat het dan nog door en grote fout is van de da
het doet enorm veel pijn als je te horen krijgt dat er niets meer is aan te doen,maar als je dan nog moet horen dat er verkeerd is behandeld,dat doet bij mij alles dicht
bij mij zei hij jaren aan een stuk dat het zijn longen waren,toen het ineens heel slecht ging ,en ik terug op consultatie ging was het een vervangster,zei zegde mij toen dat er niets aan de longen was ,maar wel hevig hartruis!toen was het al zover gevorderd dat er niets meer aan te doen was,ik ging elk jaar een foto nemen ,liet bloed prikken om te onderzoeken en nog zoveel keer dat hij hoestte en ik ongerust was,hij had namelijk gezegd dat als hij een bronchitis zou doen dit fataal zou zijn!
ik kan er nog steeds niet bij dat dit kon gebeuren,
ik schreef hem nadien een brief toen sloebertje was gestorven ,niet eens geen reactie,en nog heeft hij zijn praktijk en doet gewoon verder en wij staan er machteloos tegenover en zijn onze maatjes kwijt

ik wens je heel veel sterkte met het verlies,en denk dat jij er alles voor hebt gedaan wat je kon,wat er verkeerd ging kon jij niet weten

Heel veel sterkte gewenst...

Hallo iedereen. Het doet zo een deugd om jullie steunende berichtjes te lezen. Het is en blijft moeilijk te aanvaarden dat Jack er niet meer is.
Ik weet niet of ik juist heb gehandeld, maar wij hebben drie kinderen die steeds aan het huilen waren, ook wij, het gemis is enorm. Familie steunt ons ook erg goed, ze zijn met ons meegegaan naar de da om Jack op te halen en daarna te begraven. Hij heeft een waardige, liefdevolle begraving gekregen van ons. Dat is het minste wat we konden doen.
Gisteren zijn mijn man en ik na een lang gesprek een ander hondje gaan halen (is een kruising van een doberman pincher en jack russel terrier, hij is vijf maandjes jong. We hebben de kinderen verrast toen ze van school kwamen. Ze waren blij en verdrietig tegelijk. We hebben dit gedaan om de stilte te verbreken. Het verdriet is nog steeds hetzelfde, maar ik denk wel dat we er goed aan gedaan hebben. Ik zag dat hondje, en zijn oogjes en hoofdje gelijken erg op die van ons Jack. Hij mag geen nieuwe Jack worden, maar wel hopelijk een lief teder hondje net zoals ons Jack. Hij is in ieder geval heel rustig.

Wat een schatje Mieke .Jack kun je hiermee niet vervangen,maar je kunt je verdriet misschien verlichten van jullie gezin.

Hoi Mieke,

Voel je vooral niet schuldig.
Ook wij hadden vrij snel weer een pup.
Het zal nooit een vervanging zijn voor Jack maar het maakt het allemaal wat dragelijker.
Tuurlijk is er nog het verdriet maar je had (net als ik denk ik) nog zoveel liefde te geven.
Dit hondje zal net als Jack een fantastisch leven tegemoed gaan met jullie.
En Jack, Jack zal van boven een oogje in het zeil houden.

Groetjes, Tanja en een pootje van Jindi

Hoe heet het nieuwe hondje eigenlijk?

Erg veel sterkte!

Heel veel sterkte toegewenst met het verlies van Jack. Het verlies van een trouwe vriend gaat met veel verdriet gepaard, gelukkig gaat na verloop van tijd de pijn wat minder worden maar denken aan hem/haar zul je altijd doen.
Ook wij hebben een hond op vrij jonge leeftijd(5,5 jaar) verloren door een levercirrose, in enkele dagen was hij zo slecht geworden dat we afscheid van elkaar moesten nemen. Het is al ruim 10 jaar geleden maar dagelijks denken we nog aan hem, juist de leuke dingen die we met elkaar meegemaakt hebben blijven gelukkig hangen.

Onze Gaio staat nog op diverse site\'s onder rasbeschrijvingen.

Hallo Mieke,

Nog heel veel sterkte gewenst met het verlies van Jack en ook heel veel geluk en plezier met je nieuwe hondje. Wat een mooie Het heeft geen belang hoe vlug je een nieuw hondje neemt of hoe lang je wacht. Je moet het doen zoals jullie het aanvoelen.

Jack wordt zeker niet vergeten en dat je er een opvolgertje bij haalt bewijst nog maar eens wat voor een grote leegte Jack in huis achterliet.

Groetjes.

Dank je wel iedereen voor de steun
Ons nieuw hondje heet Smokey. De kinderen hebben dit unaniem beslist. Ik hoorde liever Ollie, maar ik kan het hen niet weigeren. Ze hebben al genoeg meegemaakt nu.

Brok in mijn keel......
Heel veel sterkte en om antwoord te geven op je vraag.....
Het heeft net als dat je een medemens verliest zijn tijd nodig, verwacht niet van jezelf dat je je er zomaar overheen kan zetten.....

Maak in gedachte een doos, stop er enkel mooie herinneringen in, ben je heel verdrietig, maak je doosje dan weer open en weet dat Jack altijd dichtbij je is.....