hond te paard?

Dacht het al, bij ons is het echt niet zo de gewoonte om je hond los te laten.Maar hebben zelf wel een mooi omheinde put waar de hond (als er eentje komt)naar hartelust kan rondwervelen Maar hier zijn weinig plaasten in de buurt om te wandelen met je paard, dus die van mij staat in Waasmunster, niet zo ver van mij, waar er wel bossen en dergelijke zijn waar ze kan lopen.Maar sowieso ook, honden aan de leiband.

Ik weet niet of je je hond daar blij mee maakt.. denk dat hij/zij liever met 4 pootjes op de grond staat.

In een tas op het paard heb ik in de eerdre reactie mijn visie op gegeven.

Wij geven workshops 'paardrijden met hond' en starten weer in 2012. Vergat ik in al mijn enthousiasme over het paardrijden met hond, nog te melden.

Ik denk dat de meeste hier met de beste bedoelingen vergeten wat hier de kern van het probleem is :
in België is het verboden om een hond los te laten lopen (overal, behalve op hondenweides, en die zijn hier meestal nogal triestig en saai, of hondentoiletten, idem als hondenweide alleen dan ook nog ienimini), of een hond aan een lijn te houden terwijl men een ander 'voertuig' (en daaronder verstaat men dan zowel fiets als paard) bestuurd.
Ik zie mensen die hun hond toch los laten lopen, maar dat hangt van regio tot regio af, in sommige regio's wordt nauwelijks gecontroleerd in andere erg veel. Bovendien worden er regelmatig 'prikacties' gehouden waarbij iedereen die in overtreding is zo wie zo op de bon gaat.

Maar om terug te komen op je vraag, ik denk niet dat je er je hond een plezier mee doet om hem in een rugzakje/zadeltas mee te nemen. Van die twee denk ik dat een rugzakje of buideltasje dan nog het meest comfortabel zou zijn.

Hartelijk bedankt Sara voor deze samenvatting Dit is inderdaad waar het op neer komt.In België mogen deze dingen niet en zocht een waardig alternatief, maar blijkbaar is er geen

Wel spijtig natuurlijk, aangezien het leuk zou zijn beide te combineren. Misschien dat er ooit wel iets op de markt komt dat veilig is voor de hond en het paard

Er is iets op de markt: Een paardentrailer, om mee naar een gebied te gaan waar je lekker kunt paardrijden met de hond los.

ja Chris, is waar maar heb geen trekhaak(ook geen geschikte auto), en nog veel minder een trailer, en al helemaal geen rijbewijs en ook geen geld om al die dingen te kopen anders direkt!

Dan blijft het bij je 1 pk, en hoop ik dat je toch eens aandurft met een goed getrainde hond een boswandeling te maken met je paard, want samen met je dieren onderweg zijn, is een van de leukste dingen die er zijn.

de paarden taxi is dan nog een optie, als je zelf geen trailer hebt, ik weet trouwens niet of die ook in Belgie is.
Maar anders je paard voor de wagen en hond mee op de kar dan kun je over de openbare weg rijden.

Ja, ik zat net ook aan een kleine paardenkar te denken. Mijn zus had vroeger een kleine paardenkar, waar net haar 2 kinderen naast elkaar in konden. Misschien kan je zoiets tweedehands op de kop tikken.

Hallo Nies,

Tijdens een heerlijke paardrijvakantie in Ierland (bij een voormalig Grand National jockey) was daar een Jack Russel terrier die gewoon in de zadeltas meeging, of onder de arm.
(Maar ja, Val deed wel meer rare dingen : achterste voren op het paard zonder zadel en dan over cavalettis springen.... ).
Het hondje had een heerlijk leven!

Groetjes,

Jantien

Judith, Ik opteerde ook al te mennnen, maar daar er geen reactie kwam, nam ik aan dat de topicstarter hier niets in zag.

Jantien, 'ns een keertje een hondje onder de arm meenemen is mischien leuk, net zoals ik de hond van een vriendin achterop had, maar dit is niet iets wat je daaglijks doet en op lange tochten zou je toch wel krampjes in je arm krijgen lijkt me.

Maar leuk is het zeker wel als iemand zo goed met zijn paard overweg kan! en ik kan me voorstellen dat een Jack russel van die fratsen wel genieten kan.

Bedankt voor de veeluitlopende reacties hoor, en om mee te willen denken.Mijn paardje is eentje die vroeger tot haar 8jaar op de wei stond als fokmerrie, en die uiteindelijk weg moest omdat ze niet vruchtbaar was.Ze was zadelmak en ingereden, maar het buiten rijden op zich was een ramp.Een rioleringrooster, een papiertje, een duif, alles maakte haar van streek.Heb dit redelijk goed in de hand, maar het blijft een nerveus dier.Ben ook alleen bij het rijden, want mijn uren die ik werk zorgen er voor dat ik nooit met andere mensen kan gaan rijden.

Ben wel zeker moest ik afkomen met een karretje dat ze gewoon een hartstilstand krijgt!Een deken op doen was al een ramp .

Vroeg me gewoon af of er toch alternatieven waren om inderdaad de hond te kunnen meenemen, maar spijtig genoeg is naast het paard (verboden) en een karretje(kan niet mennen ,en denk al zeker niet met haar!)geen opties.

Wat ik me afvroeg, rijdt je alleen buiten met je paard, of doe je ook oefeningen in de wei? Het lijkt me dat je met een nerveus paard ook nog wel flink wat tijd oefent in een piste of de weide. Daar zou je de 2 toch wel kunnen combineren? Dat is privé daar doe je wat je wilt.

Jeetje dat je in belgie niet mag fietsen met de hond.....
Mijn honden zouden knettergek worden als ze dat hier zouden invoeren

Straffer, ook rolschaatsen, inline skates, skatebord, zelfs een kruiwagen, worden als voertuig beschouwd!
(En dan zie ik hier van de week een politieagent op van de CM blades zijn mechelse herder los naast zich uitlaten op het jaagpad!)

zou inderdaad optie zijn, maar mijn paard is intussen 17 jaar oud.Oefenen op de weide is moeilijker, de ene wei is te klein om oefeningen op te doen, stal staat in het midden, en de andere wei is de enige waar regelmatig gras op staat, dus die wil ik dan niet stuk rijden.Ben ook de enige die met het paard wil rijden, mijn zus rijdt ook, maar ze heeft er te veel schrik van en te weinig zelfvertrouwen.Ook durf ik er niet zomaar iedereen mee laten rijden omdat ze nogal onvoorspelbaar is.

Het is geen kwestie van oefenen met haar, ze is en blijft al die jaren al nerveus (KWPN) en steekt soms echt dingen uit waarvan je denkt: waarom doet ze dit toch?Intussen ben ik het gewoon en anticipeer ik hier op, maar durf zeker anderen er niet mee te laten rijden.

In de verre toekomst, mocht ze te komen overlijden (hopelijk kan ik nog lang van haar genieten!) zou ik wel voor een veel rustiger paard gaan, eentje die geschikt is om rustig op de baan of bossen te rijden.

Mijn paard destijds was ook van het zéér nerveuze type, vond ik alleen maar des te leuker, kende hem dan ook door en door.
Maar jammer dat je niet wat meer ruimte ter beschikking hebt. Anderzijds, als ze zo nerveus is, reageert ze misschien ook heel nerveus als er een hond mee op de weide is.

Tot slot, waar ons paard vroeger stond, stond ook een ex-draver, eigenaar had hem volledig onderkomen en onder de bloedworm op een boomgaardje ergens zien staan en hem opgekocht. Beestje was toen, schatten ze, om en bij de 15 jaar. Dat paard is met veel geduld en liefde (eerste twee jaar gewoon op de weide gezet, regelmatig verzorgd, niet bereden, om dan pas terug te berijden) een zeer lief en goed rijpaard geworden. Tot op zijn 22 werd het nog regelmatig eens bereden, om tenslotte op +- 26-jarige leeftijd te overlijden. Dus je paardje kan misschien nog best wat jaartjes meegaan.

Sara, wel een mooi verhaal van die draver.Inderdaad, met veel geduld kan zo'n paard een schat van een beestje worden.Zie mijn paardje ook doodgraag, af en toe haalde ze wel het bloed van onder mijn nagels, maar inmiddels ken ik haar ook door en door.Maar dit is wel een reden te meer dat ik niemand op haar laat, want denk dat mensen niet weten wat ze met haar kunnen verwachten

Hou ook wel van een pittig karakter, maar is niet in alle omstandigheden (veiligheid) leuk.En daarom zou ik, mocht er ooit nog een paardje komen, eentje uitkiezen die rustig van aard is, zodat later ook misschien kindjes op dit beestje kunnen rijden en omdat ze sneller aan alles wennen.(heb vroeger eentje gehad, maar laten inslapen door erge ziekte)