hondje in laten slapen als baasje wegvalt

Ik snap dit niet.
Vind het niet eerlijk ten opzichte van het hondje én ten opzichte van je oma.
Je zegt dat het haar heel erg goed deed, daar in het ziekenhuis en dat je denkt dat het in een bejaardentehuis ook zo zal zijn.
Hoe denken je ouders daar dan over?
Het zou dan toch ook veel beter voor je oma zijn om daar heen te gaan?

Trouwens, waarschijnlijk vind je sowieso geen enkele (goede) DA die hier aan mee wilt werken.
Wie doet dat nou?

Overigens is dit absoluut geen "aanval" op jou. Je hebt dit topic natuurlijk juist geopend omdat je dat ook niet wilt.
Maar blijf het alsjeblieft bespreken.

En anders het hondje mee naar een bejaardentehuis en dan extra betalen voor iemand die het hondje uitlaat?
Er zijn ook genoeg vrijwilligersorganisaties waarbij mensen oudere mensen helpen.
Dus bijv. ook hun hondjes uitlaten.

De hond mag niet herplaats worden omdat het anders stress heeft.

Het is echter wel oke dat je oma nu in de stress zit om haar hondje.
Het is ook goed dat de hond doordat het geestelijk verwaarloosd is nu elke keer stress heeft als het geen aandacht heeft. De hond voelt zich echt niet op zijn gemak als het zich zo gedraagd, maar dat mag wel ?

Ik snap dat het jou keuze niet is...maar ik zou zeker niet zo voorzichtig zijn als jij bent. Ik zou namelijk vechten voor het beest tot ik er bij neerval.
En welke vreselijke DA hebben ze gevonden die hier aan mee wil werken?


Gatverdamme...misselijk word ik van deze mensen

Natuurlijk zal ik het nu niet gelijk opgeven, ik blijf het bespreken dat er meer
mogelijkheden zijn!
Ik snap dat het geen aanval op mij is hoor, en kan daarnaast de emoties ook goed begrijpen!
Ik vond het ook geen goed idee toen ik dit hoorde, en daardoor ben ik dit topic gestart in de hoop
dat ik genoeg opties zou vinden zodat er voor het hondje nog een paar mooie jaren inzitten..

Het hondje nu al bij mijn oma weghalen is geen optie, dat kan zij niet aan, dit beestje is haar alles,
als je het nu weghaalt ben ik bang dat zij ook wegvalt..

Ik hoopte dat een opvang voor senioren honden een goed idee was, in een huiskamer met aandacht en andere honden, waar ze weten om te gaan met zo`n oudje,..

Natuurlijk is er kans dat ze het topic lezen en het als nog linken maar als je nu op mijn naam klikt kom je niet bij dit topic uit en wou toch graag informatie over wat de overige mogelijkheden zijn, .. ik wou toch iets proberen..

Mij lijkt het dat jouw oma zelf toch ook iets te zeggen heeft?
Als zij ermee akkoord is dat het hondje naar een seniorenopvang gaat, dan is dat toch haar beslissing en niet die van de rest van de familie?

Ik wens je heel veel sterkte hoor, zulke situaties zijn nooit makkelijk.

Wat vind je oma er in dat je vader haar zodra ze overlijdt de hond in laat slapen?

Moeilijke situatie.... ik snap heel goed waarom je het hier hebt neergezet....

Een optie is om, nu al, het hondje eens een tijdje bij een goede GT/GD te laten "logeren".... eens kijken wat die er mee kan, en welk advies deze er over geeft.... kanttekening hierbij is natuurlijk wel dat jou oma bereid moet zijn om, nu het nog kan, ook met eventuele adviezen aan de slag te gaan....

Inslapen vind ik zelf altijd de aller aller aller laatste optie... maar hier nu mee aan de slag gaan is denk ik en heel goed voor het hondje, en een enorme geruststelling voor je oma als blijkt dat het gedrag omgebogen kan worden....

heel veel sterkte met deze toch nogal moeilijke situatie!!!!

Hoi , ik heb sinds 5 maanden een 8 jarige berner , heb haar van een oud koppeltje van 80 jaar , ze zijn beiden op een paar maanden tijd overleden. Lucky was nooit bij andere honden geweest , ze had nooit aan de lijn gelopen . toen ben ik naar daar gereden , ze zat nog in het huis , met mijn 2 andere berners , en het ging goed, zeker door dat ze nooit contact heeft gehad met anderen. Ze houdt enorm van een eindje wandelen, en ze voelt zich mama-tje van de andere berners. in het begin lag ze de hele tijd aan de voordeur , maar nu , ze heeft zich zo aangepast en past gewoon in ons gezin ...wat ik wil zeggen : honden passen zich wel aan .

Christel, een goed voorbeeld en mooi dat het goed functioneerd, honden hebben inderdaad een groot aanpassingsvermogen. Mischien dat het forumhondje zich wel heel anders gaat gedragen als hij weer meer hond kan zijn en bv met andere honden samen komt.
Tenslotte is 11 jaar ook niet echt stokoud voor een jack russel, en kan hij nog heel wat jaartjes genieten en laten genieten.

Ik blijf echter voorstander van een leven met oma samen in het bejaardentehuis, in combinatie met een uitlater. Omdat dit ook voor oma positief is: zij mag dan nog voor het hondje zorgen, heeft de aanspraak niet alleen van het hondje, maar ook van de uitlater. Voor iemand die altijd dieren gewend is te hebben, lijkt het me heel hard om verder zonder te moeten, en ook niet altijd het beste. Tenslotte gaat het hier niet alleen over hondenwelzijn, maar ook over omawelzijn.

TS, zou je met mij via pb contact willen opnemen ?

Hmm, heel moeilijk is dit !! Dat is een probleem dat dikwijls voorkomt, hondje van oudere mensen en dan gaan zijn naar een tehuis en wat met het hondje ? En net als dit hondje, zijn ze vaak te zeer verwend !! Maar zelfs een hond van 11jr kan nog veel leren hoor, maar er is geduld voor nodig!

Tevens zijn er organisaties die zich bezighouden met dit soort hondjes. Maar ik zou niet zeggen, laat maar inslapen !! Niet als de hond nog gezond is, dat is bijzonder egoïstisch. Heel cru gezegd, maar het is de schuld van je oma dat hij nu zo is en dan moet hij maar sterven. Neen, ga met hem aan de slag of vraag hulp aan een goede GT ! Ik merkte vroeger in het asiel ook hoeveel oudere hondjes er nog een heel fijn baasje vinden ! Zoek dan zelf naar iemand die voor hem geschikt is, maar ga niet voor de makkelijke weg !

is het misschien een idee om het hondje met oma mee te laten gaan naar een bejaardentehuis en dan te zoeken naar iemand die het hondje uit wil laten. Dat moet toch te regelen zijn....

ik heb niet alles gelezen...

maar wij hebben ook zoiets mee gemaakt.

mijn oma was voor een paar jaar terug heel erg slecht en haar hondje toen (hondje is inmiddels overleden en oma leeft nog)
kon ook totaal niet bij andere mensen zijn ook aandacht vragen en zelfs mensen buiten eigen huis grijpen wat natuurlijk niet kan.
ik heb toen de tijd mijn eigen dierenarts op gebeld en het verhaal voor gelegt mocht het zijn dat oma zou komen te overlijden of we het hondje mochten in laten slapen hij was het hier mee eens omdat het hondje toen ook de leeftijd van 10 jaar al had en die stress ook niet meer goed voor het hondje zou zijn om er mee aan het werk te gaan...
mijn oma wist dit ook en vond het een prettig idee dat ze ook naar die tijd samen zouden zijn (zeer gelovige oma) en blijven...

oma is opgeknapt en we konden het hondje in laten slapen die was toen helemaal op door de stress van de periode dat oma er niet was...

oma kon het hondje ook niet meer uit laten en ging dus ook op het balkonnetje en de verpleeging ja zulke lieve meiden daar gooide er dan voor mijn oma een emmer met bleek over heen en schropte iedere dag even het balkonnetje

maar mag jou oma het hondje niet mee nemen naar een verzorgings tehuis? hier mag het wel als de persoon al een dier heeft er mag geen nieuwe dieren meer aan geschaft worden...

suc6 met de keuze die jullie misschien moeten maken en sterkte met je oma.