Hond plast in huis na overlijden andere hond

Hoop dat iemand hulp weet.
Wij hadden 2 hondjes, een maltezer en kruising maltezer/boomer nu hebben we zondag helaas van eentje afscheid moeten nemen, het maltezer/boomer hondje hebben we met veel pijn in het hart moeten laten inslapen.
Nu heb ik het andere hondje extra veel aandacht gegeven en aangezien ze altijd samen sliepen en dat nu niet meer kan, ligt er elke nacht dus een hond bij ons in bed. Alles lijkt goed te gaan en ze lijkt ons andere hondje eigenlijk niet echt te missen. Slaapt goed (tussen ons in), eet goed en ze geniet van de extra aandacht. 1 klein probleempje wat daarvoor niet was, ze plast dus echt alles onder. En dan heb ik het niet over eens een keertje, nee vandaag alleen al 6 keer in huis geplast. En dan nog niet een kleine plasjes maar dus echt een plas dat je je afvraagt hoe komt het uit zo'n klein hondje?

Rare is dus, vandaag had ze gewoon op de bank zitten plassen terwijl ik er naast zat? Net nog heeft ze onder de salontafel geplast terwijl mijn voeten daar dus stonden. Kan haar op deze moment redelijk achter het behang plakken hoe lief ze voor de rest ook is. Maar het gedrag wat ze wat plassen betreft nu vertoond heb ik enkel bij haar gezien toen ze pup was. Toen heeft ze wel alles ondergeplast wat er te plassen viel. Bed, bank, mijn schoot, schoenen,...
Toen kon ik het wel begrijpen en wist ik wat te doen, nu iets minder.

Iemand hier ervaringen mee en kan dit te wijten zijn aan de dood van onze andere hond? En belangrijkste, hoe lossen we dit best op.

Het overlijden van een 1 hond brengt voor de andere een enorme verandering teweeg. Hoe goed bedoeld ook ben jij extra aandacht aan haar geeft, wat nog meer verandereing voor haar is.

Vroeger had ik een hondje die op tweejarige leeftijd bij mij kwam. Hij was zindelijk en dat ging jaren goed. Toen hij 12 was heb ik er een kat bijgenomen, hij kon goed met katten en was er dol op, maar plots ging hij ook binnen plassen. Eerst dacht ik dat het zijn leeftijd was, maar hoe meer ik er over nadacht hoe meer het mij opviel dat het plassen vooral gebeurde als er bezoek was.
Het bleek zijn manier om aandacht op te eisen.
Ik heb een 4-tal keer, als ik weer een plasje tegenkwam hem gewoon mee naar de tuin genomen zonder commentaar, zo van ga je mee. Hem even in de tuin gelaten , het plasje opgeruimd en er geen woorden aan vuilgemaakt. Negatieve aandacht is ook aandacht. Gevolg, hij heeft nooit meer in huis geplast (is 17 geworden)want hij kon op die manier geen aandacht meer trekken. Maw de lol was er af.
Dit was ie

Ik denk zoals de reactie hierboven dat het inderdaad te wijten is aan de verandering.
Een hondje minder is veel verandering voor de andere hond. Daarbij geef jij hem (goedbedoeld uiteraard) extra aandacht waardoor er nog meer prikkels in die verandering ontstaan.
Ik zou aanraden je aandacht te leggen zoals daarvoor. Blijf rustig met je hond en geef hem voldoende affectie, maar let op dat het niet teveel wordt.
Wat betreft het plasje krijgt je hond elke keer aandacht als hij iets in huis doet.
De tip van hierboven zou ik ook toepassen.
Als hij in huis plast neem je hem mee naar buiten. Dit doe je zonder aandacht. Gewoon vastnemen, niets zeggen en naar buiten. Je hondje zal zo snel genoeg leren dat het geen effect heeft om binnen te plassen.

Veel succes en tegelijk veel sterkte met het verlies van je andere hondje.

Liefs, Valerie

Dit heeft niets met de dood van je hondje temaken,zoveel plas niet nomaal . Ik zou even naar de arts gaan.

Bedankt voor de tips, nu vandaag is het tot nu toe redelijk goed gegaan wat het plassen betreft, enkel toen ze enkele uurtjes alleen zat heeft ze wel geplast en de deur kapot gekrabt. Maar is redelijk logisch aangezien ze dus nog nooit helemaal alleen gezeten heeft, als we weg waren zaten ze altijd met 2. Veel aandacht heb ik er overigens ook niet aan gegeven aan de plas, gewoon buiten gezet en de rommel opgeruimd en daarna binnengehaald en even totaal geen aandacht gegeven. Dus dat geen aandacht aan geven houden we maar even aan. Vanbinnen was ik wel serieus aan het godveren :-P

@Irene: Hadden het er vanavond ook over met mijn schoonmoeder en zij dacht ook eerder dat ze mss blaasontsteking had ofzo. Maarja kvind het beetje raar dat het vandaag dan weer niet is enkel en alleen op het moment dat ze alleen is en wanneer ik het ook wel verwacht had. Maar twas idd wel veel. Khou het iig in de gaten, begint ze weer, zowiezo even bezoek aan de arts om het toch maar uit te sluiten. Maar khoop dat het nu goed blijft gaan.

even terug naar de basis, je hond uitlaten alsof het een pupje is, zodat tie weer weet dat tie niet binnen mag plassen, de geur van de andere hond hangt er nog steeds, het lijkt alsof je hond onbewogen is, maar niets is minder waar. hij mist de overleden hond echt wel.

en voor jou heel veel sterkte, met het verlies van je overleden hondje.