Welk ras past bij mij?

Hallo iedereen,
Mijn naam is Iris en ik ben 15 jaar. Ik weet dat deze vraag al heel vaak is gesteld, maar dit is mijn situatie:
Ik heb al meer dan een jaar hoofdpijn, niemand weet wat de oorzaak is en de meeste medicijnen helpen gewoon niet. Ik heb echt al van alles geprobeerd. Ziekenhuis, alternatieve circuit, psycholoog…. Alles helpt slechts een beetje.
Sommige mensen zeggen dat ik beter naar een andere school kan gaan, ik doe namelijk gymnasium. Veel leren dus, maar ik vind het gewoon hartstikke leuk om te doen en het is ook echt wat ik WIL.
Echt stress heb ik eigenlijk niet. Ik moet natuurlijk wel hard werken voor school, maar echt moeite heb ik niet.
Mijn psycholoog leerde me om dingen te zoeken die me helpen ontspannen.
Ik rij paard en daar wordt ik ook echt heel ontspannen van, maar met hoofdpijn… tja dat gaat gewoon niet zo goed samen. Al dat gehobbel is niet echt prettig. Ik heb dan ook al 8 maanden niet meer gereden, tot mijn grote verdriet.
Ik ontspan in het algemeen door met dieren om te gaan, hierin zal ik zeker niet de enige zijn. Ik heb zelf 4 katten en 5 konijnen. Daarnaast vangen wij ook nog kittens op namens de dieren bescherming. Dit vind ik echt heel erg leuk om te doen. Alle dieren die ik heb zijn ook echt een steun voor me, nu ik het zo moeilijk heb. Ik ben namelijk veel thuis, omdat naar school gaan gewoon niet lukt met hoofdpijn. Het is fijn om een kat naast je te hebben als je ziek op bed ligt. Maar ik ben nu al een jaar vrijwel niet meer aan het sporten. Ik fietste altijd naar school en ik reed paard. Paardrijden gaat dus niet echt meer en als ik al naar school ga, ga ik met de trein. Mijn conditie is dus flink achteruit gegaan. En dit vind ik erg jammer. Ik vind het altijd heel prettig om buiten bezig te zijn en vooral met dieren. Nou kan je met katten en konijnen niet echt heel actief bezig zijn. Mijn wens is dus om een hondje te hebben, waarmee ik gewoon iedere dag kan lopen en trainen. En gewoon actief bezig zijn. Mijn moeder en broertje willen er zeker over na denken, maar mijn vader is vroeger gebeten door een hond en wil het dus absoluut NIET. Hij heeft gewoon een slechte ervaring met honden en denkt dat iedere hond zo is.
Ik geloof er heilig in dat een hond mij zou kunnen helpen weer een goede conditie krijgen en me kan helpen weer een normaal leven op te bouwen. En hopelijk ook mijn hoofdpijn af te laten nemen. Dokters en psychlogen zeggen tegen me dat ik me er bij neer moet leggen dat ik de rest van mijn leven hoofdpijn zal hebben. Maar ik ben 15 en ga me hier dus echt niet bij neerleggen. Al mijn dromen zouden dan opeens niet meer mogelijk zijn.
Ik weet niet of hier mensen zijn die ook in zon soort situatie zitten of hebben gezeten, maar ik zou graag horen hoe jullie ermee om gaan/gingen.
En of een hond daadwerkelijk een verschil zou kunnen maken.
Natuurlijk heb ik erover nagedacht of een hond bij mij zou passen en of ik hem een goed leven zou kunnen bieden. Hier even wat ik een hond zou kunnen bieden:
- Wij hebben een grote tuin. Veel speelruimte dus.
- We wonen in het buitengebied en het is hier over het algemeen heel rustig en heerlijk om te wandelen.
- Ik ben graag buiten en breng ook trouw in wat voor weer dan ook iedere zaterdag de krant rond.
- Ik zou het geweldig vinden om met de hond te trainen. Agility bijvoorbeeld.
- Mijn vader is altijd thuis, omdat hij met de fut is. Mijn moeder is ook redelijk veel thuis, tussen de middag uitlaten is dus geen probleem.
- Ik heb ervaring met het opvoeden van kittens. Een hond is natuurlijk heeel anders, maar consequent ben ik zeker.

En als ik ooit een hond zou krijgen, dan weet ik nog niet welk ras.
Een paar rassen die mij wel aanspreken zijn de Sheltie, de dalmatiër, de schotse collie, de aussi en de zwitserse herders hond.
Dit is wat ik in een hond zoek:
? Moet een goede conditie hebben, om lekker mee te kunnen wandelen
? Moet samen met katten kunnen
? Moet met kinderen om kunnen gaan/ verdraagzaam zijn. Er komen hier namelijk nog wel eens kleine kinderen over de vloer.
? Moet wel eventjes alleen kunnen zijn (3-4 uur)
? Geschikt om een sport mee te kunnen beoefenen. Agility bijvoorbeeld.
? Leergierig, makkelijk te trainen.
? De vacht maakt mij niet zoveel uit. Ik borstel mijn katten ook regelmatig.
Weet iemand misschien een ras dat bij mij zou passen? En welke van de bovenstaande rassen zou het meest geschikt zijn.
Dat hij verdraagzaam moet zijn naar kinderen, moet natuurlijk ook aangeleerd worden in de puppy tijd. Maar het moet ook wel een beetje in het karakter zitten.
Ik wil dus een hond waarmee ik gewoon lekker bezig kan zijn. Wandelen, sporten, trainen. En waarmee ik samen kan groeien.
Hopelijk hebben jullie nu een beeld van hoe ik leef en kunnen jullie mij adviseren.
Alvast bedankt
Iris

Sorry voor de lange tekst. Maar ik wilde de situatie zo goed mogelijk uitleggen

ten eerste is het voordat jullie een hond nemen belangrijk dat iedereen van het gezin ermee eens is.. probeer eens met je vader te praten en misschien samen eens wat honden op te zoeken zodat de angst voor honden minder wordt..
ten 2e vind ik het super dat je er helemaal voor gaat, maar omdat je zegt dat je moet trainen en op dit moment niet zo'n goede conditie hebt zou ik niet voor zulke actieve honden gaan die je in je bericht beschreven hebt!!!
misschien eerder 1 uit de gezelschaps cattegorie.. die kunnen ook heel lang wandelen hoor.. mijn maltezer wandeld zo 2 uur of langer mee, maar ze kunnen ook best een keer wat minder lang wandelen.. de honden die jij beschrijft hebben echt veel energie en zullen zowel geestelijk als lichamelijk heel veel nodig hebben!

je hebt wel allemaal heel actieve rassen uitgezocht. en als je al niet altijd naar school kan, dan betwijfel ik eigenlijk of je wel elke dag alles kan doen wat de hond nodig heeft. maar als het gehele gezin voor de hond wil zorgen kan het waarschijnlijk wel.

maar dat terzijde, lijkt het me handig als je gewoon eens die rassen gaat ontmoeten met het gezin, en met name voor je vader, als hij nog wat angst heeft.

als je je woonplaats geeft wonen er misschien wel mensen in de buurt met die rassen waarbij je langs kan komen.

Als je vader geen hond wilt nemen, dan moet je het niet doen.
Je vader zal grotendeels van de dag met de hond thuis zitten. En hij zal dan veel met de hond moeten ondernemen. Vooral als je zo'n actief hondenras wilt als een Aussie. Dat zijn echte werkhonden, slim, gereserveerd, lekker eigenwijs. Ze hebben veel uitdaging nodig. Aussies staan er ook om bekend dus erg gereserveerd te zijn naar bezoek, ook naar kinderen.

Ten eerste moet je dus je vader overhalen.
Want vooral het hebben van een pup kost erg veel tijd. Een pup is net een baby, en als jij op school bent zal je vader dus om het uur met de pup uit moeten en de pup moeten opvoeden.

Als je je vader hebt weten over te halen, dan zou ik voor een kleiner, actief ras.
Er zijn zo veel leuke kleinere honden die erg actief zijn en uitblinken in de hondensport.
Bijvoorbeeld een Sheltie, zoals je al schreef. Maar ook een Markiesje, of een kleine Spaniel.
Die kunnen ook lang wandelen, vinden het heerlijk om commando's te leren en je kunt er agility mee doen. Maar ze kunnen ook een dagje minder uitdaging zeker aan.

Als ik al een hond neem zou ik dat zeker aan het einde van het school jaar doen. Dan heb ik genoeg tijd om hem goed op te voeden en te leren een tijdje alleen te zijn.
En als ik een goede conditie heb kan ik ook makkelijk uren wandelen hoor. Daarom zou ik voor een pup gaan. In het begin kan die ook nog niet zo lang lopen, dus dan kunnen we samen groeien als je begrijpt wat ik bedoel.
Dat de aussie misschien niet zon goede optie is. Snap ik wel ja. Ik ben zeker bereid om naar andere rassen te kijken. Maar mijn moeder wil graag een grotere hond.
Ik probeer om mijn vader over zijn angst heen te helpen.
Vroeger had hij zon klein hondje, volgens mij een teckel-kruising. Die heeft hem dus gebeten. Daarom zou ik ook liever voor een iets grotere hond gaan. Daar is hij minder bang voor.
Het markiesje vinden mijn moeder en broertje niet zo mooi.
Het zou wel echt mijn hondje worden, maar ik vind wel dat we het er allemaal mee eens moeten zijn.

Het lukt niet om met hoofdpijn naar school te gaan, omdat het op school heel lawaaierig is en druk. Thuis gaat het altijd een stuk beter. Ik denk dus dat het zeker wel lukt met een hond. Het moet wel een actief ras zijn, omdat ik er veel mee wil gaan doen. Agility (als hij oud genoeg is) en gehoorzaamheid op een hoger niveau. Ook gaan wij regelmatig met de familie wandelen. Dus hij moet wel een paar uur kunnen wandelen.

Het allerbelangrijkste vind ik wel dat hij goed met katten en andere dieren om moet kunnen gaan.

Soory hier boven was ik

Misschien kun je gaan voor een Schotse Collie?
Die hebben minder nodig dan een Aussie. Maar ze zijn wel actief, hebben uithoudingsvermogen en zijn leergierig.
Of wat dacht je anders van een Welsh Springer Spaniel?
Of een retriever?

ik denk dan dat van jouw lijstje honden.. de sheltie het best zou passen

En al eens aan een mini Aussie gedacht?
Klinkt misschien stom, en ik weet zeker dat ze er al naar hebben gekeken, maar ik heb een tijdje lang constant hevige hoofdpijn gehad, in totaal een maand lang. Niks hielp, pijnstillers ook niet. Ik werd in het ziekenhuis opgenomen omdat ze dachten dat ik hersenvliesontsteking had, maar gezien ik niet gevoelig was voor het licht, was het dat niet. Ik ben onder de MRI scan geweest, heb nog verder verschillende meest uiteenlopende tests gehad, niks gevonden. Op een gegeven moment kwam een verpleegster mijn bloeddruk meten, het was iets lager als gemiddeld, niks aan de hand. Ik mocht een uur daarna naar huis toe. De dag erna zei mijn moeder tegen mij: Het zit me toch niet lekker, ik ga de bloeddrukmeter van de huisarts lenen. Toen hebben we mijn bloeddruk een week lang opgemeten gehad. En deze was zó laag dat je er eigenlijk flauw van zou moeten vallen. De doktoren hadden het niet gemerkt omdat ik daar gestresst was, idem dito bij de huisarts. Het is hun nooit opgevallen. Nu moet ik elke dag 3 pillen slikken, en ik heb al maanden geen hoofdpijn meer gehad! Zoals ik al zei, waarschijnlijk hebben jullie dat al bekeken, maar misschien heb je er wel iets aan.
Ik ben trouwens nu 15 jaar, bijna 16. Het was vorig jaar gebeurd.

Ja ze hebben inderdaad al van alles geprobeerd. Alles onderzocht. Bloed, functies. Er kwam niks uit. Ik kon niet gezonder zijn. Toch bleef de hoofdpijn en werd zelfs erger. Een scan vonden ze niet nodig. Daar was het niet erg genoeg voor. Nu ik het een jaar heb, wilde ze toch nog een keertje naar mij kijken. Nou ben ik afgelopen vrijdag naar het ziekenhuis geweest en ben ik nogmaals helemaal onderzocht. Nu is er toch besloten om een MRI te laten maken. Toch met enige spoed. Omdat een tumor niet helemaal is uitgesloten. Dus aankomende donderdag heb ik de MRI. Bloeddruk hebben ze inderdaad ook al vaak gemeten, was altijd helemaal perfect. Niet dat ik echt gespannen ben in het ziekenhuis. Ik vind het stiekem nog al leuk om er te komen. Ik wil namelijk chirurg worden en vind het dus heel interessant. Natuurlijk baal ik er verschrikkelijk van dat ik hoofdpijn heb. En het ergste is nog dat niemand me geloofd. Op school, thuis en vrienden. Niemand gelooft dat ik hoofdpijn heb. Je kan aan de buitenkant ook niet zien dat ik hoofdpijn heb. Ik heb het nu 1 jaar en ik verberg het ook een beetje. Ik wil namlijk gewoon zo normaal mogelijk functioneren.
De enige die me wel geloven zijn eigenlijk mijn dieren en mijn moeder. Ik heb gewoon zo veel pijn en soms zie ik het ook echt niet meer zitten.
Ik ben bezig mijn conditie weer op te bouwen. En probeer iedere dag te gaan skaten, dat vind ik namelijk ook erg leuk. Maar het is gewoon zoo saai in je eentje. En een hond zou het leuk vinden om met mij mee te gaan. Het weer maakt me echt niks uit. Toen ik nog paardreed ging ik ook in weer en wind. Sneeuw, hagel, regen, kou of juist heel warm. Ik ging altijd. Ik heb toch zon hekel aan mooiweer rijders. En hond zou ik dan ook met veel plezier mee nemen om te wandelen. Dit is dan niet alleen goed voor mij, maar natuurlijk ook voor de hond.
Ik wil gewoon zo graag weer normaal worden en gewoon doen wat ik leuk vind. Maar soms sta ik er gewoon alleen voor.
Ik hoop dat jullie me begrijpen.

Sorry weer vergeten mijn naam erbij te zetten.

De sheltie lijkt me wel heel leuk, maar wel aan de kleine kant.
De schotse collie lijkt me dan al leuker, ze hebben ongeveer het zelfde uiterlijk. Mijn moeder en broertje zijn ook helemaal weg van dit ras. Nu probeer ik mijn vader nog over zijn angst heen te helpen. Want niet alle honden bijten. Het was toen gewoon een ongelukje. Tja dat gebeurt. Dit heeft tijd nodig. Maar die tijd heb ik ook.
Ik ga niks overhaast doen, want het is toch een hond waar we het over hebben. Die heeft net zo goed het recht op een goed leven.

Als iemand nog andere rassen weet hoor ik het natuurlijk graag.

Natuurlijk, ik vind het enorm rot voor je, ik weet hoe je je voelt in ieder geval. Je weet dat een pup niet van zelf alleen kan blijven, hebben jullie de tijd(je ouders dus) om vrij te nemen en de hond alleen te leren zijn?

Ja natuurlijk weet ik dat.
Alles moet aangeleerd worden.
Als we een hond nemen doen we dat tegen het einde van het schooljaar. Dan heb ik veel tijd en mijn ouders zijn dan ook meer thuis. Wij gaan waarschijnlijk toch niet op vakantie, want we hebben thuis een zwembad en er is hier nog veel te doen. Zoiezo moeten we eerst een goede fokker vinden en een beetje kennis maken met het ras.
En natuurlijk moet mijn vader ook meer vertrouwen krijgen in de hond in het algemeen.

Tot die tijd blijf ik lezen en meer leren over honden. En de dog whisperer kijken .

Schotse Collies zijn leuk!
Voor meer info en goede fokkers:
www.collieclub.nl/

Heel veel succes met het overtuigen van je vader.
En misschien kan je in jouw buurt al een beetje kijken naar goede hondenscholen enzo. Je gewoon orienteren.

probeer niet alleen naar de dog whisperer te kijken, maar ook naar andere positieve opvoedings methodes
je kan er positieve dingen uithalen van cesar millan, maar veel methodes zou ik alleen proberen als je een 'probleem'geval hebt..

bij een pup zou ik maar weinig van zijn methodes gebruiken.. behalve dan je eigen zelfverzekerde houding.

Ja natuurlijk.
Ik vind het gewoon een leuk programma en ben het eens met zijn kijk naar honden. Ik ken ook iemand en die heeft een hondenschool. Daar ga ik binnenkort ook een keertje kijken.
Ik probeer zo veel mogelijk informatie en ervaringen van andere te krijgen en daarvan te leren.
Maar uiteindelijk doet iedereen het op zijn eigen manier

Wij hebben border terriers en die kunnen hel goed bij kleine kinderen.
Zijn een beetje pittig van karakter maar ook erg aanhankelijk.
Kunnen goed alleen zijn.
En vinden ook honden sport leuk.

Ook een Border collie of labrador fijne honden.

Ik ben het helemaal niet eens met zijn kijk, maar goed
Lees dit maar eens:
http://www.4pawsu.com/cesarfans.htm

Ik zou als ik jou was eerst even de MRI-scan afwachten, dan weer verder kijken. Je weet nog niet wat daar uit komt, misschien zien ze wel iets waar voor je een bepaalde behandeling nodig hebt en wat je dan niet kan combineren met een puppy.

Verder zit je ook met leerplicht, lijkt me? Voor nu heb je dan de tijd, maar hoe zit dat in de toekomst? Je vader en moeder zijn regelmatig thuis, maar als zij niet 100% achter een hond staan, zijn zij dan wel bereid op te passen als jij er niet kan zijn?

Genoeg vragen in iedergeval..Ik zou niet kiezen voor een al té actief ras. Ieder ras heeft beweging en uitdaging nodig, maar het ene ras meer dan de ander.
Zeker gezien je lichamelijke beperking, wat het eigenlijk is, zou ik dan een ras kiezen die ook even genoegen neemt met een korte wandeling en een gevulde kong

Ik wens je veel sterkte toe, ik hoop dat je meer duidelijkheid krijgt rondom de oorzaak van je hoofdpijn en dat je wens van een hond uit mag komen.

Dag Animallove,

Ik spreek me alleen uit over de collie-rassen als ik het volgende schrijf. Wij hebben mensen met shelties en schotse collies bezocht voor we beslisten om een hond te nemen. (de twee rassen pasten het beste bij ons)

Een schotse collie is van activiteit helemaal niet te vergelijken met een border collie of aussie!

een scheltie (en ook een schotse collie-maar minder) MOET je bij een hele goede fokker halen. Een sheltie heeft neiging tot angstig gedrag en overmatig blaffen. Moet dus heel goed gesocialiseerd worden. Zorg dat je deze als puppy hebt dus en kijk hoe de situatie bij de fokker is (hier op het forum is goede info te vinden). Shelties kunnen de hele dag door blaffen als ze dit slecht geleerd zijn. Ik krijg er hoofdpijn van. Een Sheltie is veel actiever dan een Schot door de band genomen. Zij hebben zeker dubbel zoveel metale en lichamelijke uitgaging nodig!
Schotse collies hebben veel minder fysieke uitdaging nodig, maar erg veel mentale stimulans. Luca is uitgeput na de hondenschool. Wandelen vindt hij ok, maar als ik hem een uur laat wandelen aan een stuk wil ie gewoon echt terug naar huis . Dit hangt natuurlijk ook af van wat je je hond gewoon maakt. Als je met hem als jonge hond lange wandelingen onderneemt, zal hij dat als volwassen exemplaar ook willen doen. Er zijn 2 types collies: de werklijn en zgn showlijn. Wij hebben er een uit een showlijn, hij is dus helemaal geen werkhond.
De schotse collie moet op tijd en stond zijn uitdaging hebben, maar is helemaal géén actieve hond zoals vaak beweerd wordt. noch nerveus. Ook heb ik er nog nooit een gezien die gaat slopen. hij is heel graag bij zijn baas(jes), en je steekt hem dus beter niet in een ren, vind ie vreselijk. En ja, zijn vachtverzorging valt goed mee: eenmaal per week goed borstelen. Meer mag zelfs niet. In huis is hij altijd rustig. Hij leert heel snel, zelfs op volwassen leeftijd. Een eenvoudig bevel 5keer herhalen is voldoende. Daarna elke dag nog een paar keer geven om te onderhouden.
Mijn ervaring met mensen met schrik van honden is dat een schotse collie niet zo'n groot probleem vormt. Omdat het een heel rustige vrolijke hond is (binnen), buiten is hij net zoals iedere hond actief.
Onze hond zijn ideale dag is de volgende: 6u 5min trainen, 20min wandelen. 12u 5 min trainen, balspelen, 20 min wandelen, 19u 10min trainen 20min wandelen 22u 5min trainen, 20min wandelen.
Dit lukt ons niet iedere dag (en vaak een grotere wandeling en meer plaspauzes), maar met ongeveer deze tijden en verdeling trainen wandelen aan te houden krijg ik een gehoorzame en 'blije' hond. Vooral de mentale stimulatie mag je niet vergeten. Als we een dag hondenschool hebben (2keer per week) is hij echt moe/. Nu begint hij terug zin te hebben, na de training van deze ochtend.

Krijg je van lopen geen hoofdpijn? Dan misschien eerder gehoorzaamheid of doggydancing overwegen.

Onze hond is een herplaatser. Nu een maand bij ons. Hij is 5.5jaar. Wij hebben hem via colliepassion Hij past zich goed aan.
Vraag gerust als je iets wil weten.
Je kan altijd eens naar een volwassen herplaatser gaan kijken. Mits stabiel karakter en willing to please (je hond wil voor je werken en dus gehoorzamen) kan ja van een volwassen hond ook je ideale maatje maken.

Als je verdere vragen hebt, laat maar iets achter op het forum!

Groetjes,
Lien

Ik wacht natuurlijk eerst de MRI af. De dokter zij tegen mij: we vinden waarschijnlijk niks, want je hebt geen symptomen van iets ernstigs. Dus heb niet te veel hoop.

Ja ik heb leerplicht. Het is niet zozeer dat mijn ouders er niet achterstaan, het is meer dat mijn vader er (nu nog) bang voor is. Mijn moeder heeft het altijd al over een hond gehad. Ik heb het er met hun ook al over gehad natuurlijk. En zei willen er ook best voor zorgen. Alleen wordt het wel Mijn hond. Maar ze zijn zeker bereid te helpen. Mijn ouders zijn namelijk echt dierenliefhebbers net als ik.

Ik kan opzich wel 15 - 30 min wandelen. Dit ben ik dan ook aan het opbouwen. Alleen het is zo saai in je eentje. En mijn ouders hebben ook niet altijd tijd en zin om met me mee te gaan. Ik zou het gewoon zo fijn vinden om met een hond te kunnen wandelen. weer een conditie opbouwen. En gewoon lekker buiten zijn. Van wandelen wordt mijn hoofdpijn eerder minder dan meer. Kijk nu hou ik het nog niet vol om heel lang te bewegen. Naar school fietsen is toch wel 45 min. Vroeger deed ik dit met gemak. Ik fietste dan zo 1.30 uur. En wandelen kon ik ook uren. Daar wil ik graag weer naar terug, maar in mijn eentje is dat gewoon heel moeilijk.
Daarom wil ik wel een actief ras. Ik wil namelijk als de hond en ik een goede conditie hebben opgebouwd. Toch weer lang gaan wandelen en sporten. Het liefst samen met de hond. Behendigheid wedstrijden lopen lijkt me geweldig. Ik ben ook wel eens met iemand mee geweest.
Qua school heb ik wel tijd. Het belangrijkste voor mij is dat ik school afwissel met actief bezig zijn. Gewoon wat vaker op de dag naar buiten. Dus dat moet zeker lukken.

Ik wil gewoon een maatje waarmee ik weer kan doen wat ik leuk vind. Mijn leven is nu zo saai, het bestaat eigenlijk alleen uit school en ziek zijn. Terwijl ik vroeger zo actief was. Dit zou ik zo graag terug hebben.

Sorry hierboven was ik weer

@ Luca

Bedankt. De collie leek me altijd al heel leuk. De sheltie ook wel, maar ik hoor daar idd altijd verhalen van dat ze zoveel blaffen.

Vind het erg vervelend voor je dat je deze hoofdpijnen hebt.

Hebben jullie trouwens al gedacht aan een herplaatser? een wat oudere hond?

Hier staan bijvoorbeeld allemaal Collie/sheltie/border collie kruisingen die een nieuw huisje zoeken:
www.collie-in-nood.com

Ik denk dat een Collie toch wel echt geschikt voor jullie is.
Wat Luca zei is waar. Collies zijn niet echte werkhonden. Ze kunnen ook met minder beweging/uitdaging leven. Maar ze vinden het ook geweldig om met de baas bezig te zijn.

Een vriendin van mij heeft een Collie. Dat is wel écht een hele actieve hond.
Daar wandelen ze meer dan 3 uur per dag mee.
Ook doet ze met de hond gehoorzaamheid en ze wil behendigheid gaan doen in de toekomst.
Die collie komt wel uit werklijnen.

En een mini-australian shepherd? Daar kan je gemakkelijk behendigheid mee doen, kan je makkelijk overal meenemen, hele slimme en mooie honden. Bovendien zijn het vooral gezinshonden, dus een paar dagen minder vinden ze niet erg!

Daar ben ik het niet mee eens!

je hebt verschillende soorten Mini Aussies.
Je hebt de Mini Aussies die gewoon een paar centimeter kleiner zijn dan de grote Aussies. Die honden zijn net zo actief en net zo werklustig en pittig als de grote aussies.

En je hebt ook nog Mini-toy-teacup Aussies en die zijn meestal echt gezinshonden. Maar dan gezinshonden die slim zijn en ervan houden om met de baas te sporten.

Precies, maar ik doelde dus op die gezinshonden, zoals je kon lezen. Dus ik snap je opmerking niet echt.

Ik dacht dat je bedoelde dat alle Mini Aussies gezinshonden zijn die gewoon soms met een dagje minder uitdaging kunnen.
Maar dat is niet echt zo.

Maar blijkbaar begreep ik je verkeerd.

Ik vind de collie zelf een geweldig mooie hond.
Heb ook zeker aan een herplaatser gedacht. Denk ik nog steeds aan eigenlijk, maar de gene die mij wel aanspreken, hebben meestal iets wat ze niet geschikt maakt als 1e hond.

Zelf vang ik kittens op die gewoon gedumpt zijn langs de weg. Vreselijke dingen maak je soms mee. Ik zou het dan ook zeker leuk vinden om een hond een 2e kans te geven. Maar hij moet wel geschikt zijn.
Weet iemand misschien een goede fokker voor de schotse collie?

En kan iemand mij nog wat vertellen over het ras? Als ik er voor kies wil ik er wel zo goed mogelijk op voorbereid zijn. En er zo veel mogelijk van weten.
Kost de vacht veel tijd?
Kunnen ze goed met andere huisdieren?
Ik zou graag de leuke dingen willen weten, maar ook de wat minder leuke.

Wij hebben in huis een heleboel trapjes. 2 treden. Ons huis is namelijk 300 jaar oud en nogal scheef, vandaar de trapjes. Is dit een probleem?