ik mis je nog steeds heel veel

gisteren was het anderhalf jaar dat ik sloebertje moest laten inslapen,en nog steeds mis ik hem vreselijk!
ik dacht dat het beter ging worden met de tijd,dat zoals ze hier zeggen de scherpe kantjes er af gaan
nee het word eigelijk erger,het dringt echt door dat hij er nu nooit meer zal zijn ;ik wou dat ik hem nog één keertje kon knuffelen,dat hij nog eens bij me zat dicht tegen me aan om tv te kijken

ondanks dat ik nu Woody heb ,die ik ook doodgraag zie,en niet meer zou willen missen blijft de pijn om mijn sloebertje de schuldgevoelens omdat het inslapen niet gebeurde zoals ik had gewild,zodat hij rustig kon gaan hier thuis

ik wilde dit gewoon even kwijt hier op het forum,

veel sterkte

Het is inderdaad helemaal niet leuk, dus ik wens je heel veel sterkte.

Het blijft altijd moeilijk.

Maar het zal gerust wel een plekje krijgen en daar is tijd voor nodig.

Sterkte.

Het gaat niet altijd zoals het zou moeten gaan Bibiane.
Hou niet teveel schuldgevoelens, Sloebertje zag je ook graag.
Veel sterkte

Ik wens je heel veel sterkte Bibiane ,ik weet precies hoe dat voeld.
Onze Bonny is echt een schatje maar ik mis mijn Billy zo verschrikkelijk .

Heel veel sterkte gewenst Bibiane en alle begrip voor je verdriet. Je blijft ze missen he. Niets aan te doen. Knuffel hem in gedachten. Het blijft je grote schat. Knuffel sloebertje !

Bibiane,ik begrijp je heel goed Sloebertje was voor jou
iets speciaals,hij was heel graag bij jou,en jullie waren
er voor elkaar.
Maar ik ben er zeker van dat Woody met de tijd ook zo zal
worden.
lieve grtjes

Heel veel sterte Bibiane.

Mijn labrador was ziek, ze gingen foto's nemen van de lever enzo. Ze heeft een hartstilstand gehad terwijl ze de rontgenfoto namen. Ik had hem vast, want ik moest hem stilhouden voor de foto... Er zijn direct andere dierenartsen bijgekomen (was in een dierenkliniek) die een hele reanimatie begonnen zijn, maar zonder succes. Ben hem dus heel erg onverwacht verloren, ik weet dat het erg moeilijk is! Je bent niet alleen, ook voor mij is het vaak nog moeilijk!

Wat helpt is denken aan de geweldige momenten samen, en er dankbaar voor zijn! Die heb je toch maar gehad en je hondje heeft een geweldig leven bij jou gehad!

groetjes, veel sterkte!

Het is een verschrikkelijk gevoel, je dierbare verliezen! Heel veel kracht toegewenst!

Groeten!

bedankt iedereen voor de steun en de lieve woorden

ze blijven altijd in je hart en elk jaar dat er voorbij gaat staan we even stil.
heel normaal, heb het ook nog steeds en dan komen de tranen en daarna weer een lach want dan denk je weer aan de leuke dingen.

wens je veel sterkte en denk vooral aan de leuke herinneringen die jullie samen hadden.

dikke knuffel van tank en mij

veel sterkte!! Ik mis mijn hondje Wodan ook heel erg moet snachts in mijn bed soms nog huilen en denken over hem. Dan denk ik soms ''Die goede oude tijden waar zijn ze naar toe!!'' maar jij en ik weten het antwoord in je hart en daat blijven ze ook voor altijd!! xx sterkte weet wat het is . xxx

Wees niet te hard voor jezelf Bibiane, ik weet zeker dat Sloebertje een heel goed leven bij jou heeft gehad en hij zal daar erg dankbaar voor zijn. Het is logisch dat je hem nog heel erg mist, ondanks dat Woody er nu is. Hij zal altijd in je hart blijven.

veel sterkte hoor ,ja het gemis blijft

Wat erg dat hij er niet meer is!
En natuurlijk is het fijn om het van je af te schrijven, moet je ook altijd doen als dat helpt!

En ik herken het wel.. had het ook met mijn paard, de eerste weken voelde ik me niet eens zo heel verdrietig omdat ik steeds volhield van; dit kan niet.. dit kan écht niet gebeurt zijn dat is vreselijk.. volgende week is hij er gewoon weer!

Maar na een aantal weken werd het mij duidelijk dat hij echt niet meer terug zou komen en toen begon de ellende.
Nu bijna 3 jaar geleden maar ik denk nog elke dag aan hem.

In ieder geval heel erg veel sterkte, en we zijn er voor je!

Nog heel erg veel sterkte!

BEDANK VOOR ALLE STEUN ,KAN IK ECHT GOED GEBRUIKEN WANT KEN NERGENS ANDERS HIERMEE TERECHT
`
ik dacht dat ik er klaar voor was om hem te laten inslapen,hij was al maanden ziek aan zijn hartje;de da kon er geen tijd opzetten,het kon een maand zijn maar ook nog een jaar,maar het ging altijd maar slechter,hij had echt geen plezant leven meer,mocht niet meer echt wandelen,iets wat wij uren deden,op een dag!
ik zei altijd ik laat mijn beste maatje niet afzien,maar als het dan zover is,ja het verscheurde mij totaal en nu ben ik een stuk van mij kwijt,en dat blijf knagen en pijn doen!

Tuurlijk doet dat pijn!
En dat geeft aan hoeveel je van hem houd!

Maar bekijk het ook van een andere kant; je hebt hem een prachtig leven gegeven, hij is oud geworden hij had misschien veel pijn en heeft nu rust.
Het zal wel even tijd kosten om het te verwerken, maar onthoud dat jij er altijd voor hem geweest bent en zoveel mogelijk voor hem gedaan hebt!

Wat had je nog meer kunnen doen?
Het is goed zo.

bedankt Miranda,
het is waar ,hij had een prachtig leven bij mij,dat weet ik ,hij werd op handen gedragen door mij,was altijd mee en altijd bij mij,het beste voor hem was nog niet goed genoeg,maar hij werd amper twaalf en dat vind ik vroeg als je weet dat mijn eerste hondje zeventien is geworden en juist daarom doet het zo'n pijn hé,mijn enige lichtpuntje in mijn leven is weg,hij kon mijn dag altijd goed maken hoe slecht die ook was geweest
ik hoop dat Woody op termijn ook zo'n hechte band met mij opbouwt want nu is hij nog maar zes maanden en is nog zo klein
bedankt nog eens voor de reactie

Ja, en zo moet je ook blijven denken!
Je hebt hem gegeven wat je kon geven!
Meer kon je gewoon echt niet doen..

En ik hoop ook dat je met Woody een mooie band opbouwt als je met sloeber hebt gehad.
Onthoud wel dat het nooit meer hetzelfde zal worden, maar dit hondje op zijn eigen manier weer heel speciaal.
Geniet gewoon lekker van Woody en die band komt echt wel.

Ik heb zelf nog al het probleem dat ik een enorme zwak heb voor alle paarden die op mijn overleden paard lijken.. bij de eerste aankoop is het toen ook vreselijk mis gegaan.
Ik moest me zelf inpraten dat ik gewoon simpel nooit meer zo'n paard vind en dat ik moet stoppen met zoeken naar een paard dat veel op hem lijkt.

Het is gewoon moeilijk, maar denk vooral aan de mooie herinneringen die jullie samen hadden!
En als je iets kwijt wilt of ergens over wilt praten stuur me gerust een berichtje hoor, want ik kan me heel goed in je verplaatsen omdat ik ook een dier verloren heb.

Deze dag is waarschijnlijk niet zo leuk voor jou,
ik kan nu wel zeggen van sterkte en dat doe ik ook
aleen ik kan nooit voelen wat jij nu voelt.
Wat ik wel weet is dat wat jij nu voelt vrezelijk is!!
Ik wens jou hier heel veel sterkte mee!!!!
Wat wij hier nu op HP kunnen doen is proberen
te zorgen dat jij dit even vergeet en kan genieten.
Sterkte!

Ik weet precies hoe het voelt. Amigo is inmiddels al meer als 4 jaartjes dood, maar als ik te lang aan hem denk dan worden de ogen nog waterig van het gemis van de hond die ik heel mijn puberjaren heb gehad. Het beestje waarvan ik dacht dat alleen hij me begreep...

Het word idd langzaam aan minder, en ik heb gelukkig twee ontzettend lieve honden die het gemis een beetje wegnemen. Maar zijn plaats kan geen enkele hond ooit innemen. Tenslotte was hij mijn Amigo.

Rust zacht lieve, mooie Sloebertje.

Uit het oog maar niet uit het hart

hij zal inderdaad nooit uit mijn hart weg zijn,daarvoor zag ik hem te graag en gaf hij mij teveel liefde om hem zomaar te kunnen vergeten!

Hallo bibiane,
Ik heb dezelfde pijn; leentje ik mis haar zo vreselijk veel. Ze was mijn 'sloebertje'. Ik voel ook nog steeds dezelfde pijn als in het begin zo niet meer.Het wordt bij mij ook niet minder maar mee.
Ik weet niet wat te schrijven; je kunt geswoon ontzettend veel om je hond geven, die band kan zo speciaal zijn. Ik blokkeer het maar gewoon omdat ik de pijn niet aankan, kan er ook met niemand over praten.
baasje van leentje

hallo Lady
ik begrijp je zo goed,en weet heel goed wat je voelt

als je er over spreekt ja dan zeggen mensen al vlug ,ben, je daar nu nog mee bezig,en je hebt nu toch een nieuwe hond ,het is nu toch goed ,alsof daarmee alles is vergeten en de pijn weg!!
ik geef toe Woody maakt veel goed,hij vult wel de leegte die sloebertje achterliet,hij maakt dat je thuiskomt en er weer een lieve snoet op je wacht een reden om naar huis te komen dat wel ,maar het heeft tijd nodig om die sterkte band terug te krijgen met hem,het kan ook niet anders het ventje is amper zes maanden
sloebertje was mijn "allesje"we hebben samen zoveel meegemaakt,we waren er voor elkaar en onafscheidelijk,daarom had ik er ook alles voor over om hem te redden op het laatste van zijn leven,ik sliep gewoon niet meer want telkens hij bewoog en dat deed hij de ganse nacht door,was ik klaar wakker uit schrik dat er iets zou zijn en ik te laat zou zijn
als je zin hebt om erover te praten kun je het gerust met mij,geen probleem,schrijf me een pb,ik probeer toch elke dag te kijken,en als je je daardoor iets beter gaat voelen het met mij te delen , gewoon doen en weet dat ik je heel goed begrijp want ik heb hetzelfde gevoel

hoi hoi,

ik snap jullie zo goed! ik heb hetzelfde maar dan heb ik het niet een hond maar met een paard. ik heb hem voor 6 weken weggebracht om getraint te worden, maar nu voel ik me zo schuldig...