Kleintjes feller

Ok...

Waarom zijn die kleintjes altijd pittiger?!
Ze bijten (meestal) naar grote honden.
Reageren sneller feller..

Of ben ik toevallig in mijn leven gewoon veel kleine felle hondjes tegen gekomen?

Dat komt omdat mensen kleine hondjes vaak maar laten begaan.
Ze zijn klein en schattig, dus worden ze minder goed opgevoed.
Grote honden worden veel sneller opgevoed en gecorrigeerd.

Ook is het misschien zo dat kleine hondjes zich sneller onzeker voelen omdat ze zo klein zijn tegenover andere honden.

Hier een kleintje die niet zo fel is hoor.. Junior speelt met alle honden graag, varierend van herders tot labradors tot staffords tot chihuahua's etc. Heeft een paar keer bij een mastino in de lip gehapt, maar dit was toen hij aan de riem zat. De mastino loopt vrijwel altijd los, en komt dan helemaal over hem heen hangen. Junior kan dan niet gewoon weggaan omdat hij zelf wel aan de riem zit, dus dan bijt ie van zich af.. (vind ik persoonlijk een logische reactie.. )
Dus mijn kleintje kan heel fel zijn tegen grote honden, maar alleen als hij aangelijnd zit en ze dan helemaal over hem heen komen hangen..

Kleine hondjes moeten opkomen voor zichzelf tegenover de grotere rassen,
laten niet zomaar hun rang afnemen.
Maar kleine hondjes worden ook vaak als 'kleinje' hondjes behandeld door mensen,
door veel optillen etc, wat deze felheid stimuleert.
Licht ook deels aan het karakter van de hond natuurlijk.

Hier twee kleintjes... in het begin vonden ze grote honden erg eng, maar nu willen ze zelfs met de grootste honden spelen

tja.. ik behandel mijn masha gewoon net zoals jayla.. op een normale manier.. maar toch merk ik dat ze in het bos meer blafferig is.. masha is eigenlijk heel erg bang voor honden die groter dan haar zijn.. daarom gaat ze altijd op een afstandje staan blaffen.. ik zeg altijd.. ze moet haar formaat compenseren met haar geluid...
het is gewoon een manier om honden op afstand te houden.. maar als ze eenmaal langer met die honden loopt gaat het heel goed en kan ze lekker mee spelen!
ze heeft trouwens nog nooit een grote hond gebeten hoor..

Oohh hoeveel topics worden er hier wel niet over geopend? 'Kleine hondjes zijn fel/keffertjes/bijtertjes' enz. Of 'Grote honden zijn lomp'.

Jamie is fel en een keffertje, dat zit er gewoon in en dan krijg ik er ook niet uit, en ja ik train veel met haar. Kiwi lijkt heel erg goed opgevoed, maar daar heb ik niet eens veel voor hoeven doen.

Natuurlijk zijn er ook hondjes die helemaal niet goed opgevoed zijn, maar die heb je bij klein en groot.

Mijn kleintje is allesbehalve fel hoor, ze zou zelfs eens wat meer voor zichzelf mogen opkomen. Ze is een beetje overdreven onderdanig maar liever dat dan agressie natuurlijk...

Het ligt allemaal aan de opvoeding denk ik. Veel kleine hondjes worden overdreven vertroeteld en als kinderen gezien. Ik moet zeggen dat ik me hier ook vaak schuldig aan maak maar er zijn grenzen en bovendien heb ik veel geluk met Ziva's zachtaardige karakter denk ik

Weet je hoe dat komt!
Omdat veel kleintjes niet opgevoed worden en daardoor fel reageren op andere honden.

Veel mensen met kleine hondjes vinden het allemaal zo schattig dat ze blaffen, of in broekspijpen gaan hangen!

En iedereen met een grotere hond, vind dat een hond opgevoed moet worden.

Hier in de wijk loopt nu een vrouw met een chihuahua pup en een mops pup, laat ze altijd samen uit.
Ze blaffen tegen alles en iedereen en die vrouw maar schreeuwen dat ze moeten ophouden, wat hun alleen maar erger laat blaffen.
Vanmiddag was ik het zat en riep 'dat heeft geen zin, je moet ze opvoeden of de batterij eruit halen', riep ze terug 'het is toch schattig'!!! Tja sommige mensen.

Maar laat ze niet bij mijn reu in de buurt komen, die vind kleine keffers vreselijk! En zorgt ervoor dat ze ophouden, maar ja dan blaffen ze ook nooit meer!

en ik ben het dus ook echt niet mee eens dat alle keffers niet opgevoed zijn!!!!! ik ben van mening dat in dat opzich grote honden veel makkelijker op te voeden zijn!!!!! mijn toller is van zich zelf veel rustiger dan mijn maltezer die altijd voor zichzelf zou moeten opkomen..

het zit ook echt wel in die hondjes hoor!!

ik vind zelf dat de kleintjes vaak (dus niet altijd) niet goed opgevoed zijn... Nu al meerdere keren mee gemaakt dat indy toch nou ja aangevallen is een groot woord, maar wel flink naar gehapt werd..
En wat zeggen die mensen dan... Foei,, doe eens aardig... en meer niet.

tja dat vind ik echt vervelend.. Ik zelf heb ook een kleintje maar die zou juist ook wat meer voor zich zelf mogen opkomen.. Heel veel mee getraind, veel cursussen mee doorlopen en nu gaat het gelukkig al een stuk beter als vroeger.


Nee klein of groot, het moet allemaal opgevoed worden

Daisey is alles behalve "pittig".
En bijt al zeker niet naar andere honden.
Dus dat "altijd"gaat in dit geval niet op.
En ze is zeker schattig en lief. Maar opgevoed wordt ze wel.

Ik denk dat het een beetje van vanalles is: opvoeden, ervaringen uit het verleden en de aard van het beestje. Het is zo dat kleine hondjes vaker slecht opgevoed worden, maar het fel reageren zit er vaak ook gewoon in.

Neem bijvoorbeeld mijn Karel. Hij is hartstikke goed gesocialiseerd. Kon altijd met iedere hond goed door de bocht. Helaas meerdere keren een lompe poot op zijn kop gehad. Is niets aan te doen, gebeurt nu eenmaal soms tijdens het spelen of snuffelen. Tegenwoordig kan een (onbekende) hond die te wild en lomp doet naar zijn zin een flinke snauw verwachten. Hij bijt niet hoor, maar de andere hond weet wel meteen waar hij aan toe is.

Moet er overigens wel bij zeggen dat het nogal van zijn bui afhangt en dat hij dit ook pas doet nadat hij de andere hond duidelijk genegeerd heeft. Helaas snappen veel honden die hint niet.

Het is een kwestie van opvoeding inderdaad. Ik heb twee kleine, drukke honden en ons teefje is behoorlijk fel. Maar ze zijn goed opgevoed en ik weet in welke situatie ik haar niet moet brengen. Mijn honden komen 3x per week tijdens lange wandelingen volop honden tegen en ze hebben nooit een aanvaring. Ze lopen altijd los, maar als ik zie dat een kennismaking met een andere hond niet gewenst zal zijn (vanwege een aangelijnde hond of een hond met een defensieve houding) laat ik ze naast mij lopen, pal naast mijn benen.

Toch is het niet enkel een kwestie van opvoeding. Veel kleine honden zijn (verwant) aan rattenvangers . Ze zijn gefokt om nergens voor terug te deinzen en een confrontatie niet uit de weg te gaan. Denk eens aan jachthonden met hun jachtinstinct... Dit verklaart ook waarom bovenstaande mensen met gezelschapshondjes het gedrag niet herkennen, terwijl veel mensen op straat wel overlast ervaren van de kleine (veelal) terriërtjes.

En dan nog iets wat ik juist ervaar als baasje van twee kleine honden. Eigenaren van grote honden laten hun honden vaak op mijn onderdeurtjes afstieren (of dat niet intimiderend is voor een kleine hond), omver rennen (lachend: 'oeh, wat is hij toch lekker lomp hè?'), of in een erger geval niet vóór een eventuele confrontatie ingrijpen omdat ze vinden dat honden het zelf heel goed kunnen uitzoeken. Oké, als honden aan elkaar gewaagd zijn, laat ik ze het ook lekker uitzoeken, maar mijn teefje van nog geen 6 kg, laat ik toch echt niet ruzie krijgen met een hond van 60 kg... Dus tsja... wat is dom en wat is netjes?

Een eindeloze discussie... ik behandel mijn honden als hond en andere honden, groot of klein ook als hond. Ik beoordeel zelf of ik mijn honden een kennismaking laat aangaan en heb ze geleerd dat ze pas kennis mogen maken als ik het goedvind.

Nutteloze discussies hier over elke keer weer. Veel kleine hondjes hebben ook gewoon een pittiger karakter, neem bijv. Een jr ten opzichte van een lab. En snel zeggen dat het groot een deels aan de opvoeding ligt is ook onzin. Hier 2 kleine keffers en allebei omdat ze constant in het park door grote honden benaderd worden op een veels te drukke manier.... Dus eigenlijk door grote honden die niet relex buiten kunnen lopen zonder die kleintjes omver te douwen, ligt aan hun opvoeding denk ik z0? Ja dan blaffen die van mij van zich af logisch toch!

Helemaal mee eens puzl en Pim!

Het ligt idd aan de opvoeding,maar ook een heel stuk aan het karakter van je hondje.
Heb je een zelfverzekerd hondje dan kan hij meer aan.
Als je je inleeft in een klein hondje,dan zul je al gauw merken dat de hele wereld op je af komt en dat dit behoorlijk beangstigend kan zijn.
Er zijn zat honden die net even te hard spelen met een kleine hond,waardoor het hondje een koprol maakt,dat kan er al voor zorgen dat je hondje wat angstiger gaat reageren,zeker als het hondje niet zo zelf verzekerd is.
Daarbij is ook de reactie van de eigenaar belangrijk,ga je daarna je hondje heel zielig aanhalen en er iets héél "bijzonders"van maken dan kan het ook zijn dat dit effect heeft op je hondje.

Kleine hondjes worden door sommige mensen als kindje gezien,door al het mensenlijk gehandel kan het hondje zijn hondsetaal kwijt raken,dan weet het zich ook niet goed meer te redden zo tussen andere honden.

En ga zo maar doorrrrrr
Daarom kunnen kleine hondjes net even wat feller uit de bocht komen.

het grootste deel ligt echt wel aan de opvoeding. ik heb zelf al 4 kleine honden en geen keffertjes. mijn maltezer en mijn jack russel waren ook behoorlijk fel en pittig hoor.
mijn honden lopen bijna altijd gewoon bij me als we voorbij andere honden gaan en het is meestal de onzekerheid en de angst van de baasjes die hun kleine keffertjes doet aanslaan. mijn honden worden dan ook op veel te drukke manier benaderd. dat geeft hen nog geen reden of toestemming om oorverdovend te gaan blaffen, ze moeten me gewoon verder volgen. Lila is er trouwens bang van en volgt mij dan met haar staart tussen haar benen.

dat ligt meestal aan het baasje, je kan kleine hondjes echt als perfecte honden opvoeden en je kan ze heel veel leren, het is meestal zo dat heel veel mensen denken:'ohh wat lief!, ik ga een chihuahua kopen want die zijn zooooooo schattig!!!' en vergeten dat zo'n hondje best pittig kan zijn

Naar mijn idee is het een combinatie. Karakter, opvoeding en ervaringen. Bijou was allesbehalve zo'n bijterig keffertje, godzijdank.
Grotendeels opvoeding, want dat werd hier niet gezien als grappig of schattig, in tegendeel.

Maar, ze was wel een onzekere hond, en ja, als je dan zo klein bent helpt dat niet mee. Als er dan ook grote honden rondlopen die op je af stormen en bovenop je duiken, ja...Dan is het niet raar dat je de volgende keer bij tijds een snauw geeft.

Combinatie van van alles dus!

nu dit topic toch bestaat ben ik wel benieuwd hoe je van dat keffen af komt
bij masha is het dus echt een soort van angst naar grote honden toe.. ze gaat niet in de aanval, maar gaat op een afstandje staan blaffen.. dit is heel vervelend.. als die honden dan naar ons toe komen gaat ze snel achter mij staan.. en als er gesnuffeld is, is het meestal over en gaat ze of haar eigen weg, of ze gaat wat spelen met de hond.
het blaffen is het ergste als ze aan de lijn zit..

ik heb zelf gemerkt dat hoe meer ik me er over op wind hoe erger het wordt.. met snoepjes vor haar neus werken heeft geen zin.. die ziet ze dan niet eens.. haar roepen heeft ook geen zin, want dan wordt het alleen maar erger..
ik zeg er nu meestal niets van , of ik zeg op een zachte toon dat het goed is.. en dan houdt het vaak wel snel op..
hoe zouden jullie dit oplossen?

Nog een klein dingetje:
Laten we vooral het "keffen"en uitvallen van de kleintjes niet vervelend of irritant vinden.
Bedenk dat het is zo'n geval(tegen komen van andere honden of iets "vreemds" op straat) het geblaf voort komt uit onzekerheid en met het blaffen/grommen/uitvallen de hond probeert de afstand te vergrotend tussen hetgeen wat hem angstig/onzeker maakt.
Hondentaal is het.

Niks is zo maar,alles heeft een achterligende reden.

Heel simpel .. 1. ze worden vaak niet opgevoed, omdat men denk "het is klein, dus dat luisterd wel".. 2. ze willen vaak hun formaat te compenseren door te blaffen, grommen, springen .. zodat men niet over ze heen kijkt..

Hier nog zo'n "keffertje". Maar dat ligt zeker niet aan de opvoeding!!

Noortje is een paar keer goed achterna gezeten door andere honden (zowel opjagen als gebeten worden), toen ze pup was en toen ze ouder was. Doodsbang was ze! Dan vind ik het niks gek dat ze gaat blaffen naar andere honden toe. Puur uit onzekerheid en angst.

Ook niet elk klein hondje is zo he, Noortje..

Die kleine Flip van ons kan ook behoorlijk keffen... Op de opvoeding na slaat bovenstaande ook op hem.. haha

Nu komt het net over alsof elke eigenaar van een klein hondje zn hond niet opvoed en alles maar leuk vind.

Ik doe dag in dag uit mijn best om alles zo goed mogelijk te laten verlopen voor zowel mijn eigen hondjes als dat van een ander.

Andor heeft de eerste 6 jaar van zijn leven geen hond gezien waardoor hij de hondentaal niet altijd even goed begrijpt en uitzend. Daarbij is hij meerdere keren gebeten in het park door grotere honden door miscommunicatie. Andor is dus bij veel honden het vertrouwen kwijt en wilt wanneer hij zich bedreigd voelt best gaan blaffen en lelijk kijken. Toch zijn er veel mensen die met hun hond los in de straat lopen, 'want ze luisteren altijd' maar toevallig bij Andor in de buurt niet meer en rennen/huppelen of lopen dan op Andor af. Andor is daar niet van gediend, probeert te ontwijken maar doordat hij aangelijnt is kan dat niet waardoor hij angstagressie gaat vertonen.
Ik ben vanaf dag 1 hard aan het werk met Andor en het gaat ook redelijk goed, maar wanneer iemand weer de riem losgooit om zijn of haar hond aan Andor te laten snuffelen terwijl ze aangelijnt zijn kan ik weer overnieuw beginnen.

Dus tja, een keffer wilt niet per definitie zeggen dat het een onopgevoed verwent nest is. In dit geval is mijn keffer een getraumatiseerd hondje die nog weinig vertrouwen heeft in sommige honden.


Deamon heeft vaak het probleem dat honden te hardhandig met hem omgaan(omverlopen, perongeluk op hem staan, poot op hem slaan). Deamon durft dan inderdaad van zich af te bijten en te laten zien dat hij daar niet van is gediend.Niet elke hond doet voorzichtiger nadat hij gegromt heeft, tja dan kan de grote hond een correctie verwachten. Hij blaft trouwens niet naar honden aan de lijn en valt ook niet uit. Maar het zou me niet verbazen dat hij wat minder tolerant word als hij contant pijn gedaan word door onstuimige honden. Maargoed, ik ben er ook nog om dat in de gaten te houden en indien nodig hem te beschermen door ergens anders heen te gaan. Gelukkig heeft Deamon ook grote hondenvrienden om positieve ervaringen mee op te doen!


Ik denk dat het deels in sommige hondjes hun karakter zit(verschilt uiteraard per hond), maar dat het zeker ook veel bepaald word door (zowel nare als goede) ervaringen in het park met andere honden of juist het gebrek ervan. En ja, er zijn natuurlijk ook mensen met kleine hondjes die de opvoeding niet zo serieus nemen(of ontwetendheid), maar denk dat je die hier op HP niet snel zult vinden.

Denk je serieus dat jou hond niet ziet dat dat een hond is? Ook kleintjes spreken gewoon hondentaal hoor! Katten is een ander verhaal.

Onze dwergteckel is heel heel lief naar andere honden en ook naar vreemde mensen toe! Uiteraard is hij 's nachts wel super waakzaam!