dominante teven..

Hallo iedereen,

ik zit nogal met een vervelende situatie.
mijn vriend en ik hebben een tijd bij zijn moeder gewoond.
we hebben toendertijd een amerikaanse stafford teef gekocht (pup)
die nu onderhand 4 jaar is. zeer dominant en kan totaal niet met andere beesten opschieten.
(ze vliegt bijna over het tuinhek heen als er aan andere hond of kat langsloopt) voor mensen is ze daarintegen wel altijd heel lief.
toen wij onze eigen huis kregen hebben wij de hond bij schoonmoeder achter gelaten omdat zij daar zo gewend was, en ook haar (enige) honden maatje daar had, een engelse stafford (reu) die van mijn schoonmoeder is. zonder elkaar waren ze de hele dag aan het janken en elkaar aan het zoeken.
dus hadden wij besloten om de honden in dat huis te laten en zelf een andere hond te kopen.

nu hebben wij een amerikaanse stafford/amerikaans bulldog teefje, die ook nogal dominant kan zijn, niet extreem als onze andere teef. zij is voorderest heel lief voor andere honden, katten en mensen. nooit geen problemen mee gehad.

ik neem vaak mijn hond mee naar mijn schoonmoeder toe, en hou de teven dan apart van elkaar.
we stoppen een van de twee om en om in een aparte kamer.
nu is het een keer gebeurd dat de teven loskwamen en in aanvaring kwamen met elkaar. mijn nieuwe teef zich van geen kwaad bewust werd uit het niets gehapt door de andere. (gelukkig niet ernstig) maar sinds die dag heeft zij een enorme haat ontwikkeld naar de teef toe! het leek even goed te gaan tussen die twee, alsof het een dominantie hap was geweest, maar nu waren de rollen opeens omgedraait! mijn hond die nooit geen problemen met andere beesten heeft, leek nu net een killer zodra ze de andere teef zag. dus hielden we ze maar weer apart.

nou hadden wij een paar weken geleden een verjaardag, alle honden weer in 1 huis apart van elkaar. totdat iemand van de visite per ongeluk een kamer deur boven open liet en de stafford teef naar beneden rent, en bovenop mijn hond springt. het leek wel een moordgevecht en het liep gigantisch uit de hand! meerdere mensen probeerden de honden uit elkaar te trekken en een iemand deed van schrik zijn arm tussen de honden, HAP! geheel per ongeluk, maar het is wel gebeurd.

ik neem nu mijn hond niet meer daar mee naartoe om deze dingen te vermijden.
en bang dat het de volgende keer wel ernstiger afloopt met die honden, die twee gaan door tot er eentje het loodje legt!

maar nu hebben wij (schoonmoeder en ik) allebei wat gedragsveranderingen bij onze teven gezien.
de teef van mijn schoonmoeder is heel happerig geworden naar de armen toe zodra zij haar zin niet krijgt, ze moet bijvoorbeeld maar even wachten om naar buiten te gaan en ze hapt al richting je arm.

mijn hond zelf is aggresiever naar andere dominante honden geworden. zij had het zaterdag opeens aan de stok met een dominant maltees leeuwtje van 13 jaar! een oudere hond die stukken kleiner is dan haar, en ik vind dit een eng idee.

hebben jullie enig idee wat wij aan dit gedrag kunnen doen, en of steriliseren helpt?
wij hadden graag met allebei de teven willen fokken omdat het allebei zeer mooie honden zijn.
de stafford teef is blauw met een witte borst en een hele mooie bouw. groot en breed.
mijn teef de stafford bulldog mix is een blauw witte teef met hele mooie lichtgekleurde oogjes en zij staat heel hoog op haar poten.

moeten wij deze dromen nu laten varen omdat het beter is om ze te laten steriliseren of is er nog iets aan te doen??

Sowieso moet je voor fokken veel meer beslissen dan alleen het uiterlijk. Is je teef getest? Heeft ze een stamboom? etc.

Maar als ik jou was zou ik een Gedragsdeskundige inschakelen. Sommige hondenscholen hebben ook prive les. Het is maar net wat je fijn vind. Aan agressie is altijd wel wat te doen, tenzij je het goed aanpakt met behulp van iemand die er echt verstand van heeft. Kijk hier eens naar! Probeer het niet zelf op te lossen, want je hebt er geen verstand van om het maar even hard te zeggen. Het is voor je eigen bestwil

Ik heb een heleboel vragen:

- Is de hond dominant of aggresief, dit zijn twee hele verschillende dingen
- Of is de hond zelfs erg onzeker, waardoor ze dit gedrag vertoond
- Hoe heb je de honden opgevoed, gesocialiseerd etc.

Nee, het steriliseren (of eigenlijk castreren) is zeer waarschijnlijk geen goede oplossing. Daar worden teven meestal absoluut niet minder dominant of agressief van. Om deze reden zou ik dit dan ook niet doen, dan zul je alleen maar teleurgesteld worden.

Ik raad jullie aan hier een goede gedragstherapeut bij te halen. Die kan mogelijk ook langskomen om de situatie te beoordelen en jullie advies/instructies te geven. Wij hier op het forum kunnen niet goed oordelen over deze situatie. Ik zou de teven in elk geval niet meer bij elkaar laten komen, maar ik lees dat je dat nu ook al niet meer doet gelukkig.

Persoonlijk denk ik dat de gedragsverandering van het Staffordshire teefje van je schoonmoeder niets te maken heeft met de ervaring met jullie nieuwe teef. Het klinkt mij in de oren als een dominantieprobleem. Hier kan een gedragstherapeut waarschijnlijk meer over vertellen. Ook het probleem van jullie nieuwe teefje hoeft niets te maken te hebben met wat er gebeurd is. Het is bekend dat dit soort honden op latere leeftijd niet meer zo goed met andere honden om kunnen gaan. Ik kan je dan ook alleen maar aanraden je hond niet meer los te laten bij vreemde (zeker bij kleine/kwetsbare) honden. Dit is in mijn ogen ook helemaal niet nodig, want waarom zou je hond altijd maar met alle honden leuk moeten spelen? Het lijkt me fijner als de hond goed op jou leert letten en andere honden leert negeren. Mogelijk heeft ze na het incident met je schoonmoeders teefje ontdekt dat niet alle honden leuk zijn en dat aanval de beste verdediging is. Niet meer loslaten is dan de veiligste optie.

Ben je op de hoogte van erfelijke afwijkingen binnen het ras/de rassen? Ik neem aan dat het stafford teefje ook geen stamboom heeft. Wat is de reden dat je wilt fokken met deze teven? Een nestje neem je niet even omdat het zo leuk is of omdat de teven er zo mooi uitzien, er komt veel meer bij kijken dan dat (daarbij kost het bakken met geld en zeker 8 weken fulltime verzorging). Je moet ook beide ouders laten testen op afwijkingen als HD en ED, want ik neem aan dat je geen zieke pups op de wereld wil zetten? Met deze agressieproblemen zou ik zelf absoluut niet met deze honden fokken. Er zijn al zo ongelofelijk veel (zieke) pups zonder baasjes op de wereld, moeten er nog meer bijkomen?

Mijn advies in het kort is dus: zoek naar een goede gedragstherapeut en ga niet ondoordacht een nestje fokken.

Hoi iedereen die gereageerd heeft op mijn berichtje,
de stafford teef heeft wel een stamboom. hebben wij bewust aan gedacht omdat we graag wilden gaan fokken, omdat wij echte honden liefhebbers zijn, en voor ons leek het ook leuk voor de teef om toch zeker 1x mee te mogen maken hoe dat is.
wij hebben de teef al eens laten onderzoeken en zij is 100% gezond.
wij hebben haar 1x geprobeerd te laten dekken maar ook dit liet zij absoluut niet toe. en wilde de andere hond aanvliegen. we zouden dit nog een keer willen proberen en anders laten steriliseren omdat je ook weer het risico loopt op baarmoeder kanker.

ik zal even op zoek gaan naar een gedragstherapeut, het liefst hoop ik nog dat uiteindelijk alle 3 de honden heerlijk met elkaar kunnen spelen zonder haat en nijd. maar die kans zal klein zijn.
met de reu is niks aan de hand, hij is erg onderdanig (beetje zielig soms met die vervelende teefjes om hem heen!)
hij is de enige met wie dus ook nooit gevochten is, en degene die bovenop de teefjes mag liggen tijdens het slapen.

voorderest zijn wij met alle drie de honden op cursus geweest en ze luisteren goed, alleen zijn de teefjes iets moeilijker en iets brutaler van oorsprong weet niet of het aan het geslacht en of ras ligt.

Waar hebben jullie haar dan op laten onderzoeken? Want een reguliere 'gezondheidscheck' bij de dierenarts voldoet natuurlijk niet. Het gaat hier om speciale testen die door specialisten uitgevoerd moeten worden. En dat kost niet niets. Maar een goede fokker die gaat voor de verbetering van een ras heeft dat er graag voor over.

in mijn optiek zal het tussen de twee teefjes niet meer goedkomen, honden vergeten niks en twee teven kunnen echt vechten tot er 1 dood is. Wel lijkt het mij handig om er een gedragstherapeut bij te laten komen. En niet meer het risico nemen door ze beiden in hetzelfde huis te laten, en mocht het ooit nog eens gebeuren dat 1 van de honden gaat vechten, de achterpoten van de vechtende honden pakken, zo laten ze los en heb je geen kans om zelf gebeten te worden. En ik zou niet gaan fokken met honden met een gedragsprobleem maar dat is mijn mening en na laten kijken door de dierenarts is geen gezondheidstest, dat is een controle. Een nestje pups kan leuk zijn als alles goed gaat maar kost (behalve geld) een hoop bloed zweet en tranen en als ze een dekking niet toestaat al helemaal niet

ja dat klopt allemaal, mijn schoonmoeder heeft haar laten testen bij martin gaus in lelystad.
dat was geen reguliere gezondheids check.
ik zelf had mij teef ook op de juiste plek vast (bij haar achterpoten) aangezien zij nogal druk kan zijn weet ik precies hoe ik haar tegen moet houden, maar de andere teef de stafford kwam de hele tijd los.
waarna ik helemaal in een hoekje van de tuin gedruk werd omdat ik maar bleef trekken en de andere teef maar op ons af bleef komen. op een gegeven moment zaten ze elkaar dan ook flink te happen bij mijn benen in de buurt. en daar schrok ik wel even van, totdat er iemand was die mijn hond optilde en naar binnen rende met haar.
mijn schoonmoeder en haar vriend konden op haar eigen verjaardag naar de eerste hulp toe omdat ze allebei een hap in hun arm hadden gehad. heel vervelend dus wij nemen idd geen enkel risico meer.
ik denk ook inderdaad dat het nooit meer goed komt tussen de twee. heel jammer want het zijn toch allebei 'onze' honden.
gelukkig is het alsnog goed afgelopen op die verjaardag en had niemand iets ernstigs.
maar wel heel schrikwekkend om te zien omdat je doodsbang bent dat er eentje het loodje legt.
heb daar ook gelijk een slapeloze nacht van gehad en de honden zelf waren ook van slag, ze waren allebei heel 'zielig'.
ik wil sowieso heel graag dat onze honden zelf gelukkig zijn, en daar kan een gedragstherapeut goed bij helpen naar mijn mening. het lijkt mij ook niet leuk voor de honden zelf om zich maar constant op te winden als er een hond of kat voorbij komt. of elke keer maar een dominantie strijd aan te gaaan.

het maltees leeuwtje was overigens van een vriendin van mij die mijn hond wel kende uit de tijd dat zij pup was, maar aangezien hij al snel begon te grommen omdat hij oud is en dominant en graag rust wilt, zag mijn hond dat waarschijnlijk als een nieuwe aanval.
ik hoop heel erg dat zij dat snel kan afleren.
vond het namelijk altijd wel fijn voor haar omdat ze lekker kon spelen met andere honden, en nooit geen problemen had. nu moet ik dus een stapje terug nemen met haar en haar niet meer zomaar met andere honden aan de gang laten gaan.
wij laten onze honden trouwens wel altijd aangelijnd. alleen onze reu laten wij vaak los omdat wij hem al meer vertrouwden dan onze teven.

verder heeft mijn teef wel een angst probleem, zij blaft vaak uit angst (ook uit waaksheid) maar zij kan al schrikken van een bloemetje die hoog uitsteekt op een grasveld of een motor die in de straat staat geparkeerd, zo ver ik weet heeft zij dit al vanaf kleins, en zij word pas minder bang als ik hetgeen waar ze bang voor is aanraak. dan pas durft zij ook te snuffelen wat dat 'rare ding' nou is.