dood en doodziek!! Dierenarts nog niet open!! Help!!

5 vrij grote drumsticks, er staat even eerder hier waaraan ik had gezien dat het gekruid was! Gekookt was WEL duidelijk te zien. En mijn moeder heeft het oko opgeruimd.



Hij hijgt niet meer, heeft een beetje gedronken. Maar piept nog wel zachtjes

Hmmm de facties zijn idd niet altijd nodig. Maar na herhaaldelijk lezen is alles wat je schrijft nogal tegenstrijdig. En je hebtidd meerdere v an dit soort panische topics geschreven dia niet direct nodig waren.... En de site van de da dat had je zelf MOETEN weten. Dan was deze paniek nergens voor nodig geweest. Ook niet voor jezelf

Oh en een excuus als mijn hond is heel vlug of het is een deel labrador gaan niet op. Ieder ras heeft zijn eigenschappen en hier moet je van begin af aan mee trainen. Dus je lokt zelf deze reacties een beetje uit.

Maar ik ben wel blij om te horen dat het beter gaat. En je weet dat je deze fout niet nog een keer maakt!

Zie je wel gebitsprotheses passen er ook niet door, dus hele kippen ook niet.

Nogmaals: IK heb deze fout niet gemaakt! Zodra de oren van Pépé omhooggaan, roep ik hem, wat kan IK het helpen dat mijn moeder dit niet doet?

We trainen al vanaf het begin het minder geconcentreerd zijn op eten, vanaf dag 1!! Door hem te belonen met bijv een balletje!

ik snap best dat je in paniek schoot, maar hopelijk heb je ook hier van geleerd dat zolang een hond nog alert is, kotst en diaree heeft, het een acuut stadium is, en niet direct pure paniek nodig is, hij is.... opruiming aan het houden.

tuurlijk blijf je erbij, en kan je even overleggen met een da over hoe en wat, maar blinde paniek is niet nodig, maar al doende leert men, vind ik dan.

(een kokhalsende hond die niks braakt en gaat opzetten is veel gevaarlijker bv, dan kan je aan een maagtorsie denken en dan moet je snel zijn)

en over dat eten, tja, ik laat mijn hond(en) ook liever niet uit zicht, maar je weet niet alles van te voren en al helemaal niet met 1 jaar oude reuen. Gorby is ook in no-time 100meter verder, je kan niet alles altijd voorzien en voor zijn.

wat ik wel weet is dat ik ooit een hond had die op 13jarige leeftijd een pakje brood vond in zilverpapier, nou je zal je verbazen over wat er door zo'n honden keel gaat hoor, en het zat er al in voor dat ik reageren kon, niks 10 minuten uitzicht, maar evengoed een flink probleem.
nooit geweten wat er op die boterhammen zat, maar het moet uitermate lekker geroken hebben, het gaat erom wat je daarna doet. en ik heb dus ook de da gebeld, en op zijn advies hebben we een berg ontbijtkoek gevoerd (dat zilverpapier/keukenpapier kan veel schade maken) en een diarree die hond....... maar dat is niet erg, het hondenlichaam is erg gericht op eruit gooien wat er niet in hoort, en dat kwam het dan ook.

ik vind alle commotie over je doen en laten wat overtrokken
je bent nog best heel jong (in mijn ogen dan) en je doet ontzettend je best

heel veel beterschap met de hond, dat komt vast snel weer goed
en die banaantjes komen ook wel eens uit zijn oren, om af en toe tijdelijk weer op te duiken, het zijn en blijven honden hoor, levende wezens, en dan gebeurd er wel eens wat, toch?

Hoi Hannah,

Fijn om te lezen dat het weer wat beter gaat met Pépé

Vind trouwens dat je het super doet met Pépé hoor! Thumbs up!

Ook bij mij is Lucky er wel eens vandoor gegaan, en dan lijken een paar seconden al gauw 5 minuten.... Dus ik kan me eigenlijk goed voorstellen dat Pépé niet eens 5 minuten weg is geweest. En in een paar seconden kunnen ze alles eten wat ze te pakken krijgen hoor.

Nogmaals, ik vind dat je een super goed baasje bent voor Pépé!!!

Het was mijn arts die dienst had. Bel ik een paar minuten te vroeg smorgens krijg ik gelijk nog de nachtdienst arts aan de lijn.
Waarom was het zo moeilijk vanmorgen, om een arts te spreken !!!!

Zo zie ik het dus ook Hannah

Tja, soms zijn er ook duidelijk andere meningen en dat moet toch ook kunnen denk ik dan.....

Ik vind dat ieder recht heeft op zijn/haar eigen mening Cia, en dat meen ik absoluut!

Toch denk ik dat er vaak vergeten wordt dat niet iedereen perfekt is.... ik in ieder geval (gelukkig) niet.

En ik denk dat als ik zie oftewel lees hoeveel tijd Hannah in haar hond stopt, velen daaraan een voorbeeld kunnen nemen. Ik moet eerlijk bekennen dat ik op haar leeftijd ook een hond had, toch heb ik mij niet zo voor mijn (onze) hond ingezet.....

@ Priscilla: lijkt me ook moeilijk te verteren. Maar ja, dat waren de kippetjes blijkbaar ook én zelfs nog met pepers en al.

Hannah, je bent inderdaad nog jong, maar dan kan je toch nog wel een duidelijk verhaal vertellen?
Het verhaal rammelt nu aan alle kanten, wordt telkens aangepast zodra er mensen zijn die op- en aanmerkingen hebben. Je kunt dan toch wel begrijpen dat mensen aan jou gaan twijfelen?

hey hanna,

Piept hij nog steeds veel? Zonde hoor voor m...
Maar het gaat al beter toch?

Tuurlijk mag iedereen er zijn met zn meningen en vragen voor verduidelijkingen, heel fijn zelfs, echt.

Maar soms (na reactie op reactie enz) kan het wel erg negatief overkomen en dat is niet zo leuk als je net geschrokken of in paniek bent geweest..dit is allemaal niet met opzet gebeurd..vervelend dat het is gebeurd...maar helaas kunnen soms zulke dingen gebeuren.

Veel beterschap verder hanna met pépe!
En sterkte ermee!

groetjess.

Ik heb nog nooit in mijn hele leven een meisje van 15 meegemaakt (mijzelf incluis, lang, làng geleden ) die zoveel verantwoordelijkheidsgevoel heeft voor haar hond en alles zó goed wil doen als jij, Hannah.
Laat niemand jou het tegendeel aanpraten aub.

Beterschap voor Pépé!

helemaal mee eens!

en ik ook!

Kan me voorstellen dat je een topic opent.. misschien volgende x langer mee wachten en het achteraf vertellen wat je hebt meegemaakt? Komt het wat rustiger over..

Maarja.. voor hp vind ik het juist een compliment en kun je er op in spelen.. het enige waar Hannah (denk ik) behoefte aan heeft..is gewoon om gerust gesteld te worden..
Moet zeggen dat ik dat ook wel eens nodig heb.. dan ga ik niet naar hp maar pak ik de telefoon om naar een geliefd iemand te bellen.

Wat een gezeik hè Hanna ik weet da je hartstikke goed bent hoor voor Pepe en dat je ontzettend je best doet.

Beterschap met je lieverd.

Oef..ik lees dit topic pas nu.
Maar ik ben blij dat alles alsnog goed is afgelopen.

anders dierenambulance bellen...

Bedankt voor al jullie reacties.

Pépé ligt nu gelukkig te slapen en heeft nog wat water gedronken. Hij heeft nog wel diarree!
Ik hou van Pépé, hij is alles voor mij, vandaar dat ik gauw benauwd raak als er iets met hem is...

Bedankt voor de complimenten

Het enige wat een beetje rammelt: Ik heb uit gewoonte "we" geschreven, en ik overdreef een beetje met de kip, dit waren wel echt flinke drumsticks hoor
Ik werd er te misselijk van om er foto's van te maken





xx Hannah

Nou haha uhm heb ook niet echt behoefte om er foto's van te zien hoor
Welterusten en hopelijk gaat het morgen weer al veel beter met Pépé.

Ik was vanavond niet thuis, maar ik moest voor ik naar bed ga toch even kijken hoe het met Pepé is gegaan. En gelukkig gaat het nu beter met hem.
Dat zal een hele opluchting voor je zijn denk ik.

Je kunt ook niet alles voor zijn, die van mij kunnen terwijl ik ze aan de riem heb nog wel eens wat van de grond snaaien als we hier lopen.......... dan zijn ze echt bliksemsnel hoor.
En labradors en eten.........

Morgen zal hij zich vast al een stuk beter voelen denk ik.

Beste Kim,

Ik was volgens mij de eerste die het opviel dat Pépé 10 minuten uit het zicht was. Nergens stond dat hij was weggelopen. Hannah schreef het alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Vervolgens heb ik daar een - in mijn ogen - heel nette opmerking over gemaakt. Hieronder mijn reactie:

Beterschap met Pépé. Maarre...als ik m'n hond ook maar 5 seconden uit het oog verlies buiten, roep ik 'm al. Er zijn genoeg gekken die vergif neerleggen, dus ik verlies m'n hond geen minuut uit het oog. Ik begrijp niet helemaal hoe je rustig kan wandelen/wachten als je je hond 10 minuten lang niet ziet. Ook in een minuut of in een seconde kan het natuurlijk al mis zijn, maar je hond 10 minuten lang buiten uit het zicht verliezen vind ik toch wel wat lang. Of ben ik nou zo'n panisch hondenbaasje?

Nou ben ik heel benieuwd wat je bedoelt met 'zo'n antwoord'. Ik vind dat eigenlijk niet zo'n aardige opmerking van je. Je zet een behoorlijk negatieve toon terwijl ik gewoon een normale en redelijk genuanceerde reactie plaats.

@ Hannah: Fijn dat het inmiddels beter gaat met Pépé. Weglopen kan natuurlijk gebeuren, maar misschien in dat gebied het risico maar niet meer nemen en Pépé aan de lange lijn houden?

Hier ben ik het absoluut mee eens.
En als de toon van topics misschien wat paniekeriger of heftiger is dan misschien strikt noodzakelijk is, dan denk ik ook dat het goed is om te beseffen dat Hannah 15 is, een leeftijd waarop gevoelens vaak wat heftiger zijn. Uit de topics lees is ook absoluut hoe veel Hannah om haar hond geeft.


Overigens zou ik het wel nuttig vinden als de da praktijk buiten openingstijden een bandje liet horen met het nummer van de dienstdoende da, ten eerste is niet iedereen even handig met internet, en ten tweede heeft niet iedereen overal de beschikking over internet.

Hannah
Ik hoop dat Pepe snel weer de oude is!
Betrek de discussie trouwens niet teveel op jezelf, je doet je best, leert voortdurend bij en meer kan je niet doen.

nou las ik net dat iemand zei je hoeft niet elke keer te zeggen dat je een stoornis hebt! enig idee aan wat voor stoornis ze lijdt? enig idee hoeveel beperkingen mensen kunnen bevinden in het dagelijkse leven met een stoornis? persoonlijk vat ik dat verkeerd op, ik heb er juist dikke respect voor dat hannah daarvoor uitkomt! vaak met een stoornis heb je gerustelling en bevestigingen vaak nodig, vind het juist mooi dat zo'n meiske dat hier zoekt! en niet in een raar wereldje terechtkomt... miss kom ik wat bot over, maarja tis ook maar een beeldscherm!

en dat paniekerige....dat is een kwestie van zelfontwikkeling dat ze dat gaan inzien! niet alleen mensen met stoornis maar iedereen! daarom mogen we haar er wel op attenderen, maar vind sommige reacties hier echt niet kunnen! iedereen weet dat het om een jong persoon gaat, reageer daar dan ook naar! of reageer niet...

ben het er mee eens dat je een hond niet 10 minuten alleen kan laten, maar de persoon in kwestie was niet hannah, ik ben er ook zeker van dat hannah er flink wat van gezegt heeft tegen haar moeder!

en idd wat meerderen al zeiden, heb ook nog nooit een relatief jong meiske gezien wat zich zo ongeloofelijk inzet voor de hond! of uberhaupt een beest!

meid kop op trek het je niet te persoonlijk aan!! hoop dat je vriendje snel opknapt!!

liefss

Ik sluit me hier helemaal bij aan !

Wou er alleen nog even aan toevoegen dat ik zelf ook flink wat gezondheidsproblemen heb (ben ook arbeidsongeschikt) en dus ook maar al te goed weet tegen wat voor een onbegrip je aanloopt in de wereld. En dat mensen dan zeggen dat je te vaak zegt dat je aan een stoornis lijdt! Och daar kan ik me zo kwaad om maken ... Heb dit zelf ook wel eens gehoord toen ik nog op school zat, dat ik ook te veel over mijn gezondheidsproblemen sprak. Oh wat is dat erg zeg als mensen dat zeggen. Het is al erg genoeg dat je tegen bepaalde problemen aanloopt, maar om dan ook nog eens die onbegrip te krijgen als je hier eerlijk voor uitkomt terwijl dit al moeilijk is om te doen is echt een keiharde klap in het gezicht. Mensen zouden eens een dag in 'onze' schoenen moeten staan, moeten weten wat 'wij' doormaken op een dag en hoe je dan dus ook dingen misschien anders intreperteerd dan anderen. Respect dus voor je hoor hoe je het aanpakt! Niemand is perfect, iedereen maakt wel eens fouten. Ik vind dat je het super doet!

Vergeet ik bijna te zeggen van harte beterschap natuurlijk voor je maatje hè, hopelijk is die snel weer de oude ...

Nou hier in huis leeft ook iemand die niet meer alles kan wat hij zo graag zou willen.
Dit loopt ook al 4 jaar en zal altijd zo blijven. Daar zullen we mee moeten leven......

Dat hij deze "stoornis" steeds gebruikt in gesprekken of dingen die hij doet. Echt niet

Gelukkig niet zegt hij. Dan zou het erg makkelijk worden om hier steeds alles op af te schuiven. Anderen mensen houden er ook geen rekening mee. Dat maakt hem niets uit. Hij leeft zijn eigen leven.
Ja hij is ook voor een groot deel arbeidsongeschikt! Het is maar net hoe je hier mee om (wilt)gaan.

Ik heb ook jarenlang zo geleefd. Heb mijn gezondheidsproblemen voor mij gehouden met als gevolg... Alleen maar onbegrip van alle kanten uit, want mensen begrepen niet waarom ik bepaalde dingen niet kon doen omdat ze niks aan mij zagen!
Ik heb dus ook wel met de jaren geleerd dat die manier niet werkt. Ik vind het dus ook heel wijs van Hannah dat zij op haar leeftijd dit al weet en mensen er gewoon duidelijk op wijst dat zij nu eenmaal gezondheidsproblemen heeft. Wat een ander hier mee doet is dan zijn probleem maar een ding ga je dan zeker uit de weg en dat is onbegrip. Je geeft je eigen grenzen aan, maakt duidelijk wat je wel en niet kan en wat je problemen zijn. Daar gaat het om, en niet wat anderen hier van vinden en hoe deze dit zullen opvatten.

Ik kan me heel erg irriteren aan mensen die hun gezondheidsproblemen misbruiken en vooral ook als excuus gebruiken, mensen met dezelfde klachten zijn hier immers de dupe van omdat hun klachten op den duur hierdoor misschien niet meer even serieus worden genomen met alle gevolgen van dien. Maar wat Hannah doet is verre van dat. Zij wijst mensen hier alleen maar op en respect voor dat!

Ik heb inmiddels veel werk in de media gedaan (samen met vele anderen uiteraard in samenwerkingsverband) om aandacht te vragen voor ‘mijn’ gezondheidsproblemen en het leven met en iets wat telkens weer terug kwam was onbegrip en het feit dat mensen er niet voor uit durfde te komen dat zij een gezondheidsprobleem hadden. Terwijl dat juist de eerste stap is. Zelf erkennen dat je bepaalde dingen nu eenmaal niet kan of anders omgaat met bepaalde situaties als anderen. Erkennen dat je anders bent en dan vervolgens hier zo goed mogelijk mee proberen te leven en vooral ook zo normaal mogelijk mee proberen verder te leven! Anders kunnen anderen immers ook nooit goed met je omgaan als je zelf niet erkend wat je wel en niet kan. Mensen er dus op wijzen dat je een gezondheidsprobleem hebt is stap 1, en daar kan ik alleen maar vol lof over spreken.

Laat al die anderen dus lekker lullen Hannah, jij en ik en vele anderen weten wel beter en daar gaat het om ! Het is niet makkelijk jouw leven dat weet ik zeker maar je maakt er het allerbeste van en feit dat je hier zo leuk en actief bezig bent en ook zo super leuk en actief bezig bent met je hond is alleen maar goed. Ga zo door dus en laat anderen je niet klein maken. Ik heb dit in het verleden jaren terug helaas wel gedaan, daardoor ben ik in een diepe depressie terecht gekomen (en heb ik mede ook lange tijd internetfora vaarwel gezegd omdat ik dit geestelijk niet meer aan kon) en zag ik zelfs een tijd lang het leven niet meer zitten. Inmiddels kan ik er mee omgaan, weet ik hoe mensen (online maar ook in het ‘echte leven’) kunnen zijn en laat ik het gewoon langs me heen gaan maar dit vergt heel wat werk (en ik zal niet ontkennen natuurlijk lukt dit ook niet altijd, soms heb je toch wel weer slapeloze nachten van opmerkingen of jankbuien vanwege iets wat iemand tegen je heeft gezegd). Ik hoop dat jij nu al sterk genoeg in je schoenen staat om er zo mee om te gaan en je niet pijn laat doen door de woorden van anderen. Jij weet wel beter en daar gaat het om !

Maar goed, we gaan nogal off-topic hier heb ik het idee maar vond het toch even nodig om je dit hart onder de riem te steken want ik had graag gezien dat iemand dat bij mij had gedaan jaren terug in plaats van dat ik dat allemaal zelf heb moeten uitvinden ...

Eindconclussie is denk ik gewoon het is een harde wereld zeker tegenwoordig de dag en daar moet je mee leren omgaan, zeker weten. Je zult soms dingen meemaken (zeker als persoon met gezondheidsproblemen) die erg veel pijn doen maar het klopt wel echt wat ze zeggen 'what doesn’t kills you makes you stronger'. Dat is dus ook een motto waarmee je het leven door moet gaan. Je gezondheidsproblemen kun en mag je zeker niet als excuus gebruiken. Maar natuurlijk als je beperkingen hebt geef dit dan wel zo veel mogelijk aan zodat mensen hier rekening mee kunnen houden, alleen dan kan iedereen op een fijne manier met mekaar samenleven en is er begrip voor mekaar onderling (en in mijn ogen is dat precies wat jij doet Hannah, dus ga zo door zou ik zeggen!) ...

Zo en nu weer on-topic lijkt mij een goed plan , hopen dat Pépé's herstel voorspoedig zal verlopen!